O τελικός του Λιγκ Καπ κυλούσε σιγά-σιγά προς την πλευρά του ΠΑΟΚ, αφού ο Όγκουρτσακ αποχώρησε με λουμπάγκο και χάλασε τις ισορροπίες του Ολυμπιακού, ενώ ο Ρομπέρτο Πιάτσα με κινήσεις πανικού βοήθησε τον Γιάννη Καλμαζίδη να κακαρώνει για το εύκολο 2-0.

Στον αθλητισμό όμως και ιδιαίτερα στο βόλεϊ ουδείς μπορεί να πανηγυρίσει αν δεν πέσει η τελευταία μπάλα, κι αυτός ο κανόνας επιβεβαιώθηκε δυο φορές στη φιλόξενη Ερμούπολη της Σύρου. Όπως προαναφέραμε, ο Ολυμπιακός είχε δυο προβλήματα, την αποχώρηση του Όγκουρτσακ και τον υπέρμετρο και αδικαιολόγητο εκνευρισμό του Πιάτσα που τον μετέφερε στους παίκτες του. Έτσι βλέπαμε τους Κουβανούς Χιμένες, Σεπέδα να ίπτανται ως υπερηχητικά και να πετούν τις βόμβες τους στο τερέν του Ολυμπιακού και τον ΠΑΟΚ να λειτουργεί ως καλοκουρδισμένη μηχανή, παρότι είναι ομάδα ολίγων εβδομάδων.

Εκεί όμως ήρθαν τα πάνω-κάτω και στις δυο ομάδες. Ο Πιάτσα που τρωγόταν με τα ρούχα του, μάλωσε ακόμη και με τον μάνατζερ της ομάδας Νίκο Μαντούβαλο, γιατί ζητούσε επίμονα και τρίτο βίντεο ρέφερι(απόφαση των διαιτητών με βάση την τηλεόραση), αν και είχε δικαίωμα μόνο για δύο(το τρίτο στο τάι μπρέικ) και δέχθηκε σωστά κόκκινη κάρτα από τον διαιτητή Μυλωνάκη. Ε, εκεί ηρέμησε, σταμάτησε τις εξαλλοσύνες και απόλαυσε τη σκληρή δουλειά που έκανε μαζί με τους συνεργάτες του. Ο Ολυμπιακός ήταν ημιθανής και τον κρατούσε ζωντανό ο νεανικός ενθουσιασμός του Μενέλαου Κοκκινάκη και του Ντίμα Φιλίποφ. Ιδιαίτερα ο πρώτος έκανε πολλά χιλιόμετρα για να ξυπνήσει τους συμπαίκτες του, με take five, αγκαλιές, χάδια και φωνές. Ένας 21χρονος έδινε το φιλί της ζωής στον Ολυμπιακό, που βρισκόταν στην εντατική.

Για να γίνει όμως μια ανατροπή, χρειάζεται και παρτενέρ, όπως στο τανγκό. Και ο ΠΑΟΚ χόρεψε στον ρυθμό του Ολυμπιακού, αφού ο Γιάννης Καλμαζίδης και οι παίκτες του πίστεψαν ότι τελείωσε το ματς και φέρθηκαν υπεροπτικά . Το ίδιο έκαναν και στον ημιτελικό, όπου προηγήθηκαν 23-10 επί του Φοίνικα και το σκορ έφτασε στο 24-20 για να καταλάβουν ότι κάτι πρέπει να κάνουν κι αυτοί για να τελειώσει το ματς. Βέβαια μέτρησε και το γεγονός ότι η διοίκηση του ΠΑΟΚ έκανε εγκληματικά λάθη το καλοκαίρι με την αλλαγή προπονητή , την απομάκρυνση των Σαφράνοβιτς, Γκόμεζ και διέλυσε μια έτοιμη ομάδα, που ξαναχτίζεται από την αρχή τον Ιανουάριο. Με βαριά πόδια, λόγω ελλιπούς προετοιμασίας και με 4 νέους παίκτες (Τακουρίδης, Σμαραγδής, Λη, Γιαμπλόνσκι), όσο περνούσε ο καιρός, έσβηναν οι μηχανές. Αποδείχθηκε εξάλλου για πολλοστή φορά ότι οι Κουβανοί είναι σπουδαίοι αθλητές, αλλά στα δύσκολα λειτουργούν με τρικυμία στο κρανίο και όχι μυαλωμένα. Γι αυτό και η εθνική Κούβας , παρότι είχε τους καλύτερους αθλητές στον κόσμο, δεν πήρε ΠΟΤΕ στην ιστορία της χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Δυο υπερβάσεις έκανε ο Σεπέδα, μια ο Χιμένες στο τάι μπρέικ και έχασαν με τα λάθη τους το Κύπελλο.

Στο τάι μπρέικ, που ήταν από τα πιο συγκλονιστικά στην ιστορία του ελληνικού βόλει και όχι μόνο, χρειάσθηκαν ήρωες από τη μία και αποδιοπομπαίοι τράγοι από την άλλη. Ο Ολυμπιακός είχε τον Σπίνου που με τρία μπλοκ στους Κουβανούς κράτησε όρθια την ομάδα του και έκοψε το βήχα στους αντιπάλους. Παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε 14-10, αλλά πρόσφερε στη συνέχεια 4 πόντους από λάθη του στον Ολυμπιακό, που έτρεξε ένα σερί 1-7! Ένα χαμένο σερβίς του Γιαμπλόνσκι έστειλε τον Δημήτρη Σουλτανόπουλου σε θέση σερβίς, που δεν φημίζεται για τις επιδόσεις του από τα 9 μέτρα. Κι όμως το κυματιστό σερβίς του έφερε υπέρβαση από τον Σεπέδα για το 14-12, τη μπάλα στο τερέν του Ολυμπιακού για το 14-13 από τον Τσουκ, και υπέρβαση του Κουρνέτα για το 14-14. Βοήθησε βέβαια και η αντικατάσταση του Γιαμπλόνσκι από τον Καρασαββίδη που έκανε τα λάθη, μια αλλαγή που βγήκε στο παρελθόν, αλλά στη Σύρο ήταν καταλυτική σε βάρος του ΠΑΟΚ. Σπίνου και Σουλτανόπουλος έκαναν τη δουλειά τους, για να πάρει τη σκυτάλη ο λίμπερο Γκούζντα που έβγαλε απίστευτη άμυνα για να επιτρέψει στον Έγκλεσκαλνς να κάνει μπλοκ στον Χιμένες, ακολούθησε υπέρβαση του Χιμένες και άσος του Έγκλεσκαλνς.

Έτσι ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη ανατροπή σε τελικό, με τον Καλμαζίδη να λέει "πιστεύαμε ότι θα τελειώσει μόνο του το ματς". Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα, αλλά το ... δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, αφού το ίδιο λάθος έπραξε και στον ημιτελικό. Ο Κοκκινάκης μονολογούσε "αφού δεν τραβούσε η ομάδα αγωνιστικά, κάτι έπρεπε να κάνω εκτός αγώνα" και τον Ταμπουρατζή να τον επιβραβεύει "μα τι παίρνει ο Κοκκινάκης και έχει τέτοια ενέργεια;"

Τέτοια ανατροπή δεν είδαμε σε τελικό, παρά μόνο σε ματς προολυμπιακού τουρνουά το 1996 στην Πάτρα, όπου η Εθνική ανδρών έχασε από 14-9 στο ται μπρεικ με την Πολωνία και δεν πήγε στην Ατλάντα.

Το ματς της Ερμούπολης θα μείνει στην ιστορία, τόσο για την άψογη διοργάνωση των Συριανών, όσο και για την ανατροπή και είναι μια πρόγευση το τι θα ακολουθήσει στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου και τους τελικούς του πρωταθλήματος. Ο χρόνος κυλάει υπέρ του ΠΑΟΚ, αφού όσο περνάει ο καιρός θα δένει η ομάδα και το παρήγορο γι αυτόν είναι ότι έχασε τον πιο ασήμαντο από τους τρεις τίτλους της χρονιάς.

Ο Ολυμπιακός από την άλλη, έδειξε ότι ο Πιάτσα κάνει πολύ καλή δουλειά, η ομάδα έχει διάρκεια και θα είναι καλύτερος αν ο Ιταλός πάψει να τρώγεται με τα ρούχα του, με αποτέλεσμα να αδικεί τον εαυτό του και την ομάδα. Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ 1-0, περιμένουμε την κατάληξη των άλλων δυο μαχών.