Αφού ποινικοποιήσαμε ακόμα και το γεγονός ότι η ομάδα πέτυχε 4 τέρματα σε 5 ευκαιρίες (κρίμα που δεν έκανε ας πούμε 28, με κίνδυνο να μη σκοράρει ποτέ), ας επιστρέψουμε στην ουσία του θέματος και στα… πενηνταράκια της καθημερινής κιτρινόμαυρης πραγματικότητας. Τι παρέλαβε ο Μανόλο Χιμένεθ;

-Μια ομάδα καταρρακωμένη ψυχολογικά, η οποία έχοντας ξεχάσει πως είναι να νικά, εμφάνιζε πολλάκις πρόσωπο παραίτησης και διάλυσης στα παιχνίδια της.

-Ένα σύνολο δίχως συγκεκριμένες ποδοσφαιρικές αρχές, το οποίο καλυμμένο πίσω από μία ανέφικτη προσέγγιση «εμείς θα παίζουμε μπαλίτσα», πήρε ένα σφουγγάρι και έκανε τον πίνακα πάλι μαύρο. Σβήνοντας μια και έξω, όσα τη χαρακτήριζαν πέρυσι.

-Μια παρέα που είχε πάψει να λειτουργεί εδώ και καιρό ως τέτοια, με παίκτες που είχαν απομακρυνθεί από την κεντρική ιδέα του «όλοι για έναν». Ίσως το πιο δύσκολο να μαζέψεις ξανά, μέσα στην ίδια τη σεζόν και μάλιστα στα τελειώματά της (Απρίλης μας μπήκε).

-Μια κατάσταση εξοντωτικής αλληλουχίας τραυματισμών, οι περισσότεροι εκ των οποίων προφανώς λόγω της κακής προσέγγισης του ρόστερ από το αρμόδιο αποτυχημένο επιτελείο, αλλά και της δουλειάς που είχε προηγηθεί ώστε να παρουσιάζεται σκασμένη από δυνάμεις και ιδέες στα δεύτερα ημίχρονα, όταν πέρυσι πατούσε το γκάζι σε αυτά.

ΤΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΧΙΜΕΝΕΘ;

-Μια ομάδα που παίρνει τα πάνω της σε ψυχολογία, αρχίζει να πιστεύει στις δυνατότητές της και να βρίσκει εκείνη τη μαγιά που πέρυσι την οδηγούσε σε νίκες και ένα πολύ σπουδαίο ευρωπαϊκό σερί.

-Ένα σύνολο που σιγά σιγά μέσα από τη στοχευμένη δουλειά και με τα λογικά σκαμπανεβάσματα να υπάρχουν καθώς η μετάβαση από το βαθύ ύπνο στην καθημερινή έντονη αφύπνιση δεν είναι εύκολη, βρίσκει τις περυσινές αρχές της και προσπαθεί να «χτίσει» πάνω σε αυτές. Ομάδα του Χιμένεθ εν ολίγοις, απόλυτα συμπαγής ανασταλτικά (ούτε καν υποψία φάσης ο Παναιτωλικός) και συνάμα υπομονετική και κυνική σε ότι κερδίζει μέσα από τη μεσοεπιθετική δουλειά της. Το είδαμε και με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι αυτό.

-Μια παρέα που επιτέλους, δείχνει ενωμένη ξανά, με παίκτες που βρίσκουν μέσα από τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεών τους, ο ένας τον άλλον. Που χαίρονται μαζί και κυρίως, που λειτουργούν μαζί για χάρη του συνόλου όταν βρίσκονται στο γήπεδο, ανεξαρτήτως αλλαγών σε πρόσωπα,.

-Μια κατάσταση που έχει έναν συγκεκριμένο ορίζοντα, σκοπό και στόχο. Δεν αφίχθη ο Χιμένεθ για να κάνει την ΑΕΚ σαγηνευτική ή να τάξει μπαλάρα δίχως αποτελέσματα. Επέστρεψε για να την καταστήσει εκ νέου σκληρή, μεθοδική και αποτελεσματική. Με το μυαλό να ταξιδεύει στον τελικό του Κυπέλλου, εφόσον καταφέρει να βρεθεί εκεί.

ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΦΙΛΕ ΑΕΚΤΖΗ;

Μια προσπάθεια που έχει ως αφετηρία το να μπουν οι βάσεις για να σωθεί η σεζόν, με την κατάκτηση ενός τίτλου. Δεν μπορείς να ζητάς από έναν άνθρωπο που σου απέδειξε ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει, να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα σε ελάχιστο χρόνο και να βγάλει χρυσάφι από τα (ψυχολογικά κυρίως) «κουφάρια» που παρέλαβε.

Μπορείς ωστόσο να διακρίνεις και να του αναγνωρίσεις την προσπάθεια για συγκεκριμένη δουλειά, ώστε αυτό που υπάρχει ως στόχος, να αποδειχθεί ότι όντως είναι και εφικτός. Αυτό κάνει ο Χιμένεθ, αυτό προσπαθεί να σου δώσει. Την ευκαιρία να χαρείς ξανά, να νιώσεις και πάλι καλά με την ομάδα σου, να διαπιστώνεις ότι δουλεύει συνολικά, ομαδικά, στοχευμένα για να βγάλει κάτι από αγωνιστικό ρημάδι το οποίο διαλυόταν.

Οτιδήποτε άλλο, συνιστά μια ουτοπική θεώρηση των όσων μπορούν να συμβούν και να ισχύσουν, βάσει των όσων παρέλαβε. Όλοι επιζητούμε το όμορφο, το διαφορετικό, το ξεχωριστό. Ας βολευτούμε στην παρούσα φάση, με αυτό που είναι όντως εφικτό και ίσως (ξαναλέω ίσως) υλοποιήσιμο. Δεν είναι ο καιρός για να ονειρευόμαστε πράγματα, ας είμαστε λοιπόν πραγματιστές και (όσο μπορούμε) δίκαιοι στην αναγνώριση του δουλειάς που γίνεται με πολύ συγκεκριμένο προσανατολισμό.