ΑΕΚ: Εσωτερικά άρρωστη
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την πολυεπίπεδη δυσλειτουργία της ομάδας, η οποία συνδέεται με την περίοδο της ισχυρότερης κρίσης των τελευταίων πέντε ετών.
Οι άνθρωποι που πρέπει να σε προβληματίζουν, δεν είναι αυτοί που διαφωνούν μαζί σου, αλλά αυτοί που διαφωνούν μαζί σου και φοβούνται να σου το πουν.
Ναι λοιπόν, είναι πανθομολογούμενο ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης φέρει την ακέραια ευθύνη για όσα συμβαίνουν φέτος στην ΑΕΚ. Δεν πιστεύω ότι κρύφτηκε ποτέ πίσω από το δάχτυλό του, ούτε ότι κατέδειξε ως υπαίτιους άλλους. Το γνωρίζει και ο ίδιος, στο παρελθόν έχει δημοσίως παραδεχθεί λάθη του και έχει κάνει την προσπάθεια να τα διορθώσει. Τα καταφέρνει.
Η ισχύουσα κατάσταση, βέβαια, είναι δυσκολότερη από ποτέ. Η ομάδα αξιολογείται πλέον ως απερχόμενη πρωταθλήτρια και ψάχνει να βρει αντίδραση για να μην καταποντιστεί και φτάσει στο σημείο να κυνηγά το πως θα παραμείνει στην πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος. Σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια, ένας ηγέτης από μόνος του δεν είναι αρκετός. Ο στρατηγός δεν παίρνει τις μάχες μόνος του, χρειάζεται τους ικανότερους αξιωματικούς. Τους έχει;
Πέραν του αξιόλογου και απόλυτα επιτυχημένου σε δύσκολες δοκιμασίες Μηνά Λυσάνδρου, ο οποίος το περασμένο καλοκαίρι ενεπλάκη (με τα μπούνια, όχι απλά για να κοιτάξει συμβόλαια) ακόμα και στα μεταγραφικά της ομάδας, ώστε να ολοκληρωθούν οι δανεισμοί των Μπογέ και Πόνσε, η ΑΕΚ στερείται στελεχών με ικανότητες να κάνουν τη διαφορά στον τομέα τους.
Ειδικότερα, η καταγεγραμμένη δραστηριότητα του μεταγραφικού επιτελείου με επικεφαλής τον Νίκο Λυμπερόπουλο, προδίδει κωλυσιεργία, έλλειψη αποτελεσματικότητας, δυσκοίλια διαχείριση συμβολαίων, διαδοχικές χαμένες υποθέσεις σε όλα τα μέτωπα, είτε πρόκειται για προσθήκες, είτε για ικανότητα πειθούς στη διαπραγμάτευση ανανεώσεων. Για (ακριβές) πωλήσεις δεν το συζητάμε, αυτός ο τομέας παραπέμπει σε συζήτηση για εξωγήινους.
ΤΟ ΨΑΞΙΜΟ ΚΑΙ Η ΒΙΤΡΙΝΑ
Ο διοικητικός ηγέτης ψάχνεται, εδώ και καιρό. Φάνηκε αυτό με την καλοκαιρινή, αμφιλεγόμενη επιλογή του Ματιάσεβιτς. Είναι άξιο απορίας, το πως πείστηκε ο Μελισσανίδης ότι με την έλευση του Σέρβου, ενός πρώην στελέχους κάποιας Τσουκαρίτσκι, η Ένωση θα εκτινασσόταν στον συγκεκριμένο τομέα (των πωλήσεων), προσελκύοντας προτάσεις με διψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ για τους ποδοσφαιριστές της.
Νύχτα προσγειώθηκε και νύχτα αναχώρησε ο πρώην αθλητικός διευθυντής, ουδείς κατάλαβε τι περιθώρια βρήκε για να δραστηριοποιηθεί και ποιο ανοιχτό πεδίο του προσφέρθηκε για εντός της ομάδας συνεργασίες. Ο άνθρωπος, μέσα σε διάστημα δύο μηνών, κατάλαβε ότι δεν έχει την παραμικρή χρησιμότητα και από μόνος του αποστασιοποιήθηκε, μέχρι να επέλθει το διαζύγιο.
Από την άλλη, εύλογα θα ρωτήσει κάποιος, πως είναι δυνατόν να προσδοκάς σε τέτοιες υψηλές προσφορές, όταν το ίδιο το κλαμπ ακυρώνει την υπεραξία που έχουν αποκτήσει οι παίκτες οι οποίοι του ανήκουν, μέσα από την πορεία της ομάδας σε Ελλάδα (κατάκτηση του τίτλου ύστερα από 24 χρόνια) και Ευρώπη (αήττητη πορεία 14 αγώνων μέχρι τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ).
Όταν επί παραδείγματι, ποδοσφαιριστές που θα έπρεπε να αποτελούν τη βιτρίνα λειτουργίας και στόχευσής σου ως οργανισμός, αποβάλλονται από το αγωνιστικό πλάνο σου με τέτοια ευκολία, δίχως βαθύτερη σκέψη και σωστό διάβασμα των παράπλευρων απωλειών. Εν προκειμένω, ο Βασίλης Λαμπρόπουλος.
Πολλοί λένε «έλα μωρέ, με τα 300 που ζητάει η ΑΕΚ θα βρει καλύτερο». Πόσο κουτή και ρηχή αντιμετώπιση... Αντιθέτως λοιπόν, ο (κάθε) Λαμπρόπουλος θα έπρεπε να αποτελεί το ατόφιο και πολυδιαφημισμένο παράδειγμα της ομάδας για το πως μέσα από την υγεία του κλαμπ, ένας παίκτης που αποκτήθηκε στη Β' Εθνική και για πολύ κόσμο είχε ταμπελάκι με κοντινή ημερομηνία λήξης, έφτασε να είναι βασικός στα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ και διεθνής με την Εθνική Ελλάδας. Η ίδια η ΑΕΚ καίει το ατού που θα έπρεπε να δείχνει προς τα έξω με θαυμασμό.
Αν οι 50.000 ευρώ διαφοράς (το χρόνο) είναι ένα τόσο σοβαρό ζήτημα για να εκπαραθυρώνεται το ατόφιο δημιούργημα της στρατηγικής επένδυσης στο εγχώριο στοιχείο, τότε όντως, κάτι δεν πηγαίνει καλά. Το ότι η ΑΕΚ κατάφερε να «διαβάσει» την εξέλιξή του πληρώνοντας λίγα, είναι ένα κατόρθωμα που σηκώνει χειροκρότημα, το ότι ακυρώνει από μόνη της το επίτευγμά της, προδίδει φαυλότητα και μια αντισυναισθηματική λογική, σύμφωνα με την οποία, όλοι και όλα είναι απλά αριθμοί. Ασφαλώς αυτό επιβάλλεται να ισχύει για κάποιους, όχι όμως για όλους.
Ευτελίζεις το χαρακτήρα των αληθινών στρατιωτών; Τότε δεν θα έχεις παρά τους όχλους του Ξέρξη. Εξυψώνεις το χαρακτήρα; Τότε θα έχεις τους πολεμιστές του Μέγα Αλέξανδρου. Απόφθεγμα πολύ αληθινό για τα αποδυτήρια της ΑΕΚ φέτος, για τη διαχείριση που γινόταν πέρυσι και το πως αντιμετωπίζονται σήμερα.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Ο Ουζουνίδης έχει ένα βουνό να ανέβει και μια πολυεπίπεδα περίπλοκη αποστολή μπροστά του. Δυσκολότερη όλων είναι το να κερδίσει τα αποδυτήρια, στα οποία ο ίδιος παραδόξως και σύμφωνα με όσα δηλώνει δημόσια, δε διαπιστώνει πρόβλημα. Ωστόσο αυτό είναι υπαρκτό. Και τα όσα είπε, βγάζοντας τους παίκτες στη σέντρα, κάθε άλλα παρά βοήθησαν στη διατήρηση της εμπιστοσύνης.
Η αλήθεια είναι ότι αντιμετώπισε πολλές αντιξοότητες. Το σωστό θα είναι να κριθεί μέσα από μια ομαλότητα, την οποία ούτε στην ΑΕΚ εν τέλει βρίσκει. Το καλοκαίρι ήταν οι πολλές και διαδοχικές οι απώλειες λόγω τραυματισμών σε συνδυασμό με τη μη απόκτηση των δύο παικτών που θα έκαναν τη διαφορά, τώρα πρέπει να κρατήσει την ομάδα όρθια με ακόμα πιο κοντό ρόστερ, το κλίμα εις βάρος του, τα αποδυτήρια σε βαθιά κρίση και εναντίον του καχυποψία. Δύσκολα πράγματα...
Φρόντισε και ο ίδιος γι αυτό. Υπάρχει όντως παίκτης με παραπανίσια κιλά (λέγεται ότι έγιναν παρατηρήσεις από τον Μελισσανίδη και γι αυτό); Τότε γιατί παίζει; Υπάρχουν παίκτες που επηρεάζονται από την εξωγηπεδική ζωή τους. Τότε υπάρχει και ο πάγκος. Αυτός είναι που πρέπει να τα δει όλα αυτά και να λάβει τις δύσκολες αποφάσεις, αυτός είναι που οφείλει να πείσει ότι παίζουν αυτοί που αξίζουν και ότι δεν υπάρχουν «ιερές αγελάδες».
Με τα όσα έχουν συμβεί, η ΑΕΚ επέλεξε να κοιτάξει την επόμενη ημέρα, δικαιολογώντας ως μέρος αυτής την «καρατόμηση» των τριών. Η αλήθεια είναι ότι για να έχει μια καλή σεζόν, πρέπει να το δουλέψει από τώρα αλλά και ταυτόχρονα να σώσει ότι σώζεται από την τρέχουσα. Για να το πετύχει ωστόσο, απαιτείται καλύτερη στελέχωση και ένα πλάνο συγκεκριμένης στόχευσης από ανθρώπους ικανούς να το υποστηρίξουν. Ακόμα και να «σπάσουν» αβγά με τον ίδιο τον Μελισσανίδη αν χρειαστεί. Μέσα σε αυτούς και ο προπονητής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
)
