Το θέμα δεν είναι ότι κλήθηκε ο Καμαρά της Λαμίας σε απολογία γιατί φορούσε ένα μπλουζάκι που έγραφε “Είμαστε δυτικοαφρικάνοι, δεν είμαστε ιός” στον αγώνα με την ΑΕΛ. Αυτό είναι το τελευταίο στάδιο. Για να καταλάβουμε το μέγεθος της πνευματικής αναπηρίας ορισμένων (φαινομενικά υγιών) συμπολιτών μας πρέπει να κάτσουμε κάτω και να σκεφτούμε πως φτάσαμε ως εκεί...

Μετά το τέλος του αγώνα πριν από πέντε μέρες ο Καμαρά που είχε επιστρέψει λίγες μέρες πριν απο το Κόπα Αφρικα, όπου έπαιξε με τη Σιέρα Λεόνε, σήκωσε τη μπλούζα της ομάδας και έδειξε το συγκεκριμένο tshirt χωρίς να ενοχλήσει κανέναν και περισσότερο απ όλα να χωρίς να επηρεάσει σε κάτι τη διεξαγωγή του αγώνα.

Η κίνησή του έγινε στο πλαίσιο μιας γενικότερης δράσης ποδοσφαιριστών από τη Δυτική Αφρική τους οποίους αρκετοί αντιμετώπισαν (όταν επέστρεψαν στη χώρα που παίζουν μπάλα) σαν δαίμονες εξαιτίας του πανικού, λόγω Έμπολα. Ειδικά για τον Καμαρά μάλιστα μέχρι και το BBC έγραψε ότι... εκδιώχθηκε από τη Λαμία (κάτι που δεν έγινε ποτέ). Αυτά για όσους τυχόν δεν πήραν πρέφα τι έγινε. Και πάμε στο σημαντικό...

Εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, είτε κάποιο μέλος της πειθαρχικής επιτροπής της football league έβλεπε τηλεόραση και αυτό που κατάλαβε είναι ότι ο Καμαρά δυσφημεί το ποδόσφαιρο, είτε μια από τις επόμενες μέρες κάποιος “σφύριξε” στην επιτροπή το περιστατικό, με την προτροπή να κυνηγήσουν τον παίκτη. Δεν θέλω να πιστέψω ότι η επιτροπή δεν είναι ανεξάρτητη οπότε πρέπει να υιοθετήσω την πρώτη εκδοχή. Κι εδώ αρχίζει το πανηγύρι...

Αν προσπαθήσεις να ψάξεις τα άρθρα τα οποία επικαλούνται οι άνθρωποι για να στηρίξουν την κλήση του παίκτη και ξεπεράσεις την ημικρανία, θα μείνεις με την απορία ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι σαφές ότι πιστεύουν ότι υπάρχει δυσφήμιση του ποδοσφαίρου και “αγόρασαν” από το...περίπτερο όσα άρθρα αναφέρονται σε αυτή αλλά και ρατσισμό και ότι άλλο συναφές μπόρεσαν να φανταστούν, τα έβαλαν στο μίξερ και προχώρησαν στην κλήση.

Θα πει κάποιος (δεν συνάντησα κανέναν χθες που συζήτησα το θέμα αλλά πάντα υπάρχει άλλη άποψη) ότι ο “δικαστής” είναι υποχρεωμένος με το...πνεύμα του νόμου να καλέσει τον παίκτη. “Μπούρδες”, είναι η απάντηση! Ο συγκεκριμένος που προχώρησε σε αυτή την κλήση χαλάει χρόνο, χρήμα και κάνει ζημιά στο πρεστίζ της football league γιατί δεν αποδεικνύει την ανεξαρτησία του αλλά την ανεπάρκειά του. Για να μην πω ότι εδώ υπάρχει και οσμή ρατσισμού.

Εδώ θα μπορούσαμε να ανοίξουμε την κουβέντα και για το ποιοι είναι αυτοί οι (κατά κανόνα) συνταξιούχοι δικαστικοί που τους έχουν βάλει να παίζουν με το ποδόσφαιρο. Λες και δεν του έφταναν τα δικά του δεινά πρέπει κάθε φορά να βρίσκεται και μπροστά σε αφασιακές καταστάσεις που δημιουργούνται από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν τις περισσότερες φορές σχέση με το άθλημα και δεν ξέρει κανένας πως λειτουργούν.

Μπορεί ο καθένας από εμάς να κρίνει την ενέργεια του Καμαρά όπως θέλει. Να τη θεωρήσει αυτονόητη, επαναστατική, συγκινητική ή υπερβολική και “δήθεν”. Θα την χαρακτηρίσω “φυσιολογική”. Έχει δικαίωμα να δηλώσει αυτό που επιθυμεί γιατί δεν προσβάλει κανέναν και βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα γιατί αποφάσισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εθνική ομάδα της χώρας του, άρα να πάει στην Αφρική πάνω στην έξαρση της επιδημίας. Άλλωστε όλη αυτή η αποστείρωση του ποδοσφαίρου που επιχειρείται από την ΟΥΕΦΑ, τη FIFA και μπουκάρει και στην Ελλάδα είναι και εκνευριστική και ύποπτη. Τα γήπεδα ήταν πάντα χώρος (και) κοινωνικής έκφρασης και ένας λόγος που το ποδόσφαιρο είναι το κατεξοχήν λαϊκό άθλημα είναι ακριβώς γι αυτό. Το σύγχρονο “κυριλίκι” που έχει να κάνει μόνο με πρόβατα που αγοράζουν τα προϊόντα που πουλάνε οι χορηγοί, δεν είναι κέδρος για το ποδόσφαιρο. Και πιστεύω να είναι σαφές ότι δεν αναφέρομαι στα καφριλίκια και τις μαγκιές αλλά σε περιστατικά όπως αυτό με τον Καμαρά που η (κάθε) διοργανώτρια αρχή δίνει εντολή να μην παίζουν καν στην κάμερα για να εξαφανιστεί η είδηση.

Αν υπάρχει όμως κάτι πραγματικά προσβλητικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο, για τον Έλληνα φίλαθλο και εν τέλει για τη δημοκρατία, που λέμε ότι υπάρχει σε τούτη τη χώρα, είναι ενέργειες όπως αυτή την πειθαρχικής επιτροπής της football league. Θα πείτε ότι έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας σε πολύ σοβαρότερα θέματα στην Ελλάδα. Σύμφωνοι αλλά τώρα μιλάμε γι αυτό, το... μικρό που δείχνει ότι τελικά έχουμε χάσει τη μπάλα και στα αυτονόητα. Αν το κάνουν όμως αυτό και εκείνοι που οφείλουν να προστατεύουν και όχι να διασύρουν τους θεσμούς δεν έχουμε καμία ελπίδα.