Ο Ίνγκο Βάις, ο Καμίλ Νόβακ κι ο Μάρκο Μπάλντι δεν είναι ονόματα που γνωρίζει το ευρύ κοινό. Είναι όμως σημαντικοί παράγοντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ο πρώτος είναι ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας, ο δεύτερος είναι ο εκτελεστικός διευθυντής της FIBA Europe κι ο τρίτος είναι ο CEO της Άλμπα Βερολίνου. Οι τρεις τους συναντήθηκαν σε αθλητικό Forum της ARD , της γερμανικής τηλεόρασης δηλαδή, συζήτησαν για την κατάσταση που έχει διαμορρφωθεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ανάμεσα σε όσα είπαν, ακούστηκε και το πραγματικό πρόβλημα, παράπονο αν θέλετε, που έχει η FIBA από τη EuroLeague.

" Η FIBA συνεχίζει κι αναπνέει. Μπορεί να πει κανεί ότι στο τέλος της ημέρας, η FIBA δεν έχει κερδίσει τη μάχη με την Ευρωλίγκα, αλλά δεν ξέρω αν η FIBA ήθελε, ή έπρεπε να την κερδίσει. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όμως για το γεγονός ότι έχουμε την Ευρωλίγκα και την αποδεχόμαστε ως έχει. Σήμερα έχουμε προβλήματα που δεν αντιμετωπίζαμε πριν από 11 χρόνια. Το Παράθυρο για την Εθνική ομάδα σημαίνει, όπως και στα άλλα σπορ, ότι αυτές θα παίζουν τον Φεβρουάριο, τον Ιούνιο κι τον Σεπτέμβριο. Σημαίνει ότι θα μπορούμε να παρουσιάσουμε στο γερμανικό κοινό την Εθνική ομάδα κάθε τέσσερις μήνες: Κάτι το οποίο χρειζόμαστε και όπως φαίνεται χρειάζονται και οι φίλαθλοι. Και είναι κάτι που όλοι συμφωνούμε ότι δεν κάνει κακο στο μπάσκετ. Ωστόσο οι ημερομηνίες δεν ταιράζουν με αυτές που έχει στο μυαλό της η Ευρωλίγκα, η οποία λέει ότι δε θα αφήσει τους παίκτες της διαθέσιμους για τις Εθνικές. Οι γερμανικές ομάδες το κάνουν, οπότε δεν έχουμε θέμα, αλλά διάφορες άλλες χώρες έχουν. Κι αυτό είναι πρόβλημα" εξήγησε ο Ίνγκο Βάις.

Ο Καμίλ Νόβακ, από την πλευρά του, εξήγησε πως: " Είναι πάρα πολλές οι τέσσερις διοργανώσεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτό. Εμείς αυτό που είπαμε ήταν: Δεν έχουμε πρόβλημα. Ας το κάνουμε μαζί. Εσείς θα αναλάβετε την κορυφαία διοργάνωση, με τις καλύτερες ομάδες, κι εμείς θα πάρουμε τη δεύτερη. Κι έτσι θα είχαμε δύο διοργανώσεις. Και το μόνο που θα έμενε θα ήταν πως θα βρίσκαμε τον τρόπο να συνεργαστούμε και να συνυπάρξουμε. Αυτό απορρίφθηκε από την άλλη πλευρά".

Εκεί ήρθε η τοποθέτηση του Ίνγκο Βάις, ο οποίος ανέλυσε το πραγματικό πρόβλημα που έχει η FIBA με τη EuroLeague: " Είναι καλό να έχουμε σπουδαίο μπάσκετ παντού. Συμφωνώ με τον Μάρκο Μπάλντι ότι η Ευρωλίγκα είναι θαυμάσια. Ομως, εδώ πρέπει να πούμε κάτι σαφές: Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την Ευρωλίγκα. Εχουμε πρόβλημα μόνο με μία εταιρία, όπως είναι η Ευρωλίγκα, που δεν επιτρέπει τους παίκτες να αγωνίζονται στην Εθνική τους. Είναι τρελό να έχουμε παιχνίδια των Εθνικών και των συλλόγων ταυτόχρονα. Δεν είναι καλό για το άθλημα γενικότερα.

Οταν πέφτει το ένα ή το άλλο παιχνίδι πάνω σε αυτά των Εθνικών, υπάρχει πρόβλημα. Ισως πρέπει να καλέσουμε τον Πάπα ως διαμεσολαβητή. Προσπάθησα κάποιες φορές να μιλήσω με τον Τζόρντι Μπερτομέου και να σκεφτώ τι μπορούμε να κάνουμε. Θα το ξανακάνω. Αλλά κάθε φορά, αυτό που λέει είναι ότι αυτό που του αναφέρω είναι καλό, είναι πραγματικά καλό, αλλά μετά πάει στο σπίτι, και τρεις μέρες αργότερα, σου στέλνει ένα emailκαι σου λέει: "Α, αυτό που είπες δεν μπορεί να λειτουργήσει. Μένουμε ως είμαστε. Πρέπει να εγκαταλείψετε τα παράθυρα". Εμείς δεν θέλουμε και δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Θέλω να έχει παρουσία η Εθνική στο κοινό καθόλη τη διάρκεια του έτους. Θα παλέψω για αυτό. Συμφωνώ με τον Μάρκο Μπάλντι, δεν θέλω 4 διοργανώσεις. Θέλω να είναι η Ευρωλίγκα η ισχυρότερη διοργάνωση κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι: Και η FIBA και η Γερμανική Ομοσπονδία. Μετά θέλουμε να υπάρχει μία δεύτερη διοργάνωση και δεν με ενδιαφέρει πως τη λένε, αυτό πρέπει να συζητηθεί. Μετά ίσως μία τρίτη διοργάνωση. Και τέλος. Εχουμε πολλούς φιλάθλους και αυτή τη στιγμή νομίζουν ότι είμαστε όλοι τρελοί".

Είναι λοιπόν σαφές πως όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο ξεκάθαρη γίνεται η κατάσταση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Κι αν όντως η FIBA αντιλαμβάνεται πως η EuroLeague είναι πολύ ισχυρή και πρέπει να συνεχίσει ως έχει, οι καταγγελίες πως ο Τζόρντι Μπερτομέου δεν έχει διάθεση για να βρεθεί λύση, είναι πολύ σοβαρές. Στο τέλος της ημέρας, το άθλημα είναι αυτό που πληγώνεται περισσότερο, κυρίως από την αδιαλλαξία του αφεντικού της κορυφαίας διοργάνωσης. Κι αυτή η αδιαλλαξία πρέπει να υποχωρήσει με στόχο να γίνει το μπάσκετ ακόμη πιο μεγάλο στην Ευρώπη.