Οι opinion makers σπεύδουν να μας ‘ανοίξουν τα μάτια’ για τη διαιτησία Σπάθα. Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, πιπιλίζουν την καραμέλα του…Καραμελίδη και ‘βγάζουν λάδι’ τους πραγματικούς υπαίτιους για την αγωνιστική κατάντια.

Τόσα χρόνια μάθατε να ‘παίζετε μπάλα’ μόνοι σας, να ‘χαϊδολογιέστε’ με παράγοντες και να κάνετε δημόσιες σχέσεις. Νομίζετε ότι το γαϊτανάκι της προπαγάνδας θα συνεχιστεί μέχρι να πάρετε σύνταξη, αλλά κάνετε λάθος.

Δε σας κακίζω. Έτσι σας έμαθαν οι μέντορές σας. Δυστυχώς, όμως, το κουτόχορτο δεν χορταίνει πλέον τους φιλάθλους. Γι’ αυτό, σταματήστε να ταΐζετε με κοπριά τα λάχανα.

Ο Σπάθας φταίει…

• για τον αγωνιστικό σχεδιασμό του καλοκαιριού;

• που ο Άρης πέταξε ‘λευκή πετσέτα’ και περίμενε μοιρολατρικά να ηττηθεί από μία ομάδα που δεν είχε πετύχει νίκη στο πρωτάθλημα;

• που ο Ίμπε μπέρδεψε τις εστίες;

• που ο Άρης έχει τη χειρότερη επίθεση στη Super League με 6 γκολ και τις λιγότερες νίκες (μαζί με ΟΦΗ – Πλατανιά);

• που οι χορηγίες των 1,4 εκατομμυρίων Ευρώ δεν ήρθαν ποτέ;

• που το πόρισμα του διαχειριστικού ελέγχου αγνοείται;

• για το κακόγουστο ανέκδοτο της Αύξησης Μετοχικού Κεφαλαίου;
  

Κανένας δεν πρόκειται να ‘σεβαστεί’ την ομάδα, εάν η ίδια η διοίκηση δεν την ‘προστατεύσει’. Όταν απουσιάζεις από τα κέντρα των αποφάσεων και είσαι ‘παραγοντικά ανυπόληπτος’, απαγορεύεται να περιμένεις ισονομία. Το ποδόσφαιρο δεν είναι κόσμος αγγελικά πλασμένος και κανένας δε δικαιούται να επιζητά «καρπούς», χωρίς να «σπείρει».

Για λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε…

• για να μπορούμε να ‘χουμε ένα άστρο, μια ελπίδα, ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί, ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ

• για να ‘χουμε ένα έρωτα να μη μας τον λερώνουν, ένα τραγούδι που να μπορούμε να τραγουδάμε

• όμως αυτοί σπάνε τις πόρτες μας, πατάνε πάνω στον έρωτά μας.

• Πριν πούμε το τραγούδι μας, μας σκοτώνουν.

• Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.

• Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε, φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε

• φοβούνται τα λόγια που λέμε με φωνή χαμηλωμένη

• φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί

• μας φοβούνται, σου λέω, και όταν μας σκοτώσουν νεκρούς θα μας φοβούνται πιο πολύ.
  

Και όταν πεθάνουμε, εμείς δε θα πεθάνουμε…

• αφού οι άνθρωποι θα κοιτάζουν το ίδιο αστέρι που κοιτάξαμε

• αφού θα τραγουδάνε το ίδιο τραγούδι που αγαπήσαμε

• αφού θα ανασαίνουν σ’ έναν Άρη που εγώ κι εσύ ονειρευτήκαμε

• τότε, θα ‘μαστε πιο ζωντανοί από κάθε άλλη φορά.

• Αφού σε κάθε στιγμή, οι συνοδοιπόροι θα μας βρίσκουν στο ήρεμο ψωμί, στα δίκαια χέρια, στην αιώνια ελπίδα
  

Ξέρετε μόνο να απειλείτε, όσους παλεύουν για ένα «καθαρό αύριο». Αποδεικνύετε καθημερινά την ανικανότητά σας. Νομίζετε ότι καλύπτεστε πίσω από χαρτζιλικωμένα παπαγαλάκια, αλλά οι ‘ασπίδες’ πέφτουν η μία πίσω από την άλλη. Εσείς μπορεί να διαρρέετε ότι η ομάδα θα σωθεί ως….δια μαγείας, αλλά κάποιοι έχουν ξυπνήσει προ πολλού. Σταματάω εδώ, προς το παρόν.

Δε ζητάμε να κερδίζει ο Άρης τους διαιτητές. Απαιτούμε, όμως, να κερδίζει τον «κακό του εαυτό». Κι όταν πεθάνουμε, να μας θάψετε κοντά κοντά για να μην τρέχουμε μέσα στη νύχτα να συναντηθούμε. Αν συνεχίσετε, θα έχουμε συνέχεια…

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr