Συγκινούμαι με τους ποδοσφαιριστές που κλαίνε. Σκέφτηκα πόσοι (από τόσες και τόσες ομάδες) το έχουν πάθει από τη σύγχυση της στιγμής και το αίσθημα της αδικίας την τελευταία εικοσαετία της διαιτητικής ασυδοσίας στην Ελλάδα, οπότε για μια στιγμή, συμπάθησα και τον Μποτία.

Μετά είδα ξανά τις φάσεις, πολύ πιο προσεχτικά και θυμήθηκα τα πιτσιρίκια που τα καλοκαίρια μαζεύονται σε μια αλάνα (ναι, υπάρχουν ακόμα στην περιοχή μου) κοντά στο σπίτι μου και την κλωτσούν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τέτοιο φάουλ στη φάση που ο Γιακουμάκης απλά βάζει το χέρι του μπροστά και ο Ισπανός των +80 κιλών γκρεμίζεται σαν φτερό στον άνεμο, δεν θα ζητούσε ούτε ο 7χρονος της παρέας που παίζει με τους κατά πολύ μεγαλύτερούς του και είναι συνεχώς κάτω επειδή δεν αντέχει στα τζαρτζαρίσματα. Ο Νικολάκης θα ντρεπόταν...

Κι όμως, δεν αισθάνεται ίχνος ντροπής ένας ολόκληρος οργανισμός, ο οποίος σε βάθος χρόνου έχει απολαύσει σκανδαλώδη εύνοια, να στήσει προπαγάνδα γύρω από μία τόσο καθαρή φάση. Και μία ακόμα, αυτή που πάλι ο Μποτία, ζητεί πέναλτι. Από αυτές που ο Ισπανός κάνει 2-3 σε κάθε ματς, πρόχειρα θα θυμηθώ το σπρώξιμο στον Μάνταλο στο περυσινό 1-2 του Κυπέλλου (πασιφανές πέναλτι) και το επιθετικό φάουλ με το οποίο άνοιξε το σκορ στο μετέπειτα 4-0 του πρωταθλήματος επί Δέλλα. Δέκα σκάλες πιο ψηλά και οι δύο περιπτώσεις σε επίπεδο παράβασης, από αυτό που ο Ισπανός ζητά στη φάση με το Βράνιες. Φυσικά τότε, στα αποδυτήρια δεν έκλαιγε. Γελούσε...

Στην ανατροπή του πρώτου γύρου, το πρόβλημα ήταν ο Χάσι. Σε αυτή του δεύτερου, αρχικά στοχοποιείται η διαιτησία του εξαιρετικού Παπαπέτρου (ένα έξτρα μπράβο σε εκείνον επειδή δεν «μάσησε» από την προσπάθεια να εμφανιστεί φοβισμένος στο γήπεδο, τις ημέρες που προηγήθηκαν του αγώνα) και από σήμερα θα την πέσουν στον Γκαρσία. Παλιά τους τέχνη κόσκινο το να αποπροσανατολιστεί ο μέσος οπαδός του ΟΣΦΠ. Εδώ τα επεισόδια δεν τα έκαναν «χούλιγκαν» της ομάδας. Ήταν οι εξωγήινοι παρέα με τους Νεφελίμ…

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ…

… αποκτά έξτρα σημασία. Έχει ακόμα μία ευκαιρία, την τέταρτη φέτος να δείξει στον Ολυμπιακό, γιατί είναι καλύτερη ως ομάδα. Ως σύνολο. Δεν χαμηλώνω το επίπεδο σημαινόντων παικτών του αντιπάλου, η υπεροψία ήταν πάντοτε κακός σύμβουλος. Σε διδάσκει να μην αναγνωρίζεις το δίκαιο κάθε ήττας, να μην σέβεσαι τον αντίπαλο. Η ΑΕΚ δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ αυτού του επιπέδου. Θα σεβαστεί τον Μάριν, τον Οφόε, τον Μιραλάς, τον Ανσαριφάρντ, τον Φορτούνη (αν και πέφτει πιο εύκολα και από τον Νικολάκη), γι αυτό και θα έχει τύχη να τον νικήσει για τρίτη φορά φέτος (εκτός κι αν πάμε σε πρόκριση με πέναλτι που μπορεί να συμβεί μόνο μέσω ενός 0-0).

Ας κάτσουν όμως να σκεφτούν λίγο παραπάνω και οι ίδιοι οι ΑΕΚτζήδες, διότι σε πολλές περιπτώσεις το έχουν παρακάνει με την εμμονή τους κατά του Χιμένεθ. Δεν είναι δυνατόν να ανακοινώνεται η ενδεκάδα και να πλημμυρίζουν τα Social με ειρωνείες, κακεντρεχείς εξυπνάδες έως και ύβρεις κατά του προπονητή επειδή δεν ξεκίνησε ο Λιβάγια (που παρεμπιπτόντως αισθάνθηκε ενοχλήσεις) και τοποθετήθηκε αριστερά ο Μπακάκης. Δίχως να έχουν την ψυχραιμία αναρωτηθούν το γιατί ή να σκεφτούν ότι ενδεχομένως υπάρχει κάποιο τακτικό σχέδιο.

Συνέλθετε! Μιλάμε για τον προπονητή, με τον οποίο η ΑΕΚ συμπλήρωσε 20 σερί ματς χωρίς ήττα. Και το πλάνο ήταν τόσο ξεκάθαρο… Απέναντι σε μια ομάδα κακοδουλεμένη, η οποία «σκάει» μετά το 55’-60’, είχε σαφή στόχο να πάρει το ματς στο τελευταίο ημίωρο. Φαινόταν αυτό από τα μέτρα που σταδιακά η ομάδα έπαιρνε στο γήπεδο. Δεν είναι απλό όσο το φαντάζεται κάποιος από τον καναπέ του, να πηγαίνεις σε ένα γήπεδο που βράζει, με όσα προπαγανδιστικά έχουν συμβεί για τον επηρεασμό της διαιτησίας, έχοντας νοοτροπία κυριαρχίας από το πρώτο λεπτό. Απαιτούνται εξυπνάδα και σχέδιο.

Την Τετάρτη, αυτή η ομάδα δικαιούται όσο το δυνατόν ισχυρότερη οπαδική παρουσία στο ΟΑΚΑ, σε ακόμα μία προσπάθεια να παραμείνει ενεργή σε όλους τους στόχους. Σε αυτή την ΑΕΚ, τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές της, ασφαλώς και τη διοίκησή της η οποία εξασφαλίζει τις ιδανικές συνθήκες εργασίας ενώ παράλληλα χτίζει γήπεδο, αξίζουν χωρίς περιστροφές, η στήριξη και η παρουσία.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολλά και διαδοχικά τα επόμενα εντός έδρας ματς σε εξαιρετικά δύσκολη εποχή οικονομικά και πλέον η ομάδα σας χρειάζεται εξίσου, σε κάθε ένα από αυτά. Είστε όμως πάρα πολλοί για να μην υπάρχουν το λιγότερο τη φορά, 30.000 ΑΕΚτζήδες στο ΟΑΚΑ. Απαιτήστε το από τον εαυτό σας, όπως απαιτείται από την ομάδα.

Photo Credits: Eurokinissi