Όσο περνάει ο καιρός βγάζει και περισσότερα προβλήματα. Στους Ζωσιμάδες, είχε θέματα σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού, έβγαζε όμως μάτι πως εμφανίζεται θέμα φυσικής κατάστασης. Στα Γιάννινα είδαμε ένα από τα χειρότερα φετινά παιχνίδια του πρωταθλήματος.

Πραγματικά μόνο κασκαντέρ μπορούσε να μείνει ξύπνιος παρακολουθώντας αυτό το παιχνίδι.

ΛΕΣ ΚΑΙ ΣΦYΡΙΖΕ ΣΕ ΑΓΩΝΑ ΚΙΚ ΜΠΟΞΙΝΓΚ

Έμοιαζε αδύνατον για τους ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων να πάνε σε μία σωστή οργανωμένη προσπάθεια. Στο άθλιο θέαμα που παρακολουθήσαμε ευθύνη είχε και ο Γιώργος Κομίνης, που νόμιζες πως ακολουθούσε οδηγίες από αγώνα κικ μπόξινγκ. Είναι απαράδεκτο που δεν τιμώρησε ενέργειες που δημιούργησαν σοβαρό πρόβλημα στην σωματική ακεραιότητα των ποδοσφαιριστών. Η αγκωνιά του Σκόνδρα στον Ινσούα ήταν μία αντισυναδελφική ενέργεια που θα έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά, ενώ συνολικά άφησε ατιμώρητο το υπερβολικά σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων.

ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Ασφαλώς και το γεγονός αυτό δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τον Παναθηναϊκό. Άλλωστε δεν έκανε το παραμικρό για να αξίζει να φύγει με αποτέλεσμα από τους Ζωσιμάδες. Αποκλείεται να έχει αγωνιστεί άλλη ομάδα φέτος με τον ΠΑΣ και να δημιούργησε μόνο μία καθαρή ευκαιρία σε ροή αγώνα. Πρόσφατα έβλεπα το νικηφόρο αγώνα απέναντι στον Απόλλωνα και η ομάδα του Τεννέ είχε εκμεταλλευτεί σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι ο Παναθηναϊκός τις αμυντικές αδυναμίες, τα τακτικά κενά που εμφανίζει η ομάδα του Πετράκη. Ο ΠΑΣ δίχως να είναι καλός πήρε μία τεράστια νίκη και η αλήθεια είναι πως οριακά την άξιζε, καθώς ο αντίπαλός του δεν μπόρεσε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να κρατήσει μπάλα με ασφάλεια και να την κυκλοφορήσει σωστά.

ΤΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΕ ΜΑΤΙΑ

Υπήρχε ένα φανερό τακτικό κενό που ακολουθεί τον ΠΑΣ όταν παίζει με τρεις στην άμυνα, ανάμεσα στα μπακ και στα ακραία στόπερ. Αυτό το κενό ήταν έντονο ανάμεσα στον Νικολιά και στον Μιχαήλ. Τις ελάχιστες φορές που έβαλε την μπάλα κάτω ο Παναθηναϊκός και προσπάθησε να επιτεθεί οργανωμένα, το κενό αυτό έβγαζε μάτια. Χρειαζόταν απλά μία κίνηση στον χώρο και μία σωστή πάσα, για να βγει παίκτης μόνος του σε αυτόν τον χώρο. Το πρόβλημα ήταν πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε να φθάσει ψηλά με σιγουριά και να ψάξει για επιθετικές ενέργειες, έτσι η κίνηση σε αυτόν τον χώρο βγήκε μόλις τρεις φορές. Και τις τρεις αυτός που έκοψε, βρέθηκε μόνος του.

Η πρώτη φορά ήταν στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου όταν =ο Γιόχανσον γύρισε την μπάλα χωρίς να δει πρώτα τον λανθασμένο τρόπο που έκοψε ο Χατζηγιοβάνης, που πραγματοποίησε κίνηση η οποία έκανε αδύνατη την τροφοδότηση. Η δεύτερη σταμάτησε άδοξα, όταν από την μεγάλη πάσα του Μπουζούκη ο Γιόχανσον υποδείχθηκε λανθασμένα οφσάιντ. Η 3η φορά στο 87ο λεπτό έφερε και την μοναδική ευκαιρία του Παναθηναϊκού σε ροή αγώνα, όταν ο Άλτμαν τροφοδοτήθηκε σε σωστό χώρο και χρόνο από τον Καμπετσή, αλλά ο Βελλίδης κράτησε το 1-0. Είναι μεγάλο ζήτημα που απέναντι σε αντίπαλο ασύνδετο, με ένα τόσο χτυπητό κενό, ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να δημιουργήσει σε ροή αγώνα μόλις μία ευκαιρία!

ΚΑΤΗΦΟΡΑ

Το κακό είναι πως ο σύλλογος έχει μάθει να ζει με τα άλλοθι και τις δικαιολογίες. Νιώθω πως έχει φθάσει στο σημείο ο κόσμος του, να παρακαλά η ομάδα του να αδικηθεί ή να αντιμετωπιστεί άσχημα από διαιτητές και αντιπάλους για να μπορεί να διαμαρτύρεται. Το πρόβλημα δεν είναι όμως πως δεν τον σέβονται οι διαιτητές και οι αντίπαλοι. Συμβαίνει, αλλά αν στέκεσαι εκεί χάνεται η ουσία. Το πρόβλημα είναι πως τον βλέπουμε να παίζει με ομάδες όπως η Λαμία, ο Λεβαδειακός και ο ΠΑΣ και δεν είναι καλύτερο αυτό που προσπαθεί να παρουσιάσει στο γήπεδο. Αν σκεφτούμε με τι προοπτικές ξεκίνησε η χρονιά, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως όχι μόνο πρόοδος δεν υπάρχει, αλλά την ομάδα την έχει πάρει η κατηφόρα.

ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Σίγουρα επηρεάστηκε από τους τραυματισμούς των Κουλιμπαλί, Ινσούα. Βγήκαν από το γήπεδο οι δύο ποδοσφαιριστές που μπορούν να τρέξουν δυναμικά από τα άκρα. Δεν έδειξε όμως ευλυγισία ο Δώνης, ειδικά στην αποχώρηση του Κουλιμπαλί. Χρησιμοποίησε στον ίδιο χώρο έναν ποδοσφαιριστή τελείως διαφορετικών χαρακτηριστικών. Ο Παντελάκης είναι βαρύ κορμί, δύσκολος στο στρίψιμο, χωρίς την δυνατότητα να μεταφέρει την μπάλα και να δώσει το πλάτος και τα ανεβάσματα που θα πρόσφερε ο Κουλιμπαλί. Όταν παίζεις με τριάδα, είναι σημαντικό να υπάρχει από το κέντρο άμυνας μεταφορά μπάλας, να μπορούν οι παίκτες να κερδίσουν μέτρα, να μαρκάρουν όταν χρειάζεται τις επιθέσεις με πλάτος του αντιπάλου. Οι Παντελάκης, Μαυρομάτης δεν τα κατάφεραν σε κανένα από τα ζητούμενα του ρόλου τους και αυτό ήταν μεγάλο πρόβλημα.

ΑΣΥΝΔΕΤΟΣ

Το να έχεις δίδυμο στον άξονα και ο ένας εξ' αυτών να είναι ο φιλότιμος αλλά βαρύς και χωρίς την δυνατότητα μεταφοράς μπάλας, Πασχάλης Στάικος, είναι πρόβλημα. Έμοιαζε σαν να μην υπήρχε καθόλου μεσαία γραμμή για τον Παναθηναϊκό και το γεγονός αυτόν τον έκανε ασύνδετο. Ο ΠΑΣ πίεζε στην υποδοχή της μπάλας τους Κουρμπέλη, Μπουζούκη, δεν τους επέτρεπε να πάρουν κατοχή και να κάνουν περιστροφή για να βρεθούν πρόσωπο με την αντίπαλη άμυνα και ουσιαστικά κατέστρεψε το παιχνίδι του Παναθηναϊκό. Έμοιαζε σαν να ήταν αποκομμένος από παντού, δεν υπήρχε η παραμικρή ιδέα, κανένας τρόπος για να δημιουργηθεί μία επίθεση.

Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό ο χρόνος περνάει και η εικόνα σταδιακά γίνεται και χειρότερη. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι και να έχουμε υπομονή. Υπάρχει η καταγραφή της πραγματικότητας, που δεν μπορεί να κρυφτεί. Όμως αν δούμε το ρόστερ, δεν είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει. Είναι ένα σύνολο ποδοσφαιριστών που έχει αναλάβει μεγαλύτερες αρμοδιότητες απ' αυτές που μπορεί να κουβαλήσει αυτήν τουλάχιστον την εποχή, που για πρώτη φορά παίρνει τόσα πολλά παιχνίδια και φαίνεται πως έχει δημιουργηθεί ένα βάρος που τους έχει λυγίσει. Ο Δώνης πρέπει να βρει τον τρόπο να αποφορτίσει τους ποδοσφαιριστές του και να καταφέρει, να εμφανίσει ξανά κομμάτια από το ποδόσφαιρο που είδαμε στο ξεκίνημα της σεζόν.

Photo credits: Eurokinissi