Εμμέσως πλην σαφώς, ορισμένοι αφήνουν να εννοηθεί ότι ο κόσμος του Άρη δημιουργεί πρόβλημα στην ομάδα μέσω της πίεσης που μεταφέρει στις πλάτες των ποδοσφαιριστών.

Συμφωνώ ότι η ψυχολογία των πρωταγωνιστών παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση των αποτελεσμάτων. Δε μπορώ, ωστόσο, να καταλάβω με ποιον ακριβώς τρόπο ‘ζορίζονται’ και γιατί κάποιοι έχουν ανεξήγητη συμπεριφορά.

Τα πράγματα στη θέση τους

Στο παρελθόν, οι ποδοσφαιριστές ‘πλήρωναν το μάρμαρο’ της δονκιχωτικής νοοτροπίας συγκεκριμένης μερίδας φιλάθλων. Ενίοτε, αναγκαζόταν να παίζουν σε ‘ψυχρό γήπεδο’ και να ‘ακούνε τα σχολιανά τους’ για πράγματα που συχνά δεν έφταιγαν. Εκείνοι οι παίκτες είχαν κάθε δίκιο να αντιδράσουν για τη συντονισμένη ψυχολογική επίθεση που είχε στηθεί εναντίον τους, ώστε να ‘χτυπηθούν’ άλλοι.

• Περίοδος 1995-1996: Οι ‘πρώην’ κάνουν αποχή με Ολυμπιακό στο Χαριλάου και δεν πηγαίνουν στην Τούμπα, γιατί έχουν…‘διαφωνίες’ με τη διοίκηση Γράντα.
  

• Περίοδος 1996-1997: Λίγο πριν το τέλος του πρώτου γύρου, οι ‘πρώην΄ εκφράζουν δυσαρέσκειά καθυβρίζοντας με συνθήματα ονομαστικά έναν προς έναν όλους τους ποδοσφαιριστές της βασικής 11άδας του Άρη (στο ξεκίνημα του αγώνα).
  

• Περίοδος 1999-2000: ‘Εποχή Κοντομηνά’, στο τελευταίο παιχνίδι των playoffs κόντρα στον Πανιώνιο ‘πέφτει γραμμή’ για σιωπηρή αποχή στο Χαριλάου. Μερικές χιλιάδες οπαδών που, τελικά, δίνουν το παρόν καθυβρίζουν για 90 λεπτά τους ποδοσφαιριστές επειδή…δεν έβγαλαν την ομάδα στο UEFA
  

• Περίοδος 2002-2003: Τον Δεκέμβριο, οι ‘πρώην’ δεν ανηφορίζουν στην Τούμπα, γιατί…‘διαφωνούν’ με την πολιτική Τσαρούχα στο θέμα των εισιτηρίων. Στο τέλος της χρονιάς γίνεται αποχή στο τελευταίο παιχνίδι με τον Ηρακλή από το οποίο κρινόταν η έξοδος στο UEFA (γκολ Μαλλού), αλλά η ομάδα κερδίζει ‘μόνη της’.
  

• Περίοδος 2003-2004: Η χρονιά ξεκινάει με τους ‘πρώην’ να κρεμούν ανάποδα τα πανό και να αποκαλούν από ‘δημόσιο βήμα’ τους παίκτες με τον αριθμό της φανέλας που φοράνε και όχι με τα ονόματά τους. Για παράδειγμα: «σκόραρε ο Νούμερο 9 ή έκανε λάθος ο Νούμερο 5». Η στάση τους υποδήλωνε ότι δεν αναγνωρίζουν την ποδοσφαιρική τους προσωπικότητα.

Δε χρειάζεται, φυσικά, να αναφερθώ σε αντιδράσεις φιλάθλων άλλων ομάδων όταν αντιμετώπιζαν αγωνιστικές κρίσεις, μικρότερης έκτασης από αυτή που βιώνει ο Άρης. Υποθέσεις προπηλακισμών έχουν ήδη πάρει τη ‘νομική οδό’ και…‘ερωτικά μηνύματα’ στα κινητά αναμένουν την αξιολόγηση από την ελληνική δικαιοσύνη.

Τα ηθικά κατάπτυστα / ποινικά κολάσιμα γεγονότα ασκούν, προφανώς, πίεση στους ποδοσφαιριστές και καταστρέφουν τις ομάδες. Τίποτα, όμως, από αυτά δεν έχει συμβεί φέτος στον Άρη.

Περί…στήριξης

Ο κόσμος επιδεικνύει παραδειγματική ωριμότητα, στα όρια της ‘γαϊδουρινής υπομονής’. Τα μεμονωμένα περιστατικά ήπιας δυσαρέσκειας εντάσσονται στα πλαίσια που ‘γηπεδικού savoir vivre’ και κρίνονται δικαιολογημένα, καθώς δεν προσβάλλουν κανέναν προσωπικά.

Απορώ ποιος προσφέρει την ‘ηθική νομιμοποίηση’ στον οποιονδήποτε να καταφέρεται εμμέσως εναντίον των φιλάθλων με την παραμικρή αφορμή. Μετά τις συνεχόμενες αποτυχίες απέναντι σε νεοφώτιστους, είναι προτιμότερο να αποχωρείς με το βλέμμα χαμηλά (ως ένδειξη απογοήτευσης) παρά να… ‘συζητάς’ με την κερκίδα.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο κόσμος δεν παίζει μπάλα. Μπάλα παίζουν οι ποδοσφαιριστές και γι΄ αυτό πληρώνονται. Κανένας νοήμον άνθρωπος δε μπορεί να πιστέψει ότι τα φαινόμενα μειωμένης απόδοσης οφείλονται στην…ελαφριά γκρίνια, μετά τη λήξη της αναμέτρησης. Δηλαδή τι περιμένει ο εκάστοτε επαγγελματίας παίκτης; Να χειροκροτείται ολοένα και περισσότερο, μετά από κάθε αποτυχία; Ούτε στο θέατρο δε χειροκροτούνται οι ηθοποιοί, εάν η παράσταση είναι…‘μάπα’.

Περί…καταστροφής

Εικάζω ότι θα ‘καθόταν λουκούμι’ σε ορισμένους να μπουκάρει ο κόσμος στο γήπεδο και να διακοπεί κάποιος αγώνας. Νιώθουν τόσο μεγάλη ανασφάλεια για τη δική τους ανεπάρκεια, που περιμένουν ‘με το χέρι στη σκανδάλη’ ώστε να χρεώσουν την αποτυχία στους ‘κακούς οπαδούς’. Θα σας στενοχωρήσω, αλλά η ‘παγίδα’ του παρελθόντος δε θα επαναληφθεί. Του λόγου το αληθές αποδείχτηκε πέρυσι στη Βέροια, όταν ο κόσμος ‘κρατήθηκε’ και δεν αντέδρασε στην ‘προκλητική αδιαφορία’ κάποιων πρωταγωνιστών.

Είναι ξεκάθαρο ότι ενδεχόμενη αγωνιστική καταστροφή θα χρεωθεί αποκλειστικά στη διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές και τον προπονητή. Δηλαδή, στους πραγματικούς υπεύθυνους για την εικόνα στο χορτάρι. Η μετατόπιση ευθυνών είναι ένα ‘παλιό κόλπο’ που…ξέφτισε.

Οι στιγμιαίες αντιδράσεις εν βρασμώ ψυχής δικαιολογούνται εύκολα.. Ξέχασες, όμως, να ζητήσεις συγγνώμη όταν ‘μίλησες με…κρύο μυαλό’. Περιμένουμε εμπράκτως τη συγγνώμη στη Νέα Σμύρνη. Δε χωράει κι άλλη ήττα. Εσείς να στηρίξετε τον Άρη και μην τον καταστρέψετε…

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr