ΑΕΚ: Ματς καθρέφτης μιας χρονιάς
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τα δύο πρόσωπα της ΑΕΚ στο «Καραϊσκάκης», καθώς και για όσα είπε και δεν είπε ο Μανόλο Χιμένεθ πάνω σε θέματα που χρήζουν απαντήσεων.
Κάθε βαριά ήττα, κλονίζει έναν οργανισμό. Ακόμα περισσότερο όταν επέρχεται μετά από κραταιά εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο και χαμένες ευκαιρίες για δεύτερο γκολ. Ωστόσο, ας μη γελιόμαστε, η χθεσινή εικόνα της ΑΕΚ ήταν ο καθρέφτης όλης της χρονιάς. Μια ομάδα ασύνδετη και ανήμπορη να ολοκληρώσει μεγάλες απαιτήσεις. Με καλά διαστήματα σε σημαντικά παιχνίδια, αλλά και απαράμιλλη ικανότητα να μην παίρνει στο τέλος τίποτα από αυτά.
Δεν αλλάζουν αυτά τα πράγματα από τη μία ημέρα στην άλλη. Ούτε η φυσική κατάσταση διορθώνεται, ούτε η νοοτροπία σφυρηλατείται (στα περυσινά δεδομένα) με το γύρισμα ενός διακόπτη. Είναι πολλά τα ζητήματα με τα οποία οι άνθρωποι της ομάδας πρέπει να καταπιαστούν. Διότι πέραν του πόσα χρήματα ξοδεύονται ή θα έπρεπε να δαπανηθούν για το έμψυχο υλικό (κάτι καθαρά υποκειμενικό), θα πρέπει να υπάρχει και ένα ορθό ποδοσφαιρικό σχέδιο, το οποίο να υποστηρίζεται από στελέχη ικανά να το «τρέξουν», βελτιώνοντας την ομάδα το χρόνο με το χρόνο.
Η ΑΕΚ παρουσιάζει μεγάλη αδυναμία στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αντί να εκσυγχρονίζεται και να εμπλουτίζει τη λειτουργικότητά της με ανθρώπους περισσότερο ικανούς στο «χτίσιμο» ομάδων, δεν παραμένει απλά στάσιμη. Κάνει βήματα προς τα πίσω. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τα ταξίδια επιμόρφωσης του τεχνικού διευθυντή της, δεν υπάρχει. Σύμφωνοι, καλό είναι να μαθαίνεις, να ανοίγεις πόρτες, να ρωτάς, να αναζητάς την προσωπική βελτίωση στη δουλειά σου. Μελλοντικά, ίσως (το ξαναγράφω, ΙΣΩΣ) και να πετύχεις κάποια πράγματα για τον εαυτό σου.
Η ΑΕΚ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
Όμως εδώ μιλάμε για την ΑΕΚ... Την ομάδα που δεν έχει χρόνο να περιμένει το πότε θα μάθει ο Nο. 1 για το βασικό σχεδιασμό της, να ξεχωρίζει ότι ένας παίκτης όπως ο Μοράν, δεν κάνει για τη δουλειά που τον φέρνει στην ομάδα. Την ομάδα η οποία δεν διαθέτει την πολυτέλεια να σπαταλά τρεις συνεχόμενες μεταγραφικές περιόδους για να πετύχει ένα deal που θα προσθέσει στο ρόστερ κάποιον εξτρέμ της προκοπής. Την ομάδα που πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο εύστοχη στις επιλογές της, βάσει του μπάτζετ που διαθέτει, για να βρει κι άλλους Λόπες, Σιμόες, Γιόχανσον, Τσόσιτς, Βράνιες, ακόμα και τον Κρστίτσιτς που εν τέλει μάθαμε ότι τον «έψησε» ο αποχωρήσας Ματιάσεβιτς.
Δεν είναι η ήττα στο «Καραϊσκάκης» το θέμα, ούτε θα αποτελούσε γιατρικό στα θέματα λειτουργίας το να μην έχανε η ΑΕΚ εκεί. Άλλα πράγματα χρήζουν διερεύνησης, όπως επί παραδείγματι το γιατί οι τερματοφύλακες της ομάδας, αντί να βελτιώνονται (όπως είχε αρχίσει ξεκάθαρα να συμβαίνει με τον προηγούμενο προπονητή τερματοφυλάκων Κώστα Καμπόλη, ο οποίος όλως περιέργως αντικαταστάθηκε), παρουσιάζουν στασιμότητα, αν όχι κάμψη. Ειδικότερα ο Μπάρκας, ο οποίος παίζει και πολύ περισσότερο.
Επίσης, απάντηση πρέπει να δοθεί και στα εξής: με ποιο ποδοσφαιρικό κριτήριο αποφασίστηκε ότι μετά το «κόψιμο» του Λαμπρόπουλου, τον πιο γρήγορο κεντρικό αμυντικό της ομάδας, κενό στους στόπερ δεν προκύπτει επειδή υπάρχει ο Σβάρνας; Αυτός δηλαδή που δεν εμπιστεύτηκε ποτέ ο Ουζουνίδης, ούτε διαφαίνεται ότι θα αναβαθμίσει ο Χιμένεθ. Με ποιο ποδοσφαιρικό κριτήριο επίσης, η ΑΕΚ αποφάσισε να μην αποκτήσει αριστερό μπακ το Γενάρη, κάνοντας «λάστιχο» τον Χουλτ με τα γνωστά αποτελέσματα: off για 1-1,5 μήνα και... Μπακάκη βάστα γερά!
Όταν λοιπόν εμφανίστηκε το πρόβλημα με τον Τσιγκρίνσκι, ο Χιμένεθ διαπίστωσε ότι η εφαρμογή του «3-5-2», δηλαδή του βασικού σχεδίου του, ήταν αδύνατη. Η τετράδα Οικονόμου, Τσόσιτς, Γκάλο, Μπακάκης, θα ήταν η τελευταία που θα έβαζε στο μυαλό του, αν είχε τις επαρκείς και λογικές λύσεις. Κι εν τέλει κατέληξε σε αυτήν, καθώς δεν μπορούσε να κάνει και κάτι άλλο, επειδή οι αποφάσεις που πάρθηκαν με γνώμονα τις ανάγκες του ρόστερ, ήταν «μπακαλίστικες» και αντιποδοσφαιρικές. Ποια ακριβώς είναι η επίδραση των κομβικών στελεχών της ομάδας σε αυτά τα θέματα;
Ο ΚΡΣΤΙΤΣΙΤΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Η ΑΕΚ απέκτησε τον Σέρβο μέσο με προδιαγραφές ποδοσφαιριστή ο οποίος αμέσως θα έκανε τη διαφορά. Ωστόσο μετά τον Ουζουνίδη (που τον ήθελε κιόλας πολύ!), την ίδια τακτική ακολουθεί και ο Χιμένεθ. Βέβαια, ο Ισπανός το πήγε κι ένα βήμα παρακάτω. Αφενός τον άφησε στον πάγκο επιλέγοντας τον Αλεφ, αφετέρου δεν τον χρησιμοποίησε καν ως αλλαγή. Σηκώνει συζήτηση το τι συμβαίνει με τον Νέναντ Κρστίτσιτς και γιατί ακόμα, ενώ βρίσκεται εδώ και ενάμιση μήνα στην ομάδα, δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των προπονητών του.
Επίσης, πολλή περισσότερη συζήτηση σηκώνει η φυσική κατάσταση των παικτών. Ένα σύνολο που μοιάζει «καμένο» από την προηγούμενη τακτική που ακολουθήθηκε σε επίπεδο εκγύμνασης και προπόνησης. Δεν εξηγείται διαφορετικά το να μένει από δυνάμεις μετά από 45 λεπτά μάχης και υψηλής πίεσης στον αντίπαλο, με τον προηγούμενο αγώνα της να έχει καταγραφεί μία ολόκληρη εβδομάδα πριν κι ενώ απέναντί της είχε ένα σύνολο το οποίο μόλις τρεις μέρες πριν το ντέρμπι, είχε δώσει με τα ίδια ακριβώς πρόσωπα, ευρωπαϊκό ματς, παίζοντας στα κόκκινα.
Είναι ξεκάθαρο ότι η ΑΕΚ έχει εξελιχθεί σε ομάδα η οποία δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες πίεσης σε υψηλό τέμπο για δύο ημίχρονα. Σύνολο κακοφτιαγμένο προπονητικά και ισοπεδωμένο σε ψυχολογία, εν συγκρίσει πάντα με την ΑΕΚ της περασμένης σεζόν, η οποία κατάφερε να στεφθεί πρωταθλήτρια μετά από 24 χρόνια.
Ο Χιμένεθ είχε λάθος επιλογές στο δεύτερο ημίχρονο, όσον αφορά στις αλλαγές, δεδομένα όμως δεν φέρει ευθύνη για την εικόνα κατάρρευσης που παρουσίασε η ομάδα σε επίπεδο ενέργειας και τρεξιμάτων. Θα μπορούσε να είναι βέβαια περισσότερο επιφυλακτικός και μαζεμένος μετά το 2-1. Ακόμα περισσότερο μετά το 3-1. Εκεί όντως λάθεψε. Κακή βραδιά, αλλά με εξηγήσεις και πολλή τροφή για σκέψη στη συνέχεια. Όχι μόνο για τον προπονητή, αλλά κυρίως για τη διοίκηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
