Το μεγάλο πλεονέκτημα που έχει φέτος η ΑΕΚ σε σχέση με προηγούμενες χρονιές και ενδεχομένως σε σχέση και με τους ανταγωνιστές της, είναι πως δεν χρειάζεται να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή. Κράτησε τον προπονητή της και σκοπεύει να κρατήσει και τον κορμό που είχε πέρυσι. Φυσικά αυτό δεν προέκυψε επειδή απλώς έτσι ήρθαν τα πράγματα. Ήταν επιλογή και απόφαση της ΑΕΚ να μην γκρεμίσει την ομάδα και να την ξαναφτιάξει από την αρχή.

Απόφαση λογική, διότι αφενός αποδεδειγμένα πλέον έχει φτιάξει έναν κορμό πάνω στον οποίο μπορεί να βασιστεί και να «κτίσει», αφετέρου καμία ομάδα δεν μπορεί να γίνει ομάδα, αν κάθε καλοκαίρι διώχνει δέκα παίκτες και φέρνει καινούργιους δέκα. Άλλωστε ειδικά η ΑΕΚ, αυτή την τακτική του κάθε χρόνο γκρέμισμα και κτίσιμο από την αρχή, την έχει πληρώσει. Φέτος η απόφαση και ο αρχικός σχεδιασμός, είναι να προχωρήσει σε πέντε με έξι στοχευμένες κινήσεις. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Ο ΙΟΥΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ

Το πρώτο μεγάλο ζόρι που έπρεπε (και πρέπει ακόμα) να διαχειριστεί η ΑΕΚ, είναι το ζήτημα (της πίεσης) του χρόνου. Τις περισσότερες από τις μεταγραφικές κινήσεις της, πρέπει να τις κάνει πριν τα μέσα Ιούλη. Μόνο όσο το δυνατόν πιο πλήρης, θα πάει η ΑΕΚ στον τρίτο προκριματικό του Champions League όχι απλώς για να συμμετάσχει, αλλά για να διεκδικήσει. Επομένως καίγεται για μεταγραφές μέχρι τέλος του μηνός. Για να προλάβουν οι παίκτες που θα έρθουν, να μπουν στην προετοιμασία και να συμμετάσχουν στο μοντάρισμα της ομάδας. Εύκολο να το στοχεύεις, δύσκολο να το κάνεις.

Έτσι όπως έχει γίνει η ποδοσφαιρική αγορά, ειδικά τα τελευταία χρόνια και ανεξάρτητα με το αν έχει μεγάλη διοργάνωση μήνα Ιούνιο, ελάχιστες είναι οι μεταγραφές που κλείνουν νωρίς. Αυτό αποδεικνύεται στην πράξη και μακάρι να ήταν αλλιώς. Στην Ελλάδα καμία ομάδα δεν έχει κάνει μεταγραφή, εκτός των παικτών που ήταν κλεισμένοι από τον Γενάρη. Άλλωστε μέχρι πριν λίγες μέρες ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός δεν είχαν καν προπονητή. Το ίδιο συμβαίνει και ανά την Ευρώπη. Ελάχιστες ομάδες έχουν κάνει μεταγραφές. Είναι ζόρικος μήνας ο Ιούνιος και αυτή είναι η πραγματικότητα.

ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ

Το δεύτερο και ακόμα μεγαλύτερο ζόρι για την ΑΕΚ, είναι πως έχει απόλυτη ανάγκη για ενίσχυση, σε θέσεις στις οποίες παραδοσιακά οι μεταγραφές είναι δύσκολες. «Καίγεται» για βασικό φορ και λόγω των εξελίξεων με τον Ντίντακ, έχει απόλυτη ανάγκη και για βασικό αριστερό μπακ. Ό,τι… χειρότερο δηλαδή μπορούσε να τις προκύψει. «Οι θέσεις του φορ και του αριστερού μπακ, είναι οι πιο δύσκολες για να βρεις παίκτη στην αγορά» έλεγε ο Ίλια Ιβιτς από την εποχή που ήταν τεχνικός διευθυντής στην ΑΕΚ. Κάτι που αποδεικνύεται και από μια γρήγορη ματιά σ’ όσα έχει τραβήξει η Ένωση την τελευταία 10ετία σ’ αυτές τις θέσεις.

Άλλωστε δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάποιο καλοκαίρι τα τελευταία πολλά χρόνια, που η ΑΕΚ να μην ψάχνει στην αγορά για σέντερ φορ και αριστερά μπακ. Έψαχνε αλλά ουσιαστικά δεν έβρισκε. Τελευταία πετυχημένη μεταγραφή επιθετικού, ήταν αυτή του Μπλάνκο στο μακρινό 2007. Και μάλιστα ο Αργεντινός προέκυψε μήνα Αύγουστο και αφού τελικά ναυάγησε η προσπάθεια για την απόκτηση του Λαριβέι, που προτίμησε την Ιταλία. Όσο για αριστερό μπακ, θα πρέπει να πάμε πολύ πιο πίσω στον χρόνο, καθώς η ΑΕΚ έχει να βρει αξιόπιστη λύση από την εποχή του… Κασάπη.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΤΑΓΗ

Πιθανότατα ο λόγος που είναι δύσκολες στις μεταγραφές αυτές οι δυο θέσεις, είναι διότι δεν υπάρχει συνταγή της πετυχημένης κίνησης. Η ΑΕΚ έχει δοκιμάσει τα πάντα. Και δεν της έχει βγει τίποτα. Ούτε ο πολύς (ήρθε με τις δάφνες πως είχε πάρει το βραβείο του καλύτερου Ουκρανού από τον Σεφτσένκο) Βιενλίνσκι το 2005, ούτε ο πανάκριβος Τζιμπούρ το 2008, ούτε το λαβράκι Μπέλεκ το 2011, ούτε το «όνομα» Αλμέιδα πέρυσι. Για να μην βάλω ενδιάμεσες περιπτώσεις τύπου Ντελίμπασιτς ή Καλόν ή ακόμα και Καπετάνου ή Πετρόπουλου ή ακόμα χειρότερα Φουρτάδο.

Όσο για τα αριστερά μπακ, ακόμα πιο τραγικά τα πράγματα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ήταν η απογοήτευση με τον Αρουαμπαρένα. Μεταγραφή από την Βιγιαρεάλ, με τεράστια βιογραφικό και με την ΑΕΚ να έχει βάλει και βαθιά το χέρι στην τσέπη. Τζίφος. Ακόμα είναι εφιάλτης για κάθε οπαδό της ΑΕΚ, εκείνη η ντρίμπλα που είχε κάνει πάνω στον Αραουμπαρένα ο Δημούτσος, σ’ ένα ντέρμπι της Λεωφόρου. Και δεν βάζω καν άλλες περιπτώσεις αριστερών μπακ, όπως για παράδειγμα του Μπάλμπασα που ήρθε ως μπαρουτοκαπνισμένος, αλλά τον έφαγε η αδυναμία του στα παγωτά.

Με λίγα λόγια, για να μην πλατειάζω, στην περίπτωση του φορ αλλά και του αριστερού μπακ, ακόμα και τα πολλά λεφτά, δεν εξασφαλίζουν αξιόπιστες λύσεις. Για να εξηγούμαστε, να μην παρεξηγούμαστε, έχει την σημασία του το μπάτζετ. Αν βγεις στην αγορά και τα σκάσεις, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάρεις Αραούχο, παρά Κρισάντους. Αυτό είναι δεδομένο. Αλλά και ο Ντίντακ ως παίκτης που έχει περάσει από την Μίλαν και με εμπειρία από την Primera είχε έρθει στην ΑΕΚ. Αλλά οι μισοί, μέχρι ακόμα και στα play off που έκανε καλά ματς, τον έκραζαν και τον θεωρούσαν ανεπαρκή.

ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Η ποδοσφαιρική λογική λέει πως η ΑΕΚ είναι υποχρεωμένη να πιέσει και τον εαυτό της και τις καταστάσεις για να κλείσει και φορ και αριστερό μπακ, πριν ξεκινήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Ή τουλάχιστον στις αρχές του. Αλλιώς θα πάει με τον Γιακουμάκη στην κορυφή και με τον Γιαννούτσο στο αριστερό άκρο, στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Στα δικά μου μάτια, ειδικά το πρώτο ενδεχόμενο, για πολλούς λόγους, δεν είναι τόσο τρομερό. Το αντίθετο. Σίγουρα είναι όμως, ένα τεράστιο ρίσκο.

Υπάρχει ο φόβος πως ειδικά στην περίπτωση φορ, η ΑΕΚ κινδυνεύει να παγιδευτεί στο ερώτημα, αν αξίζει τον κόπο να κάνει υπομονή και να περιμένει μέχρι και τον Αύγουστο, για να έχει πίσω είτε τον Σκόκο, είτε τον Αραούχο. Αλλά σ’ αυτό το ερώτημα, ποιος μπορεί να δώσει ξεκάθαρη απάντηση; Και ποιός μπορεί να πει με σιγουριά πως αν το πάρει αυτό το ρίσκο και τον... κόπο, σίγουρα θα μπορέσει τελικά να έχει έναν εκ των δυο.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΞΤΡΕΜ

Για να μην ξεχνιόμαστε, εκτός από φορ και μπακ, η ΑΕΚ χρειάζεται ενίσχυση και στα άκρα της επίθεσης. Εκεί όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, να μην έρθει ακραίος μέχρι το ξεκίνημα της προετοιμασίας. Υπάρχουν ένα σωρό εξαιρετικές περιπτώσεις εξτρέμ που δεν χρειάζονται τίποτα περισσότερο για να κλείσουν, από σωστές και ενδεχομένως γρήγορες κινήσεις. Ίσως μια απ’ αυτές τις περιπτώσεις, να είναι ο Ματσίς. Πάντως με τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά που έχει ο Βενεζουελάνος, δηλαδή ταχύτητα και τεχνική κατάρτιση, φαίνεται πως επιτέλους η ΑΕΚ θα πάει σε εξτρέμ κανονικούς. Και όχι κατά συνθήκη τύπου Βάργκας.

Photo Credits: Eurokinissi