OPINIONS

Καθόλου παράξενο

Καθόλου παράξενο
INTIME SPORTS

Ο Στέφανος Κούμπης δεν θεωρεί "μεταφυσικό" ή "παράξενο" το διπλό του Ατρομήτου στη Λεωφόρο και συγκρίνει τις δυο ομάδες, τα δυο μοντέλα, τις δυο "κατασκευές"

Τα αμφίρροπα παιχνίδια κρίνονται κάποιες φορές από τις προσωπικότητες που υπάρχουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ειδικά όταν οι αντίπαλοι είναι κοντά σε δυναμικότητα. Εκείνο του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, έγειρε… δυτικά, όταν βγήκε από το γήπεδο ο Μπεργκ. Ηταν αυτός που στήριζε όλο το επιθετικό παιχνίδι των «πράσινων» τόσο εκτελεστικά όσο και τακτικά.

Με το που τραυματίστηκε ανέπνευσαν ο Φυτανίδης και ο Λαζαρίδης. Εφυγε ο «μπαμπούλας» από τα πόδια τους. Αυτός που μπορούσε να τους βάζει δύσκολα, επειδή έχει τον τρόπο και τη γνώση να το κάνει.

Ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Μπεργκ δεν είχε γκολ στο παιχνίδι του, ενώ ο Ατρόμητος βρήκε τον τρόπο να βάλει. Δύο μάλιστα. Με τον Ούμπιντες (θέλει δύο… τωρινούς Πράνιτς στην καθισιά του) δημιουργό και τον Ιγκλέσιας εκτελεστή! Όχι παράξενο και πρωτάκουστο πάντως για τους γηπεδούχους, ότι τα δέχτηκαν.

Λεγόταν πως το ματς αυτό ήταν «τεστ χαρακτήρων» και ό, τι άλλο συναφές επικολυρικό «κυκλοφορεί» πριν από τέτοιου είδους αγώνες για να τονιστεί η κρισιμότητα και το ενδιαφέρον.

Τα δυο "μοντέλα"

Μπορεί να ισχύει.

Ήταν όμως σίγουρα μια αναμέτρηση δύο μοντέλων. Δύο «κατασκευών».

Από τη μία ο Ατρόμητος που εδώ και κάμποσα χρόνια δουλεύει με έναν βασικό κορμό, με παίκτες έμπειρους, που οι περισσότεροι συνυπάρχουν για αρκετές σεζόν στην ομάδα και κάθε καλοκαίρι – σπάνια τον χειμώνα – κάνει λίγες αλλά σωστά επιλεγμένες προσθήκες, ώστε να είναι κοντά στους στόχους του, δηλαδή τα «πλέι-οφ» και μια καλή πορεία στο Κύπελλο.

Παναθηναϊκός-Ατρόμητος 1-2, η ανασκόπηση

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός έχει τους ίδιους ακριβώς στόχους στην τρέχουσα περίοδο. Μόνο που πρόκειτα ι για ένα σύνολο το οποίο δουλεύεται λιγότερο από 6 μήνες. Από την ενδεκάδα του Σαββάτου, μόνον ο Ζέκα, ο Τριανταφυλλόπουλος και ο Κοτσόλης είναι… παλιοί. Όλοι οι άλλοι εντάχθηκαν στο δυναμικό των «πράσινων» το καλοκαίρι, όπως και ο προπονητής ο οποίος θέλει να του δώσει ένα νέο στιλ.

Αν λοιπόν σε μια πορεία αγώνων, στην κούρσα του ανταγωνισμού δύο αντιπάλων με τους ίδιους στόχους, μπαίνουν παράμετροι, όπως ομοιογένεια, πείρα, συνοχή και σταθερότητα, δεν είναι παράξενο που ο Ατρόμητος είναι μπροστά από τον Παναθηναϊκό στη βαθμολογία, ούτε ότι κατάφερε να διαχειριστεί καλύτερα τον αγώνα του Σαββάτου, παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ. Τίποτα παράξενο και μεταφυσικό σε όλα αυτά.

Δείγματα γραφής υπάρχουν αρκετά κι από τους δύο πλέον. Η εικόνα τους στην ως τώρα διαδρομή, προδιαθέτει ως ένα βαθμό και για τη συνέχεια.

Το συμπέρασμα και για τους δυο

Ο Παναθηναϊκός θα έχει, πιθανότατα, θετικό πρόσημο ως προς την αγωνιστική του εικόνα στο τέλος. Κι αυτό διότι για την ποιότητα που… δεν διαθέτει, τρέχει πολύ καλά, θέλει – και μπορεί αρκετές φορές - να παίζει γρήγορα, έχει δύναμη, ενθουσιασμό, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι δουλεύει. Δεν αρκούν όμως αυτά. Απαιτείται σταθερότητα και διάρκεια στην καλή απόδοσή. Εξ ου και όταν του πάει το παιχνίδι, παρουσιάζει άρτια εικόνα στο γήπεδο κι όταν δεν του βγαίνει, την πατάει όπως με τον Πανιώνιο, τη Βέροια, τον Πανθρακικό, τον Απόλλωνα… Προφανώς θέλει και χρόνο για να σταθεροποιηθεί στα επιθυμητά στάνταρς ρυθμού κι απόδοσης ως σύνολο. Του κοστίζει που δεν έχει περισσότερες «κολώνες» στο παιχνίδι του κι αυτό φαίνεται όταν σε μια αναποδιά, όπως αυτή με τον Μπεργκ, χάνεται η συνοχή, το πλάνο, αλλά και η ηρεμία, που μαζί με την ψυχολογική ισορροπία είναι πολύτιμα στοιχεία για να κρατιέται σε καλό επίπεδο μια νέα ομάδα.

Ο Ατρόμητος αντίθετα μπορεί να έχει και έχει σταθερότητα σε ικανό βαθμό. Πέρα από την ομοιογένεια, την πείρα και τη δυναμική του ως σύνολο, διαθέτει ποδοσφαιριστές με σχετικά μικρή ποιοτική απόκλιση. Γι αυτό και δύσκολα αποσυντονίζεται αν προκύψει πρόβλημα με βασικό παίκτη την ώρα του αγώνα.

Παράσχος: "Νίκη τεράστιας βαθμολογικής σημασίας"

Πάντως ούτε οι ομάδες, ούτε οι χαρακτήρες τους χτίζονται από τη μία μέρα στην άλλη κι ακόμα περισσότερο σε ένα παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός τώρα διαμορφώνεται. Ταυτόχρονα είναι υποχρεωμένος να βελτιώνεται. Για τα… συνολικά του δεδομένα, πάλι καλά…

Όσο για τον Ατρόμητο είναι δομημένη ομάδα, που «πατάει» χρόνια σε ήρεμο και σταθερό περιβάλλον, δουλεύει με πρόγραμμα, έχει τον προπονητή του από την περασμένη σεζόν, ξέρει που είναι και που μπορεί να φτάσει και προσπαθεί να βελτιώσει λεπτομέρειες που στο τέλος μπορεί να κάνουν υπέρ του τη διαφορά.

Μέχρι στιγμής υπάρχουν ενδείξεις από 15 αγώνες. Οι αποδείξεις αργούν ακόμα.

Μένουν 19 στροφές ως τον τερματισμό και όσο λιγοστεύουν τόσο περισσότερο θα αναδεικνύονται χαρακτήρες, προσωπικότητες και σταθερές αξίες. Κι αυτό είναι κάτι που ισχύει και για τις 18 ομάδες της Λίγκας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ