Κατά τα φαινόμενα, η τρόικα ζητά άρση απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Αν ισχύουν τα ρεπορτάζ, οποιοσδήποτε αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις συμβατικές υποχρεώσεις προς την τράπεζα, είναι υποψήφιος για…ξεσπίτωμα.

Ως αποτέλεσμα της επικοινωνιακής τρομοκρατίας, αρκετοί δανειολήπτες έχουν πανικοβληθεί σε τέτοιο σημείο που σκέφτονται να πουλήσουν τα σπίτια τους εντελώς δωρεάν! Ποιος, όμως, θα αναλάμβανε χρέη που δεν του αναλογούν αποδεχόμενος να μεταβιβαστεί στο όνομά του (έστω και τζάμπα) ένα προσημειωμένο ‘υπό κατάσχεση’ ακίνητο;

Επενδυτικός Όμιλος Real Estate

Ένα off-shore fund που κάνει business ανά τον κόσμο ίσως αποφάσιζε να ρισκάρει, κεφαλαιοποιώντας διασυνδέσεις με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και ποντάροντας στην άριστη γνώση του τραπεζικού συστήματος. Χρησιμοποιώντας ως διαπραγματευτικό χαρτί τη λογιστική αξία του Ομίλου, ενδέχεται να πετύχει ‘ ιλιγγιώδες κούρεμα’ στο χρέος που συνοδεύει το ακίνητο. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η τρέχουσα εμπορική αξία της επένδυσης προσεγγίζει το ‘κουρεμένο χρέος’ δημιουργώντας προοπτική κερδοσκοπίας στο μεσοπρόθεσμο μέλλον.

Σε αυτή την υποθετική περίπτωση ο Όμιλος Real Estate θα ‘έσωζε’ το ακίνητο από την τράπεζα και θα το διαχειριζόταν κατά το δοκούν, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα του υπερχρεωμένου δανειολήπτη. Η επιχειρηματολογία έναντι του ‘θύματος’ είναι κυνική: « εσύ αποφάσισες να μου το πουλήσεις, επομένως εγώ (ως νέος ιδιοκτήτης) μπορώ να το εκμεταλλευτώ προς το δικό μου συμφέρον». Καμία αναφορά στο μηδενικό ποσό πώλησης, καμία πρόβλεψη για δυνατότητα επανάκτησης κατά τα πρότυπα του sale and lease back. Ποιος έχασε την κοινωνική συνείδηση για να τη βρούνε οι…τεχνοκράτες;

Τρελοί συγγενείς

Ο οικογενειακός κύκλος του υπερχρεωμένου δανειολήπτη θα μπορούσε να εγγυηθεί προσωπικά τα δάνειο, ώστε να αυξηθούν οι εξασφαλίσεις και να δοθεί περίοδος χάριτος. Καταβάλλοντας από το υστέρημά τους τις ‘μειωμένες δόσεις’, θα καθυστερούσαν τη διαδικασία πλειστηριασμού ώστε να επαναδιαπραγματευτούν το χρέος σε δεύτερο χρόνο. Άλλωστε, ο καπιταλισμός βασίζεται σε ‘οικονομικούς κύκλους’ και δικαιώνει μακροπρόθεσμα όσους δεν…ξεπουλάνε.

Σε αυτή την υποθετική περίπτωση η ‘σωτηρία’ του ακινήτου δεν είναι δεδομένη, αλλά τουλάχιστον συντηρείται η ελπίδα για τον υπερχρεωμένο δανειολήπτη. Σε τελική ανάλυση, μετά τη λήξη της περιόδου χάριτος θα υπάρχει χρόνος να διαπραγματευτεί την πώληση στον Όμιλο Real Estate με περισσότερες ‘ασφαλιστικές δικλείδες’.

Ο Άρης…

μοιάζει με υπερδανεισμένο δανειολήπτη που οδεύει με μαθηματική ακρίβεια στη ΄Γ Εθνική. Η άρση περιορισμού μετεγγραφών από την ΕΠΟ μπορεί να παρομοιαστεί με την άρση περιορισμού πλειστηριασμών, καθώς προσφέρει επενδυτικές ευκαιρίες αλλά θέτει σε κίνδυνο την αυτονομία του συλλόγου. Οι προκλήσεις είναι πολλές και τα σοφίσματα ακόμα περισσότερα. Τίποτα, όμως, δε έχει νόημα αν ο ιδιοκτήτης ξεπουλήσει το σπίτι στο βωμό της επικοινωνιακής τρομοκρατίας.

Όσο κυλάνε οι μέρες, τόσο πιο επιβεβλημένη μοιάζει η σύγκληση Γενικής Συνέλευσης της Λέσχης. Όπως ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο, σε ένα σωματείο ταυτισμένο με την εσωστρέφεια και την καχυποψία είναι ‘έγκλημα’ να αλλάξει η διοίκηση της ΠΑΕ χωρίς λαϊκή ετυμηγορία. Όποιος λειτουργήσει πραξικοπηματικά, θα είναι αυτομάτως ‘καταδικασμένος’ στη συνείδηση του κόσμου.

Ο χρόνος τελειώνει για όλους…

O Γιάννης Ιωαννίδης συνεργάζεται με το Sport24.grκαι αρθρογραφεί στο overlap.gr