Δεν είναι γεννημένος την 4η Ιουλίου, δεν είδε σε αφθονία το χρώμα του χρήματος, δεν τρελαίνεται για τα κοκτέιλ και δεν βρέθηκε ποτέ σε συνέντευξη με έναν βρικόλακα (λογικό!). Από την άλλη, όμως, ένας Θρύλος σημάδεψε την ζωή του, αφού μαζί του έζησε τις πονηρές δουλειές ενός πρωτάρη και ονειρεύτηκε επικίνδυνες αποστολές σε ένα λαμπρό μέλλον. Α, και τον λένε και Τομ Κρουζ!

"Για εμένα υπάρχει μόνο ένας Τομ Κρουζ και είναι αυτός που παίζει ποδόσφαιρο στην Άρσεναλ". Η ατάκα του Αρσέν Βενγκέρ, παραμονές αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, τον Δεκέμβριο του 2009, έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα την καριέρα ενός πολλά υποσχόμενου ποδοσφαιριστή, που είδε τα όνειρά του να γκρεμίζονται λόγω πολλών τραυματισμών και μιας ασθένειας που έθεσε σε κίνδυνο την ζωή του.

Ο Τόμας Ντάνιελ Κρουζ (επί του απλοϊκότερου Τομ Κρουζ), μπήκε στην ακαδημία της Άρσεναλ σε ηλικία οκτώ ετών. Παρ' ότι έπαιξε για μεγάλο διάστημα ως στόπερ και κεντρικός μέσος, ξεχώρισε ως αριστερό μπακ και, αγωνιζόμενος σε αυτή την θέση, βοήθησε την γεμάτη ταλέντο ομάδα Νέων των "Κανονιέρηδων" να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας, την σεζόν 2008-09.

Στον διπλό τελικό με την Λίβερπουλ του Ελληνό - Αυστραλού Ντιν Μπουζάνη, οι εξαιρετικοί μικροί της Άρσεναλ, καθοδηγούμενοι από τους Τζακ Γουίλσιρ και Φρανσίς Κοκελέν, θριάμβευσαν με συνολικό σκορ 6-2 (4-1 εντός και 2-1 εκτός), σηκώνοντας την κούπα μέσα στο «Άνφιλντ».

Το μέλλον έδειχνε λαμπρό για τον 18χρονο Τομ, ο οποίος έπειθε πως μπορούσε να διαγράψει την δική του πορεία στο ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου και ανταγωνισμού και να απασχολήσει φιλάθλους και ΜΜΕ, όχι απλά επειδή είχε το ίδιο ονοματεπώνυμο με ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια του Χόλιγουντ.

"Έχω συνηθίσει να μου κάνουν πλάκα για το όνομά μου. Συμπαίκτες και μέλη του τεχνικού τιμ έρχονται συνεχώς και μου λένε τίτλους ταινιών του Τομ Κρουζ, αλλά εγώ δεν τσιμπάω", έλεγε χαμογελώντας ο πιτσιρικάς, οι εμφανίσεις του οποίου δεν πέρασαν απαρατήρητες από τον Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός, άλλωστε, πάντα προσέχει τα φυτώρια και φροντίζει να δίνει ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές που θεωρεί πως μπορούν να σταθούν στην πρώτη ομάδα.

Και αυτό έκανε το βράδυ της 9ης Δεκεμβρίου του 2009. Η Άρσεναλ, η οποία είχε εξασφαλίσει την πρόκριση και την πρώτη θέση του ομίλου της στο Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετώπιζε στο Καραϊσκάκη τον Ολυμπιακό του Ζίκο, ο οποίος χρειάζονταν έναν βαθμό για να την ακολουθήσει στην φάση των "16".

Όπως συνηθίζει σε τέτοια παιχνίδια, ο Βενγκέρ κατέφυγε στο ροτέισον και δεν δίστασε να παρατάξει μια ενδεκάδα γεμάτη πιτσιρίκια, ώστε να προφυλάξει βασικούς, αλλά και να τους δώσει εμπειρίες στο υψηλότερο επίπεδο και σε μια "καυτή" έδρα: Κερέα Γκίλμπερτ (22), Αλεξάντερ Σονγκ (22), Θίο Γουόλκοτ (20), Κάρλος Βέλα (20), Φραν Μέριδα (19), Τομ Κρουζ (18), Άαρον Ράμσεϊ (18), Ζιλ Σουνού (18) και Τζακ Γουίλσιρ (17) πήραν χρόνο συμμετοχής.

Η νεανική ομάδα της Άρσεναλ (η νεότερη μέχρι τότε στην ιστορία της διοργάνωσης, με μέσο όρο ηλικίας 21 χρόνια και 215 ημέρες) στάθηκε αξιοπρεπέστατα, λύγισε από ένα πολύ ωραίο γκολ του Λεονάρντο στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και ο Βενγκέρ δήλωνε «πολύ περήφανος» για την παρουσία των ποδοσφαιριστών του. Ο Κρουζ άφησε πολύ καλές εντυπώσεις, αγωνιζόμενος ως αριστερό μπακ. Αυτό, όμως, έμελλε να είναι το πρώτο και το τελευταίο του ματς με την πρώτη ομάδα της Άρσεναλ.

Η "πρεμιέρα" του άλλου Κρουζ!

Και, επειδή η ζωή παίζει συνεχώς παράξενα παιχνίδια, την ίδια ημέρα και την ίδια ώρα, περίπου 3.600 χιλιόμετρα μακριά, ο άλλος Τομ Κρουζ, ο «κανονικός» δηλαδή, έκανε και αυτός πρεμιέρα σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ, όπως και ο πρωταγωνιστής της (πονεμένης, δυστυχώς) ιστορίας μας!

Ο Αμερικανός ηθοποιός βρίσκονταν στην Σεβίλλη για τα γυρίσματα της ταινίας του «Επικίνδυνες παρέες» με την Κάμερον Ντίαζ (μια χαλαρή περιπετειούλα για να περάσει ευχάριστα ένα δίωρο) και προσκλήθηκε από τον πρόεδρο της ομάδας, Χοσέ Μαρία ντελ Νίδο (εσχάτως στην φυλακή για υπεξαίρεση), ώστε να δώσει το παρών, σε αγώνα με την Ρέιντζερς στο «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν».

Ο Τομ, ποδοσφαιριστής στα νιάτα του (δείτε παρακάτω) και καλός φίλος του Ντέιβιντ Μπέκαμ, αποδέχεται την πρόσκληση και, παρ' ότι μέχρι τότε είχε δει από κοντά αρκετά ματς της Ρεάλ Μαδρίτης λόγω του «Μπεκς», δεν είχε βρεθεί σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ. Το κάνει στην Σεβίλλη, παρέα στα επίσημα με την τότε σύζυγό του Κέιτι Χολμς και την αγαπημένη μας Κάμερον.

Φλέρταρε με τον θάνατο

Την ίδια ώρα, ο άλλος Τομ έβλεπε τα πιο τρελά του όνειρά να πραγματοποιούνται. Γεννημένος στο Ίλσινγκτον, μια γειτονιά στο κεντρικό Λονδίνο, ήταν φίλαθλος της Άρσεναλ από μικρό παιδί και μεγαλωμένος σε μια οικογένεια όπου όλα τα μέλη της είχαν εισιτήρια διαρκείας (ο μπαμπάς Τομ, η μαμά Στέφανι και ο αδελφός Άλμπερτ). Βρέθηκε πρώτη φορά στο «Χάιμπουρι» σε ηλικία δύο ετών!

Και ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που κάποτε στην ομάδα Κ18 υποχρεώθηκε να παίξει τερματοφύλακας γιατί τραυματίστηκε στο ζέσταμα ο Βόιτσεχ Στσέσνι (ο μοναδικός υγιής γκολκίπερ που είχε σε εκείνο το ματς η Άρσεναλ), ένιωσε ότι η καθιέρωσή του στην ομάδα της καρδιάς του ήταν επικίνδυνη αποστολή, αλλά σε καμία περίπτωση «Mission Impossible».

Η συνέχεια, όμως, δεν ήταν ανάλογη. Ο Τομ, με συμμετοχές στις μικρές εθνικές ομάδες της Αγγλίας (με την Κ16 ήταν από τους πρώτους που έπαιξε στο νέο «Γουέμπλεϊ», σε ματς με την Ισπανία, ενώ ακολούθησαν η Κ17 και η Κ19), εξαφανίστηκε από τον χάρτη.

Αν και ο Βενγκέρ τον χαρακτήριζε «πολύ καλό παίκτη» και έμεινε πολύ ικανοποιημένος από την εμφάνισή του στον Πειραιά, δεν πείστηκε εν τέλει πως θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει στην πρώτη ομάδα της Άρσεναλ. Ύστερα από αίτημα και του ίδιου του παίκτη, ο οποίος πέρασε άλλον έναν χρόνο στην δεύτερη ομάδα και ήθελε να κάνει το παραπάνω βήμα, τον έδωσε δανεικό στην Καρλάιλ, ομάδα τρίτης κατηγορίας, όπου όμως ο Τομ έπαιξε μόλις σε έξι παιχνίδια.

Σε μια προπόνηση, οι κράμπες τον πέθαιναν στον πόνο. Πήγε για εξετάσεις, οι οποίες έδειξαν ότι υποφέρει από χρόνια κόπωση σύνδρομο διαμερίσματος, μια συνήθης ασθένεια σε αθλητές που καταπονούν πολύ τα άκρα τους και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση μυϊκών και νευρικών ιστών και, χωρίς άμεση αντιμετώπιση, σε οξεία νεφρική ανεπάρκεια και τελικά στον θάνατο!

Ο τρομερά άτυχος πιτσιρικάς έκανε εγχειρήσεις και στα δύο πόδια και πλέον έχει δύο μεγάλες ουλές που επιβεβαιώνουν την περιπέτειά του. Η ασθένεια αντιμετωπίστηκε, ο Τομ βρήκε το κουράγιο για να επιστρέψει, αλλά τίποτα δεν ήταν πια το ίδιο. Πέρασε δοκιμαστικά σε Σκάνθορπ, Σαμπντόρια και Νιου Ίνγκλαντ Ρεβολούσιον, έπαιξε για τρία χρόνια στην Τορκί, ομάδα της Κόνφερενς, αλλά με λίγες συμμετοχές σε τέτοιο διάστημα (64), αφού μεταξύ άλλων τραυματίστηκε και στο γόνατο.

Το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος και, προς το παρόν τουλάχιστον, ο 24χρονος αριστερός μπακ δεν έχει βρει ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του. Απόψε, ως κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας, πιθανόν να βρεθεί στις εξέδρες του «Έμιρεϊτς» για να δει τον αγώνα της Άρσεναλ με τον Ολυμπιακό.

Και σίγουρα οι αναμνήσεις, από εκείνο το ξεχωριστό βράδυ του Δεκεμβρίου του 2009, θα πλημμυρίσουν το μυαλό του.

Κύριε Βενγκέρ, αυτές οι φωτογραφίες ως μπόνους - απάντηση για την άποψή σας ότι υπάρχει μόνο ένας Τομ Κρουζ που παίζει ποδόσφαιρο!