Το παιδί ήθελε να παίζει ποδόσφαιρο. Η Paris Saint Germain δεν τον άφηνε (" ήμουν ένας παίκτης για τις προπονήσεις"), ο Juventus δεν εξάντλησε ακριβώς τις ευκαιρίες (" πήρα λίγο μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, άρχισα να νιώθω ως επαγγελματίας"), με την Bayern Munich να αποδεικνύεται το ιδανικό σύστημα για τον Kinglsey Coman, ο οποίος κατά τους ειδικούς ήταν πάντα "εννιαμισάρι". Μετά το τέλος του αγώνα εναντίον του Ολυμπιακού, οι ρεπόρτερ ζήτησαν από τον Karl-Heinz Rummenigge την άποψη του για τον νέο "βασιλιά" του Μονάχου (μετά τον "King Kalle").

O εκ των διοικητικών πια, της ομάδας δήλωσε στο Sport24.gr και τον Στέφανο Λεμονίδη πως " είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένοι μαζί του. Είναι πολύ καλό παιδί, ενώ απόψε (σ.σ. χθες) έβαλε και ένα γκολ. Αν σκεφτείτε την ηλικία του και τα όσα κάνει, μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι τον περιμένει ένα λαμπρό μέλλον". Ξεκαθάρισε πως η απόκτηση του Coman δεν ήταν στοίχημα για τη Bayern " γιατί το τμήμα των "κατασκόπων" που έχουμε, τον παρακολουθούσε για χρόνια. Είμαστε ευτυχείς που καταφέραμε να φτάσουμε σε μια συμφωνία με τη Juventus και να τον αποκτήσουμε και τώρα... επιστρέφει την εμπιστοσύνη που του δείξαμε".

Οι γονείς του ήταν μετανάστες από τη Guadeloupe, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο Moissy-Cramaye, μια "περιφερειακή" πόλη του Παρισιού, 33 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το κέντρο της πρωτεύουσας. Eκεί ξεκίνησε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο ο -γεννημένος στις 13 Ιουνίου του 1996- Kingsley Coman, σε ηλικία 6 χρόνων. Ο πατέρας του, Christian είχε δει τι μπορεί να κάνει το παιδί του με την ασπρόμαυρη μπάλα, τον πήρε από το χέρι και τον πήγε στην US Sénart-Moissy. Δυο χρόνια αργότερα, ο Christian έδωσε τη συγκατάθεση του για να πάει ο γιος του στην... αγαπημένη ομάδα της οικογενείας, την Paris Saint Germain, που φυσικά τον είχε ήδη εντοπίσει. Ώρα για μια παρένθεση.

H Paris Saint-Germain Academy δεν είναι άλλη μια ακαδημία ποδοσφαίρου. Είναι από τις καλύτερες που υπάρχουν εκεί έξω και έχει αναγνωριστεί από τη γαλλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία ως μια από τις καλύτερες της χώρας. Διαθέτει την υψηλότερη αναγνώριση που υπάρχει (Category 1, Class A), την οποία λαμβάνει κάθε χρόνο, μετά τον έλεγχο από την Direction Techique Nationale. Μεταξύ των συνεργασιών που έχει κάνει, είναι και με τις ομάδες της περιφέρειας Ile-de-France (όπου ανήκει η γενέτειρα του Coman, Moissy-Cramaye). Ιδρύθηκε το 1970 και ο αριθμός των παιδιών που υπέγραψαν συμβόλαια με την PSG ή άλλες ομάδες είναι το τεκμήριο της επιτυχίας. Από το 2005 έως τη σήμερον ημέρα, έχει διοργάνωση περισσότερα από 60 camp στο Παρίσι, με τη συμμετοχή παιδιών από όλον τον κόσμο -που είτε ανακαλύπτουν οι "κατάσκοποι" που πληρώνονται από την ομάδα, είτε από προτάσεις από ανθρώπους που εξειδικεύονται στο recruiting. Τώρα, αν επιμένετε να διαβάσετε ονόματα, να σας πούμε ότι στη λίστα υπάρχουν μεταξύ άλλων, και αυτά: Nicolas Anelka, Jean-Marc Pilorget, Mamadou Sakho, Lorik Cana, Amara Simba, Jérôme Leroy, Luis Fernández, Clément Chantôme, Ronaldinho, Pauleta, Dominique Rocheteau, Safet Sušić, Youri Djorkaeff, Raí, George Weah και David Ginola. Θα λέγατε λοιπόν, ότι κάνουν αξιοπρεπή δουλειά. Κάτι που δεν θα πείτε και για τον τρόπο που διαχειρίζονται τους απόφοιτους. Αλλά θα φτάσουμε και εκεί.

Στις 11 Ιουλίου του 2011, ο -δισεκατομμυριούχος- πρόεδρος του συλλόγου, Nasser Al-Khelaifi είχε ενημερώσει ότι "θέλουμε το νέο Μessi. Δεν θέλουμε να φέρουμε τον Lionel Messi στην ομάδα. Θέλουμε να επενδύσουμε στο καλύτερο ταλέντο που υπάρχει. Το να νικήσουμε αφορά το "τώρα". Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να κάνουμε τη γαλλική πρωτεύουσα κοιτίδα παικτών. Από την πρώτη ημέρα είπαμε πως η ακαδημία θα είναι το επίκεντρο του οργανισμού. Οι επενδύσεις στις μεταγραφές μπορούν να σε βοηθήσουν να φτάσεις έως ένα σημείο. Για να μείνεις εκεί πρέπει να παράγεις, να επενδύεις στις προπονήσεις και στις υψίστου επιπέδου εγκαταστάσεις". Και ενημέρωσε πως θα διαθέσει 115 εκατ. ευρώ στα πέντε επόμενα χρόνια, προκειμένου οι υποδομές να γίνουν οι καλύτερες δυνατές.

Η ιστοσελίδα paristeam.fr είχε φροντίσει να αφυπνίσει επί του Coman (με άρθρο που είχε τίτλο "Προσέξτε τον Kingsley Coman", που είδε αναφερόταν και ως "King", εκ του πρώτου συνθετικού του ονόματος του), διότι γνώριζε πως όσο πειθαρχημένος και υπομονετικός να είναι ένας νεαρός, όταν φτάνει στην ηλικία που μπορεί να προαχθεί και δεν του προσφέρεται επαγγελματικό συμβόλαιο, αρχίζει και σκέφτεται τις προοπτικές που έχει. Αυτό είχε κάνει και ο Paul Pogba και έφυγε. Ο Coman που λέτε, έπαιξε σε όλα τα τμήματα, στις διοργανώσεις εντός και εκτός των συνόρων. Στο NextGen του 2012, στο ματς της PSG με την Juventus, οι Patrick Vieira (Manchester City), Gilles Grimandi (Arsenal) και David Friio (Manchester United) ήταν στις εξέδρες για να τον δουν. Τότε ξεκίνησε και ο έρωτας των Ιταλών για τον Γάλλο επιθετικό. Γιατί; Δείτε.

Έπειτα από εννέα χρόνια στα τμήματα υποδομής κατά τη διάρκεια των οποίων ξεπέρασε τις 30 διακρίσεις, το 2012 προήχθη στην πρώτη ομάδα της Paris Saint Germain και μάλιστα, στις 17/2 του 2013 έγινε ο νεαρότερος σε ηλικία παίκτης που φόρεσε ποτέ τη φανέλα σε επίσημο ματς (την ήττα από τη Sochaux, με 3-2). Ο Carlo Ancelotti τον σήκωσε από τον πάγκο, στο 87ο λεπτό για να αντικαταστήσει τον Marco Verratti. Ήταν 16 χρόνων, 8 μηνών και 4 ημερών και για το ρεκόρ που κατέκτησε έλαβε μετάλλιο από τη λίγκα. Βοήθησε και το γεγονός ότι η ομάδα του είχε πάρει το πρωτάθλημα.

Στα 17 είχε καταγραφεί ήδη ως ο πιο πολλά υποσχόμενος νεαρός της PSG. Είχε πάρει και το "Titi d' or", δηλαδή είχε αναγνωριστεί ως ο καλύτερος νέος ερασιτέχνης φέρελπις του οργανισμού. Ήταν η δεύτερη απονομή, μετά εκείνης του 2008. Παρ' όλα αυτά, οι διοικούντες δεν του έδωσαν επαγγελματικό συμβόλαιο. Κάτι που προκαλούσε γενικότερα εντύπωση, γιατί είχαν ήδη διαφανεί οι δυνατότητες του. Όπως έγραφαν τότε τα γαλλικά μέσα "δεν είναι το 10αρι παλαιάς κοπής, που είναι προσεχτικός με την μπάλα και τη δίνει όπου πιστεύει πως πρέπει να την περάσει. Είναι το "εννέα και μισό" της σύγχρονης εποχής. Εκείνοι που μπορούν να "σπάσουν" τις γραμμές σπανίζουν και ο Kinglsey είναι ένας από αυτούς. Έχει ποδοσφαιρική φινέτσα και παίζει μοντέρνο ποδόσφαιρο. Είναι εκρηκτικός, αθλητικός, μπορεί να συνδυαστεί με όλους και μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το ταλέντο του είναι σπάνιο και μπορεί να εξελιχθεί κατά τρόπο που να παίζει σε πολλές θέσεις. Η τεχνική και η τακτική που διαθέτει ξεχωρίζει από τώρα και μας επιτρέπει να πούμε ότι θα γίνει εκπληκτικός παίκτης".

Κάπου εδώ να προσθέσουμε ότι όλα αυτά, τα επιβεβαίωναν και οι προπονητές του, Patrick Gonfalone και Lawrence Bonadei. Ενόσω έδειχνε τι μπορούσε να κάνει, βγήκε και από τη "σκιά" του Hervin Ongenda, με τον οποίον βρέθηκε στην U19 και την U21. Παρεμπιπτόντως, έγινε και διεθνής (στις 2/6 του 2014), με την U21, στο φιλικό 6-0 επί της Singapore. Εκείνος είχε σκοράρει το ένα από τα γκολ. Η δίψα του για χρόνο συμμετοχής στην πρώτη ομάδα, είχε φτάσει στο "και μη παρέκει". Όταν τώρα, η PSG θυμήθηκε να του προτείνει να μείνει εκεί που ήταν, ως επαγγελματίας, εκείνος ευχαρίστησε και είπε "έχω πάρει τις αποφάσεις μου". Ποιες ήταν οι αποφάσεις του;

Μετά το ντεμπούτο, ακολούθησαν άλλες δυο εμφανίσεις στην πρώτη ομάδα (τη σεζόν 2013-14), υπό τις οδηγίες του Laurent Blanc, που τον χρησιμοποίησε ως αναπληρωματικό και για πολύ λίγο. Και όλα αυτά, ενώ μετείχε σε όλες τις προπονήσεις, με τη συγκατάθεση των Zlatan Ibrahimovic και Thiago Silva. Συν αυτών, τον Ιούνιο του 2014 είχε κάνει και το ντεμπούτο του με την U21 της Γαλλίας. Όταν λοιπόν, τελείωσε η σεζόν και οι Γάλλοι του πρόσφεραν επαγγελματικό συμβόλαιο, τους εξήγησε πως ήθελε να μετακομίσει στο Τορίνο. Μάλιστα, όπως είχε πει στη Gazzetta dello Sport "διάλεξα τη Juventus (με την οποία υπέγραψε στις 7/7 του 2014) , χάρη στην ιστορία της. Είναι η ομάδα στην οποία έχουν παίξει οι Platini, Zidane και Trezeguet". Οι Arsenal, Liverpool, Leverkusen, Bayern Munich, Bordeaux και Newcastle, αρκέστηκαν στη χαρά της συμμετοχής... στη λίστα με όσους τον διεκδίκησαν.

Λίγους μήνες μετά, ο Blanc θα ομολογούσε ότι " οι γαλλικές ακαδημίες είναι πάρα πολύ καλές και αποτελεσματικές, ως προς την παραγωγή παικτών. Οι σύλλογοι πρέπει να διασφαλίζουν ότι θα "κλειδώνουν" τους υποσχόμενους εφήβους, έως τα 15 ή 16. Είναι ευθύνη μας, όπως είναι και αθλητική, αλλά και οικονομική δέσμευση. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι ξένοι σύλλογοι ψάχνουν, ειδικά οι Ιταλοί και οι Άγγλοι και αν δεν καταφέρουμε να είμαστε αρκετά γρήγοροι, στο μέλλον θα αντιμετωπίσουμε ξανά το πρόβλημα που είχαμε με τον Coman. Δεν ήθελα να τον χάσω. Προφανώς και έχει δυνατότητες. Μετανιώνω που τον αφήσαμε να πάει στη Juve, όπου τελικά ξεκίνησε σε 5-6 ματς. Θα μπορούσε να το κάνει αυτό ακόμα και αν έμενε εδώ. Αλλά ήταν επιλογή του να φύγει. Ήταν ελεύθερος να κάνει ό,τι ήθελε". Ο αμυντικός της Liverpool, Mamadou Sakho -επίσης προϊόν της ακαδημίας της PSG- θα δήλωνε πως ήταν ντροπή της PSG που τον άφησε να φύγει " πριν του δώσει την ευκαιρία να εκφραστεί". Τι έγινε στην Ιταλία;

Με τη Juventus έδωσε 14 παιχνίδια στη SerieA, συμπεριλαμβανομένης της θέσης του στη βασική ενδεκάδα της πρεμιέρας με την Chievo Verona (30/8/2014). Έγινε ο νεαρότερος ξένος παίκτης των Bianconeri που έπαιξε ποτέ με τη φανέλα της ομάδας -στον τελικό της λίγκας των πρωταθλητών. Στις 15/1 του 2015 σκόραρε το πρώτο του γκολ στην Ιταλία (στο 78ο λεπτό του αγώνα με τη Verona, για το Coppa Italia, με την ομάδα του να επικρατεί 6-1) και στις 6/6 πήρε συμμετοχή στον τελικό του Champions League, στο Olympiastadion, όπου η κούπα απονεμήθηκε στη Barcelona (3-1).

Προηγουμένως, όταν ένιωσε ασφάλεια στους Bianconeri (κάπου στον Σεπτέμβριο), δήλωσε στο Canal+ πως " στην Paris Saint Germain ένας νέος παίκτης δεν έχει πολλές ευκαιρίες. Είναι ένα club που πρέπει να κερδίσει άμεσα τίτλους και δεν είναι εύκολο να βρεις χώρο, όταν είσαι μικρός. Όταν το αντιλήφθηκα αυτό, ήξερα ότι έπρεπε να φύγω. Και όταν αποφάσισα να φύγω ήταν που άρχισαν να με εκτιμούν, για την πραγματική μου αξία. Αλλά ήταν ήδη αργά". Στην ιταλική ομάδα " δεν ανταγωνίζεται ένας νέος παίκτης με κάποιον κορυφαίο του είδους, αλλά δυο επαγγελματίες. Μπορείς να καταλάβεις αμέσως γιατί είναι αυτοί που είναι. Με υποδέχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο και ειλικρινά θα πω ότι ήταν κάτι που δεν περίμενα, αν σκεφτείτε ότι δεν είμαι κάποιο μεγάλο όνομα. Επίσης, δεν περίμενα ότι θα ξεκινήσω στο πρώτο ματς, αλλά χάρη στον χαρακτήρα μου -δεν συνηθίζω να ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα με οτιδήποτε- ήμουν σε θέση να διατηρήσω τη ψυχραιμία μου".

Ολοκληρώνοντας, είπε ότι " ακόμα και αν δεν παίξω ποτέ με τη Juve, θα έχω ήδη παίξει περισσότερο από όσο αγωνίστηκα στην PSG. Φυσικά και δεν θα αισθανθώ χαρούμενος, μόνο από αυτό. Αλλά ομολογώ ότι οι δυο πρώτοι μήνες ήταν εξαιρετικοί". Η ιταλική ομάδα τον χρησιμοποίησε ως βασικό συνολικά πέντε φορές στη SerieA (συνολικά είχε 14 συμμετοχές) και γενικά θα λέγατε πως δεν τρέλανε κόσμο -γιατί και πάλι δεν έδειχνε να "ταιριάζει", δεν φαινόταν να τον εκμεταλλεύονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υπήρχε λόγος.

Μετά την αποχώρηση του Carlos Tevez, ήταν πολλοί εκείνοι που υπέθεσαν πως ο χρόνος του θα πάει στον Coman. Η πραγματικότητα ήταν άλλη. Ο Allegri ζήτησε και πήρε τους Paulo Dybala (για 32 εκατ. ευρώ, από την Palermo) και Mario Mandzukic (για 19 εκατ. ευρώ από την Atletico Madrid), ενώ υπέγραψε και τον Simone Zaza (για 18 εκατ. ευρώ από την Sassuolo). Δηλαδή, έκανε επενδύσεις, με τη διοίκηση να απαιτεί να δει αποτελέσματα -μαζί και κέρδη. Μοιραία, ο Coman πέρασε σε... δεύτερη μοίρα. Παρ' όλα αυτά, ο προπονητής της Juve είχε να πει μόνο τα καλύτερα και πιο συγκεκριμένα ότι "έχει εκπληκτική ποιότητα και τέλειο χαρακτήρα. Είναι νέος και πρέπει να του επιτρέψουμε να ωριμάσει, αλλά έχει πραγματικό ταλέντο, με το μεγαλύτερο χάρισμα του να είναι το γεγονός ότι δεν αφήνει τα σχόλια θαυμασμού να τον επηρεάσουν". Ο Patrice Evra είχε προσθέσει πως " ο πατέρας του μου έχει δώσει το ελεύθερο να είμαι σκληρός μαζί του, αν δεν ακούει. Αλλά... ακούει. Θέλει να δουλεύει πολύ σκληρά, για να γίνει καλύτερος". Ο ίδιος ο Coman ομολογεί ότι στη Juve έμαθε πολλά " από τακτικής απόψεως. Έπαιζα στο κέντρο και έπρεπε να μάθω να κινούμαι, να υπάρχω και να ξεχωρίζω, χωρίς την μπάλα. Ειλικρινά, δεν έχω τίποτα το κακό να πω για τους Ιταλούς". Είχε να πει -πάλι- για τους Γάλλους: " Δεν μετανιώνω την επιλογή μου να φύγω από τη PSG. Είμαι στην αρχή της καριέρας μου και μένει να αποδειχθεί αν είχα δίκιο. Κατ' εμέ, έχω, γιατί ό,τι και αν έκανα, εφόσον προερχόμουν από τις ακαδημίες, δεν θα έβρισκα ΠΟΤΕ θέση στο ρόστερ".

Στις 13 Ιουλίου του 2015, η Gazzetta dello Sport αποκάλυψε πως η Bayern είχε αποταθεί στη Juventus και τις έδινε 15 εκατομμύρια ευρώ, για να πάρει τον Coman. Οι Ιταλοί απέρριψαν την πρόταση. Τη συγκεκριμένη, διότι εξηγούσαν πως ενώ δεν πουλούν, είναι διατεθειμένοι να δανείσουν. Η επόμενη πληροφορία που προέκυψε και τον αφορούσε, ήταν στις 29 Αυγούστου, οπότε ο Ο Massimiliano Allegri είχε επιβεβαιώσει πως "ο Coman φεύγει από την ομάδα, γιατί αυτή είναι η επιθυμία του", όχι όμως και το πού επρόκειτο να πάει. Αυτό... το ανέλαβε η Gazzetta dello Sport. Ο πλανήτης ενημερώθηκε πως ο 19χρονος επρόκειτο να ζήσει στο Μόναχο, με την Bayern να δίνει στη Juve το ποσό των 28 εκατομμυρίων ευρώ και τη συμφωνία να αφορά διετή δανεισμό. Οι Γερμανοί επρόκειτο να δώσουν 5 εκατ. ευρώ... με την παράδοση, 2 εκατομμύρια για το δεύτερο χρόνο και διατηρούσαν το δικαίωμα να πάρουν το 100% του παίκτη, πριν την 30η Απριλίου του 2017. Εφόσον λοιπόν, τον εξαγοράσουν θα δώσουν 21 εκατομμύρια ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι μέσα σε τρία χρόνια η ιταλική ομάδα θα μπορεί να "βγάλει" από τον Γάλλο 28 εκατ. ευρώ.

Έγινε ο μόλις έβδομος δανεικός παίκτης, στην ιστορία του οργανισμού -σε επίπεδο ανδρικής ομάδας-, ο πρώτος μετά τον Takashi Usami, που είχε στοιχίσει 300.000 ευρώ, ενώ ακόμα και το ποσό των δυο χρόνων (7 εκατ. ευρώ) είναι από τα μεγαλύτερα που έχει δώσει γερμανική ομάδα, ιστορικώς. Στην καλύτερη περίπτωση λοιπόν, οι Βαυαροί είχαν κάνει ένα έξοδο που μπορούσε να καταλήξει σε αγορά. Στη χειρότερη, θα τον άφηναν να γυρίσει στη "Vecchia Signora".

Τι είχε δει ο Guardiola και τον ήθελε;

Ο Pep Guardiola διάλεξε τον συγκεκριμένο τύπο, γιατί ήθελε να έχει δυο εκρηκτικούς επιθετικούς για το προσεχές Champions League, απ' όπου η ομάδα του είχε αποχωρήσει στα ημιτελικά τα δύο προηγούμενα χρόνια. Σημειωτέον, είχε καλέσει και τον Arturo Vidal να κάνει την ίδια διαδρομή (από το Τορίνο στο Μόναχο). Κατά την παρουσίαση του από την Bayern, είχε ενημερώσει πως " είμαι παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά, σε οποιοδήποτε σημείο του αγώνα", με τους σχολιαστές να επισημαίνουν πως για την ηλικία του και την προτέρα καριέρα, χρησιμοποίησε μεγάλα λόγια. Είχε πει και ότι " είναι πάντα ενδιαφέρον να σε θέλουν οι κορυφαίοι σύλλογοι, αλλά όταν σε καλεί η Bayern είναι το κάτι άλλο". Επί του πρακτέου, που μπορούσε να βοηθήσει; " Στην άμυνα, αλλά ειδικότερα στην επίθεση. Μπορώ ωστόσο, ανά πάσα ώρα και στιγμή, να αλλάξω ένα παιχνίδι. Θέλω να βοηθήσω να πάρουμε πολλούς τίτλους". Στο μυαλό του, εν τω μεταξύ η γερμανική λίγκα του ταίριαζε περισσότερο από την ιταλική (έως τότε σε θεωρητική βάση), γιατί " υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία και μπαίνουν περισσότερα γκολ. Πιστεύω ότι είναι η ιδανική διοργάνωση για εμένα". Ένα δίκιο το 'χε.

Με το ερώτημα "γιατί αυτόν και όχι κάποιον άλλον;" να πλανάται στον αέρα, οι Βαυαροί είχαν ενημερώσει ότι κατέληξαν στον νεαρό, γιατί ήθελαν έναν παίκτη να καλύπτει το χρόνο που είναι εκτός με τραυματισμούς, οι Arjen Robben και Franck Ribeery -ο τελευταίος είχε ζήσει απανωτά προβλήματα με τον αστράγαλο και δεν είχε πατήσει σε χορτάρι από τον Μάρτιο. Επιπροσθέτως, αυτός ήταν και ο λόγος που η ομάδα είχε "κλείσει" τον Douglas Costa στην αρχή του καλοκαιριού - ο οποίος επίσης μπορούσε να παίξει και στις δυο πλευρές. Οι συγκεκριμένοι (Costa, Coman) προορίζονταν για διάδοχοι των Robben και Ribery. Αυτοί (οι τραυματισμοί) ήταν που του έδωσαν την ευκαιρία να παίξει με την Augsburg, την επομένη της παρουσίασης του.

Ο Matthias Sammer, CEO στον αθλητικό τομέα της Bayern, είχε εξηγήσει -πριν το ματς με την Ausburg- ότι " ο προπονητής θα επιλέξει ποιος θα παίξει στη θέση των τραυματιών. Ο Coman είναι σχεδόν έτοιμος. Έχει ήδη δώσει δυο αγώνες με την U21. Είναι εδώ. Αν είναι έτοιμος, μπορεί να παίξει αμέσως. Αν του δώσει ο προπονητής την ευκαιρία, ναι πιστεύω πως μπορεί να "εκραγεί". Ως προς το "γιατί αυτόν" ενημέρωσε ότι " είναι παίκτης που ταιριάζει στη νοοτροπία μας. Είναι γρήγορος, κινείται πολύ, έχει την τεχνική και την ευφυΐα. Ταιριάζει άψογα στον τρόπο που παίζουμε". Κάτι ακόμα που ξεκαθάρισε ο Sammer ήταν πως "είναι στο χέρι του αν θα μείνει σε εμάς. Το βέβαιο είναι ότι οι δυνατότητες του ξεπερνούν το μέσο όρο". Και όχι, η γλώσσα δεν επρόκειτο να αποτελέσει πρόβλημα, διότι όπως συμβαίνει με κάθε παίκτη που πάει στη Γερμανία, του είχαν ήδη βρει δάσκαλο να μάθει τα βασικά "τον προπονητή του και τι θέλει ο σύλλογος από εκείνον".

Πολύ σύντομα ένιωσε πως στην Bayern είχε βρει ένα σπίτι " όπου μπορώ να νιώθω πιο ήρεμος και λιγότερο ελεγχόμενος. Οι παίκτες εδώ έχουμε την ελευθερία να εκφραζόμαστε, κάτι που μπορείτε να δείτε σε κάθε ματς. Τα αφεντικά μου είχαν πει πως θα ταιριάξω και από ό,τι φαίνεται, είχαν δίκιο". Παρεμπιπτόντως, πήρε και την κλήση για την εθνική ανδρών και έπαιξε για πρώτη φορά (μπήκε ως αλλαγή του Anthony Martial, στο 69') στο 2-0 επί της Γερμανίας, στις 13 Νοεμβρίου. Ναι, στο Stade de France. Ναι, σε ένα από τα μέρη που εκδηλώθηκε το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι. Αλλά ας επιστρέψουμε στα γήπεδα.

Στα 19 του, φαίνεται να απολαμβάνει το rotation που κάνει ο προπονητής του, εξ ου και τα δυο γκολ με τις 6 ασίστ, στα πρώτα 11 παιχνίδια. Ο ρυθμός, η δύναμη και η ωριμότητα που έχει δείξει είναι εξαιρετικά και έως την εκκίνηση του Νοεμβρίου, είχε εμπλοκή σε κάθε ένα γκολ της παρέας του, κάθε 62 λεπτά. Δεδομένα τον έχει βοηθήσει η παρουσία των συμπατριωτών του, Ribery και Medhi Benatia, όπως φυσικά και ο Vidal. Δηλαδή, δεν ήταν άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Είχε δίπλα, φίλους, λύθηκε πιο γρήγορα και πλέον έχει φτάσει σε άλλα επίπεδα.