Το ισπανικό πρωτάθλημα μετράει ήδη τρεις αγωνιστικές και η Ρεάλ Μαδρίτης έχει πετύχει ισάριθμες νίκες, με αποτέλεσμα να μοιράζεται την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα μαζί με τη Μπαρτσελόνα. Στην πρώτη σεζόν χωρίς τον Κριστιάνο Ρονάλντο, μετά από εννέα χρόνια παρουσίας του Πορτογάλου στο Τσαμαρτίν, οι "μερένγκες" δείχνουν να έχουν βρει την αγωνιστική ισορροπία που θα τους επιτρέψει να παραμείνουν σε τροχιά τίτλου στην Ισπανία και να διεκδικήσουν ξανά το Champions League.

Με τους Μπενζεμά και Μπέιλ να σκοράρουν κατά ριπάς, το ξεκίνημα της φετινής περιόδου είναι μέχρι στιγμής ιδανικό για τους "μπλάνκος", αρκεί να αναλογιστούμε πως πέρυσι, στις τρεις πρώτες αγωνιστικές, είχαν προλάβει να κάνουν δυο γκέλες, αμφότερες μέσα στο "Μπερναμπέου" (2-2 με τη Βαλένθια και 1-1 με τη Λεβάντε) και βρίσκονταν στην 6η θέση, ήδη τέσσερις βαθμούς πίσω από τους πρωτοπόρους "μπλαουγκράνα".

Είναι όμως τα πράγματα τόσο απλά για την τρεις φορές σερί πρωταθλήτρια Ευρώπης; Πρόλαβε πραγματικά να καλύψει τόσο εύκολα και αναίμακτα το τεράστιο κενό που άφησε πίσω του ο Κριστιάνο, φεύγοντας για το Τορίνο; Και είναι ο Λοπετέγκι ικανός να διατηρήσει το καράβι της Ρεάλ στη ρότα των επιτυχιών, όπως ο προκάτοχός του, Ζιντάν;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις, επικεντρώνοντας την προσοχή μας στο "αμήχανο" καλοκαίρι που πέρασε στο μεταγραφικό παζάρι η "βασίλισσα" και πιο συγκεκριμένα ο πρόεδρός της, Φλορεντίνο Πέρεθ.

Η περσινή σεζόν ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τους "μερένγκες". Μια εν δυνάμει αποτυχημένη χρονιά (με την απώλεια του πρωταθλήματος και τον ντροπιαστικό αποκλεισμό στο Κύπελλο από τη Λεγανές, μέσα μάλιστα στο "Μπερναμπέου"), μετατράπηκε σε θρίαμβο με την κατάκτηση στο Κίεβο της "decimotercera", ύστερα από τη νίκη στον μεγάλο τελικό του Champions League με 3-1 επί της Λίβερπουλ. Πρωταγωνιστές σε αυτό το παιχνίδι ήταν δυο παίκτες, που στη διάρκεια των τελευταίων μηνών ακουγόταν ότι το καλοκαίρι πιθανότατα θα αποχαιρετούσαν τη Μαδρίτη, ψάχνοντας νέους προορισμούς για την καριέρα τους. Μπέιλ και Μπενζεμά πέτυχαν και τα τρία τέρματα της Ρεάλ στο "Olimpiyskiy", θολώνοντας ακόμα περισσότερο τα νερά σχετικά με το μέλλον τους.

Εκείνος όμως που φρόντισε να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, εκείνο το ίδιο βράδυ του τελικού, ήταν ο Κριστιάνο, που εν μέσω πανηγυρισμών των συμπαικτών του, δήλωσε στις κάμερες: "Ήταν ωραία εμπειρία που αγωνίστηκα στη Ρεάλ, σε λίγες μέρες θα δώσω μια απάντηση στους φιλάθλους μας, οι οποίοι πράγματι βρίσκονται στο πλευρό μου". Το σοκ ήταν μεγάλο για τον κόσμο της ομάδας, όχι όμως και για τον Φλορεντίνο Πέρεθ.

ΤΟ "ΑΝΤΙΟ" ΤΟΥ ΖΙΝΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ "ΟΧΙ" ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ

Ο Ζιντάν έφυγε, ο Αλέγκρι ήταν το ένα από τα πέντε "όχι" στον Πέρεθ.

Ο πρόεδρος του συλλόγου, "αντίπαλος" του Πορτογάλου στην παρτίδα σκακιού που παιζόταν μεταξύ τους τον τελευταίο χρόνο, είχε φροντίσει με τη συμπεριφορά του να "ξεκλειδώσει" την πόρτα του Τσαμαρτίν και να αφήσει μια χαραμάδα ανοιχτή, περιμένοντας την επόμενη κίνηση του Κριστιάνο. Αρνούμενος συστηματικά - παρά την υπόσχεση που είχε δώσει στον παίκτη μετά τον τελικό του ChL του 2017 - να αναπροσαρμόσει τις απολαβές του CR7, αλλά και αποφεύγοντας να ανακατευτεί ενεργά στη δικαστική διαμάχη του Ρονάλντο με την ισπανική εφορία, ο Πέρεθ φρόντισε να ραγίσει το γυαλί, περιμένοντας υπομονετικά το τελικό "σπάσιμο" από την άλλη πλευρά. Πριν όμως συμβεί αυτό, ο πρόεδρος της Ρεάλ αιφνιδιάστηκε από μια άλλη εξέλιξη, εξίσου σημαντική με εκείνη του Πορτογάλου. Στις 31 Μαΐου, ο Ζινεντίν Ζιντάν ανακοίνωσε ότι δεν θα συνέχιζε στον πάγκο των "μερένγκες". Ο Γάλλος προπονητής των μεγάλων επιτυχιών της τελευταίας τριετίας, ήταν εκείνος που έβαλε φωτιά στα μπατζάκια του Πέρεθ, αναγκάζοντάς τον να βγει στη γύρα για να βρει τον διάδοχό του.

Οι βασικοί υποψήφιοι ήταν πέντε: Γιόαχιμ Λεβ (Εθνική Γερμανίας), Γιούργκεν Κλοπ (Λίβερπουλ), Μαουρίσιο Ποτσετίνο (Τότεναμ), Μασιμιλιάνο Αλέγκρι (Γιουβέντους) και Γιούλιαν Νάγκελσμαν (Χόφενχαϊμ). Ο Φλορεντίνο κινήθηκε στο προσκήνιο, δεν κράτησε τους "υποψήφιους" κρυφούς, πίστεψε ότι θα είχε το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις, θεωρώντας ότι πολύ δύσκολα θα βρισκόταν κάποιος που θα έλεγε όχι στην προοπτική να εργαστεί στον πάγκο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.

Η πραγματικότητα όμως τον διέψευσε απόλυτα και οι "χυλόπιτες" άρχισαν να πέφτουν η μια μετά την άλλη. Το φοβερό για τον Πέρεθ ήταν το γεγονός ότι ούτε ένας από τους "υποψήφιους" δεν μπήκε καν έστω σε διαδικασία συζήτησης (πόσο μάλλον διαπραγμάτευσης), αντίθετα, όλοι απέκλεισαν εξαρχής την πιθανότητα να αναλάβουν τον πάγκο της Ρεάλ. Ο λόγος ήταν πάνω-κάτω ο ίδιος και για τους πέντε "στόχους" του Φλορεντίνο: όποιος αποδεχόταν την πρόταση, θα έπρεπε - για να χαρακτηριστεί επιτυχημένος - να "ισοφαρίσει" τουλάχιστον τα επιτεύγματα του Ζιντάν, δηλαδή να φτάσει - μίνιμουμ - στον τελικό του ChL και για να ξεπεράσει τον Γάλλο, να κατακτήσει και το πρωτάθλημα.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΤΖΟΥΛΕΝ ΛΟΠΕΤΕΓΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΗΣ ΡΕΑΛ

Η επίσημη παρουσίαση του Λοπετέγκι από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Κανείς τους όμως δε θέλησε να πάρει τέτοιο ρίσκο, ειδικά σε μια ομάδα που είχε κατακτήσει όχι ένα, αλλά τρία σερί ChL (συν ένα τέταρτο στην πενταετία), προτιμώντας όλοι τους την ασφάλεια των δικών τους συλλόγων. Αυτή η συνολική άρνηση ήταν ένα πραγματικό σοκ για τον πρόεδρο των "μερένγκες", που πλέον, πέρα από τον πονοκέφαλο για τον διάδοχο του Ζιντάν, είχε να αντιμετωπίσει και τη γκρίνια των φιλάθλων, αλλά και την κριτική του Τύπου - κυρίως της Μαδρίτης. Μην ξεχνάμε φυσικά, ότι παράλληλα εξελισσόταν και το σίριαλ του Κριστιάνο, ο οποίος είχε πλέον κόψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τη Ρεάλ και έψαχνε τον επόμενο προορισμό της καριέρας του.

Μέσα σε αυτό το πολύ δύσκολο "περιβάλλον", ο Πέρεθ έπρεπε οπωσδήποτε να βρει προπονητή, υποχρεωμένος πια να κάνει την επιλογή του όχι από το πάνω ράφι, αλλά από τις "εφεδρείες" που τυχόν κυκλοφορούσαν στην αγορά. Τελικά κατέληξε σε μια λύση, η οποία δημιούργησε πολλά προβλήματα σε διάφορα μέτωπα. Η λύση αυτή ήταν ο εκλέκτορας της Εθνικής Ισπανίας, Τζούλεν Λοπετέγκι, ο οποίος βρισκόταν ήδη στη Ρωσία μαζί με την αποστολή της Roja, προετοιμάζοντας τους παίκτες για το Μουντιάλ.

Ο Πέρεθ κινήθηκε "υπόγεια", δεν ενημέρωσε τον πρόεδρο της Ισπανικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Λουίς Ρουμπιάλες, για τις προθέσεις του, ήρθε σε επαφή με τον Λοπετέγκι, απέσπασε το "ναι" του Βάσκου στην πρότασή του και κατόπιν, χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες, ανακοίνωσε επίσημα τη συμφωνία, τρεις μόλις ημέρες πριν τη σέντρα του εναρκτήριου ματς της Ισπανίας με την Πορτογαλία. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους.

Μέσα σε 24 ώρες, ο Ρουμπιάλες, απογοητευμένος αλλά και εκνευρισμένος από την "προδοσία" του εκλέκτορά του, του οποίου σημειωτέον είχε ανανεώσει το συμβόλαιο λίγες μέρες πριν, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου την απόλυση του Λοπετέγκι από το πόστο του, αφήνοντας ουσιαστικά ακέφαλη την Εθνική, μια ημέρα πριν το ξεκίνημα του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο χειρισμός του Φλορεντίνο στο όλο θέμα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Ισπανία, δίχασε τους φιλάθλους και χάλασε το κλίμα στην αποστολή που βρισκόταν στο Σότσι. Ο Ιέρο προσπάθησε φιλότιμα να καθοδηγήσει τη Roja, όμως το κακό είχε γίνει. Η ουσία είναι ότι ο Πέρεθ παρουσίασε επίσημα τον Λοπετέγκι στις 14 Ιουνίου στο "Μπερναμπέου", κλείνοντας έτσι το κεφάλαιο "διαδοχή", δυο εβδομάδες μετά το "αντίο" του Ζιντάν.

ΕΝΝΕΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ GALÁCTICOS, ΕΝΝΕΑ ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΕΘ

Καβάνι, Νεϊμάρ και Μπαπέ βρέθηκαν στο στόχαστρο της Ρεάλ, χωρίς όμως επιτυχία (AP Photo/Thibault Camus)

Στο άλλο "μέτωπο" που βρισκόταν σε εξέλιξη, ο Ρονάλντο είχε δώσει το "οκ" στον μάνατζέρ του, Ζόρζε Μέντες, να του βρει ομάδα. Οι "μνηστήρες" ήταν φυσικά ελάχιστοι: η Παρί, η Γιουνάιτεντ και άντε κάνα δυο ακόμα. Τελικά στο τέλος Ιουνίου εμφανίστηκε στο προσκήνιο η Γιουβέντους και χωρίς το θέμα να γίνει σίριαλ, οι δυο πλευρές συμφώνησαν τετραετή συνεργασία με 30 εκατομμύρια ευρώ ετήσιες αποδοχές για τον παίκτη. Ο Φλορεντίνο αποδέχτηκε τα πάντα, δεν δυσκόλεψε τους Ιταλούς στις διαπραγματεύσεις, αρκέστηκε στα 112 εκ. ευρώ, απαίτησε όμως μόνο ένα πράγμα: να ξεκαθαρίσει ο Κριστιάνο ότι ήταν εκείνος που ήθελε να φύγει από τη Ρεάλ και όχι ο σύλλογος ο υπεύθυνος για την αναχώρησή του, όπερ και εγένετο. Ο αμέσως επόμενος στόχος του Πέρεθ ήταν πλέον η αντικατάσταση του Πορτογάλου άσου με κάποια (ή κάποιες) μεταγραφή που θα έδινε ουσία στην ομάδα, αλλά και ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων. Στην πραγματικότητα, αυτό που έψαχνε ο πρόεδρος των "μπλάνκος" ήταν ένας "galáctico", ένα αστέρι δηλαδή παγκόσμιας εμβέλειας. Και κάπως έτσι, για μια ακόμα φορά, βγήκε στη γύρα. Εδώ οι υποψήφιοι ήταν περισσότεροι από τους προπονητές, στην πλειοψηφία τους - όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο - επιθετικοί.

Στη λίστα βρέθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: Νεϊμάρ (Παρί), Μπαπέ (Παρί), Κέιν (Τότεναμ), Λεβαντόφσκι (Μπάγερν), Καβάνι (Παρί), Ικάρντι (Ίντερ), Βέρνερ (Λειψία), Ροδρίγο (Βαλένθια) και Αζάρ (Τσέλσι). Όμως ούτε εδώ στάθηκε τυχερός ο Φλορεντίνο, παρά το γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς τους παίκτες ήθελαν να πάρουν μεταγραφή στη Ρεάλ. Για τον έναν ή για τον άλλο λόγο, κανείς τους τελικά δεν πήγε στη Μαδρίτη. Ας δούμε τί συνέβη με κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

Νεϊμάρ: Ξεκινάμε με τον παίκτη που είναι ο μεγάλος "καημός" του Πέρεθ, ο επόμενος galáctico που θέλει να φέρει στη Μαδρίτη ο πρόεδρος των "μερένγκες". Έγιναν κάποιες διερευνητικές κινήσεις, αλλά η Παρί δεν το συζητούσε, η Ρεάλ δεν ήθελε να έρθει σε κόντρα μαζί της, ενώ ο ίδιος ο Βραζιλιάνος αποφάσισε να δώσει μια ακόμα ευκαιρία στην ομάδα του. Μπορεί να μην έγινε φέτος το καλοκαίρι, αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο να δούμε τον Νέι του χρόνου στο Τσαμαρτίν.

Μπαπέ: Η Ρεάλ είχε στηρίξει τις ελπίδες της για να αποκτήσει τον Γάλλο, στην UEFA και την πιθανή τιμωρία της Παρί λόγω του Financial Fair Play. Αν είχε συμβεί αυτό, τότε οι Παριζιάνοι δε θα μπορούσαν να πληρώσουν τα 180 εκ. ευρώ στη Μονακό, ο παίκτης θα επέστρεφε στο πριγκιπάτο και οι "μπλάνκος" θα μπορούσαν να κάνουν την κίνησή τους. Τελικά η απόφαση της UEFA δεν ήρθε πριν τις 31 Αυγούστου, η μεταγραφική περίοδος ολοκληρώθηκε, οπότε και αυτό το σχέδιο ναυάγησε.

Κέιν και Αζάρ, δυο ακόμη μεταγραφικοί στόχοι της Ρεάλ το φετινό καλοκαίρι (AP Photo/Petr David Josek)

Λεβαντόφσκι: Ο Πολωνός ήθελε σαν τρελός να πάει στη Μαδρίτη, είχε δηλώσει στην Bild ότι η Μπάγερν δεν τον είχε προστατεύσει στη διάρκεια της περσινής σεζόν όταν τον αποδοκίμαζαν οι φίλαθλοι, αλλά τελικά αναγκάστηκε να υποχωρήσει, όταν συνειδητοποίησε ότι ο σύλλογος ήταν απόλυτα αρνητικός στην παραχώρησή του.

Κέιν: Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος της Τότεναμ, Ντάνιελ Λίβι, είναι από τους πιο σκληρούς διαπραγματευτές, έτσι λοιπόν, όλοι γνώριζαν ήδη από τον περασμένο χειμώνα, ότι για να παραχωρήσει τον Κέιν, απαιτούσε τουλάχιστον 200 εκ. ευρώ, ποσό που ο Φλορεντίνο δεν ήταν διατεθειμένος να πληρώσει. Τελικά ο παίκτης ανανέωσε τον Ιούνιο μέχρι το 2024.

Καβάνι: Ο επιθετικός της Παρί ήταν θετικός στο να υπογράψει στη Ρεάλ, όμως και εδώ ο Αλ Κελαϊφί αποδείχτηκε απρόθυμος να παραχωρήσει τον παίκτη. Τελικά, στα τέλη Ιουλίου, ο Τούχελ μίλησε με τον Ουρουγουανό και από κοινού αποφάσισαν να συνεχίσει στο Παρίσι.

Ικάρντι: Ο επιθετικός της Ίντερ απασχόλησε τη Ρεάλ μέσα στον Αύγουστο. Ο ίδιος μάλιστα ανέβασε στο instagram μια φωτογραφία του με το "Μπερναμπέου" στο φόντο. Και αυτή η περίπτωση αποκλείστηκε όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταγραφές στην Ιταλία, οπότε οι "νερατσούρι" δεν θα μπορούσαν πλέον να τον αντικαταστήσουν.

Βέρνερ: Δεν ήταν από τις πρώτες επιλογές της Ρεάλ, όμως οι "μερένγκες" ασχολήθηκαν και με την περίπτωσή του, μέχρι που ο τεχνικός διευθυντής της Λειψίας, Ραλφ Ράνγκνικ δήλωσε ότι "ο παίκτης δεν πρόκειται να φύγει από την ομάδα ούτε το καλοκαίρι, ούτε τον χειμώνα".

Ροδρίγο: Ο επιθετικός της Βαλένθια απασχόλησε τη Ρεάλ στην τελική ευθεία της μεταγραφικής περιόδου. Τον ζήτησε ο Λοπετέγκι, όμως η απροθυμία των "τσε" να συζητήσουν οποιαδήποτε τιμή, πέραν της ρήτρας αποδέσμευσης του παίκτη (120 εκ. ευρώ), ανάγκασε τον Πέρεθ να αποσυρθεί από τη διεκδίκησή του.

Αζάρ: Ο Βέλγος μεσοεπιθετικός ήταν ένα ακόμα μεγάλο όνομα που απασχόλησε τη Ρεάλ αυτό το καλοκαίρι. Ο παίκτης ήθελε να πάει στη Μαδρίτη, όμως δεν υπήρξε καν διαπραγμάτευση, αφού η Τσέλσι αρνήθηκε κάθετα να μπει σε οποιαδήποτε διαδικασία συζήτησης για την παραχώρηση του παίκτη. Όπως όλοι γνωρίζουμε, τελικά κανείς από τους εννιά "υποψήφιους" δεν αποκτήθηκε από τη Ρεάλ, σκορπώντας αμηχανία στα γραφεία της διοίκησης των "μερένγκες". Είναι προφανές ότι ο Φλορεντίνο ήθελε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη μεταγραφή και για λόγους ουσίας και για λόγους επικοινωνιακούς, όμως, όπως στην περίπτωση των προπονητών, έτσι και σε αυτή των παικτών, δεν το πέτυχε. Πέρα από αυτά όμως, προέκυψε και άλλο πρόβλημα, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη.

ΟΙ "ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΜΕΝΟΙ" & ΤΑ ΝΕΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ

Σέρχιο Ράμος και Μόντριτς ζήτησαν αναπροσαρμογή των αποδοχών τους.

Ξεκίνησε με τον Μόντριτς και συνεχίζεται - με διαφορετικούς όρους - με τον Σέρχιο Ράμος. Ήταν η Ίντερ εκείνη που πρόσθεσε ακόμα μεγαλύτερη αμηχανία στον Πέρεθ, όταν στις αρχές Αυγούστου εκδήλωσε το ενδιαφέρον της για τον Κροάτη πρωταγωνιστή του Μουντιάλ. Στην πορεία, έγινε σαφές ότι ο Μόντριτς δεν είχε σκοπό να αφήσει τη Μαδρίτη για το Μιλάνο, αλλά μέσω του μάνατζέρ του, εκμεταλλεύτηκε τη συγκυρία για να ανεβάσει τις αποδοχές του. Όσο ο Πέρεθ "ξιφουλκούσε" εναντίον των "νερατσούρι", ο Λούκα έμεινε στο περιθώριο της κόντρας, διαχειρίστηκε πανέξυπνα την κατάσταση που διαμορφώθηκε και παρά το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει πάρει την αύξηση, το πιθανότερο είναι ότι στους επόμενους μήνες θα πετύχει την αναπροσαρμογή των αποδοχών του. Πριν λίγες μέρες, ήταν η σειρά του Σέρχιο Ράμος να "εκδηλωθεί". Ο αρχηγός της Ρεάλ φέρεται δυσαρεστημένος από τα χρήματα που παίρνει (12 εκ. ευρώ το χρόνο) και επιθυμεί να ανέβει κλίμακα, φτάνοντας στα επίπεδα του Γκάρεθ Μπέιλ (19 εκ. ευρώ). Δύσκολα θα το πετύχει, είναι άλλωστε γνωστό ότι ο αμυντικός των "μερένγκες" ζητάει αύξηση κάθε τρεις και λίγο, όμως η στάση του ίσως είναι ενδεικτική των προθέσεων που "καλλιεργούνται" στα αποδυτήρια της Ρεάλ. Αν θα πάρουν και άλλοι παίκτες τη σκυτάλη, θα το μάθουμε σύντομα.

Είδαμε τους προπονητές και τους παίκτες που βρέθηκαν στο στόχαστρο του Φλορεντίνο αυτό το καλοκαίρι, ας δούμε τώρα τί ακριβώς απέκτησε στη φετινή μεταγραφική περίοδο. Ξεκινάμε με τον Λοπετέγκι, τον νέο προπονητή, η επιλογή του οποίου εμπεριέχει ρίσκο. Και αυτό, γιατί ο 52χρονος κόουτς δε διαθέτει εμπειρία στην μέχρι σήμερα καριέρα του από τέτοιας εμβέλειας ομάδα. Παρόλα αυτά, έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στις εθνικές της Ισπανίας, τόσο στις μικρές (δυο πρωταθλήματα Ευρώπης με τις U19 και U21), όσο και σε αυτή των Ανδρών, την οποία οδήγησε αήττητη στο Μουντιάλ (9 νίκες & 1 ισοπαλία), μεταμορφώνοντας το αγωνιστικό της προφίλ προς το καλύτερο. Η συνεργασία του με τη Roja είχε άσχημη κατάληξη και η παρουσία του στον πάγκο της Ρεάλ αποτελεί για τον ίδιο στοίχημα καριέρας. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτούς τους πρώτους μήνες της παρουσίας του στο Τσαμαρτίν, εμφανίζεται άνετος, σοβαρός, ψύχραιμος και μετρημένος, ενώ προς το παρόν τουλάχιστον, τον συνοδεύουν και τα αποτελέσματα. Το κακό για αυτόν - και είναι σίγουρο ότι το γνωρίζει - είναι πως δεν θα έχει περίοδο χάριτος, αλλά ούτε και ιδιαίτερα περιθώρια ανοχής από τον σύλλογο, όταν και αν έρθουν οι 'στραβές".

Έχει δύσκολη αποστολή μπροστά του, αφού πρέπει να διαχειριστεί σωστά τη μεταβατική αυτή χρονιά για τη Ρεάλ και να αποδείξει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες όταν θα ξεκινήσουν τα ντέρμπι στην Ισπανία και φυσικά το Champions League. Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά, αλλά θα πρέπει να περιμένουμε για να τον κρίνουμε συνολικά. Περνάμε τώρα στους παίκτες που ήρθαν στη Ρεάλ αυτό το καλοκαίρι. Όσο και αν δεν αποκτήθηκε κάποιος σούπερ-σταρ "galáctico", οι "μπλάνκος" ξόδεψαν περίπου 100 εκατομμύρια, φέρνοντας στη Μαδρίτη τους Τιμπό Κουρτουά (35 εκ.), Άλβαρο Οδριοθόλα (30 εκ.), Μαριάνο (21.5 εκ.), Αντρέι Λούνιν (8.5 εκ.) και Ομάρ Μασκαρέιγ (4 εκ.). Σε αυτά τα ποσά, δεν υπολογίζουμε τα 45 εκ. ευρώ που δαπανήθηκαν για τον Βινίσιους, αφού ο παίκτης μπορεί μεν να ήρθε φέτος στη Ρεάλ, όμως είχε αγοραστεί από πέρυσι το καλοκαίρι και τα χρήματα είχαν πληρωθεί τότε. Ας τους δούμε τώρα έναν-έναν. Αφήνουμε στην άκρη τους Λούνιν (δόθηκε δανεικός στη Λεγανές) και Μασκαρέιγ (πωλήθηκε στη Σάλκε), άρα μένουμε στην τετράδα Κουρτουά, Οδριοθόλα, Μαριάνο και Βινίσιους.

Κουρτουά ο νέος και Νάβας ο παλιός, οι δυο τερματοφύλακες της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Κουρτουά αποκτήθηκε από την Τσέλσι, παρά το γεγονός ότι η Ρεάλ έχει τον Νάβας, με τον οποίο στην εστία κατέκτησε τα τρία τελευταία Champions League. Ο Κέιλορ δήλωσε ότι θέλει να φύγει από τη Μαδρίτη, όσο θέλει να πεθάνει, άρα δεν "κουνιέται" από εκεί (έχει συμβόλαιο μέχρι το 2020). Η πατάτα δεν είναι ακόμα καυτή, αλλά όσο θα περνούν τα παιχνίδια, σίγουρα θα γίνει και τότε ο Λοπετέγκι θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά και τους δυο. Επίσης μην ξεχνάμε και τον Κασίγια, ο οποίος πλέον δεν θα έχει κανένα ρόλο στην ομάδα. Ο Νάβας υποτίθεται ότι είναι χαμηλών τόνων και δεν θα προκαλέσει προβλήματα στην περίπτωση που ο Βέλγος γίνει βασικός, όμως μόνο και μόνο η έκφρασή του όταν παρουσίασε το βραβείο του ως κορυφαίου τερματοφύλακα του περσινού Champions League στους φιλάθλους της Ρεάλ στο "Μπερναμπέου", πριν την έναρξη του ματς με τη Λεγανές (το πρώτο στη φετινή λίγκα που ήταν αναπληρωματικός), λέει πολλά. Μην ξεχνάμε ότι στα δυο πρώτα ματς της Πριμέρα, ο Κοσταρικανός ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας του, ενώ ο Κουρτουά βαθμολογήθηκε στο παιχνίδι με τη Λεγανές με τον χαμηλότερο βαθμό. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς θα βρεθεί λύση σε αυτό το θέμα. Ο Οδριοθόλα αποκτήθηκε από τη Ρεάλ Σοθιεδάδ για να γεμίσει το ρόστερ με μια καλή εναλλακτική λύση στη θέση του Ντάνι Καρβαχάλ.

Ο Μαριάνο είναι μια από τις ατελείωτες περιπτώσεις παικτών που έφυγαν από τη Ρεάλ, για να επιστρέψουν και πάλι στη Μαδρίτη, συνήθως έναντι περισσότερων χρημάτων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Κασίγια (Εσπανιόλ, επιστροφή με 6 εκ. ευρώ), Καρβαχάλ (Λεβερκούζεν, 6.5 εκ.), Κασεμίρο (Πόρτο, 7.5 εκ.) και Μοράτα (Γιουβέντους, 30 εκ.). Ο Μαριάνο βρέθηκε ένα βήμα πριν τη Σεβίγια, η οποία είχε συμφωνήσει με τη Λιόν να πληρώσει 35 εκ. ευρώ για την απόκτησή του. Στο παρά πέντε μπήκε σφήνα η Ρεάλ, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρόεδρος της Λιόν, Ζαν Μισέλ Ολάς, "έδωσε στεγνά" τον Φλορεντίνο, λέγοντας ότι ο πρόεδρος των "μερένγκες" του είχε δηλώσει ξεκάθαρα πως ο παίκτης "δεν ήταν αυτό που έψαχνε"! Οι "μπλάνκος" λοιπόν πλήρωσαν στους Γάλλους 22 εκ. ευρώ (διατηρούσαν το 35% των δικαιωμάτων του Μαριάνο) και τον έφεραν ξανά στη Μαδρίτη, "ξενερώνοντας" τελείως τους ανθρώπους της Σεβίγια. Ολοκληρώνουμε με τον Βινίσιους, ο οποίος από πέρυσι, όταν αποκτήθηκε από τη Φλαμένγκο, είχε δημιουργήσει υψηλές προσδοκίες στους φίλους της Ρεάλ. Λίγοι περίμεναν ότι αμέσως μετά την άφιξή του στη Μαδρίτη, ο Λοπετέγκι θα τον έστελνε στην Καστίγια! Ο ίδιος ο παίκτης πάντως, φρόντισε να δηλώσει "παρών", πραγματοποιώντας μια εκπληκτική εμφάνιση στο ματς της Καστίγια με την Ατλέτικο Β, όπου πέτυχε δυο τέρματα, με τον Λοπετέγκι μάλιστα να παρακολουθεί από την εξέδρα. Λογικά θα χρησιμοποιηθεί και στην πρώτη ομάδα.

ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ, ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΡΕΑΛ

Μπενζεμά και Μπέιλ, οι δυο μεγάλοι πρωταγωνιστές της Ρεάλ στο ξεκίνημα της φετινής Λίγκας.

Περνάμε τώρα στο φετινό αγωνιστικό πρόσωπο της Ρεάλ. Η σεζόν ξεκίνησε με την ήττα (2-4) από την Ατλέτικο στον τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ, αλλά αυτά είναι παιχνίδια από τα οποία δεν μπορούν να βγουν συμπεράσματα. Θυμηθείτε πέρυσι τη Μπαρτσελόνα που είχε δυο ήττες από τη Ρεάλ στο ισπανικό Σούπερ Καπ και στη συνέχεια έκανε περίπατο σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Άρα πάμε στα τρία παιχνίδια του πρωταθλήματος, στα οποία έχουν αγωνιστεί μέχρι στιγμής οι "μερένγκες", έχοντας τρία στα τρία.

Η πρώτη σεζόν της μετά Κριστιάνο εποχής, έχει ένα βασικό ερώτημα. Πώς θα μπορέσουν οι "μπλάνκος" να καλύψουν τα 50 (ή και περισσότερα) γκολ που έβαζε σε κάθε σεζόν ο Πορτογάλος τα τελευταία χρόνια. Μέχρι στιγμής η "απάντηση" είναι εντυπωσιακή, αφού τόσο ο Μπενζεμά (4 γκολ) όσο και ο Μπέιλ (3 γκολ), παρουσιάζονται σε πολύ καλή κατάσταση, ενώ το ίδιο αποτελεσματική παρουσιάζεται και η άμυνα (2 γκολ ο Ράμος και 1 ο Καρβαχάλ). Οι προσθήκες των Μαριάνο και - λογικά - Βινίσιους, θα προσφέρουν λύσεις στο σκοράρισμα, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την φοβερή ισπανική τριάδα των Ίσκο, Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ.

Από εκεί και μετά, η αμυντική γραμμή δεν έχει αλλάξει (Ράμος, Βαράν, Μαρσέλο, Καρβαχάλ), ενώ υπάρχουν και οι εναλλακτικές λύσεις των Νάτσο, Βαγέχο και Οδριοθόλα. Στο κέντρο συνεχίζει να δεσπόζει η "Αγία Τριάδα" των Μόντριτς, Κρόος και Κασεμίρο, αν και το βάθος του πάγκου αποδυναμώθηκε με τον δανεισμό του Κόβατσιτς.

Πάντως, συνολικά, η ομάδα παραμένει η ίδια, ενώ ίδιο θα παραμείνει και το ερώτημα που τέθηκε πιο πάνω. Θα συνεχίσουν να πετυχαίνουν γκολ με την ίδια συχνότητα Μπενζεμά και Μπέιλ; Θα κρατηθεί μακριά από - μυϊκούς - τραυματισμούς ο Ουαλός, που τόσο πολύ τον έχουν ταλαιπωρήσει τα τελευταία χρόνια; Το αρχικό δείγμα μπορεί να είναι θετικό, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τρεις πρώτοι αντίπαλοι (Χετάφε, Τζιρόνα, Λεγανές) ήταν εύκολοι για τα "κυβικά" της Ρεάλ. Προφανώς θα πρέπει να περιμένουμε πιο δυνατές ομάδες για πιο ασφαλή συμπεράσματα και βέβαια υπάρχει και το Champions League, εκεί όπου πέρυσι ο Κριστιάνο πέτυχε 15 γκολ, πρόπερσι 12, αντιπρόπερσι 16 και συνολικά μόνο την τελευταία πενταετία 70! Εκεί θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον να δούμε αν και πώς θα βρεθούν αυτά τα γκολ, ειδικά στα "καυτά" νοκ-άουτ.

Συνολικά, η φετινή σεζόν, εκτός από μεταβατική, θα δώσει και πολλές απαντήσεις για την επόμενη μέρα της Ρεάλ Μαδρίτης, αφού όπως και να το κάνουμε, μετά την αναχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, οι "μερένγκες" μπήκαν σε μια νέα εποχή. Η ισορροπία είναι εύθραυστη, το αν θα διατηρηθεί θα μας το απαντήσει μόνο ο χρόνος. Έτσι κι αλλιώς πάντως, μιλάμε για τη Ρεάλ Μαδρίτης, το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό μέγεθος παγκοσμίως. Και αυτό είναι που προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη φετινή της πορεία.