Φυσικά και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος παραμένει ο κορυφαίος παίκτης της γενιάς του 97. Αυτό κανείς δεν πρόκειται να το αλλάξει, αν και η εξέλιξη της καριέρας του, δεν ήταν η αναμενόμενη βάσει των προσδοκιών και του ταλέντου του. Μια καριέρα, όμως, που δεν σταματάει, μπορεί να απογειωθεί εκ νέου, αρκεί ο διεθνής άσος να παραμείνει προσηλωμένος στο μπάσκετ.

Ευτυχώς ούτε τα μυαλά του φαίνεται να έχουν πάρει αέρα, ούτε αεροβατεί, πολύ περισσότερο έχει πεισμώσει όπως λένε, όσοι τον γνωρίζουν, να παίξει μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Θα μπορούσε να κάτσει πάνω στο συμβόλαιό του, να εισπράττει μόνο, αλλά δεν το έκανε.

Και πέρσι, άλλωστε, το ίδιο έκανε στον ΠΑΟΚ όταν δέχθηκε να παίξει με λιγότερα χρήματα (ο Παναθηναϊκός δεν κάλυπτε τη διαφορά). Αλλά και φέτος, δέχθηκε την λύση του συμβολαίου του χωρίς τελικά να πάρει αποζημίωση. Ήθελε απλά να του επιτραπεί -χωρίς περιορισμούς- να παίξει ξανά.

Ο Βασίλης ατύχησε γιατί ήταν ... τεράστιο ταλέντο. Και τις όποιες αδυναμίες του δεν φρόντισε να τις καλύψει, με την προσωπική δουλειά, γιατί απλά δεν είχε το χρόνο! Από παιδάκι μετείχε διαρκώς στις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων. Απέναντι στους συνομήλικούς του ξεχώριζε και η "φούρια" της ομοσπονδίας για μετάλλια, τον έστελναν από το ένα αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στο άλλο.

Η πίεση να παίξει ο Χαραλαμπόπουλος και να βοηθήσει τις ομάδες παίζοντας ίσως και σε άλλη θέση, με βάση την προοπτική του, ήταν τεράστια. Όπως και η κούραση που δεχόταν το κορμί του κάθε καλοκαίρι. Το 2016 πριν καν μπει στα 20 του χρόνια, ο Χαραλαμπόπουλος συμμετείχε στην προετοιμασία των ανδρών για το προολυμπιακό του 2016 και στη συνέχεια αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ β' των νέων ανδρών. Υπήρχε κανένας λόγος; Από την στιγμή που ένας παίκτης υπολογίζεται μάχιμος για την εθνική ανδρών, ποιος ο λόγος να πηγαίνει στις μικρότερες εθνικές ομάδες; Τι ... κέρδος θα έχει ο ίδιος, από το να επιστρέφει στα ίδια και τα ίδια.

Το 2015 ο Βασίλης έπαιξε σε ... δυο κολλητές διοργανώσεις. Το Παγκόσμιο Εφήβων στο Ηράκλειο και το Ευρωμπάσκετ στο Βόλο! Βλέπετε έπρεπε να πάρουμε μετάλλιο και ... στα δυο τουρνουά. Ο Βασίλης ήταν απαραίτητος, έστω κι αν τον ξεζουμίσαμε πλήρως. Στο τέλος έφυγε με το πόδι του ταλαιπωρημένο, στο έπακρο.

Από το 2013 μέχρι πέρσι μετείχε ανελλιπώς σε υποχρεώσεις παίδων, εφήβων και νέων ανδρών. Αποτέλεσμα ήταν να μη δουλέψει ποτέ σε όσα έδειχνε ότι μεγαλώνοντας θα υστερεί: Έκρηξη και δύναμη. Το κείμενο του Sport24.gr για την προσφορά του νεαρού στις εινικές ομάδες είναι ενδεικτικό

ΑΓΝΩΣΤΗ Η ΜΕΘΟΔΟΣ

Δεν υπάρχει ποτέ ... μέθοδος ανάδειξης των ταλέντων σε πρωταγωνιστές. Ο Σπανούλης και ο Ζήσης, για παράδειγμα, έκαναν τεράστια καριέρα, παίζοντας στις εθνικές ομάδες από παιδάκια. Ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης όχι. Μπήκαν σε ροή σούπερ-σταρ, έχοντας συμπληρώσει τα 20-21 τους χρόνια και βγαίνοντας από την παραγωγική διαδικασία των σωματείων.

Δεν είναι, λοιπόν, τόσο εύκολο να εξηγήσει κανείς γιατί ο Χαραλαμπόπουλος "απέτυχε" στον Παναθηναϊκό. Και εξαρτάται, βέβαια, τι περιμένει κανείς από ένα παιδί 18-19 ετών να κάνει μέσα στο γήπεδο. Δε γίνεται ξαφνικά ένας έφηβος να γίνει ... άνδρας, αν δεν του δοθεί ο κατάλληλος χρόνος, αλλά και η εμπιστοσύνη από την ομάδα του. Προφανώς υπήρξε σχέδιο αξιοποίησης του Χαραλαμπόπουλου από τον Παναθηναϊκό, όχι όμως και η επιμονή για την ανάδειξή του σε πρωταγωνιστή.

Μπορεί να μην άντεξε και ο ίδιος το βάρος να ξεκινάει βασικός και να έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο μέσα στην ομάδα. Βρέθηκε γρήγορα σε αγωνιστικά αδιέξοδα τα οποία δεν τα ξεπέρασε ούτε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ.

ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΗΡΕΜΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤ

Η αποχώρηση του από τον Παναθηναϊκό είναι στενόχωρη για το εύρος του ταλέντου του, αλλά και τη διάψευση των προσδοκιών που είχαν εκφραστεί με την περίφημη δήλωση Γιαννακόπουλου ότι ζει "να δει τον ΠΑΟ πρωταθλητή Ευρώπης με τον Χαραλαμπόπουλο να σηκώνει την κούπα της Ευρωλίγκας".

Αν θα πρέπει κάτι να ανησυχεί τους παναθηναϊκούς είναι ότι και άλλοι ελπιδοφόροι παίκτες, όπως ο Κόνιαρης, ο Μποχωρίδης και ο Λούντζης, επίσης δεν "έπιασαν" στην ομάδα τους και ήδη αναζητούν την τύχη τους αλλού.

Με το που έμεινε ο Χαραλαμπόπουλος ελεύθερος ... έγινε το έλα να δεις και από τους οπαδούς του Ολυμπιακού, που θα τον ήθελαν στον Πειραιά, ακόμη κι αν συμφωνούν ότι δεν έχει θέση, λόγω της κάλυψης του ρόστερ. Επειδή, όμως, μιλάμε για "το ταλέντο του Παναθηναϊκού", οι ολυμπιακοί εκστασιάζονται στην ιδέα να δουν το νεαρό να διαπρέπει με τα "ερυθρόλευκα".

Μόνο, που ο ίδιος ο παίκτης δεν θα μπορούσε να εμπλακεί ξανά στον ανταγωνισμό μιας μεγάλης ομάδας. Ο στόχος του πρέπει να είναι διπλός. Ατομική βελτίωση (φέτος ήταν η πρώτη φορά που έκανε πρόγραμμα το καλοκαίρι, γιατί είχε και χρόνο) και μια ομάδα, που ήρεμος από κάθε άποψη, θα παίξει μπάσκετ.

Τα υπόλοιπα (χρήματα, συμβόλαιο σε μεγάλη ομάδα) είναι σίγουρο ότι θα τα βρει μπροστά του. Στα 21 του χρόνια, ο κόσμος ακόμη του ... ανήκει.