Πάει λοιπόν ο πρώτος γύρος για τον Ολυμπιακό και ήταν ένας... γύρος απ' όλα, αφού τα πήρε όλα, κέρδισε όποια ελληνική ομάδα βρήκε μπροστά του, σε αγώνες που έγιναν σε κανονικές συνθήκες και ψάχνει κίνητρα για το δεύτερο μισό της Σούπερ Λίγκας.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν σταμάτησε πουθενά. Μόνο στη Λεωφόρο, όπου η βία ήταν το τελευταίο καταφύγιο των αποτυχημένων και φέτος αντιπάλων του. Έκανε 15 νίκες σε 15 ματς, ή 14 στα 14 μέχρι την τελεσίδικη απόφαση για το ντέρμπι που δεν ξεκίνησε, με κορυφαίο στιγμή της βραδιά στην Τούμπα, όπου έκανε ακόμη και τους μεγαλύτερους επικριτές του να βουβαθούν.

Ο Ολυμπιακός πέρασε δυο περιόδους στον πρώτο γύρο. Αυτή την προ Άρσεναλ, με το 0-2 της Τούμπας και το 4-0 επί της ΑΕΚ και τη μετά Άρσεναλ, όπου το κλαμπ διανύει περίοδο... κατάθλιψης. Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες και θρυμματίστηκαν, γιατί δεν διαχειρίστηκε καλά το ματς, ο μέχρι τότε άψογος Σίλβα. Έτσι ακολούθησαν οι αγώνες με Παναιτωλικό, Απόλλωνα, Καλλονή όπου κέρδισε με σβηστές μηχανές και χωρίς να ενθουσιάσει το κοινό του, που ομολογουμένως είναι κι αυτό "μουδιασμένο" μετά την ήττα από την Άρσεναλ, ξεχνώντας ότι η ομάδα τους αποκλείσθηκε από τη λονδρέζικη σε ισοβαθμία, σε ένα όμιλο όπου υπήρχε και η μεγάλη Μπάγερν.

Ότι και να λέμε, όμως, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και ο Ολυμπιακός εμφανίζεται απογοητευμένος μετά τον αποκλεισμό από την αγγλική ομάδα. Και ευτυχώς για το κλαμπ μεσολαβεί η διακοπή του πρωταθλήματος και ο πανδαμάτωρ χρόνος θα λειτουργήσει ευεργετικά. Θα απαλύνει το πόνο και θα φέρει καθαρό μυαλό και καλύτερες εμφανίσεις, αυτές που δεν είδαμε από το ματς του Μονάχου και μετά.

Δεν θα αναλωθούμε σε αναλύσεις, γι' όλα αυτά που καταλογίζουν στον Ολυμπιακό, αφού όπως έλεγε και ο Όσκαρ Ουάιλντ: "Αποτυχία είναι να αποκτάς συνήθειες". Και συνήθεια είναι να περιμένουν τα ματς του Ολυμπιακού για να αρχίσουν να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο, αναζητώντας ένα ανάποδο πλάγιο άουτ, να μετρούν με το...νανόμετρο τα οφσάιντ και να ανακαλύπτουν την Αμερική, χωρίς να ασχολούνται με τα του οίκου τους. Και βέβαια δεν καταλογίσθηκαν οφσάιντ σε επιθετικούς του Ολυμπιακού και βέβαια του δόθηκαν κάποια τραβηγμένα πέναλτι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει και στα άλλα παιχνίδια; Απλά εκεί δεν γίνονται αναλύσεις επί αναλύσεων και μπροστά στη φρενίτιδα που επικρατεί, θεωρούν ανύπαρκτα και τα πέναλτι της Μυτιλήνης. Τι να πούμε;

Φυσιολογικά, μια ομάδα που είναι πρώτη και περισσότερο επιτίθεται, παρά αμύνεται, κερδίζει περισσότερα πέναλτι και αποβολές, αλλά αν δούμε κι άλλους στατιστικούς πίνακες θα διαπιστώσουμε ότι ο Ολυμπιακός έχει την καλύτερη επίθεση (38) έναντι 23 των ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, τις περισσότερες τελικές προσπάθειες(197) έναντι 167 του ΠΑΟΚ, την καλύτερη άμυνα, τις περισσότερες ασίστ, τις λιγότερες τελικές αντιπάλου (μόλις 79) και άλλα πολλά που δείχνουν τη συντριπτική του υπεροχή.

Και πάμε στο 2016 όπου ο Ολυμπιακός, η διοίκηση, ο προπονητής, οι παίκτες έχουν πολλά κίνητρα. Να τελειώσουν αήττητοι το πρωτάθλημα (θεωρητικά το πιο δύσκολο ματς είναι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ), να αυξήσουν το ρεκόρ των συνεχόμενων νικών από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος, να σπάσουν το ρεκόρ του Σόλιντ με 17 συνεχόμενες νίκες, να κάνουν την καλύτερη πορεία της ιστορίας τους στο Europa League, να μην σνομπάρουν τη διοργάνωση, όπως στο παρελθόν και να προωθηθούν ελληνόπουλα στην ενδεκάδα. Καλοί οι Αφρικανοί και οι Νοτιοαμερικανοί, ο κόσμος όμως γουστάρει να βλέπει δικά του παιδιά με την ερυθρόλευκη φανέλα (Τσιμίκας και Λάτσι τηρούν τις προδιαγραφές).

Ο Σίλβα ας το δει λίγο αλλιώς, καθώς έδωσε άπλετο χρόνο στις επιλογές του και ιδιαίτερα στον Ερνάνι και καθόλου σε παίκτες όπως ο Γιαννιώτας. Οκ, βλέπει περισσότερα από εμάς στις προπονήσεις, μπορεί να θεωρεί ότι ο Γιαννιώτας δεν ακολουθεί την τακτική, όπως οι Πάρντο, Σεμπά, αλλά πρέπει να το διαπιστώσει αυτό και ο κόσμος για να πεισθεί για την ορθότητα των επιλογών του. Δεν του έδωσε ούτε ένα λεπτό σε όλο τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος. Ούτε καν στο ματς κυπέλλου με τον Παναιγιάλειο τον χρησιμοποίησε.

ΥΓ: Αν στο ματς ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός, δεν έδινε ο Γιάχος δυο πέναλτι υπέρ του ΠΑΟΚ και δυο αποβολές σε παίκτες του Ολυμπιακού, όπου συνέβη το ακριβώς αντίθετο θα είχε γίνει... επανάσταση. Κι όμως δεν ασχολήθηκαν με τα σφυρίγματα του "ντέρμπι", ούτε στο χιλιοστό όσων αναλύθηκαν για την αναμέτρηση του πρώτου με τον τελευταίο της βαθμολογίας, στη Λέσβο.