H φωνή του έχει συνδεθεί με μερικές απ’ τις σπουδαιότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού, αλλά και τα κείμενά του έχουν γράψει τη δική τους ιστορία και όλοι ξεχωρίζουν την ιδιαίτερη και χαρακτηριστική του πένα. Αυτή, που θα διαβάζουν πλέον οι αναγνώστες του SPORT24 μέσα απ’ την αρθρογραφία του, αλλά και από μια στήλη έκπληξη, ενώ θα τον βρίσκουν και σε άλλες πλατφόρμες.

Ο Βασίλης Σκουντής ανήκει πλέον στο δυναμικό του SPORT24 και πλέον ο λόγος περνάει σ' εκείνον, στα πρώτα του λόγια στο κορυφαίο αθλητικό site:

Ταλαιπωρώ τη δόλια τη δημοσιογραφία σαράντα δυο χρόνια. Αυτή με βαρέθηκε και με σιχτιρίζει, εγώ πάλι ούτε κατά διάνοια.

Τότε, το 1978, μαθητής της Β’ Λυκείου και τάχα μου τάχα μου προσδόκιμος φοιτητής της Φιλοσοφικής ή της Νομικής, πλανεύτηκα από τη δημοσιογραφία και πίστευα πως θα σώσω τον κόσμο.

Κούνια που με κούναγε.

Τώρα πορευόμενος προς τα εξήντα, με μαλλιά που προτίμησαν την ατίμωση από τον θάνατο και κυριευόμενος πάντα από τις ενοχές και τις υποχονδρίες μου, τηρώ αυτό που διάβασα πιτσιρικάς στην "Ασκητική" του Νίκου Καζαντζάκη: "Να 'σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση".

Ουδέν αληθέστερον, ομνύω σε αυτό το τσιτάτο, είναι η ασφαλής πυξίδα μου και ο λόγος για τον οποίο έκανα το χόμπι μου επάγγελμα και το επάγγελμα ψώνιο!

Έχω δουλέψει στα κάθε λογής ΜΜΕ, αλλά δηλώνω γραφιάς μέχρι εκεί που δεν παίρνει και τούτο το θεωρώ τιμή μου και καμάρι μου...

Τα ανακατεύω πολλές φορές, ενίοτε πηγαίνω στην Ομόνοια μέσω Αλάσκας, αλλά το ‘φχαριστιέμαι κι ας είμαι αφχαρίστητος.

Στις φλέβες μου ρέει αίμα πορτοκαλί και το ρέζους μου είναι μπασκετικό. Αυτά τα λέω και τα γράφω για ξεκάρφωμα: στην πραγματικότητα η πρώτη, μεγάλη και διαχρονική αγάπη μου είναι το πόλο.

Στα υπόλοιπα νέα της ημέρας, αφού ταλαιπώρησα γενιές και γενιές αναγνωστών, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να με φάτε κι εσείς στη μάπα.

Καλή μας όρεξη!