Οι διαφορές του ποδοσφαίρου, της παιδείας, της εξέλιξης, της δυναμικής, της δυναμικότητας, των παραστάσεων, του τρόπου δουλειάς και της αξίας των παικτών, είναι αυτές που απαγορεύουν οποιαδήποτε σοβαρή συζήτηση για το τι μπορεί να πάρει ο Ολυμπιακός από τη Μπαρτσελόνα. Τίποτα. Ποτέ. Ούτε τον… Έρικ Καστέλ δε κερδίζει καμία ελληνική ομάδα.

Το κόμικ. Όχι τους πραγματικούς Μπλαουγκράνα. Και αν θέλετε και λίγο χύμα να το γράψω, μια χαρά είναι το 3-1 κι ας φαίνεται παράξενο! Και για αυτό άλλωστε ο αγώνας αυτός, αντιμετωπίστηκε σωστά και χαλαρά από την ομάδα του Πειραιά. Έτσι έπρεπε να κάνουν. Αν και πιστεύω ότι ο Προτό είναι η αιτία που πήγε να ξεχειλώσει το ματς. Τέλος πάντων, αυτό είναι δικό μου, γιατί δίνω μεγάλη βάση στις λεπτομέρειες. Κατά τα άλλα;

Ένα μόνο είναι δύσκολο να ελέγξεις, αν σε κυριεύσει. Τον φόβο. Και οι παίκτες του Ολυμπιακού τον είχαν μέχρι το 3-0. Αντιμετώπιζαν με δέος ούτως ή άλλως αυτό το ματς, από τη στιγμή που έγινε η κλήρωση. Και ενώ προς τα έξω έβγαινε ότι θα ήθελαν πολύ να το χαρούν και να τα δώσουν όλα, όταν μπήκαν στο γήπεδο και υπό καταρρακτώδη βροχή, είχαν ως πρώτο στοιχείο τον φόβο. Άρχισε ο αγώνας και προσέξτε: Ο πρώτος παίκτης της ομάδας που κλώτσησε τη μπάλα ήταν ο Νικολάου με ένα ασθενές διώξιμο μετά από 2 λεπτά και επτά δευτερόλεπτα!!! Είχε προηγηθεί μόνο μια κεφαλιά του Προτό. Σε όλο αυτό το διάστημα οι Καταλανοί έδειχναν τι θα ακολουθήσει.

Τελικά το γκολ η Μπάρτσα το βρήκε πάλι με αυτογκόλ. Με δυο λόγια οι πρωταθλητές Ελλάδας έβγαλαν ένα 45λεπτο, δίχως να δεχτούν τέρμα από την αντίπαλό τους. Ο Νικολάου το έβαλε, αλλά δε θα πρέπει να αισθάνεται άσχημα. Η Μπάρτσα παίρνει πολλά τέρματα από πόδια αντιπάλων γιατί πολύ απλά τους αναγκάζει να παίζουν όπως τον Ολυμπιακό. Μη σας παραξενεύει. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Όταν οι… ξυραφιές βγαίνουν καταιγίδα από το πλάι, είναι νόμος ότι το τόπι κάπου μπορεί να βρει και να "κρεμάσει" όλη την άμυνα. Ο Ντεουλοφέου ήθελε όλο το βράδυ να κάνει… οσιομάρτυρα τον Κούτρη. Και το πέτυχε μέχρι που βγήκε για να μπει ο Μασεράνο. Έτσι ήρθε το γκολ.

Η ΑΝΟΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΙΚΕ ΚΑΙ Ο ΟΦΟΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ... ΣΑΛΑΧ

Το μεγαλύτερο κέρδος για την ελληνική ομάδα, ήταν σίγουρα η χαζομάρα του Πικέ που έφερε την αποβολή του. Δυο ηλίθιες κάρτες από έναν παίκτη με τόση εμπειρία. Την πρώτη την έφαγε γιατί μπροστά στους πάγκους τράβηξε τη φανέλα του Οφόε. Η δεύτερη γιατί πήγε να το παίξει… πασαδόρος στο βόλεϊ και να πάρει και… πόντο. Καλά να πάθει, απλά όσοι θα πάτε Καραϊσκάκη δε θα τον χαρείτε. Μικρό το κακό. Φόβος λοιπόν. Και ο Λεμονής είχε επιλέξει ένα 4- 6- 0, αλλά χωρίς τον ψευτοφόρ, που θα μπορούσε να αναστατώσει την Καταλανική άμυνα. Ο Οφόε είναι πολύ καλός παίκτης και πραγματικά η εμφάνισή του ήταν για χειροκρότημα. Ήταν τις περισσότερες φορές εκεί που οι συμπαίκτες του έδιωχναν. Κατέβαζε σωστά, κράταγε σωστά. Και έψαχνε και να «σπάσει» κάπου τη μπάλα. Δίσταζαν να ξεμυτίσουν οι υπόλοιποι. Και επειδή ο Οφόε δεν είναι… Σαλάχ, ο Ολυμπιακός δε μπορούσε να προκαλέσει και αναστάτωση.

Η Μπαρτσελόνα πάντως είναι αλήθεια ότι κυνήγησε το γκολ με όλους τους τρόπους. Από τα "φτερά" πήρε το προβάδισμα. Με μπάλες στην πλάτη της κόκκινης άμυνας είχε ένα δοκάρι, ενώ οι γρήγορες εμπνεύσεις του Μέσι, ευτυχώς για τον Ολυμπιακό, δε πέρναγαν αφού οι Ζντίελαρ, Ρομαό και Ζιλέ κατάφερναν να διπλομαρκάρουν σωστά. Καλό αμυντικό παιχνίδι έκανε η ομάδα στο πρώτο μέρος, να ξέρουμε τι συζητάμε. Και να ξέρουμε και με ποιον έπαιζε. Τον παίκτη περισσότερο όμως δεν τον εκμεταλλεύεσαι αν ο αντίπαλός σου συνεχίζει να έχει αυτός της μπάλα. Πρέπει να τη πάρεις και εσύ. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν έτοιμος. Δεν είχε θράσος στο 45λεπτο. Και φάνηκε περίτρανα, όταν στο λεπτό των καθυστερήσεων μπόρεσε να τη μαζέψει τη Μπάρτσα πίσω και έκαναν πασούλες, δίχως κάποιος να πάρει μια πρωτοβουλία να κινηθεί με πρόσωπο. Και σας ζάλισα τόσο με το ημίχρονο, γιατί ουσιαστικά σε αυτό το διάστημα υπήρξε και όλη η ουσία.

ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΚΑΠΙΝΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΟΚ

Τα πάντα μετά τελείωσαν νωρίς. Η αλήθεια πάντως είναι, ότι ένα φορ είχε η ομάδα (Τζούρτζεβιτς) και μπήκε στο 55’ αντί του Ζιλέ. Ναι, ήταν η ώρα για ένα ρίσκο όσο παράδοξο κι αν φαίνεται να λέμε ρίσκο το να μπει ένας καθαρός επιθετικός. Μη ξεχνάμε ποτέ ποια ομάδα είχε μπροστά του ο Ολυμπιακός. Πριν προλάβουμε να καταλάβουμε πως θα ‘παιζε η ομάδα κι αφού πρώτα έκανε μια καλή επίσκεψη, ήρθε ο "πνιγμός" του φάουλ του Μέσι από τον Προτό. Δε ξέρω σε ποιον φώναζε ο Βέλγος όταν το "έφαγε", αλλά έτσι όπως είχε σταθεί ο Αργεντίνος ξέραμε όλοι που θα πάει η μπάλα. Και ο πορτιέρε του Ολυμπιακού το δέχθηκε. Κανένα άλλο σχόλιο. Απλά, ας τελειώσει το αστείο με τον Καπίνο και να γυρίσει ο άνθρωπος να παίξει με τον ΠΑΟΚ την Κυριακή. Το 2-0, έφερε με συνοπτικές διαδικασίες και το 3-0 . Όλα είχαν τελειώσει. Τα πάντα… Μεγάλο κέρδος ο Ελαμπντελαουί, να καταλάβει όμως ότι πρέπει να παίζει καλά με όλους. Ο Μποτία κέρδισε πολλές μάχες (ήταν για αυτόν και θέμα τιμής), γενικά ο Λεμονής σωστά έβαλε παίκτες που μαρκάρουν και μόνο τέτοιους για να ξεκινήσουν το ματς.

Στο 71’ ο Φορτούνης μπήκε για να βάλει λίγο… χρώμα στο παιχνίδι της ομάδας και ταυτόχρονα για να πάρει ανάσες ο Οφόε ενόψει ΠΑΟΚ. Ο Κώστας το έκανε, από δικό του κόρνερ είχε το 3-1 με την κεφαλιά του Νικολάου και όλα Ο.Κ. Τι να πουν κι άλλοι που ‘χουν υποστεί συντριβές εκεί μέσα; Αυτό είναι το μεγάλο ματς για τους "ερυθρόλευκους". Αυτό πρέπει να κοιτάξουν, με αυτό να ασχοληθούν, γιατί αν καταφέρουν να κερδίσουν, θα αρχίσουν ξανά να στέλνουν… μηνύματα. Το φετινό Τσάμπιονς Λίγκ, έτσι όπως το όρισε η κλήρωση, δεν είναι για την ομάδα. Είναι για τον κόσμο…

Photo credits: Eurokinissi