Μόνος στο σπίτι
Ο Ολυμπιακός προκαλούσε την τύχη του και τώρα έχει δύο δρόμους να διαλέξει, ένα ματς αποδείξεων στον εαυτό του και ένα δίκιο που δεν πρέπει να τον υπερνικήσει.
Ένα αποτέλεσμα σαν αυτό το βράδυ της Κυριακής (4/2) στο "Γ. Καραϊσκάκης", έχει κάμποσες προεκτάσεις. Αγωνιστικές και μη. Συνήθως συνοδεύεται από γεγονότα που ακολουθούν και μπορεί να μεταφραστεί ποικιλοτρόπως, ανάλογα και με τη θέση που βρίσκεται ο καθένας.
Ο Ολυμπιακός ήταν ο χαμένος της βραδιάς. Και φυσικά από τη συζήτηση παρέλασαν η διοίκηση, ο προπονητής, οι παίκτες, ο διαιτητής, ανάλογα με την οπτική που προσπαθούσε κάποιος να προσεγγίσει τα αίτια της ήττας.
Στην όποια κουβέντα ως συνήθως απουσίαζε η ψυχραιμία, η ισορροπία και σίγουρα η ωμή λογική που λέει πως σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να πατήσει κορυφή χωρίς κάποια στιγμή να γκρεμιστεί, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Πολύ περισσότερο ότι θα βρίσκεσαι εσαεί στον δρόμο της επιτυχίας ή πως ως δια μαγείας η αποτυχία θα πάψει να είναι μέρος ενός παιχνιδιού, όπως το ποδόσφαιρο.
Όποιος είναι αρκετά δυνατός για να αντιληφθεί αυτή την πραγματικότητα, αυτομάτως κάνει το πρώτο βήμα για να ξαναβρεθεί στην κορυφή. Διαφορετικά κινδυνεύει να μπει σε μια περίοδο εσωστρέφειας, που θα χρειαστεί μεγάλο κόπο για να βγει.
ΠΡΩΤΑ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ
Ξεκινώντας από το αγωνιστικό σκέλος, το αποτέλεσμα της Κυριακής δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει. Και δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει συνολικά τη σεζόν των Πειραιωτών. Την τελευταία διετία ο Ολυμπιακός προκαλούσε την τύχη του. Λειτουργούσε με τρόπο επιπόλαιο και συνήθως κάτω από μια πίεση -που ο ίδιος είχε δημιουργήσει στον οργανισμό- η οποία δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος.
Ο Ολυμπιακός έχασε τη σειρά στην σκέψη του, είχε κινήσεις πότε σπασμωδικές, πότε άστοχες και κάποιες εκτός λογικής. Είτε όσον αφορά τις προτεραιότητες του ως ομάδα, είτε αφορά τις επιλογές προπονητών, τις μεταγραφές και την συχνότητα τους.
Η αδυναμία των αντιπάλων του να αποδειχτούν σοβαροί διεκδικητές του τίτλου έφερε μια σταδιακή χαλάρωση (κάπου είναι και φυσιολογικό), στο Λιμάνι πρόλαβαν να διορθώσουν τις ανορθογραφίες τις δύο προηγούμενες σεζόν αλλά δεν θα μπορούσαν να το κάνουν για πάντα. Ειδικά φέτος που ο Ολυμπιακός ήξερε τι τον περιμένει δεν μπόρεσε να προετοιμαστεί στον βαθμό που όφειλε.
ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ
Πολλοί έβαλαν κατά του Όσκαρ Γκαρθία και των επιλογών του. Κυρίως όσοι είδαν ως λανθασμένη την απομάκρυνση του Τάκη Λεμονή. Άκρως επικίνδυνη οποιαδήποτε κουβέντα περί προπονητή αυτή τη στιγμή. Σαφώς και οι επιλογές του σηκώνουν κουβέντα, αλλά όποιος εστιάσει εκεί, χάνει το δάσος.
Ο Ολυμπιακός προηγήθηκε 1-0 στο 81' και πρόλαβε να χάσει από την ΑΕΚ. Ξανά με ανατροπή, όπως στο ΟΑΚΑ στον πρώτο γύρο. Εκεί ήταν άλλος προπονητής, με άλλη ενδεκάδα και κυρίως στήσιμο στον αγωνιστικό χώρο. Όπως είχε χάσει και στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό των χιλίων προβλημάτων. Μήπως λοιπόν να ΜΗΝ φταίει ο προπονητής για μια φορά;
Εξάλλου οι "ερυθρόλευκοι" έχουν δεχθεί δύο γκολ που στα τοπικά να τα δεις, αγανακτείς. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι κάνουν Ταχτσίδης - Ανσαριφάρντ στη φάση που φέρνει το κόρνερ και το 1-1... Στο δεύτερο γκολ, δεν υπάρχει ένας παίκτης να κάνει ένα απλό φάουλ για να σταματήσει την κόντρα της ΑΕΚ. Ακόμη και κόκκινη να πάρει. Στο 94' είναι το παιχνίδι. Φάσεις που τις κόβεις εν τη γενέσει τους, που οι παίκτες το μαθαίνουν από τα... παιδικά. Ακόμη και ο Φορτούνης, στην ωραία προσπάθεια του πριν το 1-2, αντί να πάει στο πλάι να κερδίσει χρόνο ή έστω ένα φάουλ, πήγε να κρεμάσει τον Τσιντώτα από μακριά.
Το φοβερό είναι πως είτε με νίκη, είτε με ισοπαλία, ο Ολυμπιακός κατά 99.9% θα χρειαζόταν νίκη στην Τούμπα για να φτάσει στον τίτλο. Το ανέφερε κανείς ως ενδεχόμενο όλες τις προηγούμενες μέρες στου Ρέντη; Κι αν ναι, γιατί έφυγε όλη η ομάδα μπροστά στο 94' και στην κόντρα έχασε και το ματς; Ωραία η παρόρμηση και τα συναισθήματα, όμως κάποιες φορές οι αποφάσεις πρέπει να συνοδεύονται από ρεαλισμό, ακόμη και κυνισμό. Δεν το έκανε ο Ολυμπιακός.
ΑΚΡΗ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΤΣΙ
Φτάνοντας την κουβέντα στην διαιτησία, ένα είναι το σίγουρο: ότι με τις διαρκείς φωνές, άκρη δεν θα βρει ο Ολυμπιακός. Ίσα - ίσα που οι παίκτες επηρεάζονται και χάνουν τον μυαλό τους. Χώρια ότι παραμονεύει ο κίνδυνος να το εισπράξουν ως άλλοθι. Πέρσι ο Ολυμπιακός είχε δύο άθλιες -εναντίον του- διαιτησίες του Σιδηρόπουλου, στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Μπήκε στο παιχνίδι καμικάζι και επικράτησε με σκορ 3-0 και στα δύο ματς...
Άλλωστε δικαιώνονται όσοι προέβλεπαν ότι στο δεύτερο γύρο θα γίνουν οι... αποκαλύψεις. Και δεν είναι μόνο τα συνεχόμενα γκολ οφσάιντ του ΠΑΟΚ, ούτε πως ο υφυπουργός αθλητισμού παραμένει αδρανής όταν βλέπει τις αποφάσεις του γραμμένες στο... χιόνι. Η απαγόρευση μετακίνησης των φίλων του ΠΑΟΚ στο Αγρίνιο, όπου τελικά πήγαν άνετα κι ωραία, έχει γράψει ιστορία.
Παράλληλα είναι μια καλή ευκαιρία να πέσουν οι μάσκες. Όσοι μίλησαν για μαρς πέναλτι του Μιχάι στον Βαρέλα, δεν είδαν τίποτα στο μαρκάρισμα του Βράνιες στον Μποτία. Όσοι χάλασαν τον κόσμο προ διετίας σε ένα 4-0 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ, βλέποντας επιθετικό φάουλ του Μποτία στον Ντίντακ, χθες δεν είδαν τίποτα μεμπτό στο γκολ του Γιακουμάκη. Μάλλον ανακαλύφθηκε το δυναμόμετρο και δεν το πήραμε χαμπάρι.
Στο τέλος όμως, αυτές είναι συζητήσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Ούτε μπορεί κάποιος να βάλει "κόφτη" στο κοντέρ ειλικρίνειας ή υποκρισίας ( θα έχει ενδιαφέρον να δούμε της υποδοχής που θα τύχουν οι καταγγελίες του Βαγιαφάνιες από εισαγγελείς και "εισαγγελείς") - ανάλογα με τον τρόπο που επιλέγει να δει τα πράγματα και το κοινό που απευθύνεται.
Το μενού είχε και η εισβολή οπαδών στο τέλος του αγώνα. Αφού είχαν μπει με ασφάλεια στα αποδυτήρια οι παίκτες της ΑΕΚ και οι διαιτητές, βρέθηκε μια διμοιρία στο γήπεδο να επιτίθεται σε... τρεις ανθρώπους ασφαλείας της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Άξιο απορίας το γιατί, που όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να λειτουργήσει ως δικαιολογία για την εισβολή. Δεν είναι λύση αυτή και όσοι το είδαν έτσι, έβαλαν την ομάδα τους στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Τη στιγμή που 33.000 κόσμος είχε άψογη συμπεριφορά, βρέθηκαν 40-50 άτομα να κάνουν τη ζημιά.
Όσο δίκιο και αν (θεωρεί ότι) έχει ο Ολυμπιακός στον πόλεμο που δέχεται γενικότερα και ειδικότερα από την κυβέρνηση (είναι ξεκάθαρο αυτό και δεν χρειάζεται ανάλυση), δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσει το δίκιο του να τον υπερνικήσει. Τον τρόπο που θα βγάλουν υγιή αντίδραση θα τον επιλέξουν οι άνθρωποι που τρέχουν την ομάδα. O Ολυμπιακός μοιάζει να είναι μόνος στο σπίτι και θα πρέπει πρώτα να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του, για να βρει και τον τρόπο να αντιμετωπίσει τους "εχθρούς" του έξω από αυτό.
ΡΕΒΑΝΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ
Την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ υπάρχει η ρεβάνς του Κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός είναι ζαλισμένος στη γωνία του, η ΑΕΚ έχει το μομέντουμ και στην έδρα της βλέπει το ιδανικό σενάριο να δώσει ένα ακόμη σοβαρό χτύπημα στους "ερυθρόλευκους".
Αυτό το συγκεκριμένο παιχνίδι, αποτελεί ένας ματς αποδείξεων για τον Ολυμπιακό. Όχι για τους άλλους, δεν έχει να αποδείξει κάτι στους αντιπάλους του. Αλλά για τον εαυτό του. Με όλες τις συνθήκες να έχουν διαμορφωθεί εις βάρος του, στη ρεβάνς του ΟΑΚΑ θα φανεί σε μεγάλο βαθμό ποιος μπορεί και ποιος δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της φανέλας και να αντεπεξέλθει στην πίεση.
Όποιος δεν μπορεί, δεν έχει και θέση στον Ολυμπιακό τη νέα σεζόν. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Photo credits: eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
.jpg)
