Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Τέσσερις είναι οι Έλληνες που αγωνίζονται στην ολλανδική Βίλεμ, την ομάδα που φέτος έκανε τη μεγάλη έκπληξη και νίκησε τον αήττητο μέχρι εκείνο το διάσημα Άγιαξ και μάλιστα στη Johan Cruijff Arena. Βαγγέλης Παυλίδης, Μάριος Βρουσάι, Γιώργος Στρέζος και Χρήστος Βουτσάς. Αυτά είναι τα ελληνόπουλα που ανήκουν στην ομάδα η οποία βρίσκεται στην τέταρτη θέση της Eredivisie ύστερα από 18 αγωνιστικές, πίσω από Άγιαξ, Άλκμααρ και PSV.

Το SPORT24 ταξίδεψε στο Τίλμπουργκ, την πόλη όπου εδρεύει η Βίλεμ, και συζήτησε με τον Παυλίδη, τον Βρουσάι, τον Στρέζο και τον Βουτσά. Ο καθένας μίλησε για την πορεία του μέχρι σήμερα, για το πώς έφτασε να αγωνίζεται στην τέταρτη δύναμη της Ολλανδίας. Μίλησαν για την -ποδοσφαιρική- ζωή στο Τίλμπουργκ, την έκτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, για τον τρόπο που σκέφτονται και τον τρόπο εξελίσσουν το ποδόσφαιρο οι Ολλανδοί και καταγράφουν τις διαφορές που βιώνουν σε σχέση με την εμπειρία τους στην Ελλάδα.

Συνέντευξη στον Δημήτρη Σαμόλη / Αποστολή Τίλμπουργκ

Μια Βίλεμ τις μετοχές της οποίας έχουν διάφορες επιχειρήσεις και της οποίας τον πρόεδρο δεν έχουν δει ποτέ στα αποδυτήρια. Ούτε άλλον από τη διοίκηση. Από αυτά που θα διαβάσετε θα αντιληφθείτε ότι οι τέσσερις Έλληνες περνούν ωραία στην Ολλανδία και το μόνο που τους απασχολεί είναι πώς θα κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους, χωρίς να υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες να τους επηρεάζουν. Το ποδόσφαιρο στη χώρα που γεννήθηκε η ιδέα του "ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου" (total football).

ΠΑΥΛΙΔΗΣ, Ο ΦΟΡ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Ο Βαγγέλης Παυλίδης αποτελεί τον τελευταίο καιρό τον βασικό επιθετικό της Εθνικής Ελλάδας. Με εννέα γκολ είναι ο τέταρτος σκόρερ του ολλανδικού πρωταθλήματος. Πέντε συμμετοχές με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και ένα γκολ, αυτό στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Βοσνία. Πώς ένιωσε που σε ηλικία 21 ετών ήρθε η κλήση στη "γαλανόλευκη"; Παραδέχτηκε ότι ήταν κάτι ξαφνικό.

"Δεν το περίμενα. Με ενημέρωσαν από την ομάδα. Ήταν απίστευτη στιγμή για εμένα. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια αυτό το συναίσθημα και όταν αγωνιστείς είναι ακόμη πιο ωραίο. Αρχικά δεν το πίστευα γιατί ήταν δύο κρίσιμα παιχνίδια με τη Φινλανδία και το Λιχτενστάιν. Προσπάθησα να το πάρω όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα. Όταν ένας Έλληνας προπονητής πάει στο εξωτερικό, θα θελήσει να πάρει Έλληνες παίκτες. Λογικό ήταν και ο κ. Φαν Σιπ να διαλέξει παίκτες που αγωνίζονται στην πατρίδα του, όπως εγώ, ο Χατζηδιάκος και ο Βρουσάι".

Ο Φαν Σιπ μας είπε ότι επειδή είμαστε Έλληνες, δεν σημαίνει ότι πρέπει μόνο να αμυνόμαστε

Αλήθεια, τι είναι αυτό που άλλαξε τόσο πολύ ο Τζον Φαν Σιπ και παρακολουθήσαμε τόσο διαφορετική εικόνα στην Εθνική;

"Στις Εθνικές ομάδες ένας προπονητής δεν έχει αρκετό χρόνο να δουλέψει αυτά που θέλει. Πιο πολύ ο νέος προπονητής έδωσε ψυχολογία και από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να εμψυχώνει. Μας έδωσε να καταλάβουμε ότι το γεγονός πως είμαστε Έλληνες, δεν σημαίνει ότι πρέπει μόνο να αμυνόμαστε. Ότι μπορούμε να επιτεθούμε και ότι έχουμε ποιότητα μπροστά. Πως μπορούμε εμείς να ελέγχξουμε τον ρυθμό και νομίζω ότι το κάναμε πάρα πολύ καλά στα τελευταία παιχνίδια. Και με τη Βοσνία και με την Αρμενία και με τη Φινλανδία. Δημιουργήσαμε φάσεις, εμείς δίναμε την ταχύτητα του παιχνιδιού, εμείς ανεβάζαμε και κατεβάζαμε τον ρυθμό. Όλοι που καλούνται στην Εθνική θεωρώ ότι δίνουν τα πάντα. Κανείς δεν το βλέπει σαν αγγαρεία. Όλοι προσπαθούσαν για την ομάδα της πατρίδας τους. Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτή η καλή εικόνα συνεχιστεί, είναι στο χέρι όλων μας να το πετύχουμε".

Σε αντίθεση με άλλους ποδοσφαιριστές, ο ύψους 1.86 στράικερ δεν πρόλαβε να αγωνιστεί σε ελληνική ομάδα. Μόνο στην ακαδημία Μπέμπηδες και μετά στη Γερμανία.

"Από την πρώτη στιγμή ήθελα να δοκιμάσω στο εξωτερικό και αν δεν πετύχαινα να επέστρεφα, δεν είναι κακό. Τα πράγματα μού πήγαν καλά από την πρώτη στιγμή, και στην Κ17 και στην Κ19 της Μπόχουμ. Και αργότερα στην πρώτη ομάδα. Αντιμετώπισα ωστόσο έναν τραυματισμό στη μέση και έμεινε 4-5 μήνες εκτός. Επειδή ήμουν 18 χρονών δεν ήθελα να κάνω επέμβαση. Προσπάθησα να το αποφύγω, αλλά δεν γινόταν, με ενέσεις. Θυμάμαι ότι μία μέρα μετά από ένα παιχνίδι με την Κ19, προσπάθησα να βάλω το παπούτσι μου και δεν μπορούσα. Ένιωσα ότι η μέση μου είναι εντελώς κομμένη. Συνέχισα στη δεύτερη ομάδα της Ντόρτμουντ όπου ήθελα να κάνω μια γεμάτη σεζόν και τώρα η Βίλεμ, στην οποία είμαι πολύ χαρούμενος. Το κλίμα είναι πολύ καλό".

Γερμανία λοιπόν και τώρα Ολλανδία. Υπάρχουν διαφορές στα δύο πρωταθλήματα όπως υποστηρίζει:

"Στη Μπόχουμ θεωρώ ότι ανδρώθηκα. Ο ρυθμός με βοήθησε πολύ. Ακόμα και στη Β' Γερμανίας ο ρυθμός είναι έντονος. Τρεξίματα, μονομαχίες. Σε πολύ καλό επίπεδα όλα. Σε σχέση με την Ολλανδία, η Β' Γερμανίας υστερεί σε τεχνικό κομμάτι, αλλά ο ρυθμός είναι ίδιος".

Προτιμούν να κάνεις λάθος και να τρέξεις να το διορθώσεις, παρά να δώσεις πίσω μια σίγουρη πάσα

Ο Θεσσαλονικιός επιθετικός θεωρεί ότι ο τρόπος που παίζουν στην Ολλανδία ευνοεί έναν φορ να βάλει γκολ. Τίποτα βέβαια δεν σου χαρίζεται. Χρειάζεται να αποδεικνύεις πράγματα διαρκώς...

"Η Βίλεμ με αγόρασε το καλοκαίρι και έχω άλλα 2,5 χρόνια συμβόλαιο. Φέτος δεν περιμέναμε τόσο καλή πορεία. Είμαστε νέα ομάδα, οι 4-5 παίκτες στην επίθεση γνωριστήκαμε φέτος. Παίζουμε επιθετικό ποδόσφαιρο, προσπαθούμε να πιέζουμε σε όλο το γήπεδο. Ακόμα και στο παιχνίδι με τον Άγιαξ αυτό κάναμε, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο γιατί στο δεύτερο καθίσαμε πίσω, δεν είχαμε και δυνάμεις. Τα τρεξίματά μας είναι αυτά που μας βοηθάνε τόσο πολύ. Δεν είναι εύκολο να γίνεις βασικός παίκτης στην Eredivisie από τη μια στιγμή στην άλλη. Πρέπει να αποδείξεις πράγματα, να σκοράρεις και να κερδίζει η ομάδα. Πίεση μεγάλη μπορεί να μην υπάρχει, αλλά όλοι παίζουν για τη νίκη. Δεν μπαίνει κανείς για να χάσει.

Θεωρώ ότι πράγματι το ολλανδικό πρωτάθλημα βοηθάει τον σέντερ φορ να σκοράρει. Όλες οι ομάδες προσπαθούν να δείξουν στον κόσμο ότι τους αρέσει η επίθεση. Καμία ομάδα δεν θα μείνει πίσω για να κρατήσει απλά την εστία απαραβίαστη. Δεν τους αρέσει εδώ να δίνει κανείς πίσω τη μπάλα. Τους ενθαρρύνει, ακόμα και λάθος να γίνει, να τη δίνουν μπροστά Προτιμούν να γίνει το λάθος και να τρέξεις να το διορθώσεις, παρά να δώσεις πίσω μια σίγουρη πάσα. Αυτό κάνει αργό, βαρετό και κουραστικό το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η φιλοσοφία όλης της χώρας, θέλουν να παίζουν ποδόσφαιρο. Πιστεύω ότι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές ταιριάζουν στο ολλανδικό πρωτάθλημα, στις ανοιχτές άμυνες. Στο να φύγουν στην κόντρα, να κρατήσουν μπάλα. Γίνεται σωστή δουλειά στην Ελλάδα σε τακτικό και τεχνικό κομμάτι. Όποιος έρχεται εδώ και δείχνει κάποια καλά πράγματα, είναι δύσκολο να μη διακριθεί".

Ο Παυλίδης δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα... χωλαίνει στη γραμμή κρούσης, ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι επιθετικοί.

"Εντάξει, η Ελλάδα φημίζεται για τη άμυνά της, για τους αμυντικούς χαφ της, το δέχομαι. Ο Μήτρογλου με την καριέρα που έχει κάνει είναι από τους κορυφαίους Έλληνες επιθετικούς τα τελευταία χρόνια. Υπήρχαν κι άλλοι παλαιότερα, όπως ο Χαριστέας, ο Γκέκας. Υπάρχουν όμως και επιθετικοί που αγωνίζονται τώρα σε υψηλό επίπεδο, όπως ο Κουλούρης, ο Δώνης, ο Ντουρμισάι, ο Διαμαντάκος. Θεωρώ ότι τα πάνε αρκετά καλά".

Χρειάζεσαι τη στήριξη της οικογένειας στις δύσκολες στιγμές όταν είσαι μόνος στο σπίτι, σε ένα δωμάτιο

Ένας επιθετικός "τρέφεται" από τα γκολ. Ο Παυλίδης υποστηρίζει ότι στο τέλος ενός αγώνα αυτό είναι που μετράει. Και δεν θα ξεχάσει το παρθενικό του τέρμα με την Εθνική. " Δεν περιγράφεται αυτή η στιγμή. Είχα κι εγώ ένα διάστημα στο οποίο δεν έβαζα γκολ. Μετά τη Βοσνία, πέρασαν 5-6 παιχνίδια χωρίς να σκοράρω. Το ζητούσα το γκολ, το έβαλα και ηρέμησα. Ένας επιθετικός μπορεί να κάνει πολλά πράγματα όπως πρέπει σε ένα παιχνίδι, αλλά στο τέλος το γκολ μετράει. Από μικρή ηλικία έπαιζα επιθετικός. Όταν ήρθα στη Γερμανία έπαιζα στα πλάγια και μπορώ να πω ότι αυτό με βοήθησε. Είναι σημαντική όμως η καθιέρωση. Μέχρι πέρυσι ψαχνόμουν, τώρα έχω καθιερωθεί ως σέντερ φορ".

Έχει πρότυπο ο Παυλίδης και αυτός είναι ο Ουρουγουανός επιθετικός της Μπαρτσελόνα, Λουίς Σουάρες. "Έχει καλές κινήσεις, βάζει γκολ. Δεν είναι ο επιθετικός που θα περιμένει τη μπάλα να του τη δώσουν και να τη βάλει στα δίχτυα με μια επαφή. Κι εγώ δεν είμαι σέντερ φορ περιοχής. Έχω πολλά ακόμα να βελτιώσω. Για παράδειγμα να είμαι πιο αποτελεσματικός στη μεγάλη περιοχή. Επίσης να βελτιώσω τα τελειώματα των φάσεων και την ταχύτητα στα πρώτα δέκα μέτρα. Θα ήθελα κάποια στιγμή να μπορέσω να παίξω στην Premier League, το θεωρώ το καλύτερο πρωτάθλημα. Όπως επίσης να αγωνιστώ στο Champions League".

Εξήγησε στο τελείωμα της κουβέντας πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική υποστήριξη της οικογένειάς του. " Όταν παίρνεις την απόφαση να παίξεις στο εξωτερικό, είναι σημαντικό να έχεις και βοήθεια ψυχολογική από τους γονείς. Σίγουρα θα υπάρξουν δύσκολες στιγμές όταν είσαι μόνος στο σπίτι, σε ένα δωμάτιο. Είναι τότε που χρειάζεσαι την οικογένειά σου. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν δέκα αρνητικές και μία θετική στιγμή".

ΒΡΟΥΣΑΪ: "ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΦΑΝΕ"

Ο Μάριος Βρουσάι είναι από τους βασικούς συντελεστές της πορείας που κάνει η Βίλεμ. Τον Ιανουάριο του 2019 δόθηκε δανεικός από τον Ολυμπιακό, για 1,5 χρόνο. Και αυτός κλήθηκε στην Εθνική το ίδιο διάστημα με τον Παυλίδη. Και γι΄αυτόν ήταν μια εξέλιξη απρόσμενη: " Δεν περίμενα την κλήση από την Εθνική. Μου συνέβη μετά από μία χρονιά. Ήρθε ένας Ολλανδός προπονητής που γνωρίζει το πρωτάθλημα, μας παρακολούθησε και θέλησε να κάνει μια νέα αρχή με καινούριους παίκτες". Με καταγωγή από την Αλβανία, ο 21χρονος μεσοεπιθετικός προτίμησε την Εθνική Ελλάδας. "Έχω γεννηθεί στην Αλβανία, από εκεί κατάγομαι, αλλά έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα. Ήρθα δύο ετών, στη Ναύπακτο. Θεώρησα ότι για το ποδοσφαιρικό μου μέλλον θα ήταν καλύτερο να παίξω για την Ελλάδα".

Από τον Ναυπακτιακό Αστέρα, στον Ολυμπιακό. Υπήρξε και αρχηγός στα τμήματα υποδομής. Νοοτροπία νικητή στους "ερυθρόλευκους" από μικρή ηλικία: "Υπήρχε πίεση. Όχι μόνο από τους προπονητές, αλλά κι εμείς οι ίδιοι δεν θέλαμε να χάνουμε. Αυτή τη νοοτροπία μας είχαν περάσει. Είναι μοναδικό να το ζεις. Χρειάζεσαι αυτή τη νοοτροπία για να προχωρήσεις".

Έκανα το βήμα για το εξωτερικό σε μικρή ηλικία και θα ήθελα να παραμείνω

Στην Ολλανδία τα πράγματα είναι διαφορετικά. " Τους αρέσει το σόου. Το βλέπουν το ποδόσφαιρο ως θέαμα, να μην φοβάται ένας ποδοσφαιριστής". Θυμάται την αναμέτρηση με τον Άγιαξ: " Καθόμασταν στον πάγκο και βλέπαμε ηλικιωμένους και παιδιά στην κερκίδα. Υπάρχει ασφάλεια. Βλέπουν κάθε παιχνίδι ως ψυχαγωγία και διασκέδαση". Παρεμπιπτόντως, αποθεώνει τον Άγιαξ: "Είναι η νοοτροπία του που κάνει τη διαφορά. Παίρνουν παίκτες 12 ετών και τους κάνουν να σκέφτονται ως μεγάλοι. Έχουν το ίδιο στυλ ποδοσφαίρου σε όλα τα τμήματα. Ανεξάρτητα από την ηλικία, όλοι έχουν μάθει να παίζουν το ίδιο ποδόσφαιρο. Και λάθος να κάνει ένας ποδοσφαιριστής, δεν θα τον... φάει κανείς. Στην Ελλάδα μπορεί να την πληρώσει ο μικρότερος. Ήταν απίστευτη η δική μας νίκη με τον Άγιαξ. Του σπάσαμε και το αήττητο. Είχαμε πει στο μίτινγκ που προηγήθηκε, να μπούμε και να το απολαύσουμε. Με λίγη τύχη τα καταφέραμε. Δεν είχαμε πίεση, δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα".

Η Βίλεμ είχε πρωτοτσεκάρει τον Βρουσάι όταν εκεί έπαιζε ως δανεικός ο Τσιμίκας. "Ημουν 19 τότε. Μας είχαν δει όταν παίζαμε στον Ολυμπιακό, αυτός αριστερό μπακ κι εγώ εξτρέμ. Τότε είχαμε όμως το Youth League με τον Ολυμπιακό. Είμαι δανεικός, υπάρχει στη μέση μια οψιόν. Το συμβόλαιό μου στον Ολυμπιακό λήγει το 2021. Έκανα το βήμα για το εξωτερικό σε μικρή ηλικία και θα ήθελα να παραμείνω. Θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί εμείς που έχουμε αγωνιστεί στο εξωτερικό. Εδώ στη Βίλεμ φτάσαμε να είμαστε τέσσερις Έλληνες. Είδαν ότι τους βγαίνει η επιλογή να πάρουν Έλληνα ποδοσφαιριστή και το δοκιμάζουν ξανά. Το ολλανδικό ποδόσφαιρο μπορώ να πω ότι μου ταιριάζει περισσότερο γιατί είναι επιθετικό. Θα βρεις χώρους, θα κινηθείς".

Όσο για τη θέση που του ταιριάζει καλύτερα; " Τώρα παίζω δεκάρι, πέρυσι έπαιζα αριστερό και δεξί εξτρέμ. Η θέση μου είναι εξτρέμ και θεωρώ ότι εκεί αποδίδω καλύτερα. Τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει πολύ η Βίλεμ. Κάθε χρόνο κι ένα σκαλοπάτι πιο πάνω. Δεν μπορέσαμε πέρυσι να βγούμε στην Ευρώπη, ελπίζουμε να το κάνουμε φέτος".

ΣΤΡΕΖΟΣ: ΕΝΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΝ ΕΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ

Τον Σεπτέμβριο η Βίλεμ είδε να χάνει με σοβαρό τραυματισμό έναν από τους τερματοφύλακές της, τον Αυστραλό Michael Cornelis Woud, Έτσι, κίνησε τις διαδικασίες να αποκτήσει τον 24χρονο Γιώργο Στρέζο, ο οποίος έπαιζε στον ΟΦΗ από το δεύτερο μισό της σεζόν 2016-2017 μέχρι και την αγωνιστική περίοδο που ολοκληρώθηκε.

"Η μεγάλη μου επιθυμία ήταν να πάρω μεταγραφή στο εξωτερικό. Είχα κάποιες προτάσεις, δεν ήμουν εντελώς στο σκοτάδι. Απλά τις είχα απορρίψει γιατί ήταν ακόμα αρχή του καλοκαιριού και θεώρησα ότι θα μπορέσω να βρω στη συνέχεια κάτι καλύτερο. Είχα φτάσει κοντά σε μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας Τουρκίας. Είχα ζητήσει λίγο χρόνο γιατί ήμουν φαντάρος και ήθελα να συγκεντρώσω μερικά έγγραφα, αλλά με ενημέρωσαν από την ομάδα πως χρόνος δεν υπάρχει" ανέφερε ο Στρέζος και πρόσθεσε: "Η προοπτική της Ολλανδίας έσκασε εντελώς ξαφνικά. Με κάλεσαν και με ρώτησαν αν με ενδιέφερε το ενδεχόμενο να πάω. Έτσι μετά από τρεις μέρες ήρθε η πρόταση. Σε μια βδομάδα είχα κλείσει στη Βίλεμ".

Το πέρασμά του από τον ΟΦΗ είχε πολύ καλές, αλλά και άσχημες στιγμές. Ο 25χρονος γκολκίπερ θυμάται: " Έμεινα σχεδόν τρία χρόνια. Πήραμε μια απίστευτη άνοδο. Είχαμε μείνει ένα διάστημα μόνο 13 παίκτες. Εγώ κέρδισα ατομικά βραβεία, έκανα φιλίες, γνώρισα ανθρώπους αξιόλογους στην Κρήτη. Είχα ένα κακό διάστημα και ποδοσφαιρικά αλλά και από θέμα ζωής τους τελευταίους δύο μήνες, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Για δύο μήνες ή για δύο παιχνίδια δεν μπορώ να ξεγράψω τα πολύ όμορφα χρόνια που πέρασα στον ΟΦΗ. Η παρουσία μου θεωρώ ότι ήταν θετική. Θεωρώ ότι η στιγμή που επέλεξα να φύγω ήταν η καλύτερη, για να μπορέσω να παίξω στο εξωτερικό. Είχα κάνει γεμάτες χρονιές και ήταν το κατάλληλο timing".

Έμπαινα στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και έβλεπα Αμπιντάλ, Αφελάι, Σαβιόλα, Τσόρι

Οκτώ χρόνια παλιότερα, ο Στρέζος είχε προκαλέσει μεγάλο ντόρο γύρω από το όνομά του, καθώς έφυγε από τον ΠΑΟΚ για να πάει στον Ολυμπιακό. Θυμάται τις δύσκολες μέρες που πέρασε, αλλά και τις υπέροχες στιγμές κατά τη θητεία του στους "ερυθρόλρυκους": " Όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ για να πάω στον Ολυμπιακό ήμουν 17 ετών. Δεν καταλάβαινα πολλά. Ήμουν ο πρώτος που έφυγε για να πάει από τον ΠΑΟΚ στον Ολυμπιακό. Ήταν πρωτόγνωρο και για εμένα, γιατί με έπαιρναν πολλά τηλέφωνα. Από τον Ολυμπιακό με είχε δει ο Μπερντ Στορκ, με ήθελε για το Youth League. Ερχόταν και έβλεπε προπονήσεις με την Εθνική.

Οι γονείς μου δεν έχουν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο και ήταν και γι' αυτούς κάτι πρωτόγνωρο, να τους παίρνει δηλαδή ο καθένας τηλέφωνο. Δικηγόροι... Ήταν δύσκολη κατάσταση. Ο πατέρας μου δεν έβλεπε καν ποδόσφαιρο. Προσωπικά ένιωθα καλά με τον εαυτό μου. Έλεγα την αλήθεια. Ένιωσα ότι με το να πάω στον Ολυμπιακό ήταν καλό βήμα για εμένα. Δεν μετανιώνω. Πήρα απίστευτες εμπειρίες εκεί. Έμπαινα στα αποδυτήρια και έβλεπα Αμπιντάλ, Αφελάι, Σαβιόλα, Τσόρι... Το να προπονείσαι με αυτούς τους συμπαίκτες και να τους ζεις σε καθημερινή βάση είναι μοναδική εμπειρία".

Η Άλκμααρ είναι 2η και οι δέκα παίκτες της ενδεκάδας είναι από την ακαδημία της

Σε αυτούς τους τρεις μήνες που βρίσκεται στο Τίλμπουργκ, ο Στρέζος έχει σχηματίσει άποψη για το ποδόσφαιρο στην Ολλανδία και το συγκρίνει με το ελληνικό.

"Η κουλτούρα στην Ολλανδία είναι διαφορετική. Και των οπαδών και των ανθρώπων των ομάδων. Δεν υπάρχει ο φανατισμός που υπάρχει στην Ελλάδα και η αντιμετώπιση είναι διαφορετική. Όλοι θέλουν να κερδίσουν, εντάξει. Υπάρχει όμως και η ήττα. Αν χάσεις, προχωράς. Κοιτάς πάντα το επόμενο παιχνίδι. Στηρίζουν πολύ τους παίκτες, δύσκολα αλλάζουν ενδεκάδα. Ακόμα και αν δεν έχει καλή απόδοση ένας ποδοσφαιριστής, θα στηριχτεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τον προπονητή. Και να χάσει μια σειρά από παιχνίδια, μένει στη θέση του.

Στην Ελλάδα θεωρώ ότι είμαστε πιο σκληραγωγημένοι και αν είσαι σε μια ομάδα με απαιτήσεις, μπορείς να αντεπεξέλθεις στην Ολλανδία και στην κάθε Ολλανδία. Σε αυτό το κομμάτι βλέπω τη διαφορά. Θέλω επίσης να πω την άποψή μου, ότι ποιοτικά η Ελλάδα μπορεί να μην υπολείπεται από την Ολλανδία. Αυτό που κάνει τη διαφορά, είναι ότι στην Ολλανδία ένας 22χρονος θεωρείται έτοιμος ποδοσφαιριστής. Έχει στα πόδια του ένα σωρό παιχνίδια. Η Άλκμααρ είναι δεύτερη, παίζει στο Europa League και από τους έντεκα, οι δέκα είναι από την ακαδημία της. Και πηγαίνει για πρωτάθλημα. Η εξέλιξη λοιπόν του 22χρονου Ολλανδού είναι διαφορετική από αυτή του Έλληνα της αντίστοιχης ηλικίας. Και ξαναλέω ότι ποιοτικά δεν υπάρχει διαφορά".

Οι φίλαθλοι στην Ολλανδία δεν αντέχουν να βλέπουν έναν ποδοσφαιριστή να γυρίζει τη μπάλα προς τα πίσω. Όπως επίσης θέλουν να παίζουν γρήγορα. Να μην καθυστερούν. Το είδαμε με τα μάτια μας όταν βρεθήκαμε στο παιχνίδι Αϊντχόφεν - Φορτούνα Σιτάρντ. Ο Στρέζος έφερε το παράδειγμα του γκολκίπερ του Άγιαξ, Ονανά: " Είναι από τους καλύτερους γκολκίπερ στον κόσμο, καμιά φορά αργεί να δώσει συνέχεια στο ματς. Είναι λίγο πιο χαλαρός. Και κάθε φορά όταν αργεί να παίξει, ακούει σφυρίγματα".

ΒΟΥΤΣΑΣ: "Ο ΠΑΟΚ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΜΟΥ"

Ο μικρότερος της ελληνικής παροικίας είναι ο Χρήστος Βουτσάς. Γεννημένος στις 31 Ιουλίου 2001, είναι στόπερ που μπορεί όμως να αγωνιστεί και ως αμυντικό χαφ. Για να υπογράψει στη Βίλεμ το καλοκαίρι, έπρεπε να φύγει από τον ΠΑΟΚ, στον οποίο ανήκε από το 2009.

"Έφυγα ελεύθερος από τον ΠΑΟΚ. Μου έδωσε την άδεια ο Πάμπλο Γκαρσία. Με ήθελε στην ομάδα, αλλά εγώ έβλεπα ότι δεν θα πάρω αρκετό χρόνο συμμετοχής στην U19. Υπάρχει ένας ταλαντούχος παίκτης και πολύ καλό παιδί στην ίδια θέση, ο Τσιγγάρας. Σεβάστηκαν στον ΠΑΟΚ την επιθυμία μου, ενώ είχα συμβόλαιο για ακόμα δύο χρόνια. Πήρα όμως πολλά πράγματα από όλους τους προπονητές που είχα στον ΠΑΟΚ. Συμφωνήσαμε να μείνω ελεύθερος και απλά μπήκε ένα ποσοστό μεταπώλησης. Έτσι έγινε και ήρθα στη Βίλεμ. Στόχος μου είναι να παίξω με την πρώτη ομάδα. Έχω κάνει προπονήσεις με τους μεγάλους.".

Όπως παραδέχτηκε, η προσαρμογή δεν ήταν δύσκολη. "Δεν άργησα να προσαρμοστώ στη Βίλεμ. Με βοήθησε πολύ ο Βαγγέλης Παυλίδης, μέναμε μαζί στην αρχή. Και ο Μάριος και ο Γιώργος με βοήθησαν. Είναι μεγάλη ευκαιρία για εμένα, ήρθα μικρός στο εξωτερικό. Οι γονείς μου χάρηκαν όταν έμαθαν για τη Βίλεμ. Έχω υπογράψει διετές συμβόλαιο".

Αφού υποστήριξε ότι η γνωριμία του με τους Δημήτρη Παπαγεωργίου και Ρίαν Καπαγιαννίδη έπαιξε ρόλο στην ολοκλήρωση της μεταγραφής του, σχολίασε τη διαφορά Ελλάδας - Ολλανδίας:

"Υπάρχει διαφορά σε θέμα τακτικής. Στην Ελλάδα το δουλεύουν περισσότερο. Κι εδώ το ίδιο, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Θέλουν απλά να νικήσουν. Δηλαδή δεν τους νοιάζει αν δεχτείς δύο γκολ, αρκεί να βάλεις τρία. Έχουμε Ισπανό προπονητή στην ακαδημία και δίνουμε βαρύτητα στο παιχνίδι κατοχής".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

Κώστας Μήτρογλου: "Δεν με αδίκησε ο Βαλβέρδε, εγώ δεν είχα την ωριμότητα"

Photo credits: Geert van Erven/Willem II www.voetbalfotografie.nl, Eurokinissi.