Θα διαφοροποιηθώ σημαντικά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, σύμφωνα με την οποία η ΑΕΚ πραγματοποίησε στην Τρίπολη μία από τις πιο πειστικές εμφανίσεις της φέτος. Θα συμφωνήσω στο ότι είχε όντως μια (σχετικά) ικανοποιητική εικόνα σε διαστήματα του ματς, γεγονός το οποίο ωστόσο επιβεβαιώνει αυτό που κατ’ εξακολούθηση διαπιστώνεται σε όλη τη διάρκεια της σεζόν: μία μόνιμη αντιφατικότητα.

Η εικόνα της ΑΕΚ δεν θα αλλάξει ριζικά προς το καλύτερα, εφόσον δεν διαφοροποιηθεί σημαντικά η αρχική ενδεκάδα της κατά την τρέχουσα και πολύ περισσότερο, κατά την επόμενη μεταγραφική περίοδο. Προσέξτε, δεν αναφέρομαι σε «πέταμα» των υπαρχόντων βασικών από το ρόστερ, αλλά σταδιακή μετακόμισή τους στον πάγκο ως εναλλακτικές λύσεις και προσπάθεια για πώληση κάποιων εξ αυτών. Ας γίνω πιο ξεκάθαρος:

Στο ξεκίνημα της σεζόν 2020-21, βασικοί θα πρέπει να είναι ο Μπάρκας, ο Λιβάγια και ο Ολιβέιρα, εφόσον κάποιος εξ αυτών δεν έχει αποχωρήσει, για τον οποιονδήποτε λόγο. Ίσως και ο Γαλανόπουλος λόγω προοπτικής και επειδή όταν του έδειξαν εμπιστοσύνη στην Εθνική και στην ΑΕΚ, άρχισε να παίρνει τα πάνω του. Ουδείς άλλος!

Αν πωληθεί ο Μάνταλος, το οποίο καλό θα ήταν να προκύψει κάποια στιγμή (και για τις δύο πλευρές, όχι για λόγους έλλειψης ποιότητας, αλλά ολοκλήρωσης μιας σχέσης που τείνει να γίνει ρουτίνα), με δύο εξτρέμ ποιότητας στις πτέρυγες και τον Κροάτη πίσω από τον Πορτογάλο στην κορυφή της επίθεσης, το "4-2-3-1" που ο Καρέρα θέλει να "παγιώσει", θα έχει πολύ διαφορετική εφαρμογή από αυτή που έως σήμερα καταγράφεται.

Στη μεσαία γραμμή, ασχέτως αν ο Σιμάνσκι αποδειχθεί το "κελεπούρι" που στην ΑΕΚ περιμένουν ότι θα εξελιχθεί, τότε θα πρέπει να αποκτηθεί επιπλέον ένας μέσος με ηγετικά προσόντα και καλύτερη ικανότητα στη δημιουργία. Ο Γαλανόπουλος να είναι ο ένας εκ των τριών που θα εναλλάσσονται στο αρχικό σχήμα, κάποιος εκ των Σιμόες ή Κρστίτσιτς καλό θα είναι να πωληθεί και να παρθεί μια απόφαση για τον Σαμπανάτζοβιτς (να παραμείνει ή να δοθεί δανεικός για να παίζει σε μόνιμη βάση).

ΧΤΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ Ο ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΦΟΡ

Αν υποθέσουμε ότι είτε με την αποχώρηση του Μπάρκα, είτε όχι, η ΑΕΚ είναι καλυμμένη στη θέση του τερματοφύλακα με τους Τσιντώτα και Αθανασιάδη (παρόλο που και τούτο ακόμα, σηκώνει μπόλικη συζήτηση), για τους τέσσερις μπροστά από τον "κιτρινόμαυρο" κίπερ, εκ των πραγμάτων η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν. Ουδείς εκ των υπαρχόντων πείθει με την εικόνα του τις τελευταίες δύο σεζόν, ότι αξίζει μόνιμη θέση βασικού, σε μια ομάδα με στόχο τον πρωταθλητισμό.

Βασικά υπάρχει ένας, αλλά αυτός είναι ο Βράνιες, με ότι συνεπάγεται η περίπτωσή του. Θεωρώ ότι το λάθος της εκ νέου συζήτησης με έναν ποδοσφαιριστή που όντως είναι ο καλύτερος αμυντικός που διαθέτει η ομάδα, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να αποδειχθεί ξανά ανακόλουθος υποσχέσεων και να κάνει το σύλλογο άνω-κάτω, δεν πρέπει να επαναληφθεί. Είναι ένα ρίσκο που πρέπει να αποφευχθεί.

Στο δεξί άκρο της άμυνας, η αδυναμία του Μπακάκη να κάνει πράγματα στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, «φωνάζει» φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά, λόγω του ότι… Γκάλο έφυγε και Παουλίνιο ήλθε. Φιλότιμος, δουλευταράς, εργατικός ο Πορτογάλος, αλλά από τις καλές περιόδους του Βραζιλιάνου προκατόχου της θέσης, απέχει σημαντικά σε ποιότητα, συνέπεια και υπηρεσίες. Είναι χιλιόμετρα πίσω του. Συμπερασματικά, λέμε ναι στην παραμονή του διεθνούς άλλωστε (και πολυθεσίτη όποτε αυτό απαιτείται) Μπακάκη, αλλά με έναν ικανό μπακ-χαφ μπροστά του.

Στην απέναντι πλευρά, ο Χουλτ απογοητεύει φέτος και προσωπικά δεν εντοπίζω κάπου προφανή λόγο ανανέωσης της συνεργασίας μαζί του, από τη στιγμή που ο Λόπες, με τον οποίο η ΑΕΚ δεσμεύεται έως το καλοκαίρι του 2022 είναι επίσης σε κατάσταση μεγάλης απόστασης από τον παίκτη που ο ίδιος ήταν τη σεζόν 2017-18. Πρέπει να έρθει κάποιος πιο aggressive, με περισσότερη ποιότητα και ισορροπία στο παιχνίδι του από τους δύο. Ο Πορτογάλος το προσπαθεί, αλλά ακόμα δεν έχει επιστρέψει σε παλιές υψηλές πτήσεις, σαν αυτές που πραγματοποιούσε πριν από το σοβαρό τραυματισμό στο γόνατό του.

Στο κέντρο της άμυνας, εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα, ειδικά όταν ο Βράνιες παίρνει απουσίες. Ο Τσιγκρίνσκι μοιάζει να είναι δύο ταχύτητες πίσω από τον στόπερ που ήταν τη σεζόν του πρωταθλητισμού, κάνει πολλά φάουλ ακόμα και σε εύκολες φάσεις, έχασε το προσόν να βγαίνει πρώτος στη μπάλα χάρη στην οξυδέρκειά του, διότι πλέον, το σώμα δεν ακολουθεί. Ο Οικονόμου δεν πείθει για βασικός και ο Σβάρνας είναι ακόμα πιο πίσω.

Συμπερασματικά, η ενδεκάδα της ΑΕΚ την επόμενη σεζόν, θα μπορούσε (ή μήπως θα έπρεπε;) να είναι: Μπάρκας, δεξί μπακ, στόπερ, στόπερ, αριστερό μπακ, Σιμάνσκι (;) μέσος, αριστερό εξτρέμ, δεξί εξτρέμ, Λιβάγια, Ολιβέιρα. Και πάγκος με όσους εκ των Μπακάκη, Λόπες, Κρστίτσιτς, Βέρντε, Αλμπάνη, δεύτερου φορ (αντί του Γιακουμάκη), Οικονόμου, ακόμη ενός στόπερ, Γαλανόπουλου, Σαμπανάτζοβιτς + των δύο μεσοεπιθετικών αντί των Κλωναρίδη και Ντέλετιτς, επιλέξει ο προπονητής. Έτσι θα μπορούσαμε να μιλάμε διαφορετικά…

Photo credits: Eurokinissi