Ανέκαθεν τα ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, όπως αυτό της Κυριακής είχαν ξεχωριστή σημασία και αναδείχθηκαν διαχρονικά (κυρίως τα παιχνίδια της Τούμπας) σε κάποια από τα πιο ατμοσφαιρικά ντέρμπι του ελληνικού ποδοσφαίρου, όσο και αν – δυστυχώς- πολλές φορές έκλεβαν την παράσταση κυρίως λόγω επεισοδίων !

ΤοSPORT24 θυμίζει παίκτες και γεγονότα που έχουν σημαδέψει αυτά τα ντέρμπι, εστιάζοντας περισσότερο σε αυτά όπου γηπεδούχος ήταν ο ΠΑΟΚ όπως την Κυριακή.

Μπορεί η υπόθεση του μεγάλου Γιώργου Κούδα και η διαφαινόμενη κάθοδός του στο λιμάνι για τον Ολυμπιακο το 1966 (την οποία τελικά απέτρεψαν οι φίλοι του Δικεφάλου), να πυροδότησε ουσιαστικά αυτή τη μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ των δύο συλλόγων και κυρίως των οπαδών τους, αλλά τα περιστατικά κόντρας των δύο ομάδων είχαν ξεκινήσει νωρίτερα.

Η αποχώρηση του 1963....

Τον Νοέμβριο του 1963 σε ντέρμπι Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και ενώ οι γηπεδούχοι ήταν μπροστά στο σκορ, ο Βούλγαρος διαιτητής Ρομάντσεφ (ναι ήταν η εποχή που φέρναμε ξένους για διαιτητές για καλύτερα αποτελέσματα και λιγότερες διαμαρτυρίες…) δεν δίνει πέναλτι στον ΠΑΟΚ, όταν ο παίκτης του Ολυμπιακού Σημαντήρης, αποκρούει με το χέρι το σούτ του Ραπτόπουλου στο 30λεπτο.

Βέβαια η υπόθεση του Γιώργου Κούδα (ο οποίος είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Ολυμπιακό και είχε φορέσει και τη φανέλα του σε κάποια φιλικά) ήταν αυτή που άναψε το φυτίλι της «αιώνιας» έχθρας που έβαλε τους οπαδούς κυρίως, αλλά ενίοτε και τις διοικήσεις στο τρυπάκι της έντονης αντιπαράθεσης.

Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και μέσα σε αυτή τη μεγάλη κόντρα και αντιπαλότητα με εκατέρωθεν προσβολές, αντεγκλήσεις και πολλές φορές ακραίες συμπεριφορές, υπήρξε δύο φορές μια ιερή συμμαχία.

Ο σεβασμός στους νεκρούς

Η πιο σημαντική, ήταν σαφώς ο σεβασμός και από τις δύο πλευρές στους νεκρούς των ομάδων καθώς και οι δύο σύλλογοι έχουν δεχτεί τεράστια πλήγματα από τη μοίρα.

Ο Ολυμπιακός το 1981, με την τραγωδία της θύρας 7, και τον χαμό 21 ανθρώπων από τις εγκληματικές παραλείψεις του φύλακα στην είσοδο, αλλά και ο ΠΑΟΚ το 1999 με τον χαμό έξι νεαρών φίλων του στο δυστύχημα των Τεμπών, κατά την επιστροφή του πούλμαν και των οπαδών του από την Αθήνα και το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Σε μια καταραμένη περιοχή, όπου λίγα χρόνια αργότερα είχαν χαθεί και 21 μαθητές σε ένα ακόμα τραγικό δυστύχημα.

Εκεί οι οπαδοί τόσο του Ολυμπιακού όσο και του ΠΑΟΚ έχουν δείξει σε συντριπτική πλειοψηφία (διότι πάντα υπάρχουν οι ακραίοι που ξεπερνούν κάθε είδος ανθρωπιάς και κυρίως ηλιθιότητας) ότι υπάρχουν τελικά και στον άκρατο φανατισμό, ιερά και όσια.

Και η συμμαχία του Βόλου!

Η δεύτερη φορά που ήταν αξιομνημόνευτη η συμμαχία των φίλων των δύο ομάδων, ήταν στο περιβόητο πρώτο μπαράζ τίτλου του Ολυμπιακού στο Βόλο, το 1980 με τον Αρη (διότι υπήρχε και το δεύτερο με τον Παναθηναϊκό στην ίδια πόλη το 1982).

Ήταν μάλιστα τότε που ο Ολυμπιακός είχε φτάσει στο μπαράζ του Βόλου, με ντεμαράζ τις τελευταίες αγωνιστικές επικρατώντας του Παναθηναϊκού με 1-0 αλλά και του ΠΑΟΚ με 2-0 την τελευταία αγωνιστική στο «Καραϊσκάκης» προκειμένου να ισοβαθμίσει τελικά με τον Αρη.

Ηταν τέτοια η κόντρα των φίλων του ΠΑΟΚ με τον Αρη, που διάλεξαν να υποστηρίξουν τον Ολυμπιακό στο μπαράζ του Βόλου, με τους Πειραιώτες να επικρατούν τότε με 2-0 και να παίρνουν τον τίτλο του πρωταθλητή.

Ο Κούδας γράφει ιστορία

Επιστρέφοντας στον ΠΑΟΚ, ο Γιώργος Κούδας σαφώς ήταν ένας από τους παίκτες που ξεχώριζαν στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, τόσο στην Τούμπα, όσο και στην Αθήνα, με αποκορύφωμα τον τελικό κυπέλλου του 1974, στον οποίο πάντως λίγο έλειψε να εξελιχθεί σε μοιραίος παίκτης. Διότι ενώ ήταν από τους κορυφαίους της ομάδας του και είχε μάλιστα φτιάξει το 1-1 με μαγική μπαλιά στον σκόρερ Παρίδη στο 66λεπτό, αργότερα στη διαδικασία των πέναλτι νικήθηκε από τον Πουπάκη, επιβεβαιώνοντας έναν διαχρονικό κανόνα του ποδοσφαίρου σύμφωνα με τον οποίο έχουν χάσει κρίσιμα πέναλτι μεγάλοι άσοι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ακόμα και σπεσιαλίστες (όπως π.χ. ο Πλατινί ή ο Ζίκο) .

Τελικά όμως το κύπελλο κατέληξε στον ΠΑΟΚ, που μάλιστα είχε επικρατήσει του Ολυμπιακού και στον τελικό του 2001 στο ίδιο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας (4-2), ενώ οι Ερυθρόλευκοι είχαν κατακτήσει το τρόπαιο του 1981 (3-1) πάντα στο ίδιο γήπεδο, που πλέον δεν υπάρχει.

Ο Γιώργος Κούδας, έχοντας δεθεί με τον ΠΑΟΚ, ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του και είχε σκοράρει αρκετές φορές στα ντέρμπι. Μάλιστα είχε κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη νίκη με 3-2 το 1965-66, όταν και είχε ισοφαρίσει σε 1-1, δίνοντας το έναυσμα για αντεπίθεση. Επίσης στο 2-1 της περιόδου 1968-69 και πάλι στην Τούμπα είχε πετύχει και τα δύο γκολ της ομάδας του, ενώ σε μια από τις τελευταίες του εμφανίσεις της καριέρας του, είχε σκοράρει και στο επιβλητικό 4-0 του ΠΑΟΚ την περίοδο 1983-84.

Από πλευράς Ολυμπιακού ο Κώστας Παπάζογλου είχε γράψει τη δική του ιστορία στα πρώτα ντέρμπι στη Θεσσαλονίκη, έχοντας χαρίσει ισάριθμες νίκες στην ομάδα του στην Τούμπα την περίοδο 1960-61 (σφράγισε τη νίκη με 2-0 σημειώνοντας στο 87’ το δεύτερο γκολ) αλλά και μια χρονιά αργότερα πετυχαίνοντας στο 71λεπτό το μοναδικό γκολ στη νίκη με 1-0.

Από εκεί και πέρα, από την περίοδο 1971-72, άρχισε το μυθικό σερί του ΠΑΟΚ (δύσκολα θα το δούμε στο απώτερο μέλλον από άλλη ομάδα σε μια τόσο υψηλή κόντρα ντέρμπι) με 20 νίκες και μόλις μία ισοπαλία, στα παιχνίδια που ήταν γηπεδούχος, ακόμα και στις Σέρρες, σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παιχνίδια που έληξε με 6-1 υπέρ του ΠΑΟΚ που είχε μέσα στη βροχή την υποστήριξη χιλιάδων οπαδών του, που ήταν στην εξέδρα ημίγυμνοι και με πολλούς από αυτούς να κρατούν ένα μπουκάλι ουίσκι για να ζεσταίνονται. Μια εικόνα – και ένα ματς – που έχει μείνει σαφώς χαραγμένη στη μνήμη όλων.

Ο Σταύρος Σαράφης ήταν ένας από τους παίκτες που έβρισκε συχνά δίχτυα σε αυτή την περίοδο, σκοράροντας στο 4-3 του 1971-72, στο 1-0 του 1973-74, αλλά και στο 3-1 του 1975-76.

Είχε πετύχει και τα δύο γκολ στη νίκη με 2-0 την περίοδο 1978-79, όπως και είχε χαρίσει μια ακόμα νίκη σκοράροντας το μοναδικό τέρμα την περίοδο 1985-86.

Ο Νέτο Γκουερίνο, ο Γιώργος Κωστίκος και ο Γιώργος Σκαρτάδος με τελευταίο τον Κλάους Αθανασιάδη είχαν το δικό τους μερίδιο στο σκοράρισμα στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ενώ από την πλευρά των Πειραιωτών ο Νίκος Αναστόπουλος έβαλε μερικά από τα ωραιότερα του γκολ με τον ΠΑΟΚ αλλά στον Πειραιά ενώ ο Τζόρτζεβιτς με τον Οφορίκουε διατηρούν το ρεκόρ σκοραρίσματος στην Τούμπα στη σύγχρονη εποχή (με πέντε γκολ συνολικά).

6-1 αλλά όχι στην Τούμπα!

Το πρώτο ντέρμπι που έρχεται στο μυαλό των φίλων του ΠΑΟΚ είναι το επιβλητικό 6-1 στις Σέρρες, τότε που οι οπαδοί ανάβουν αναπτήρες και κεριά και τραγουδούν μέσα στο κρύο και τη βροχή και στο τέλος του αγώνα ο πρόεδρος του Δικεφάλου, Χάρης Σαββίδης πείθει τον εντυπωσιασμένο ομόλογό του στον Ολυμπιακό Γιώργο Κοσκωτά να αγοράσει τόσο τον Μπανιώτη (εκ των σκόρερ) όσο και τον τεχνικό τότε του ΠΑΟΚ Τάις Λίμπχρετς έναντι του αστρονομικού ποσού για την εποχή των 80 εκατ. δραχμών !

Αξέχαστο για τον ΠΑΟΚ είναι και το θριαμβευτικό 3-1 της περιόδου 1975-76, στο δρόμο προς το πρώτο πρωτάθλημα του συλλόγου, ενώ ιστορικό ντέρμπι μνήμης στην Τούμπα είναι και το 1-0 του ΠΑΟΚ στις 31 Μαϊου του 1981.

Τότε που ο Ούγγρος τεχνικός του “Δικεφάλου” Γκιούλα Λόραντ, ο άνθρωπος που είχε οδηγήσει την ομάδα στον τίτλο του 1976, υπέστη καρδιακή προσβολή στον πάγκο, στο ημίχρονο του αγώνα και έχασε τη ζωή του !

Από πλευράς Ολυμπιακού υπάρχεο το εντυπωσιακό 4-0 τον Μάρτιο του 1965, όταν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και έσπασαν τα δοκάρια στις εστίες.

Υπάρχει η μεγάλη νίκη το 1992, με 2-1 (Λαγωνίδης, Σαββίδης και Βαϊτσης) που ρίχνει την πιο ιστορική παράδοση εικοσαετίας και βάλε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ενώ έχει και σημαντικές επιτυχίες την τελευταία δεκαετία με το 3-2 με Ριβάλντο και το 4-2.

Χειρότερα επεισόδια είχαμε σε αρκετά παιχνίδια, όπως στο Καυτατζόγλειο το 1999, ή στον αγώνα κυπέλλου (10/1/1990) με την είσοδο οπαδών στο γήπεδο και την συμπλοκή τους με τα ματ.

Επίσης στις 31/10/1998 το ματς δεν τελειώνει ποτέ με τον παρατηρητή Γενεράλη να ξεστομίζει την ιστορική άτάκα προς τον διαιτητή Παπαπέτρου: Λήξτο να φύγουμε¨.

Το ακυρωθέν γκολ του Τάκολα στο 82' για τον ΠΑΟΚ και ενώ ο Ολυμπιακός προηγείται με 2-1 μετατρέπει το γήπεδο σε πεδίο μάχης και οι φιλοξενούμενοι πάνε με κλούβα στο αεροδρόμιο.

Οι φίλοι των δύο ομάδων διατηρούν ένα ρεκόρ, που ίσως να ξεπερνούν και αυτό μεταξύ των Ολυμπιακών και Παναθηναϊκών.

Εχουν παίξει...ξύλο σχεδόν σε όλη την Ελλάδα (!) από την Αλαμάνα μέχρι τα Τρίκαλα, από τις Σέρρες μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από τη Νέα Φιλαδέλφεια μέχρι και τη Μαδρίτη (!) κάτι που δείχνει την μεγάλη αντιπαλότητα των ομάδων και κυρίως των οπαδών τους.

Η κόντρα μπορεί να ξεκίνησε (κυρίως) από τν Κούδα, αλλά είχαμε και άλλες περιπτώσεις αργότερα, όπως η πώληση του Στέλιου Βενετίδη, επί διοίκησης Γιώργου Μπατατούδη, που έφερε καταλήψεις στα γραφεία της ΠΑΕ από αγανακτισμένους οπαδούς.

Αργότερα των Παντελή Καφέ, και Γιώργου Γεωργιάδη, ενώ παλιότερα αξιοσημείωτες ήταν οι μετακινήσεις του Γιώργου Κωστίκου, του Γιάννη Γούναρη, του Κώστα Ορφανού, του αείμνηστου Γιώργου Μητσιμπόνα, του Αλέξη Αλεξίου και του Γιώργου Σκαρτάδου, ενώ έχουν παίξει και στους δύο ο Γιαννάκης Οκκάς και ο Λουτσιάνο.