Ούτε το Ιράν , το οποίο η Εθνική αντιμετώπισε δύο φορές, ούτε η Ουγγαρία είναι ομάδες που μπορούν να τρομάξουν την Ελλάδα στο δρόμο προς το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Δεν μπορούν να βγουν ασφαλή συμπεράσματα από τους αγώνες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στο Ηράκλειο, γι' αυτό ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έκοψε μόνο τον Χρήστο Σαλούστρο και προτίμησε να πορευθεί με 16 παίκτες.

Το Διεθνές Τουρνουά Aegean ήταν ένα καλό ξεμούδιασμα, το Τουρνουά Ακρόπολις που ακολουθεί δεν θα έχει καμία σχέση με όσα είδαμε στα Δύο Αοράκια, πρέπει όμως να υπάρξει ένα... μέτρο.

Και στο κοινό που πλημμυρίζεται από ακραία (θετικά κι αρνητικά συναισθήματα) και στο παρκέ.

Γκρίνιαξαν πολλοί για το επίπεδο των αντιπάλων στο Ηράκλειο. Ο Σκουρτόπουλος προτίμησε ομάδες χαμηλότερου επιπέδου στο ξεκίνημα της προετοιμασίας, ώστε η ομάδα να μπει ομαλά σε μια διαδικασία έξι εβδομάδων που θα είναι πιο επίπονη απ' όσο μπορεί να φανταστεί ο μέσος φίλος της Εθνικής.

Βέβαια την ώρα που οι Καλάθης, Σλούκας, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Μπουρούσης και οι συμπαίκτες τους έπαιζαν στο ρελαντί με μικρά ξεσπάσματα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είχε κολλημένο το γκάζι στο πάτωμα. Ειδικά για εκείνον, η λογική λέει πως θα έπρεπε να μπει πιο... ψύχραιμα σε αυτό το training camp και σταδιακά να ανεβάζει στροφές. Δεν το κάνει. Βρίσκει διάδρομο και πάει μέχρι το κάρφωμα με μανία. Παίρνει το ένα φάουλ μετά το άλλο και σκοράρει από τη γραμμή των βολών. Παίζει 22-24 λεπτά, ψάχνει την πάσα, κυνηγάει το κόψιμο, η φάση που πήρε στο κατόπι τον Χαμέντ Χαντάντι και προσγειώθηκε κάπως άτσαλα στο παρκέ, έκοψε την ανάσα σε πολύ κόσμο. Ταυτόχρονα όμως ο Greek Freak δίνει το παράδειγμα σε όσους βρίσκονται γύρω του, το κάνει από την πρώτη μέρα που ενσωματώθηκε στην Εθνική όπως γράφαμε στο ακριβώς προηγούμενο blog .

Η συνέχεια θα είναι πολύ πιο δύσκολη για την Ελλάδα, που έχει ένα υπερβολικά δυνατό σύνολο, αλλά της λείπει το περιφερειακό σουτ. Καταντά κουραστικό να αναφέρεται συνεχώς, είναι όμως ένα υπαρκτό πρόβλημα που θα φανεί περισσότερο απέναντι σε αντιπάλους όπως η Ιταλία (16/8), η Τουρκία (17/8) και η Σερβία (18/8). Αν οι διεθνείς καταλάβουν πως πρέπει να γίνουν ένα συμπαγές, ένα αμυντικογενές σύνολο και όχι μια ομάδα που θα στοχεύει στους 90 πόντους, τότε θα έχει γίνει η αρχή για κάτι σπουδαίο στα γήπεδα της Κίνας.

Από το ματς με το Ιράν, δεν μπορείς να κρατήσεις πολλά. Ο Χαμέντ Χαντάντι έκανε θραύση εν τη απουσία του Γιάννη Μπουρούση που είναι προφανές ότι δεν αγωνίστηκε σε αυτό το ματς για να δοκιμαστούν ο Γιώργος Παπαγιάννης κι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε καταστάσεις που θα συναντήσουν στα γήπεδα της Κίνας, ενώ ο Σκουρτόπουλος πήγε με δίδυμο Καλάθη - Σλούκα στο αρχικό σχήμα και τον Παπανικολάου στη φυσική του θέση, το τρία. Δύσκολα θα δούμε τον ομοσπονδιακό τεχνικό να επιμένει με τους Παπαπέτρου - Παπανικολάου στο 2-3 και ουσιαστικά αυτή τη στιγμή δύο είναι τα ανοιχτά μέτωπα:

1) Ποιος θα είναι ο τέταρτος γκαρντ; Καλάθης, Σλούκας και Λαρεντζάκης έχουν κλειδώσει τη θέση τους στη δωδεκάδα, με τους Μάντζαρη - Αθηναίου - Κόνιαρη να παλεύουν για το ταξίδι στην Κίνα. Πιο έτοιμος απ' όλους ο Μάντζαρης, καλύτερος σουτέρ ο Αθηναίου, πιο χρήσιμος με φόντο το μέλλον ο Κόνιαρης που μπορεί να κάνει περισσότερες δουλειές σε καλό επίπεδο (πίεση στην μπάλα, ριμπάουντ, δημιουργία, ανοιχτό σουτ από το τρίποντο).

2) Ποιος θα ακολουθήσει τον Κώστα Αντετοκούνμπο, που παραμένει στην προετοιμασία για να παρει εμπειρίες και να δουλέψει σε ενα επαγγελματικό περιβάλλον; Ο Ντίνος Μήτογλου ή ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Και οι δύο μπορούν να βοηθήσουν και οι δύο αξίζουν να βρίσκονται στην δωδεκάδα και οι δύο μπορούν να απειλήσουν από την περιφέρεια. Τράβηξαν κουπί στα προκριματικά, θα παλέψουν μεταξύ τους στο Ακρόπολις για το "παράσημο".

Αντί επιλόγου και επειδή κάποια πράγματα δεν υπάρχει λόγος να "μεταφράζονται" κατά το δοκούν : γράφαμε και θα συνεχίσουμε να το λεμε ότι αυτή η Εθνική πρέπει να εχει στόχο ένα μετάλλιο. Δεν λέμε ότι θα το πάρει, δεν λέμε ότι το αξίζει, ότι είναι καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη. Δεν λέμε ότι πρέπει να της χαριστεί οτιδήποτε.

Λέμε ότι ένα ρόστερ στο οποίο βρίσκεται ο MVP του ΝΒΑ και κορυφαίος παίκτης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ένα ρόστερ που εχει δύο από τους κορυφαίους γκαρντ της EuroLeague (Καλάθη - Σλούκα), τρεις εξαιρετικούς φόργουορντ (Παπανικολάου - Παπαπέτρου - Πρίντεζη) και ένα πολύ δυνατό ζευγάρι στη θέση του σέντερ (Μπουρούση - Παπαγιάννη), πρέπει να βάζει από μόνο του ψηλά τον πήχη. Και το κάνει, άσχετα αν δεν το φωνάζει κιόλας.