Ναι, ξεκάθαρα, ο Ολυμπιακός δυο συνεχόμενες αγωνιστικές παίζει με τα νεύρα του ΠΑΟΚ. Αυτό που γράφω στον τίτλο το πιστεύω ακράδαντα και έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τα mind games που είναι μέρος της διεκδίκησης ενός τίτλου. Προσωπικά θεωρώ, ότι ο Άμπελ Φερέιρα φέτος έχει οραματιστεί έναν ΠΑΟΚ διαφορετικό. Ένα σύνολο που δεν θα έχει σχέση με το περσινό. Παραδέχομαι την δουλειά που προσπαθεί να κάνει ο Πορτογάλος, με την διαφορά όμως ότι ο Ολυμπιακός φροντίζει από πολύ νωρίς και να τον τσιτώσει και να του δώσει κάποια μαθήματα. Αυτό το τελευταίο δε το γράφω για να πικάρω φυσικά.

Είναι μια πραγματικότητα και η αναμέτρηση των νταμπλούχων κόντρα στον Παναιτωλικό, μου δίνει την ευκαιρία να το αναλύσω. Πριν κάμποσα 24ωρα, οι Θεσσαλονικείς φιλοξένησαν τον Ατρόμητο. Όσο και να το προσπάθησαν, γκέλαραν. Είχαν μπροστά τους την Κράσνονταρ και πίσω τους, την βραδιά ευτυχίας με την Μπενφίκα. Στο «καπάκι» ο Ολυμπιακός έπαιξε με τον Αστέρα. Κι αυτός είχε μπροστά του την Ομόνοια. Δεν συνάρπασαν οι Πειραιώτες, αλλά ένα ημίχρονο ήταν αρκετό για να μην γκελάρουν. Πέρασαν οι μέρες, οι δυο τους έπαιξαν στο Champions League και ήρθε ξανά το Σάββατο του πρωταθλήματος. Μια από τα ίδια. Σε οχτώ ημέρες. Ροτέισον ο ΠΑΟΚ, ροτέισον και ο Ολυμπιακός. Χαμηλές στροφές ο ένας, χαμηλές και ο άλλος. Σκέψη στην προσπάθεια για χρυσή πρόκριση στους ομίλους της τεράστιος ευρωπαϊκής διοργάνωσης και οι δυο. Στον Βόλο ο ένας, με τον Παναιτωλικό ο άλλος. Γκέλα ο ΠΑΟΚ, όχι όμως ο Ολυμπιακός, που έχει και ένα ματς λιγότερο.

Ναι, μπορεί να ισχύει και το «ο παλιός είναι αλλιώς». Φυσικά και είναι νωρίς για κρίσεις και επικρίσεις. Αλλά στο τέλος κάθε μέρας, μένουν τα αποτελέσματα. Ούτε καν οι επιδόσεις. Ο Φερέιρα, έκανε αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο για να πάρει το παιχνίδι. Δε το πέτυχε. Ο Μαρτίνς έκανε το ίδιο. Το πέτυχε. Ξεκάθαρα ο ΠΑΟΚ πληρώνει το τίμημα του ευρωπαϊκού ονείρου. Ο Ολυμπιακός, αρπάζει τα τρίποντα έχοντας απουσίες, προσμένοντας την μεταγραφική ενίσχυση και δίχως να συναρπάζει. Είναι σημαντικό αυτό… Τι έγινε στο Καραϊσκάκης; Αυτό που ήθελε ο Μαρτίνς. Μοιράστηκε χρόνος, εξασφαλίστηκαν αναπνοές και κατακτήθηκε η νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που έκανε επισκέψεις στην περιοχή του Σα, αλλά δεν έκανε ζημιά.

Ο Μαρτίνς δεν έμεινε μόνο στα λόγια ικανοποίησης για την προσπάθεια του Κάιπερς στις προπονήσεις. Πέρασε και σε έργα, ξεκινώντας τον ποδοσφαιριστή δίπλα στον Ελ Αραμπί. Την ίδια στιγμή, εμφάνισε ξανά τον Μπρούνο δεξιά για να πάρει ανάσες ο Ραφίνια, ενώ στη συγκεκριμένη λίστα παικτών που έπρεπε να «γεμίσουν μπαταρίες» ενόψει Ομόνοιας, υπήρχαν και ο Βαλμπουενά και ο Μπουχαλάκης και ο Μπά. Σ’ αυτούς προστίθεται ο τραυματίας Φορτούνης, οπότε το βράδυ της Τρίτης θα πρέπει να περιμένουμε έναν ξεκούραστο Ολυμπιακό στην Λευκωσία. Ένα καθαρό και όμορφο 4- 4- 2 λοιπόν με Μασούρα- Ραντζέλοβιτς στις πλευρές και Καμαρά- Εμβιλά στην κουλούρα. Κυκλοφορία για τους «ερυθρόλευκους» και ένας Παναιτωλικός με διπλή ζώνη και σούπερ ευκαιρία νωρίς- νωρίς με τον Μάζουρεκ.

Η εικόνα δεν άλλαξε πολύ στο 45λεπτο, ο Μαρτίνς έφερε κάποια στιγμή και πιο πίσω τον Κάιπερς. Και για να υπάρξει συν ένας πιο κοντά στο κέντρο να τσουλήσει το τόπι, αλλά και για να υπάρξει αποσυμπίεση στον χώρο δράσης του Ελ Αραμπί. Ο τελευταίος είχε μια σούπερ κεφαλιά που αποκρούστηκε. Οι αγρινιώτες δεν αμύνονταν καλύτερα από την Ομόνοια, ούτε έχουν την ποιότητα της κυπριακής ομάδας. Όμως είχαν απέναντί τους έναν Ολυμπιακό που δε μπορούσε να σφυροκοπήσει και να γυρίσει τη μπάλα γρήγορα. Για να το κάνεις αυτό με ευχέρεια, πρέπει να έχεις και έναν ποδοσφαιριστή που θα κρατήσει σωστά το τόπι και θα κάνει το απρόβλεπτο. Για αυτό ο Πορτογάλος έριξε τον Βαλμπουενά στον αγώνα και ενώ ουσιαστικά επαναλαμβανόταν -απλά με άλλον τρόπο- η ιστορία τους αγώνα κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης.

Ο Γάλλος να κινείται ελεύθερα πίσω από τον Μαροκινό φορ και ο Ολυμπιακός σιγά- σιγά να ανεβάζει γραμμές. Έτσι με το «καλημέρα» του δεύτερου μέρους ο Βαλμπουενά έβγαλε μεγάλη διαγώνια στον Ραντζέλοβιτς, αυτός γύρισε την μπάλα υπέροχα και εκεί ο Ελ Αραμπί εκτέλεσε! Ακολούθησαν και οι άλλες αλλαγές μέχρι να λήξει το ματς, χωρίς να οργιάσει η ομάδα. Γκολ όμως δεν έφαγε ξανά. Ο Ολυμπιακός δεν έκρυψε τη μπάλα, δεν έτρεξε, μην αρχίσω πάλι να σας κουράζω για την διαφορετικότητα (προς τα κάτω) στα μπακ, υπάρχουν και ποδοσφαιριστές που και ηλικιακά δεν γίνεται να οργώνουν το χορτάρι, αλλά πρόκειται μακράν για την πιο μεθοδική ομάδα στο πρωτάθλημα. Και φροντίζει να το δείχνει αυτός με το ξεκίνημα του νέου πρωταθλήματος.

Τούτη την εποχή, σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη , ειδικά φέτος λόγω και των όσων έφερε η πανδημία, οι ομάδες θέλουν απλά να κερδίζουν. Να μαζεύουν τους βαθμούς, ώστε να εργάζονται και πιο άνετα. Να διορθώνουν ατέλειες, να κοιτάζουν προβλήματα, να φτιάχνουν το μέλλον τους χωρίς την κατήφεια που προκαλούν τα αποτελέσματα. Αυτό είναι λοιπόν το σπουδαιότερο που πετυχαίνει ο Ολυμπιακός και αυτό το Σάββατο το σφράγισε ο Χασάν με το κλέψιμο και την ασίστ στον Καφού. Η επόμενη υποχρέωση που έχει ο Ολυμπιακός, δεν χωράει καθυστέρηση. Πρέπει να φανεί …Άγγλος στο ραντεβού του. Με ποιον; Με την κλήρωση των ομίλων του Τσάμπιονς Λίγκ. Μόνο ενενήντα λεπτά στην Κύπρο τον χωρίζουν από το ραντεβού αυτό…