Nαι, αυτό το ματς, πρέπει να το μοιράζει η ΑΕΚ σε DVD όπως είπε και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος! Μιλάμε για την πρώτη τέτοιου είδους ανατροπή της Ενωσης στην ιστορία της Α' Εθνικής από το 1960 σε ντέρμπι! Δεν συμβαίνει κάθε μέρα... Για την ακρίβεια, δεν (της) είχε συμβεί τα προηγούμενα 56 χρόνια!

Συνέβη το 2017. Με leader τον παίκτη που έβαλε το πρώτο “Κριστιάνο Ρονάλντο” φάουλ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, και MVP έναν 24χρονο Κροάτη. Το μοναδικό επιθετικό στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου που λατρεύεται από τους οπαδούς της ομάδας του και απολαμβάνει της εκτίμησης όλων των υπόλοιπων με 0 γκολ σε 14 φιλικά και επίσημα ματς!

Ο Μάρκο Λιβάγια που αποκτήθηκε από την Λας Πάλμας όταν ακόμη το όραμα Αραούχο φαινόταν μακρινό μπήκε ως αλλαγή, άλλαξε όλη την αύρα της Ένωσης και με την ποδοσφαιρική του εξυπνάδα, αλλά και το πάθος του, έδωσε πολύτιμη χείρα βοηθείας σε όσους το πίστευαν και μετά το 0-2. Βασικά στον Μάνταλο και τον Χριστοδουλόπουλο, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν και στο ΑΕΚτσήδικο μονότερμα του πρώτου 15λεπτου, προτού ο Ολυμπιακός αρχίσει να χτυπά στις αντεπιθέσεις.

Οι Ερυθρόλευκοι “αυτοκτόνησαν” όχι μόνο διότι μετά το 0-1 πέταξαν στα σκουπίδια τις προϋποθέσεις για το 0-2 (με κορυφαία την ευκαιρία του Καρσελά), αλλά διότι παρότι ο Χάσι απέδειξε για πολλοστή φορά ότι μπορεί να διαβάζει πολύ καλύτερα τα εκτός έδρας ματς και να στήνει αρχικά την ομάδα του με πλάνο που εκείνη μπορεί να το υποστηρίξει ρεαλιστικά, αποδείχθηκαν “λίγοι” στη διαχείριση της υπέρ τους κατάστασης. Ομάδα που προηγείται 0-2, δεν δημιουργεί υποψία ευκαιρίας μετά το δεύτερο γκολ και χάνει τ' αυγά και τα πασχάλια μετά το 75', δεν αξίζει τη νίκη. Ενίοτε χάνει τελικά και την ισοπαλία...

ΤΟ ΓΥΡΙΣΕ Ο ΧΙΜΕΝΕΘ ΜΕ ΑΠΛΗ ΚΙΝΗΣΗ

Το ματς γύρισε ουσιαστικά από το 46' κι ας πέτυχε σ' αυτό το λεπτό ο καλός ως “δεκάρι” Οφόε το απίστευτο 0-2 “με πλασέ που στάζει μέλι” όπως είπε και ο Λάζαρος. Με την αλλαγή Λιβάγια – Κλωναρίδη. Γύρισε, κυρίως λόγω των πολύ σωστών κινήσεων του Λιβάγια ως ενισχυτή της έντασης στις δύο πτέρυγες, δηλαδή των Μάνταλου – Λάζαρου. Ήταν το μοναδικό λογικό που μπορούσε να κάνει ο Μανόλο που είχε ήδη χάσει τον Σιμόες από το 30'. Το έκανε και άλλαξε όλο το ματς. Όμως δεν αρκούσε αυτό. Στα δικά μας μάτια ήταν ολοφάνερη η διαφορά στις αντοχές των δύο ενδεκάδων και του eye of the tiger που γυάλιζε στους γηπεδούχους, ενώ την ίδια ώρα οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν ούτε τελική προσπάθεια μετά το καταπληκτικό 0-2 του Οτζίτζα!

ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΧΑΣΙ

Κι αυτό οφείλεται στις λανθασμένες αποφάσεις του Μπέσνικ Χάσι στη σκακιέρα των αλλαγών. Πρώτη αλλαγή ο Σεμπά αντί του Μάριν στο 65': προφανώς κάτι είχε δει στον Γερμανό που ξεφούσκωνε: λογική αντικατάσταση. Εν συνεχεία, όμως... μαντάρα. Ειδικά με την αλλαγή του βασικού στόπερ του, Ρομαό. Γιατί; Επειδή φοβήθηκε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα, αφού την είχε γλιτώσει στο 70' για το “κλάδεμα” του Μάνταλου. Λες και ο Ρομαό είναι κάνα... παιδάκι, δεν ξέρει ότι έχει κάνει ανοησία, ούτε να αυτοπροστατευτεί από την αποβολή. Αντί λοιπόν, να τον κρατήσει τον μέσα στο ματς, μιλώντας και ηρεμώντας τον στα αποδυτήρια (κατά τη διάρκεια της διακοπής λόγω των δακρυγόνων), να βγάλει Ζιλέ – Καρσελά και να βάλει Ζντιέλαρ – Φορτούνη για φρέσκα πόδια και καμιά αντεπίθεση της προκοπής, κάνει άνω – κάτω την ομάδα του με Ταχτσίδη κεντρικό αμυντικό (θα δυσκολεύεται και ο ίδιος να θυμηθεί πότε έπαιξε τελευταία φορά στόπερ). Ο Φορτούνης, ο οποίος ξεκούραστος ων θα μπορούσε να κερδίσει φάουλ – κόρνερ – χρόνο και να ξεδιπλώσει σε open play δυο – τρεις αξιόλογες αντεπιθέσεις, δεν μπήκε ποτέ στο ματς...

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΚΟΥΡΣΑ ΤΡΙΩΝ

Πλέον έχουμε ανταγωνισμό, κύριοι! Μετά το χθεσινό αποτέλεσμα μοιάζει απίθανο στο τέλος του πρώτου γύρου ο Ολυμπιακός να έχει αποκτήσει την περυσινή “αντίστοιχη” διαφορά από την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Ναι, η ΑΕΚ έχει και την Ευρώπη, θα υποστεί φθορά, δεν θα νικά σε κάθε ματς. Ναι, ο ΠΑΟΚ δυσκολεύεται ακόμη και σε εντός έδρας ματς εναντίον ασθενένστερων αντιπάλων, αλλά με τις ισχνές νίκες του – εβδομάδα με εβδομάδα – ο Λουτσέσκου κερδίζει χρόνο για να δέσει ένα καινούριο σύνολο με τέσσερις καινούριους βασικούς που αποκτήθηκαν την τελευταία εβδομάδα της μεταγραφικής περιόδου. Και δεν έχει την ευρωπαϊκή υποχρέωση, τη σωματική κόπωση και την ψυχολογική πίεση σε περίπτωση αποτυχιών από ευρωπαϊκά παιχνίδια. Εκ πρώτης όψεως πάμε για κούρσα τριών. Τουλάχιστον έως το τέλος του 2017. Από τον Ιανουάριο να δούμε τις μεταγραφές, να δούμε ποιος θα παίζει ακόμη στην Ευρώπη και επανεξετάζουμε το ζήτημα...

Υ.Γ. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο για τον Ολυμπιακό να βρει προπονητή του βεληνεκούς που επιθυμεί. Όχι μόνο διότι διανύουμε τον δεύτερο μήνα της αγωνιστικής σεζόν. Αλλά και γιατί όσο καλό όνομα έχει δημιουργήσει στη μανατζερική κοινωνία για τους Ελληνες και ξένους παίκτες που αναδεικνύονται, προοδεύουν και πωλούνται από το κλαμπ που δίνει και στους μάνατζερς τα δέοντα για μεγάλα deals, τόσο κακό όνομα έχει βγάλει στην αγορά για τις απολύσεις προπονητών. Με σημείο αναφοράς, βεβαίως, την περυσινή σεζόν, στην οποία – για να είμαστε ακριβοδίκαιοι – όλα ξεκίνησαν με την παραίτηση (και όχι απόλυση) του Μάρκο Σίλβα. Ήδη έχει εισπράξει ορισμένες αρνητικές απαντήσεις την προηγούμενη σεζόν και η εύρεση του “κασκαντέρ” που θα αναλάβει να παίξει εντός διμήνου με Γιουβέντους, Μπαρτσελόνα (δις), Ατρόμητο, Πανιώνιο, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό δεν θα είναι εύκολη...

Υ.Γ. 2: Την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός θα έχει εντός των ημερών “παρκαρισμένες” τις μετοχές του σε συμβολαιογραφικό γραφείο. Να δούμε ποιος θα συγκροτήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο πωλήσεων για τον Ιανουάριο μπας και σώσει τουλάχιστον τη χρονιά για να δούμε τι θα γίνει από τον Μάιο και μετά...

Photo credits: Eurokinissi