Από την παράνοια που προηγήθηκε κι ακολούθησε τον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, από τον "πόλεμο" Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού, από τις τιμωρίες, τις απειλές, τις ειρωνίες και την καταστροφή που άφησε το ντέρμπι αιωνίων, στο μαγικό τριήμερο στην Σάρλοτ, το πολύ όμορφο ματς των Rising Stars, τον τρομερό διαγωνισμό τριπόντων και τη μεγάλη εμφάνιση του Γιάννη Αντετοκούνμπο που σκόραρε 38 ποντους στο All-Star Game . Τι κοντράστ συναισθημάτων... Δεν υπάρχει τάφρος ανάμεσα στις δύο καταστάσεις, το Χάος τις χωρίζει κι αυτό δυστυχώς δεν πρόκειται να αλλάξει.

Βράδυ Τετάρτης 13/2, το ελληνικό μπάσκετ "μαχαιρώθηκε" για ακόμα μία φορά. Βράδυ Κυριακής 18/2, το παγκόσμιο μπάσκετ αποθέωσε τον 24χρονο Έλληνα που έκανε πράγματα και θαύματα σε έναν αγώνα επίδειξης που έχει τεράστια ανάγκη το στοιχείο του ανταγωνισμού. Το πρόσφερε αυτό το στοιχείο στον υπερθετικό βαθμό ο Γιάννης, ένας μπασκετμπολίστας που δεν έχουμε δικαίωμα να θεωρούμε κομμάτι του δικού μας μπάσκετ. Τι σχέση έχει ο Αντετοκούνμπο με αυτό που ζούμε σε κάθε ντέρμπι αιωνίων; Τι σχέση έχει ο χαρακτήρας του με την κατάσταση που βιώνουμε εδώ και μια δεκαετία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε ματς Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ; Καμία...

Το βράδυ της Παρασκευής 15/2 βρισκόμουν στο media room του Spectrum Center. Ένα λεπτό πριν με καλέσουν ο Σπύρος Καβαλιεράτος κι ο Γιάννης Κουβόπουλος από την εκπομπή 103-101 του Sport24 Radio 103,3, συνέβη κάτι που με άφησε άναυδο. Ο συνάδελφος της Gazzeta dello Sport, Ντάβιντε Κινελάτο, μου φώναξε " κοίτα την τηλεόραση". Έπαιζε το ESPN και η εκπομπή Sports Center, η πιο διάσημη εκπομπή αθλητικών ειδήσεων στις ΗΠΑ. Έδειχνε όσα έγιναν στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας με φόντο τον Ρικ Πιτίνο. Σάστησα, ευτυχώς το mute ήταν ενεργοποιημένο και η τεραστίων διαστάσεων οθόνη δεν τράβηξε περισσότερα βλέμματα σε μια αίθουσα 300-400 ατόμων...

Γυρίζοντας τον χρόνο λίγο πίσω, θυμάμαι το βράδυ της περασμένης Τετάρτης συνάδελφο στα γραφεία του Sport24.gr να μου λέει με παράπονο πως ήμουν τυχερός γιατί σε λίγες ώρες θα ξεκινούσα το ταξίδι για την Σάρλοτ και θα έμενα μακριά από το τοξικό περιβάλλον που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν σε κανέναν τομέα, ούτε στην κουλτούρα, ούτε στο θέαμα, ούτε στα δύο "προϊόντα". Ο Κομισάριος του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ, μας είπε το βράδυ του Σαββάτου στο προπονητήριο των Σάρλοτ Χόρνετς πως στην πόλη βρίσκονταν 150.000 επισκέπτες που είχαν ταξιδέψει από κάθε γωνιά των ΗΠΑ αποκλειστικά για το All-Star Weekend. 150.000 τουρίστες που " ήρθαν για να γιορτάσουμε όλοι μαζί το άθλημα", πρόσθεσε ο Σίλβερ. Αυτό είναι που έχουμε ξεχάσει στην Ελλάδα δημοσιογράφοι, παράγοντες, παίκτες, όσοι ασχολούμαστε με το μπάσκετ. Πως αυτό είναι υπεράνω όλων. Είναι μεγαλύτερο από κάθε ιδιοκτήτη, από κάθε παίκτη, από κάθε προπονητή. Σχεδόν 1000 δημοσιογράφοι διαπιστεύθηκαν για το All-Star Weekend της Σάρλοτ, 215 χώρες κάλυψαν το τριήμερο, οι θρύλοι του ΝΒΑ ήταν όλοι εκεί. Από τον Ντικέμπε Μουτόμπο μέχρι τον Άλεν Άιβερσον, από τον Γκάρι Πέιτον μέχρι τον Ντελ Κάρι, από τον Μάτζικ Τζόνσον μέχρι τον Σίντνεϊ Μονκρίφ, τον Ντόμινικ Γουίλκινς, τον Έντι Τζόνσον, τον Μπιλ Ράσελ, τον Γκλεν Ράις, Μάγκσι Μπογκς, Μαρκ Πράις, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και φυσικά τον Μάικλ Τζόρνταν, ενώ σίγουρα ξεχνάμε πολλούς ακόμη που ταξίδεψαν στην Βόρεια Καρολίνα για να τιμήσουν το άθλημα που συνεχίζουν να υπηρετούν με τον δικό τους τρόπο ο κάθε ένας.

Την ίδια ώρα στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός έχανε έξι βαθμούς και κάμποσες θέσεις στη βαθμολογία της Α1, απειλούσε με αποχώρηση από το πρωτάθλημα και ο Παναθηναϊκός γιόρταζε την κατάκτηση ενός ακόμη Κυπέλλου ενώ προηγουμένως οι παίκτες, οι προπονητές και ο κόσμος τους πανηγύριζε στο κέντρο του ΟΑΚΑ τη νίκη-πρόκριση απέναντι σε αντίπαλο που δεν κατέβηκε να παίξει το δεύτερο μέρος της αναμέτρησης.

Έχοντας ζήσει και τις δύο καταστάσεις, μπορώ να πω πως έχουμε απλώς χάσει το πραγματικό νόημα του αθλητισμού. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το μπάσκετ, αλλά και για κάθε άλλο σπορ στο οποίο συμμετέχουν οι λαοφιλείς ομάδες της χώρας, οι οποίες δεν απολαμβάνουν τη συμμετοχή, πιέζονται για το αποτέλεσμα και στο τέλος αισθάνονται πνιγμένες. Οικονομικά και πνευματικά...

Εύχομαι σε κάθε άνθρωπο που πραγματικά αγαπά το μπάσκετ να προσπαθήσει να ζήσει ένα NBA All-Star Weekend. Το 2020 στο Σικάγο, το 2021 στην Ιντιανάπολις, το 2022 στο Κλίβελαντ είναι οι επόμενες τρεις ευκαιρίες πριν το εορταστικό τριήμερο περάσει από πόλεις-εκπλήξεις που δεν θα αποκαλύψουμε ακόμη. Οι εποχές είναι δύσκολες, αξίζει όμως και με το παραπάνω ένα τέτοιο ταξίδι που θα σας χαρίσει εκατοντάδες εικόνες τις οποίες δεν θα ξεχάσετε ποτέ. Άλλος κόσμος το ΝΒΑ, άλλος κόσμος με όλη τη σημασία της φράσης.

Θα πούμε περισσότερα τις επόμενες μέρες στο Sport24.gr για όσα είδαμε στην Βόρεια Καρολίνα.

Photo credit: Matteo Marchi