Η ζωή κάποιες φορές παίζει παράξενα παιχνίδια. Ο Γιάννης Αλαφούζος, που πριν ένα χρόνο κανείς δεν τον είχε δει στο γήπεδο και ειδικότερα στο ΟΑΚΑ, ή παλαιότερα στη Λεωφόρο, είναι το αφεντικό στον Παναθηναϊκό.

Η διάδοχη λύση μετά την κατάρρευση της πολυμετοχικότητας και την απόφαση του Τζίγγερ να τα παρατήσει.

Με μεγάλη κόντρα και αντιπαράθεση, όχι μόνο με τον παραδοσιακό εχθρό και αντίπαλο, Ολυμπιακό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο με τον Βαγγέλη Μαρινάκη, πρώην συνέταιροι στον ΣΚΑΪ.

Κι όμως. Πριν 38 χρόνια, ένας άλλος Αλαφούζος έδινε πριμ στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, συμβάλλοντας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της περιόδου 1974-75. (Το τελευταίο πριν το πρώτο επαγγελματικό το 1980του Σταύρου Νταϊφά.)

Ήταν ο Αριστείδης Αλαφούζος, πατέρας του Γιάννη, ηγέτη του Παναθηναϊκού! Υπάρχει μάλιστα και σχετικό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της Τετάρτης 9 Απριλίου 1975 στο "Φως των Σπορ": " Ένα εκατομμύριο πριμ υπεσχέθη ο εφοπλιστής κ. Αλαφούζος μέσω Σάββα Θεοδωρίδη στους παίκτες του Ολυμπιακού, αν κερδίσουν τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ".

Ο Αρ. Αλαφούζος ήταν γνωστός και δεδηλωμένος Ολυμπιακός, και σε άλλο μεταγενέστερο πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της "Αθλητικής Ηχούς" φέρεται να αναλαμβάνει στον Ολυμπιακό.

Υπάρχει όμως το αρμόδιο πρόσωπο για να μιλήσει σχετικά. Ο Σάββας Θεοδωρίδης. Καθώς βρεθήκαμε στο Λονδίνο για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, δεν έχασα την ευκαιρία να του δείξω το σχετικό πρωτοσέλιδο του "Φωτός" στο κινητό τηλέφωνο. Η έκπληξή του ήταν μεγάλη.

" Πού το βρήκες αυτό; Έτσι ακριβώς είναι. Εγώ, τον κ. Αλαφούζο δεν τον ήξερα. Με φώναξε μέσω του κ. Σιγάλα στο γραφείο του στην οδό Όθωνος. Τότε, από τον Ολυμπιακό είχε αποχωρήσει ο κύριος Γουλανδρής και είχαμε πολλά προβλήματα. Ο κ. Αλαφούζος ήταν ξεκάθαρος. Μόλις συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε, μου είπε: «Παιδί μου, τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε τον Ολυμπιακό;». Του είπα ότι υπήρχε ανάγκη από χρήματα κι έτσι υποσχέθηκε το πριμ του ενός εκατομμυρίου, που βοήθησε τα μέγιστα στην ψυχολογία των ποδοσφαιριστών.

Πήραμε το πρωτάθλημα, ο κ. Αλαφούζος τήρησε το λόγο του, έδωσε τα χρήματα, κι εγώ τα μοίρασα στους ποδοσφαιριστές. Στον Βιέρα, στον Λοσάντα, στον Δαβουρλή και στους άλλους. Είχα πάρει μάλιστα και τις σχετικές αποδείξεις με τις υπογραφές τους. Θέλω να πω, δοθείσης της αφορμής, ότι ο κ. Αριστείδης Αλαφούζος, είναι μέγας Ολυμπιακός. Και εξαιρετικός κύριος. Όπως ήταν η αείμνηστη σύζυγός του".

Ιδού λοιπόν, ύστερα από 38 χρόνια, ο γιος του "μέγα Ολυμπιακού" (κατά τον Σάββα Θεοδωρίδη) Αρ. Αλαφούζου, Γιάννης Αλαφούζος, να γίνεται το αφεντικό στον Παναθηναϊκό. Και πολύ πιο κουβαρντάς μάλιστα, ο κ. Αριστείδης σε σχέση με τον Γιάννη. Το ένα εκατομμύριο το 1975, όταν δηλαδή ο βασικός μισθός ήταν γύρω στις 4.000 με 4.500 δραχμές, ήταν ένα ιδιαίτερα σημαντικό ποσό. Κι όταν μάλιστα αυτός που το έδινε, δεν ήταν ούτε πρόεδρος, ούτε καν στη διοίκηση της ομάδας, αλλά απλός φίλαθλος. Κι όταν δηλαδή ο Γ. Αλαφούζος, πρόεδρος του Παναθηναϊκού, έδινε στη σεζόν που τέλειωσε, πριμ νίκης σε κάθε ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού ένα χιλιάρικο. Λαρτζ δηλαδή ο πατέρας σε σχέση με το γιο.