Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά η οικονομική πραγματικότητα της πράσινης ποδοσφαιρικής εταιρίας, που ουσιαστικά απαγορεύει τις μεγάλες κινήσεις που φαντάζονται διάφοροι.

Υπηρεσιακός... ξεϋπηρεσιακός ο Γκμοχ, καθόλου παράξενο να τον δούμε και μόνιμο, όπως τόσους και τόσους στο παρελθόν, μόνο και μόνο επειδή αυτή τη στιγμή καλός, σοβαρός και με προοπτική -επομένως ακριβός προπονητής, είναι δύσκολο να έρθει στον Παναθηναϊκό, έτσι όπως παρουσιάζονται τα πράγματα στο οικονομικό τους κομμάτι.

Για να δώσουμε την πραγματική διάσταση του προβλήματος: Το θέμα αυτή τη στιγμή δεν είναι μόνο αγωνιστικό, αλλά και οικονομικό. Οχι μόνο δεν υπάρχουν λεφτά γιά ξόδεμα, αλλά ο προγραμματισμός προβλέπει και περικοπές από πάνω. Πιο σφιχτά δεν γίνεται.

Όταν ακούς ότι σε λίγο καιρό θα καλέσουν παίκτες και θα τους προτείνουν ψαλίδι στα συμβόλαια σαν συνέχεια της μείωσης που έγινε στους μισθούς του Αντωνίου και του Φρέιτας κατά 50 τοις εκατό...

Ή όταν είναι σχεδόν σίγουρο, πως η ομάδα, παρ ότι χρειάζεται, δεν θα κάνει μεταγραφές τον Ιανουάριο, επειδή δεν υπάρχουν τα απαραίτητα...

Ή όταν βλέπεις τον Παύλο Γιαννακόπουλο να ζητάει πίσω τα 350 χιλιάρικα που έβαλε στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου επειδή δεν μπήκαν σ αυτή όλοι οι παλιοί μέτοχοι...

...Τότε καταλαβαίνεις εύκολα, πως κανένας δεν θα προχωρήσει στη λύση του δυνατού ονόματος -άρα του ακριβού προπονητή, που όλοι λένε ότι χρειάζεται η ομάδα.

Δύο ακόμη στοιχεία που πείθουν πως αν ο Γκμοχ δεν τα πάει και τόσο άσχημα, θα μείνει και βλέπουμε...

Το ένα: Κανένας από τη διοίκηση δεν ήθελε αυτή τη στιγμή να φύγει ο Νιόπλιας. Όλοι προσπαθούσαν να τον κρατήσουν με νύχια και δόντια, παρ ότι έβλεπαν κάθε Σαββατοκύριακο που περνούσε πως δεν πήγαινε άλλο. Ουσιαστικά, μόνο ο Αντωνίου ήταν υπέρ της απομάκρυνσής του. Κανένας άλλος.

Το δεύτερο: Αν ήταν να έρθει τόσο εύκολα νέος προπονητής μέσα σε λίγες μέρες, θα έβαζαν κάποιον Βαζέχα στον πάγκο για τον ματς με τον Ηρακλή και θα προχωρούσαν γρήγορα στη συμφωνία με τον καινούργιο. Έπειτα, τόσο καιρό πού έψαχνε ο Αντωνίου (γιατί το έψαχνε με διάφορους μάνατζερ...) όλο και σε κάποια δυο - τρία πρώτα ονόματα θα είχε καταλήξει για να έχει, πλέον, την άνεση να προτείνει τον "καλύτερο".

Μάλλον, λοιπόν, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Πολύ πιθανό ο Γκμόχ να είναι το πείραμα, που αν φέρει καλά αποτελέσματα, θα μονιμοποιηθεί στον πάγκο με την ελπίδα να φτάσει ως το τέλος και να μη χρειαστεί ο καινούργιος, που όχι μόνο θα κοστίζει πολλά ο ίδιος, αλλά θα έχει και ακριβές απαιτήσεις. Εκτός αν ο διάδοχος θα είναι ένας κάτι σαν Γκμοχ, μικρότερος σε ηλικία

Αυτό είναι, άλλωστε, που φοβούνται αρκετοί οπαδοί κι έχουν αρχίσει να βρίζουν από τώρα, ενώ μέχρι το βράδι της Κυριακής έλεγαν... καλά έκαναν και τον έδιωξαν.

Το τι μπορεί, βέβαια, να κάνει αυτή τη στιγμή ένας νέος προπονητής, είναι ένα ακόμη σοβαρό ζήτημα. Κι εδώ υπάρχει ο φόβος να πεταχτούν λεφτά στο τάχα "βαρύ πυροβολικό", χωρίς την εγγύηση ότι θα έρθουν τα απαραίτητα αποτελέσματα. Γιατί αν αποτύχει γρήγορα και η νέα επιλογή, τότε το πράγμα θα ξεφύγει και οικονομικά και αγωνιστικά

Υ.Γ. 1: Το λαδάκι στο καντήλι του Νιόπλια τελείωσε λίγη ώρα μετά το 1-0 απέναντι στον Ατρόμητο. Οταν ακούσα τον ίδιο τον προπονητή να μιλάει για "ομάδα παλαιμάχων" μετά από νίκη, κι όταν ήξερα πάρα πολύ καλά ότι την ίδια στιγμή ο Αντωνίου με τα καμπανάκια που χτυπούσε είχε μοναδικό στόχο τα αυτιά του κόουτς, δεν χρειαζόταν να είμαι μάγος για να σκεφτώ, ότι πέταξε "λευκή πετσέτα" και πως η αντικατάστασή του ήταν θέμα χρόνου: "Σήμερα αύριο, μεθαύριο", έγραφα μια εβδομάδα πριν, "θα το φάει το κεφάλι του. Θα τον φύγουν με μιά ξαφνική ανακοίνωση και θα πάνε γι άλλα". Φανερό ότι δεν χρειαζόταν, παρά μόνο η αφορμή: Να μην νικήσει τη Λάρισα. Ή να χάσει σ ένα από τα επόμενα εύκολα παιχνίδια και να μην μπορέσει να εκμεταλευτεί το δύσκολο από δω και πέρα πρόγραμμα του Ολυμπιακού. Την πάτησε πριν καλά καλά ξεκινήσει την αντεπίθεσή του. Στην πραγματικότητα τον έφαγαν η ανασφάλεια, η αναβλητικότητα, η αδυναμία να πάρει πάνω του το παιχνίδι, να πατήσει πόδι στα αποδυτήρια και να πετάξει με τσαμπουκά από την ενδεκάδα το γκρουπάκι των παλαιμάχων που ντε και καλά "πρέπει" να παίζει. Οποιος θέλει, ας ξαναδιαβάσει προσεκτικά το σημείωμα της προηγούμενης εβδομάδας γιά το "νεκροταφείο των ελεφάντων". Το μέρος όπου έχουν μαζευτεί "ξεπερασμένες φίρμες που περιμένουν τον ποδοσφαιρικό τους θάνατο". Κι αυτό δεν αλλάζει με κανένα προπονητή.

Υ.Γ. 2: Καλού κακού, ας προετοιμάζονται οι φίλοι του Παναθηναϊκού και γιά τα χειρότερα, που αυτή τη στιγμή ούτε τα φαντάζονται. Το οικονομικό δεν είναι εύκολο να βρεί λύσεις. Ισως είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από το αγωνιστικό.