Είναι από τις φορές που επισημαίνω καταστάσεις οι οποίες (στη δική μου σκέψη) φαντάζουν ως ποδοσφαιρικά ανισόρροπες. Είχα γράψει στις 2 του Γενάρη το εξής: "Τη διαφορά στο μεταγραφικό παζάρι, θα την έκανε η απόκτηση ενός εξτρέμ από κάποιο ψηλότερο ράφι. Ναι μεν η αμεσότητα της απόκτησης των δύο που αποτελούσαν προτεραιότητα στο πλάνο του προπονητή, έδωσε πίσω τις χαμένες λύσεις των Μάνταλου - Γιόχανσον, όμως η κάλυψη δύο απωλειών δεν συνιστά από μόνη της ολοκληρωτική ενίσχυση. Η ΑΕΚ εξακολουθεί να παραμένει "γυμνή" στις πτέρυγες, καθώς πέραν των καλοκαιρινών αστοχιών, έχασε και αυτούς που θεωρητικά είχε, έστω για κάποια αγωνιστικά λεπτά, όπως για παράδειγμα ο Πατίτο".

Διάολε, με την απορία έχω μείνει... Οι υπεύθυνοι για το μεταγραφικό σχεδιασμό, αναζητούσαν αριστερό εξτρέμ (και μπακ) από τον περασμένο Οκτώβριο, προτού ακόμα τραυματιστούν, αρχικώς ο Μάνταλος και ακολούθως ο Γιόχανσον. Αντιλαμβάνομαι ότι διαφοροποιήθηκαν οι προτεραιότητες λόγω των απρόσμενων αναγκών που δημιουργήθηκαν, ωστόσο ακόμα και τότε, το "σκάουτινγκ" (μέσω προτάσεων από ατζέντηδες και μόνο) για τη συγκεκριμένη θέση, συνεχιζόταν. Υπήρχε επαφή του Λυμπερόπουλου με την Πόρτο για τον Ερνάνι, ο Μπαρμπαλιάς είχε ταξιδέψει στη Γαλλία για να δει τον Καμαρά (όμως τραυματίστηκε σοβαρά σε εκείνο το ματς!). Υπήρχε κινητικότητα. Είναι να απορείς... "Βρωμάει" ο τόπος από εξτρέμ, δεν κατάφεραν να βρουν έναν της προκοπής; Μα ούτε έναν;

Θα μου πείτε (και δίκιο θα έχετε), εξαρτάται και από το διαθέσιμο μπάτζετ. Σύμφωνοι, η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα της σπατάλης. Αλλά για μια στιγμή... Αν τα βάλει κανείς κάτω και μετρήσει τα χρήματα από τα συμβόλαια που έχει γλιτώσει τον Ιανουάριο, στο τέλος θα βγει με κέρδος από τις κινήσεις του χειμερινού μεταγραφικού παραθύρου. Όχι απλώς δεν έχει κάνει κάποια υπέρβαση (σε χρονικό σημείο μάλιστα που κυνηγάει τρεις τεράστιους στόχους) στη θέση που αποδεδειγμένα υποφέρει, αλλά βρίσκεται και στο συν!

Αποχώρησαν οι Πατίτο, Τρίστασον και Βινίσιους (6μηνο που θα κόστιζε με την εφορία, κοντά στο 1 εκατ., χρήματα τα οποία εξοικονομήθηκαν), η FIFA αποζημιώνει πλήρως το συμβόλαιο του Γιόχανσον (χώρια οι 300.000 ευρώ που θα έρθουν ως μπόνους, εφόσον καταφέρει να μπει στην αποστολή της Σουηδίας για το Μουντιάλ) και αποκτώνται ως ελεύθερος ο Μασούντ και με πληρωμή 130.000 ευρώ ο Μοράν, οι οποίοι ζήτημα είναι αν θα κοστίσουν μαζί (συμπεριλαμβανομένης της εφορίας) παραπάνω από 500.000 ευρώ μέχρι το καλοκαίρι. Δεν αναφέρομαι καν στα πλούσια έσοδα από το Europa League. Μακάρι να μπουν στο γήπεδο. Καταπιάνομαι απλά με την οικονομική προσέγγιση των προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΕΜΑ;

Στη μεγάλη ευθεία των τελικών στόχων, η ΑΕΚ όχι απλώς δεν βγήκε στο παζάρι διατεθειμένη να ξοδέψει, τουναντίον κατάφερε να μειώσει και τα κόστη της. Ως λογική εταιρείας είναι για να χειροκροτείς. Ως ποδοσφαιρική λογική όμως, συνιστά στρατηγική που πληγώνει την ομάδα. Το χθεσινό παράδειγμα απέναντι στην ΑΕΛ, δεν είναι το πρώτο. Τα ίδια προβλήματα απέναντι σε κλειστές άμυνες, η ομάδα τα αντιμετώπισε πολλές φορές. Κόντρα στη Λαμία, πήρε το ματς με το επίμαχο πέναλτι, χωρίς παιχνίδι από τις πτέρυγες.

Στα Γιάννινα ήταν ακίνδυνη από τα άκρα κι αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, ο ΠΑΣ είχε τις κλασικές ευκαιρίες και η ισοπαλία βόλεψε. Στην Ξάνθη το ίδιο, απέναντι σε 9 παίκτες, με το ζόρι το Χ. Στο ΟΑΚΑ, ο Ατρόμητος πήρε διπλό με την Ένωση να κάνει ανούσιες γιόμες, ενώ στο ίδιο γήπεδο, ο Απόλλωνας απέσπασε ισοπαλία, με την ΑΕΚ να "πίνει" θάλασσα σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Αφήνω εκτός την τραγωδία στην Τρίπολη, διότι εκεί έγιναν όλα λάθος, το στήσιμο και οι επιλογές ήταν εξ αρχής καταδικαστικοί παράγοντες.

Έχεις πολλά περισσότερα από ένα παραδείγματα για να ισχυρίζεσαι τόσο άνετα ότι δεν χρειάζεσαι εξτρέμ (βασικά έναν παικταρά εξτρέμ). Σε διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα. Τι είπε χθες ο Φυντάνης; "Μπλοκάραμε τον άξονα της ΑΕΚ και τέλος". Υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί ότι αυτό αποδείχθηκε στο γήπεδο; Τι είπε ο Παναγιώτης Κονέ; "Σε αυτά τα παιχνίδια οι λύσεις έρχονται από τα άκρα. Προσπαθήσαμε αλλά δεν μας βγήκε". Υπάρχει κάποιος που να μην συμφωνεί; Και πώς να έρθουν οι λύσεις από τα άκρα με εξτρέμ τον Κλωναρίδη (νισάφι πια με την επιμονή σε παίκτες που δεν δίνουν τίποτα) και αριστερό μπακ τον Μπακάκη ο οποίος προσπαθεί φιλότιμα να υπηρετήσει ρόλο που ξεκάθαρα δεν έχει μεσοεπιθετικά.

Γι αυτό ακριβώς λοιπόν ήταν μείζον θέμα η απόκτηση ενός ξεχωριστού εξτρέμ, που είτε επειδή αποφεύχθηκαν οι δαπάνες, είτε διότι υπήρξε ανεπάρκεια στην προσπάθεια εύρεσης ενός παίκτη με ικανότητες που θα έπειθε τον Χιμένεθ ότι μπορεί να προσφέρει αμέσως, εν τέλει δεν ήλθε. Και τώρα η ίδια ΑΕΚ, λέει ότι μάλλον είναι αργά. Χαίρω πολύ... Ασφαλώς ο προπονητής είναι συμμέτοχος σε αυτές τις αποφάσεις από τη στιγμή που ο ίδιος είπε ότι "είμαστε σούπερ και έτσι, δεν τρελαινόμαστε για εξτρέμ". Όλοι μαζί αποφασίζουν, όλοι μαζί λογοδοτούν.

Ολοκληρώνω λέγοντας ότι στα ντέρμπι και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, η ΑΕΚ όπως εμφανίζεται σήμερα, θα είναι πιο ουσιώδης από ότι στα ματς όπως το χθεσινό, αλλά και όλα όσα προηγήθηκαν και κατέδειξαν την εμφανή αδυναμία της να κάνει παιχνίδι από τα άκρα απέναντι σε ομάδες που ξέρουν να παίζουν σκληρή και μαζική άμυνα (οι Λεβαδειακός και Παναιτωλικός είναι πίσω σκορποχώρια). Μισή ευκαιρία δεν είχε χθες η ομάδα. Όμως κόντρα σε αντιπάλους που έχουν σκοπό να παίξουν και αφήνουν χώρους, το παιχνίδι χωρίς εξτρέμ τη βολεύει μια χαρά. Το θέμα είναι ότι τα πρωταθλήματα τα "καθαρίζεις" όταν παίρνεις τα ματς (έστω τα μισά) από τα πολλά στα οποία που η ομάδα πέταξε τζάμπα βαθμούς. Σε μεγάλο βαθμό λόγω αυτής της ξεκάθαρης έλλειψης εναλλακτικού σχεδίου.

Photo Credits: Eurokinissi