Κινούμενος στα βουλευτικά έδρανα τα τελευταία δύο χρόνια ο Τάκης Μπαλτάκος για όσους δεν τον ήξεραν θα νόμιζαν ότι είναι ένα καθαρά πολιτικό πρόσωπο. Και όμως ο έμπειρος νομικός, είχε άλλη αδυναμία και αυτή δεν ήταν άλλη από τα αθλητικά, όπως φυσικά και η συγγραφή κειμένων.

Όντας φίλος των σπορ, μέσω της ιδιότητάς του, μπήκε σε αυτά αρχικά μέσω του ποδοσφαίρου. Σχεδόν όλη τη δεκαετία του 1990 (1990-1998) αποτελούσε το δεξί χέρι του αείμνηστου προέδρου της ΕΠΑΕ Γιώργο Δέδε, τον οποίο και βοηθούσε ως νομικός σύμβουλος να αποφεύγει τις κακοτοπιές σε μια εποχή όπου οι ομάδες είχαν εξαιρετικά ισχυρούς και ικανούς παράγοντες (Σωκράτης Κόκκαλης, Γιώργος Βαρδινογιάννης, Στράτος Γιδόπουλος).

Σχεδόν την ίδια περίοδο βρέθηκε και στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός, επίσης ως νομικός σύμβουλος των αδελφών Γιαννακόπουλων. Ήταν τα χρόνια που είχε αρχίσει η άνοδος του Ολυμπιακού με δίδυμο Κόκκαλη-Ιωαννίδη σε διοίκηση και πάγκο αλλά και τον Γιώργο Σαλονίκη, συνεργάτη και κυρίως φίλο του προέδρου που έλυνε και έδενε.

Οι κόντρες του τελευταίου με τον Τάκη Μπαλτάκο έχουν μείνει μνημειώδεις, με αποκορύφωμα τον 5ο τελικό του 1995 στο ΣΕΦ, όπου και θα κρινόταν το πρωτάθλημα. Οι "Πράσινοι" έχοντας χάσει σε δύο συνεχόμενα φάιναλ φορ από τον Ολυμπιακό, αλλά και το πρωτάθλημα του 1993 (το 1994 δεν έφτασαν στον τελικό αφού αποκλείστηκαν στον ημιτελικό από τον ΠΑΟΚ) είχαν ποντάρει πολλά σε αυτό το παιχνίδι, στο οποίο είχαν δικαίωμα να πάρουν και εισιτήρια καθώς τότε δεν είχε εφαρμοστεί ο κανονισμός που τα έπαιρνε όλα ο γηπεδούχος.

Ο τελικός είχε αναβληθεί αρχικά λόγω ενός τραγικού περιστατικού, το θάνατο ενός φίλου του Παναθηναϊκού σε συμπλοκή στη Γλυφάδα. Ο Γιώργος Σαλονίκης βρήκε τρόπο και με άνθρωπό του μέσα στον ΕΣΑΚΕ, πήρε όλα τα εισιτήρια του τελικού και είναι αξέχαστη η σκηνή που ο Τάκης Μπαλτάκος με τον Θανάση Γιαννακόπουλο μπήκαν έξαλλοι στα γραφεία της διοργανώτριας αρχής φωνάζοντας " Που είναι τα εισιτήριά μας"

Ο Τάκης Μπαλτάκος, ήθελε πάση θυσία να ανατρέψει το σκηνικό στο μπάσκετ και να δώσει το έναυσμα ώστε να αρχίσει ο Παναθηναϊκός τη δική του αυτοκρατορία. Ήταν βέβαιος ότι η ειδοποιός διαφορά άκουγε στο όνομα του Γιάννη Ιωαννίδη, με τον οποίο σιγά σιγά ανέπτυξε εξαιρετικές σχέσεις και μάλιστα ο "Ξανθός" μετά από λίγα χρόνια προλόγισε και ένα από τα βιβλία του Μπαλτάκου.

Το "ψήσιμο" είχε προχωρήσει αρκετά τόσο προς τον κόουτς όσο και προς τους αδελφούς Γιαννακόπουλους. Ο Θανάσης ειδικά ήταν έτοιμος να τον δεχτεί στους κόλπους του Παναθηναϊκού και ο Παύλος είχε αρχίσει να λυγίζει.

Όμως ο Παναθηναϊκός έσπασε την κυριαρχία του Ολυμπιακού κατακτώντας το πρωτάθλημα του 1998 (με τους Πειραιώτες να αποκλείονται από τον ΠΑΟΚ στα ημιτελικά) και κυρίως αυτό του 1999 με τον Λευτέρη Σούμποτιτς να ανάβει το πούρο του στο ΣΕΦ μετά το ιστορικό 3-2 και το μπρέικ.

" Ποιός Σούμποτιτς, ο Ιωαννίδης" έλεγε τότε έξω από το κέντρο όπου διασκέδαζαν οι παίκτες του Παναθηναϊκού τον τίτλο, ο Μπαλτάκος στους ρεπόρτερ της ομάδας.

Με τον "Πίξι" άλλωστε ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις και θεωρούσε πως θα προχωρούσε του "Ξανθού". Υπολόγιζε όμως χωρίς τον Κώστα Γιαννακόπουλο, τον τρίτο αδελφό της οικογένειας, που έθεσε βέτο, λέγοντας πως αν έρθει ο Ιωαννίδης δεν θα συμμετέχω εγώ.

Έτσι η ιστορία άλλαξε, ήρθε ο Ομπράντοβιτς και ο Παναθηναϊκός πέρασε την πιο δοξασμένη πορεία της μεγάλης του ιστορίας.

Ο Τάκης Μπαλτάκος στη συνέχεια απομακρύνθηκε από την οικογένεια καθώς είχε τσακωθεί με τον νυν πρόεδρο Δημήτρη Γιαννακόπουλο, αλλά πλέον οι σχέσεις έχουν αποκατασταθεί σε σημαντικό βαθμό.