Kάθε χρόνο τέτοια εποχή, ο Ολυμπιακός βρίσκεται εκτός Ευρώπης και σε αμφισβήτηση, είτε στον πάγκο του ήταν ο Βαλβέρδε, είτε ο Μίτσελ, είτε ο Περέιρα, είτε ο Σίλβα.

Ο Ολυμπιακός φορτσάρει ως τον Δεκέμβριο, τότε που συνήθως κρίνεται το πρωτάθλημα και η πρόκριση μέσα από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και μετά κατεβάζει ταχύτητα. Φέτος πιστέψαμε ότι ξεφεύγουμε από τον κανόνα, με κάποιες καλές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, ήρθαν όμως τα ευρωπαϊκά ματς και μας προσγείωσαν.

Επανερχόμαστε στον καταραμένο Φεβρουάριο, τότε που η ομαδάρα του Βαλβέρδε έχασε την πρόκριση στον Πειραιά από τη Μέταλιστ , ενώ κινδύνεψε να πάθει ζημιά και στο προηγούμενο ματς του Γιουρόπα, με τη Ρουμπίν. Τότε όμως έπαιζε καλή μπάλα και στο πρώτο ημίχρονο με τη Μέταλιστ το σκορ μπορούσε να είναι και 4-0.

Το ίδιο γινόταν και το 2013 στις δυο ήττες από τη Λεβάντε, αν και ο Μίτσελ παρέλαβε την ομάδα από τον Ζαρντίμ, αλλά και το 2015 με τη Ντνίπρο, με τον Περέιρα να παραλαμβάνει από τον Μίτσελ.

Και φέτος όπως σχεδόν κάθε χρόνο, ο Ολυμπιακός ξεκινάει εντυπωσιακά στο Τσάμπιονς Λιγκ και μετά χάνεται, αν και την εφετινή περίοδο, το κακό φαινόταν από το ματς με τη Μπάγερν στο Μόναχο. Τέσσερα ευρωπαϊκά ματς (Μπάγερν, Άρσεναλ, δυο με Άντερλεχτ) και ο Ολυμπιακός πέτυχε μόνο ένα γκολ, κι αυτό με πέναλτι.

Και όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή ξεκινάει η ... αποδόμηση του εκάστοτε προπονητή, όποιο κι αν είναι το όνομα του. Και κατά κάποιο τρόπο είναι δικαιολογημένη η κριτική, καθώς ο Σίλβα αποθεώθηκε και υπερεκτιμήθηκε απ όλους μας μετά τη νίκη στο Λονδίνο και τώρα ήρθε η ώρα να κριθεί αυστηρά. Και στις δυο περιπτώσεις μιλάμε για ακραίες συμπεριφορές και κριτικές, έτσι είναι όμως η μοίρα του προπονητή. Γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά, όπως "η ομάδα έμεινε χωρίς εξτρέμ με την επιμονή του στον Ερνάνι που κακώς δηλώθηκε και παραγκωνίσθηκαν οι Κολοβός , Φουστέρ". Βέβαια εδώ έχουμε τραυματισμό των βασικών Πάρντο, Ντουρμάζ.

Συνεχίζουμε με την εμμονή του στον Ζντιέλαρ και την υποτίμηση του Κασάμι, αλλά κι όταν έπαιξε ο Ελβετοαλβανός στις Βρυξέλλες πέρασε απαρατήρητος. Μπορούσε να βάλει τον Ζντιέλαρ στη θέση του Ιντέγε και να κρατήσει στο ματς τον Καμπιάσο, αλλά τότε θα τον κατηγορούσαμε για φόβο και τράβηγμα της ομάδας προς τα πίσω.

Πολλά μπορούν να του καταλογίσουν, αν όμως ο Ιντέγε πετύχαινε στα ξεκινήματα γκολ στις Βρυξέλλες και στον Πειραιά, όλα θα ήταν διαφορετικά. Αν ο Ρομπέρτο δεν έκανε δυο γκάφες στα δυο ματς(γιατί και στο γκολ της ισοφάρισης από αυτόν ξεκίνησε το λάθος που δεν έπραξε σωστά στην αρχή της φάσης και ακολούθησαν οι Μιλιβόγεβιτς, Μαζουακού.Ομάρ) πάλι θα είχαμε διαφορετικά αποτελέσματα. Και ο Ρομπέρτο καλός και χρυσός, από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην ιστορία του Ολυμπιακού, αλλά στα ευρωπαϊκά ματς κάνει ανεπίτρεπτα λάθη(κάτι ανάλογο στο Μάλμε που δεν έδιωξε τη μπάλα μαζί με τον Μποτία), κι αν στη θέση του ήταν ο Κονστάντζο, θα άκουγε τα μύρια όσα. Η ουσία είναι ότι σε δυο κρίσιμα ματς με Άρσεναλ και Άντερλεχτ δεν είχε καλή προσέγγιση.

Και τώρα τι γίνεται; Άντε να μαζέψεις τον κόσμο στο κυριακάτικο ματς με τη Βέροια, που θα είχε πανηγυρικό χαρακτήρα και sold out , αν ο Ολυμπιακός ήταν στους "16" του Γιουρόπα Λιγκ.

Άντε να πάει την Τετάρτη στην Τούμπα, με τον ΠΑΟΚ να παίζει όλη τη χρονιά του και πεπεισμένος από το μεταξύ τους ματς στον Πειραιά, στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και στα δυο με την Άντερλεχτ ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι άτρωτος. Δεν υπάρχει πλέον ο μύθος που δημιούργησε, δικαίως, στο παιχνίδι της Τούμπας στο πρωτάθλημα, στο Λονδίνο και στην τεσσάρα με την ΑΕΚ.

Άντε να περιμένει να κατακτήσει το Γιουρόπα Λιγκ οι Τότεναμ, Ντόρτμουντ (μια από τις δύο θα αποκλεισθεί πρόωρα), Σαχτάρ, Βασιλεία, για να παίξει στους απευθείας στους ομίλους.

Πρέπει όμως να ομολογήσουμε ότι οι παίκτες τα έδωσαν όλα, αλλά δεν μπορούσαν και αλλού πρέπει να αναζητηθεί η ευθύνη. Για αυτό και δεν άξιζαν τις αποδοκιμασίες και την αποχώρηση των θεατών στο 1-1. Απλά οι νέοι Ολυμπιακοί δεν έμαθαν να χάνουν, είναι μαθημένοι να κερδίζουν και δεν αντιδρούν σωστά στα στραβά αποτελέσματα. Φεύγουν κι όταν η ομάδα τους κατακτά το κύπελλο και τους είναι ρουτίνα η απονομή του τροπαίου. Θα πούμε το κοινότοπο. Στα πέτρινα χρόνια, ο Ολυμπιακός έχανε , την επόμενη αγωνιστική όμως γέμιζαν πάλι το γήπεδο για να ενισχύσουν την ομάδα τους.

Κι επειδή ζούμε στη χώρα της υπερβολής, όλα θα ξεχαστούν αν περάσει τον ΠΑΟΚ και πάρει το Κύπελλο, όλοι όμως θα ρίχνουν αναθέματα κατά δικαίων και αδίκων, αν συμβεί το αντίθετο...

YΓ1: Κακά τα ψέμματα. Προπονητής σαν τον Βαλβέρδε δεν θα ξαναρθεί, όχι μόνο στον Ολυμπιακό, αλλά στο ελληνικό πρωτάθλημα.

ΥΓ2: Χίλιες φορές να μην έμπαινε γκολ η κόντρα του Μιλιβόγεβιτς στο ματς με τον Λεβαδειακό και να μην υπήρχε ο στόχος του αήττητου που αποπροσανατόλισε τον Ολυμπιακό, αλλά και τότε θα είχαμε ομαδική υστερία (έλα μωρέ, ούτε τον Λεβαδειακό δεν μπορούν να κερδίσουν)