OPINIONS

Πάλι φταίνε οι άλλοι;

Πάλι φταίνε οι άλλοι;
INTIME SPORTS

Ο Γιάννης Ιωαννίδης αναζητά τους υπαίτιους της κατάρρευσης του Άρη και σκιαγραφεί την επόμενη μέρα, μετά την ισοπαλία με την Ξάνθη στο Βικελίδης

Μακάρι να ήταν το πρόβλημα η ισοπαλία με την Ξάνθη . Αν η αιτία του κακού μπορούσε να αποδοθεί σε ένα μεμονωμένο γεγονός, θα ήταν εύκολο να ξεριζωθεί.

H μεγαλύτερη ‘αρρώστια’ του Άρη είναι ότι προσπαθεί, διαρκώς, να μεταφέρει τις ευθύνες των εκάστοτε διοικήσεων σε τρίτους. Εδώ και χρόνια οι πρόεδροι υποδεικνύουν ως φταίχτες τους διαιτητές, τους παίκτες, τους προπονητές, τους οπαδούς, τους managers, την ΕΠΟ, τη Super League, το…σύστημα. Δηλαδή, όλους εκτός από τους πραγματικούς υπεύθυνους.

Μετά το άρθρο 44…

ο Άρης υποτίθεται ότι θα έμπαινε σε υγιή δρόμο. Άπαντες διαβεβαίωναν ότι είχαν διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και δε θα επαναλάμβαναν τα ίδια ‘εγκλήματα’. Η ιστορία απέδειξε ότι εκείνο το ‘φιλί της ζωής’ αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσει το πάρτι.

Οι διοικήσεις της τελευταίας 10ετίας κακοδιαχειρίστηκαν τα υπέρογκα έσοδα με τόσο ανεύθυνο τρόπο, που υποθήκευσαν το μέλλον ολόκληρου του συλλόγου. Ο ερασιτεχνισμός, η απουσία πλάνου και οι αμέτρητες μετεγγραφές οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο, από το οποίο όλοι προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω. Πως γίνεται, όμως, να μη φταίει κανένας από τη στιγμή που κάποιοι υπέγραφαν;

Το φετινό κατάντημα δεν προήλθε από παρθενογένεση. Έχει τατουάζ τα ονοματεπώνυμα όσο ενεπλάκησαν διοικητικά μετά το 2004. Δεν υποτιμώ, φυσικά, το ρόλο των ηθικών αυτουργών. Δεν ξεχνώ την ‘οργανωμένη στήριξη’ (των…πρώην) σε χρεοκοπημένα latin μοντέλα, για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων. Ωστόσο, η βασική ευθύνη βαραίνει αυτούς που υπογράφουν. Εκείνοι είχαν την υποχρέωση να βάλουν φρένο στους αδηφάγους παρατρεχάμενους. Επέλεξαν, όμως, να σιωπήσουν γιατί (όπως επιμελώς αφήνουν να εννοηθεί) δε μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Και από τις πολλές σιωπές, φτάσαμε ως εδώ…

Εισαγγελέας

Η κάθαρση αποτελεί, πλέον, μονόδρομο. Καθένας μπορεί να επικαλείται σωρεία δικαιολογιών για να καλύψει την ανεπάρκειά του. Υπάρχει, όμως, και ο δρόμος της δικαιοσύνης. Δεν είναι μόνο το πόρισμα που μπορεί να βγάλει λαβράκια, αν διερευνηθεί ενδελεχώς. Εικάζεται ότι υπάρχουν αρκετά ακόμα στοιχεία που ίσως αποκαλύψουν τους πραγματικούς υπαίτιους της σήψης.

Κρίνεται, επομένως, επιβεβλημένο να συγκροτηθεί άμεσα επιτροπή διαφάνειας που θα αναλάβει τη διερεύνηση του μυστηρίου. Ο ‘νεκρός’ θα δικαιωθεί μόνο εφόσον βρεθεί ο κύκλος του χρήματος της τελευταίας 10ετίας. Μέχρι στιγμής, οι ωφελημένοι της κακοδιαχείρισης παραμένουν ατιμώρητοι με αποτέλεσμα να προκαλείται το κοινό αίσθημα. Αν δεν τιμωρηθούν, τότε το έγκλημα θα συνεχιστεί στο μέλλον καθ’ εικόνα και ομοίωση.

Η επόμενη μέρα…

δεν πρέπει να βρει στον Άρη ούτε τα…γραφεία. Οποιοσδήποτε έχει εμπλακεί (έμμεσα ή άμεσα) σε διοικητικές θέσεις οφείλει να αποσυρθεί οικειοθελώς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κανένας συμμέτοχος στο ‘έγκλημα’ της τελευταίας 10ετίας δε νομιμοποιείται να ζητάει ‘ψήφο εμπιστοσύνης’ για να βγάλει την ομάδα από το αδιέξοδο. Πίστωση χρόνου δόθηκε σε όλους ανεξαιρέτως. Απέδειξαν, όμως, ότι είναι ανάξιοι εμπιστοσύνης και δεν έμαθαν από τα λάθη τους.

Δεν ξέρω αν ο Άρης θα σωθεί, ή θα αγωνίζεται του χρόνου στη ‘Β ή τη ‘Γ Εθνική. Είμαι, όμως, σίγουρος ότι δεν πρόκειται να ξανασηκώσει ποτέ κεφάλι εάν δεν αλλάξει άρδην η φιλοσοφία διοίκησης. Και για να αλλάξει το διοικείν, πρέπει απαραιτήτως να ασχοληθούν νέα άφθαρτα πρόσωπα που δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν.

Σε διαφορετική περίπτωση, θα ξαναζήσουμε το ίδιο έργο σε επανάληψη. Ακριβώς όπως έγινε μετά την υπαγωγή του Άρη στο άρθρο 44. Τότε που όλοι πίστεψαν ότι ξεκινάει το ταξίδι προς τον ουρανό, αλλά τελικά προορισμός ήταν ο γκρεμός.

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ