Αποδέκτης κριτικής, ως ένα βαθμό σκληρής ή ακόμη και άδικης, έγινε ο Πάουλο Μπέντο μετά τα ισόπαλα αποτελέσματα κόντρα σε Γιουνγκ Μπόις και Κέρκυρα στο Φάληρο. Και αν για την Ευρώπη υπήρχε το αλεξικέραυνο της πρόκρισης, τα "κουλούρια" με τους Φαίακες έφεραν εκνευρισμό.

Τόσο για τους δύο "πεταμένους" βαθμούς, όσο πολύ περισσότερο για την αποκαρδιωτική εμφάνιση των Πειραιωτών. Κάμποσα πράγματα που είναι εκτός ευθύνης του προπονητή, γράφτηκαν για τον Μπέντο. Η επιλογή όμως του Πορτογάλου τεχνικού να παρατάξει μια ομάδα με αρκετούς παίκτες στα "κόκκινα" από πλευράς δυνάμεων, ήταν αν μη τι άλλο άστοχη και εκτός λογικής.

Αυτό έγινε ξεκάθαρο στην αναμέτρηση του Κυπέλλου που έδωσε ο Ολυμπιακός στα Περιβόλια, απέναντι στα Χανιά. Προφανώς και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει όντας απόλυτος για όσα έγιναν σε ένα ματς με έναν αντίπαλο πολύ χαμηλότερης δυναμικότητας, όμως αν μη τι άλλο 2-3 βασικά πράγματα ήταν αναμφισβήτητα.

Ο Ρομαό έπαιξε ως κεντρικός αμυντικός στο πλάι του Μποτία. Αντιμετώπισε το ματς με τη δέουσα σοβαρότητα, είχε φρεσκάδα και έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει λύσεις. Και πριν κάποιος σκεφτεί "σιγά τον αντίπαλο", ας θυμηθεί πόσες φορές τα τελευταία δύο χρόνια έχει δει τους στόπερ του Ολυμπιακού να προσφέρουν καρδιοχτύπια ακόμη και σε τέτοια ματς.

Στο γήπεδο μπήκε ξανά ο Μαρίν μετά την αναμέτρηση με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, στις 15 Οκτώβρη. Δεν αμφισβητώ σε καμία περίπτωση την απόφαση του Μπέντο να τον θέσει στο περιθώριο για ένα χρονικό διάστημα, δείχνοντας και στους υπόλοιπους ότι κανείς δεν είναι πάνω από την ομάδα. Μαζί του. Πάνω από την ομάδα όμως δεν μπορεί να είναι ούτε η αδιαλλαξία του προπονητή. Και όταν μιλάμε για ένα παίκτη 27 ετών με τριετές συμβόλαιο, με την καριέρα του Μαρίν, τότε από ένα σημείο και μετά η μαγκιά του προπονητή είναι πάρει το καλύτερο που μπορεί από τον παίκτη.

Οι καταστάσεις των άκρων ποτέ δεν ωφελούν καμία πλευρά. Ο Γερμανός στα Περιβόλια έδειξε κεφάτος, με φρέσκα πόδια και πάντα διάθεση να αναλάβει πρωτοβουλίες. Η παρουσία του δεν θάμπωσε, αλλά αυτό θα ήταν σχήμα οξύμωρο μετά από ενάμιση μήνα χωρίς παιχνίδια στα πόδια του. Σίγουρα όμως απέναντι σε αντιπάλους που αμύνονται μαζικά, μπορεί να βρει τρόπο να δώσει λύσεις.

Πάρντο και Μανθάτης από την πλευρά τους, έδειξαν ότι μπορούν να βάλουν ζόρια στον Ελιουνούσι αλλά κυρίως στον Σεμπά. Εξτρέμ με σαφώς υψηλότερο δείκτη παραγωγικότητας στο παιχνίδι τους από τον Βραζιλιάνο, που ειδικά σε ματς τύπου Κέρκυρας μοιάζει περιττός. Όχι γιατί είναι κακός ποδοσφαιριστής - άλλωστε είναι σαφώς βελτιωμένος σε σχέση με πέρσι - αλλά γιατί είναι διαφορετικές οι συνθήκες στις οποίες γίνεται πολύτιμος στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Μανθάτης στο πρώτο ημίχρονο μαζί με τον Φιγκέιρας σμπαράλιασαν την αριστερή πλευρά του ΑΟΧ, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να δημιουργεί φάσεις για γκολ με τρομερή συχνότητα. Από την άλλη, το γκολ που βάζει ο Πάρντο δεν το βάζει γιατί παίζει με κατώτερο αντίπαλο αλλά γιατί έχει την ικανότητα.

Αυτή η τετράδα παικτών έδειξε ότι μπορεί κάλλιστα να προσφέρει ουσιαστικές βοήθειες στο ροτέισον της ομάδας. Θέλετε σε παιχνίδια από τα θεωρητικά εύκολα; Ας είναι. Αλλά σίγουρα δεν αξίζουν, περισσότερο οι Ρομαό και Μαρίν (από την άποψη ότι Πάρντο και Μανθάτης είναι περισσότερο ενεργοί), τέτοιο παραγκωνισμό. Ειδικά αν μιλάμε για εγχώριες διοργανώσεις... Το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας είναι, όχι η Serie A.

ΚΑΜΠΙΑΣΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ

Ξεκίνησε τη σεζόν βασικός, πρόσφερε τα μέγιστα σε μια πολύ δύσκολη, μεταβατική περίοδο για τον Ολυμπιακό και μόλις ο Μαρτίνς έφτασε στα επίπεδα της επιθυμητής ετοιμότητας, έκατσε στον πάγκο. Προηγουμένως είχε μείνει ελεύθερος με το τέλος της περασμένης σεζόν, όμως περίμενε υπομονετικά και έριξε πολύ τις απαιτήσεις του ζητώντας να επιστρέψει - παραμείνει στην ομάδα.

Για τον τρόπο που λειτουργεί εκτός γηπέδου και την ανυπολόγιστη προσφορά του σε τομείς που δεν "πουλάνε", τα έχω αναφέρει πάμπολλες φορές. Είτε μέσα από το Sport24.gr, είτε μέσω του Sport24 Radio 103,3.

Πέντε πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα και τέσσερα Super Cup Ιταλίας, ένα πρωτάθλημα και ένα Super Cup Ισπανίας, ένα Champions League, ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων, ένα διηπειρωτικό, ένα πρωτάθλημα Αργεντινής και ένα πρωτάθλημα Ελλάδος. Κάντε τη σούμα και προσθέστε και 51 συμμετοχές στην "αλμπισελέστε".

Δεν μουρμουράει όταν κάθεται στον πάγκο. Δεν στραβομουτσουνιάζει όταν είναι στην εξέδρα. Δεν βαρυγκομάει όταν παίζει στο Κύπελλο με τον Παναιγιάλειο (πέρσι, σκόραρε) ή τα Χανιά (και πέρσι και φέτος που σκόραρε). Αντίθετα δίνει το παράδειγμα σε μικρότερους αλλά και μεγαλύτερους.

Συνεχίζει να προσφέρει στο φίλαθλο κοινό της χώρας -όχι μόνο τους οπαδούς του Ολυμπιακού-, στον Τύπο αλλά και τους συναδέλφους του -συμπαίκτες και αντιπάλους- ΔΩΡΕΑΝ μαθήματα του τι σημαίνει ποδόσφαιρο, αθλητισμός, επαγγελματισμός. Τι σημαίνει να τιμάς στο ακέραιο όσα σου προσφέρει ο σύλλογος που αγωνίζεσαι και να προσπαθείς να το ανταποδώσεις με όποιον τρόπο μπορείς.

Χωρίς να ασχολείσαι με τα γύρω - γύρω, χωρίς να επιζητείς την συμπάθεια του κόσμου χρησιμοποιώντας μέσα πέρα των όσων αφορούν τις υποχρεώσεις σου απέναντι στην ομάδα. Αναγνωρίζοντας ότι βαδίζεις πλέον στις τελευταίες εβδομάδες της ποδοσφαιρικής σου -τεράστιας- καριέρας.

Στο δικό μου μυαλό, όσες φορές κι αν βάζω όλα τα παραπάνω στη ζυγαριά, καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: από την στιγμή που ο Εστέμπαν Καμπιάσο σέβεται και λειτουργεί με αυτόν τον υποδειγματικό τρόπο απέναντι στον σύλλογο, ουδείς ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού δικαιούται να δημιουργεί πρόβλημα επειδή έχει παράπονα, ακόμη και όταν μπορούν να θεωρηθούν δικαιολογημένα. Απλά και όμορφα.

Photo credits: EUROKINISSI

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ο πολύπλευρος ρόλος του Καμπιάσο

Μπέντο: "Nα δημιουργήσουμε συνθήκες για να εξελιχθούν τα νέα παιδιά"

Ντε λα Μπέγια: "Πανέτοιμος να βοηθήσω"

Ξέσπασε στα Περιβόλια ο Ολυμπιακός, 4-0 τον ΑΟΧ