Η ΑΕΚ είχε να αντιμετωπίσει ένα σύνολο που έπαιζε πολύ σφιχτό 4-1-4-1 σε χαμηλά μέτρα και αυτή την υπερβολικά συντηρητική επιλογή του αντιπάλου την αντιμετώπισε πολύ λανθασμένα στο πρώτο μέρος. Ωστόσο, στο δεύτερο κατάφερε ν' αλλάξει κάποια πράγματα και να νικήσει με 2-0. Πάμε να δούμε τα σημαντικότερα σημεία αυτής της αναμέτρησης.

Η ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΑΒΟΥ

Ο Μάκης Χάβος χρησιμοποίησε τον Μπεχαράνο στην θέση έξι και είχε απλωμένη στην ευθεία την τετράδα Τομάς, Μπλάζιτς, Δημούτσο, Καραμάνο. Η τακτική επιλογή ήταν η ομάδα του να ξεκινά άμυνα σε πολύ χαμηλά μέτρα, άφηνε τους παίκτες της ΑΕΚ να κατεβαίνουν τη σέντρα και ξεκινούσε την πίεση λίγα μέτρα κάτω από το ημικύκλιο του κέντρου.

Καταλαβαίνετε πως για να ανοίξεις μία ομάδα με την συγκεκριμένη προσήλωση, χρειάζεται να ανεβάσεις με ασφάλεια την τελευταία γραμμή άμυνας, να έχεις δεύτερες κερδισμένες μπάλες, να βάλεις πλάτος στο παιχνίδι σου και να δημιουργήσεις χώρους για να κινηθούν οι παίκτες σου, ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου. Αυτά τα στοιχεία δεν υπήρχαν στο πρώτο ημίχρονο και με έναν περίεργο τρόπο εμφανίστηκαν όλα στην επανάληψη.

ΟΛΑ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ

Στα δύο ημίχρονα μοιάζει σαν να παρουσιάστηκαν δύο διαφορετικές ομάδες. Ο Χιμένεθ με την επιλογή του να χρησιμοποιήσει ενδεκάδα χωρίς εξτρέμ εγκλώβισε τους παίκτες του. Στην πράξη το πλάτος στα δεξιά το έπαιρνε ο Μπακάκης, ενώ ο Γκάλο για έναν περίεργο λόγο έμπαινε διαρκώς εσωτερικά, χωρίς να παίρνει η ομάδα το παραμικρό από τη συγκεκριμένη λειτουργία των δύο ποδοσφαιριστών.

Ο Μάνταλος στα αριστερά φαινόταν χαμένος. Βάσει τακτικής, τις επιλογές στον άξονα τις περίμενε από τους Σιμόες, Κρστίτσιτς που δεν βοήθησαν καθόλου σε αυτόν τον τομέα. Πραγματικά, στο πρώτο μέρος έμοιαζε σαν να ήταν σχεδιασμένα όλα λάθος. Η Λαμία κράτησε για... πλάκα το μηδέν στην άμυνα, δεν δέχτηκε ούτε μία επίθεση από δημιουργία της ΑΕΚ και απειλήθηκε μόνο από μία σέντρα σουτ του Μάνταλου, που κατέληξε στο δοκάρι.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Στο δεύτερο ημίχρονο υπήρχε μόλις μία αλλαγή, με τον Κλωναρίδη να μπαίνει στην θέση του Γκάλο, αλλά η ομάδα ήταν μεταμορφωμένη. Ασφαλώς και τη διαφορά δεν την έκανε η παρουσία του "Κλώνα". Ο Βίκτωρας όμως έδωσε πλάτος, τρεξίματα, βοήθησε στο να ανοίξει η άμυνα της Λαμίας και είχε την ασίστ στο δεύτερο τέρμα. Ασφαλώς, και τη διαφορά την έκανε η διάθεση των υπολοίπων. Ξαφνικά οι παίκτες του Χιμένεθ βρήκαν ενέργεια, έπαιξαν σε πολύ πιο υψηλή ένταση και ο καθένας από το δικό του χώρο βοήθησε στο να αλλάξει ριζικά η εικόνα του παιχνιδιού. Η άμυνα ανέβηκε πιο ψηλά, με αποτέλεσμα οι Κρστίτσιτς, Σιμόες να κερδίσουν μέτρα και να μπουν μέσα στο παιχνίδι.

Η ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Η τριάδα που έκανε τη διαφορά στην επανάληψη ήταν αυτή των Κρστίτσιτς, Μάνταλου, Πόνσε. Ο Σέρβος άρχισε να παίζει κάθετα, να περνάνε επιλογές από τα πόδια του και με κάθετο κόψιμο πέτυχε το καθοριστικό δεύτερο τέρμα. Ακόμα δεν έχει δείξει τον πραγματικό του εαυτό, Σύντομα θα αποδειχτεί πως είναι πολυτέλεια για την ΑΕΚ, να έχει στον άξονα έναν ποδοσφαιριστή με την ικανότητα να αλλάξει παιχνίδι όπως ο Σέρβος, με ικανότητα να πατά περιοχή, να κόβει να δημιουργεί και να σκοράρει. Την επόμενη σεζόν, η ΑΕΚ θα έχει ένα πολύ δυνατό "όπλο" στον άξονα της. Ο Μάνταλος έκανε το καλύτερο του ημίχρονο ως δημιουργός από αριστερά, διάβαζε την άμυνα, πήγε σε ατομικές ενέργειες, δημιούργησε το γκολ του Πόνσε.

Ο ΜVP της ΑΕΚ ήταν ο Πόνσε και μόνο για το εκπληκτικό τέρμα που σημείωσε, μένοντας στον αέρα και αλλάζοντας την φορά της μπάλας με τον τρόπο που έστριψε το κεφάλι του, αλλά το γεγονός πως ήταν ο μοναδικός που είχε διάρκεια. Δεν είναι η πρώτη φορά το 2019 που ο Έσε μάχεται όταν η ομάδα δεν λειτουργεί, είναι δύσκολο αυτό για έναν σέντερ φορ και ο Αργεντινός αρχίζει να το βγάζει με συνέπεια. Στο πρώτο μέρος, που οι συμπαίκτες τους σερνόντουσαν, ο Πόνσε πολεμούσε μόνος του, στο δεύτερο που οι υπόλοιποι ανέβηκαν ο Πόνσε τους απογείωσε.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ

Ο Χάβος είναι ικανός προπονητής, το έχει αποδείξει, άλλωστε από την ημέρα που ανέλαβε η Λαμία τη μεταμόρφωσε.

Πιστεύω, όμως, πως πρέπει να έχει μετανιώσει την απόφασή του να βγάλει τόσο νωρίς τον φορ του από το παιχνίδι. Στην πραγματικότητα το πρόβλημα που δημιουργήθηκε ήταν διπλό. Ο Μπαράλες κούραζε περισσότερο τα στόπερ της ΑΕΚ από ότι ο Καραμάνος στην κορυφή και η λειτουργία του δεύτερου στα άκρα ήταν εντυπωσιακή στις αμυντικές καλύψεις.

Δεν βοήθησε το ίδιο ο Επστάιν σε αυτό το κομμάτι. Από τη στιγμή που βγήκε από τα δεξιά ο Καραμάνος ελευθερώθηκε ο Μάνταλος, που ερχόταν πολύ εύκολα σε κατοχή μπάλας, βρήκε περισσότερα μέτρα, όπως και το ίδιο συνέβη και με τους κεντρικούς αμυντικούς, στοιχεία που έκαναν τη διαφορά.

Η Λαμία σε ολόκληρο το παιχνίδι δεν είχε πλάνο να επιτεθεί και μέχρι την μεγάλη ευκαιρία του Αντέτζο στις καθυστερήσεις δεν απείλησε, όποτε δεν μπορούσε να ελπίζει σε τίποτα άλλο εκτός από το να είναι πολύ κακή η ΑΕΚ. Ήταν για ένα ημίχρονο και τόσο άντεξε, στην επανάληψη που οι παίκτες του Χιμένεθ άλλαξαν προσανατολισμό, κατάφεραν και έκαναν ένα σημαντικό βήμα πρόκρισης. Όλα δείχνουν πως πάμε για τρίτο στη σειρά τελικό "Δικεφάλων".