Αν θέλουμε να το ρίξουμε λίγο στην... πλάκα, χθες το βραδάκι (Κυριακή 12/07) στο Ολυμπιακό Στάδιο, εκεί γύρω στις 8 παρά 10, αμέσως μετά την αναφώνηση των ενδεκάδων του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ απ’ τα μεγάφωνα, θα έπρεπε να μπει κι απ’ τον DJ του σταδίου και το μεγάλο hit "ξαναγύρισες, ε;", με το οποίο έκαψε καρδιές το 2013 ο Λευτέρης Παγκοζίδης (aka Λευτέρης Πανταζής).

Προς... τιμήν βεβαίως-βεβαίως της παρουσίας του Γιάννη Αλαφούζου στα VIP του ΟΑΚΑ (τηρώντας το... social distancing, δύο καθίσματα παραδίπλα απ’ τον επιστήθιο φίλο του, Σπύρο Θεοδωρόπουλο) και της "επιστροφής" του σε αγώνα του Παναθηναϊκού μετά από 32,5 μήνες και το 1-0 της 28ης Οκτωβρίου 2017, με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο. Από τότε -ένα μήνα μετά το τράβηγμα της οικονομικής... πρίζας- είχε να δώσει το "παρών" σε ματς του "τριφυλλιού".

Για να μιλήσουμε και λίγο πιο σοβαρά τώρα, βεβαίως και δεν περίμενε κανείς το χθεσινοβραδινό comeback για να επιβεβαιώσει την "επιστροφή" του 62χρονου εφοπλιστή στα κοινά του Παναθηναϊκού. Αυτό έχει αρχίσει να συντελείται εδώ και περίπου μία διετία κι άρχισε να "επισημοποιείται" εδώ και ένα δεκάμηνο. Όλα βάσει "πλάνου" και σχεδίου, μολονότι τα πολλά, ενδιάμεσα, στάδια είχαν δημιουργήσει μία αρκετά "θολωμένη" κατάσταση. Απλώς το συγκεκριμένο, ήταν το τελευταίο που δεν είχε συμβεί μέχρι χθες βράδυ. Να πάει και στο γήπεδο...

Ουδείς βεβαίως, πρέπει κι απ’ την άλλη να λησμονεί όλα όσα έγιναν και δεν έγιναν στον (ποδοσφαιρικό) Παναθηναϊκό σ’ αυτούς τους 32,5 μήνες... Από τη στάση πληρωμών (όλης) της περιόδου 2017-18 που διέλυσε συθέμελα την τότε ομάδα, ως τις αμέτρητες προσφυγές και καταγγελίες πρώην παικτών και προπονητών, τα -3 που έσκαγαν "βροχή". Κι απ’ την τιμωρία των "πράσινων" απ’ το δικαστικό σώμα του Club Financial Control Body με ευρώ-αποκλεισμό για 3.569.000€ (κι όχι... 500, 135.000), μέχρι τη σκανδαλώδη απόφαση της αλλαγής του κανονισμού αδειοδότησης για να μην υποβιβαστεί ο σύλλογος. Όλες αυτές οι "κηλίδες" στην ιστορία του Παναθηναϊκού, είχαν την "υπογραφή" του.

ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ... REFRESH

Γιατί; Γιατί δεν μάθαινε ποτέ από τα λάθη του, διότι όταν αναμειγνυόταν κι ο ίδιος με το αμιγώς ποδοσφαιρικό κομμάτι, συνήθως ακολουθούσε... θάλασσα, διότι επί χρόνια εμπιστευόταν πάντα λάθος άτομα, είτε εσωτερικά στην ΠΑΕ, είτε ποδοσφαιρικά. Κι έφτασε λοιπόν, εκείνο το μοιραίο βράδυ της 21ης Σεπτεμβρίου 2017, να δηλώσει πως "φεύγει", να σταματήσει κάθε χρηματοδότηση για 8 μήνες και να στείλει ένα βήμα από το... τρελάδικο τον Μαρίνο Ουζουνίδη, με το καθεστώς "ελεγχόμενης χρεωκοπίας" που δημιούργησε τότε.

Μόνο και μόνο για να φέρει πιο κοντά στα "νερά" του το μπάτζετ (που έπεσε στα 3,5 εκατ. €) και να αρχίσει να μειώνει και να αποπληρώνει σταδιακά το χρέος, το οποίο παρέλαβε το 2012 στα 34,7 εκατ. €, το "μάζεψε" στο "15άρι" και το... απογείωσε ξανά ο ίδιος στα 54,7 εκατ. € το 2017, για να το... ξαναρίξει σήμερα κοντά στα 14 εκατ. €.

Το έχουμε ξαναγράψει: Είναι συγκλονιστικό για έναν άνθρωπο να έχει βάλει -αποδεδειγμένα και μέσω εγγράφων του Γ.Ε.ΜΗ. και της αγοράς του "Γ. Καλαφάτης"- πάνω από 83 εκατ. € μέσα σε μία οκταετία και να έχει κάνει μία τόσο μεγάλη... τρύπα στο νερό, έχοντας δημοτικότητα χαμηλότερη κι από τις θερμοκρασίες στα Ουράλια Όρη Δεκέμβριο μήνα.

Και ίσως γίνεται... κουραστικό να ξαναγράφονται αυτά, αλλά που και που, μέσα στον... ενθουσιασμό της επιστροφής, χρειάζεται κι ένα μικρό refresh. Διότι όλα αυτά, δεν συνέβησαν πριν από 20 χρόνια, αλλά πριν από μόλις τρία. Κι ας έμοιαζαν για κάθε φίλο του Παναθηναϊκού σαν τρεις... αιώνες, με όσα έχει ζήσει στο πετσί του.

ΟΚ, ΓΥΡΙΣΕ, "ΕΜΑΘΕ" ΟΜΩΣ;

Ναι, λοιπόν ο Γιάννης Αλαφούζος "επέστρεψε" for... good που λένε και οι Αμερικανοί. Είχε "επιστρέψει" ωστόσο, ουσιαστικά απ’ τις πρώτες "εσωτερικές" παρεμβάσεις του στα της ομάδας, τη συμμετοχή του στις ιστορικές τηλεδιασκέψεις της Super League εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, την προ εβδομάδων παρουσία του στο πλευρό του Λεωνίδα Μπουτσικάρη στις εκλογές της Λίγκας, τις επισκέψεις του σε ΠΑΕ, Κορωπί και ποδοσφαιρικό τμήμα. Στο ματς με την ΑΕΚ επιβεβαίωσε και τυπικά πια το "γύρισα και στο γήπεδο".

Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι πλέον αν... γύρισε. Ναι, γύρισε, πληρώνει on time, δεν χρωστάει στο υπαλληλικό προσωπικό του, μειώνει το χρέος, είναι έτοιμος να ανεβάσει ξανά το μπάτζετ, φέρνει πίσω τον Βιγιαφάνιες πληρώνοντας ένα μεγάλο ποσό, καλλώπισε το προπονητικό κέντρο, θέλει να έχει (ξανά) παρεμβατική παρουσία στο ποδόσφαιρο.

Το θέμα είναι αν "έμαθε". Αν διδάχθηκε από τα (πάμπολλα) λάθη που έκανε στο παρελθόν και κόστισαν και στην τσέπη του, μα πάνω απ’ όλα στον ίδιο το σύλλογο. Αν είναι σε θέση να δει και να διακρίνει σωστά, ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει συνετά κι όχι με παρορμητισμό και μετά με... ανασφάλεια. Αν μπορεί να εμπιστευτεί τους σωστούς ανθρώπους.

Στα γραφεία το σουλούπωσε αρκετά την τελευταία διετία, με την τοποθέτηση προσώπων που δεν κοιτάζουν το πως θα εξυπηρετήσουν το προσωπικό τους συμφέρον, κάνοντας συμμαχίες και με το... διάβολο (α, ρε Βιγιαφάνιες, αν με το καλό γυρίσεις, πρέπει να πεις με το "νι" και με το "σίγμα" τι έγινε εκείνο το απόγευμα Γενάρη του 2018 και που ήθελαν να σε... στείλουν "πακέτο" με τον Μολέδο), αλλά το πώς θα "ρολάρει" και θα οργανωθεί λίγο καλύτερα η ΠΑΕ.

Στο γήπεδο, αυτό που δεν χρειάζεται, είναι το να... υπερενθουσιάζεται και να "κολλάει" με ανθρώπους, όπως έκανε τόσα και τόσα χρόνια, αλλάζοντας μετά τα πρότζεκτ σαν τα "πουκάμισα". Ούτε να φέρεται τόσο άκομψα, όπως φέρθηκε στο θέμα του Δώνη.

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ, ΑΛΛΑ...

Δεν ξέρει μπάλα (ακόμα) και πρέπει να το καταλάβει αυτό κάποια στιγμή και να μην προσπαθήσει (ξανά), να μπλεχτεί με πράγματα που δεν τα γνωρίζει. Κι αν χρειαστεί να είναι κάπου παρεμβατικός, να γίνεται τόσο... όσο. Ειδικά σε καταστάσεις που απαιτείται "ισορροπία". Για να μην φτάσει το πράγμα στο άλλο άκρο.

Δεν τον παίρνει ούτε τον Αλαφούζο, ούτε (πολύ περισσότερο) τον Παναθηναϊκό, για νέες "Στραματσονιές". Τις πλήρωσε όλος ο οργανισμός με "αίμα". Κι αν, επί παραδείγματι, η τεχνική διεύθυνση, δεν... ενθουσιάζεται με κάποιους παίκτες, και ψάχνει να δει πως θα τους "παρκάρει" αλλού -μολονότι "ΦΩΝΑΖΟΥΝ" από χιλιόμετρα μακριά πως είναι πολύ σημαντικά πρότζεκτς (Εμμανουηλίδης, Αλεξανδρόπουλος κ.ο.κ.)- ε, εκεί ας βάλει "φρένο" κι ας πατήσει... πόδι κι ο Αλαφούζος. Αφού "ξαναγύρισε". Εκεί, ναι, πρέπει να "μιλάει" το κλαμπ, εφαρμόζοντας επιτέλους, ένα σταθερό πλάνο. Το καλοκαίρι του 2016 δεν είναι πολύ μακριά φίλοι μου, δεν υπάρχει λόγος να το ξαναζήσει αυτή η ομάδα...

Υ.Γ.: Για το ματς με την ΑΕΚ δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά. Και οι δύο ομάδες ήταν σε κακή βραδιά, απλώς η ΑΕΚ το ήθελε πολύ περισσότερο μέσα στο γήπεδο κι ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε "σκασμένος". Όχι τόσο σωματικά, όσο πνευματικά... Δικαιολογημένο ως ένα βαθμό, με έντεκα παίκτες συν τους "μικρούς" έχει μείνει το ρόστερ. Δεν μπορεί να παίζει διαρκώς στα "κόκκινα" και να το βγάζει με σταθερότητα στο γήπεδο, όλο αυτό. Και φάνηκε αυτό στα "φθηνά" λάθη που έκανε όλη η ομάδα στα δύο πρώτα γκολ της ΑΕΚ. Ας προσπαθήσει να πάρει τις δύο νίκες στα ματς που απομένουν με Άρη και ΟΦΗ για να τελειώσει αυτή η χρονιά και να δούμε σιγά-σιγά τι... ψάρια θα πάει να πιάσει το "τριφύλλι", στο "χτίσιμο" της επόμενης.

Υ.Γ.1: Βόλεϊ δεν γνωρίζω. Λιγοστά πράγματα, στο όριο της... βάσης. Αυτό που ξέρω, ωστόσο, είναι πως αυτός ο περήφανος τίτλος που κατέκτησε η ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού, αξίζει να πιστωθεί, ένα "κλικ" παραπάνω, σε τρία πρόσωπα. Στον Σωτήρη Πανταλέοντα, τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο και τον Ρούλη Αγραπιδάκη, που κράτησαν "ζωντανή" και όρθια τη συγκεκριμένη ομάδα, στα πολύ δύσκολα χρόνια της... υπομονής. Αξίζουν κάθε σεβασμό απ’ τον μεγαλύτερο ως το μικρότερο φίλο του Παναθηναϊκού και το όνομά τους επιβάλλεται να μπει δίπλα σ’ αυτά των πολύ "μεγάλων", που έβγαλε ο σύλλογος στα 112 χρόνια της ιστορίας του...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Παναθηναϊκός - ΑΕΚ 1-3: Το ήθελαν περισσότερο και το πήραν οι φιλοξενούμενοι

Super League: Η βαθμολογία μετά το Παναθηναϊκός - ΑΕΚ

Αγγελίνας: "Είχαμε τις ευκαιρίες για να προηγηθούμε"