Η έλευση του Κουάι Λέοναρντ το καλοκαίρι στο Τορόντο είχε ως αποτέλεσμα να μπουν οι Ράπτορς κατευθείαν στην κουβέντα για τους διεκδικητές του τίτλου του ΝΒΑ . Εννέα αγώνες μετά την έναρξη της σεζόν, αποδεικνύεται ότι αυτός ο θόρυβος είχε βάση.

Το Τορόντο έχει ξεκινήσει ονειρεμένα την σεζόν με ρεκόρ 8-1. Η τελευταία νίκη του επί των κάκιστων Σανς με 107-98 στο Φοίνιξ δεν είναι λόγος... περηφάνιας. Ήταν όμως ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας σοβαρότητας για το Τορόντο, το οποίο έχει δείξει από το ξεκίνημα της σεζόν ότι έχει ανέβει επίπεδο.

Οι Ράπτορς βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην κορυφή της Ανατολής, με τους Μπακς να ακολουθούν με 7-1. Παίζουν όμορφο μπάσκετ. Βασικά, παίζουν το δικό τους μπάσκετ. Στη μέση όλων αυτών βρίσκεται ο Λέοναρντ ως ο... συντονιστής. Ο άνθρωπος που δίνει το κάτι παραπάνω. Το Τορόντο όμως είναι πολλά περισσότερα.

ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΠΟΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ

Είναι αλήθεια ότι το πρόγραμμα των Ράπτορς στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν ευνοϊκό. Με εξαίρεση τους Σέλτικς, τους Σίξερς και τους Μπακς (η μοναδική τους ήττα) δεν έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν ομάδες κορυφής. Ακόμα κι έτσι όμως δεν γίνεται να μην σταθεί κανείς στην εικόνα τους στο παρκέ και την σοβαρότητα που βγάζουν και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Έπειτα από 9 αγώνες το Τορόντο είναι 4ο στο ΝΒΑ στο Offensive Rating (πόντοι που σημειώνει ανά 100 κατοχές) και 7ο στο Devensice Rating (πόντοι που δέχεται ανά 100 κατοχές) και είναι μόλις μία από τις δύο ομάδες που βρίσκεται στην 1η 7αδα και στις δύο κατηγορίες (οι άλλοι είναι οι Μπακς). Παράλληλα, δέχεται μόλις 41.8 πόντους στο “ζωγραφιστό” (3η στο ΝΒΑ), οι αντίπαλοί του σουτάρουν μόλις 41.8% ενός πεδιάς (3οι στο ΝΒΑ), έχουν την 4η καλύτερη αναλογία ασίστ/λαθών στην λίγκα (1.9 ασίστ ανά λάθος), σουτάρουν με 48.3% στα σουτ (5οι στη Λίγκα) και – παρά το γεγονός ότι παίζουν μόλις στο 14ο πιο γρήγορο ρέμπο στο ΝΒΑ – σημειώνουν 19.4 πόντους σε καταστάσεις αιφνιδιασμού (4οι στη Λίγκα).

Το Τορόντο έχει καταφέρει με τον τρόπο του να επιβάλλει τους κανόνες του στα παιχνίδια. Και οι αριθμοί του θα ήταν ακόμα καλύτεροι αν οι αντίπαλοι του δεν σούταραν με το τρομερό 38.6% στα τρίποντα (4η χειρότερη επίδοση στο ΝΒΑ), παρά το γεγονός ότι βάσει αριθμών φαίνεται ότι μόλις 5 από τα 33 τρίποντα που επιχειρούν είναι ελεύθερα! Ακόμα και αυτό το γεγονός ωστόσο δεν επηρεάζει το Τορόντο.

ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΡΟΜΕΡΟ ΒΑΘΟΣ

Οι αριθμοί είναι ωραίοι. Εξηγούν κάποια πράγματα και αποσαφηνίζουν το τοπίο. Επ' ουδενί όμως δεν λένε όλη την αλήθεια. Για να καταλάβει κανείς γιατί οι Ράπτορς δείχνουν τόσο καλοί στο ξεκίνημα πρέπει αρχικά να ρίξει μία ματιά στο ρόστερ τους και κατόπιν να παρακολουθήσει έναν αγώνα τους.

Το Τορόντο είναι μία από τις λίγες ομάδες που έχει ροτέισον 10 παικτών και όταν είναι υγιής ο Ντελόν Ράιτ φτάνει στους 11 παίκτες. Το βάθος των Καναδών είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους. Κι όλα αυτά χωρίς να έχει καταφέρει ακόμα να πάρει χρόνο συμμετοχής ο έμπειρος Γκρεγκ Μονρό, ο οποίος δεν “χωράει” στην ομάδα.

Το Τορόντο είχε από πέρυσι έναν από τους πιο παραγωγικούς πάγκους στο ΝΒΑ. Φέτος ωστόσο η διαφορά είναι ότι ενδέχεται να έχει το πιο “γεμάτο” και ποιοτικό ροτέισον σε όλη τη λίγκα. Η περιφέρεια της ομάδας μοιάζει με Λερναία Ύδρα, αφού πίσω από τους βασικούς Κάιλ Λόουρι, Ντάνι Γκριν και Κουάι Λέοναρντ υπάρχουν ο – υποψήφιος για 6ος παίκτης της σεζόν – Φρεντ ΒανΒλίτ, ο εξαιρετικός αμυντικός Ο Τζι Ανουνόμπι, ο “δολοφόνος” από την περιφέρεια Σι Τζέι Μάιλς, ο αθλητικός Νόρμαν Πάουελ και ο ύψους 2 μέτρων κόμπο γκαρντ Ντελόν Ράιτ. Στην γραμμή ψηλών μάλιστα – όπου το ποιος ξεκινάει βασικός εξαρτάται από τον αντίπαλο – υπάρχουν οι γνωστοί Γιόνας Βαλαντσιούνας και Σερτζ Ιμπάκα, αλλά και ο διαρκώς βελτιωμένος Πασκάλ Σιάκαμ, ένας από τους πλέον υποτιμημένους παίκτες στο ΝΒΑ. Ο Καμερουνέζος φόργουορντ/σέντερ διανύει σεζόν καριέρας, έχοντας 10.9 πόντους, 7 ριμπάουντ, 2.3 ασίστ και 1.3 κλεψίματα μέσο όρο, δίνοντας λύσεις και στις δύο πλευερές του παρκέ.

Το βασικό πλεονέκτημα του Τορόντο είναι ότι μπορεί να υποστηρίξει κάθε στυλ. Διαθέτει τρομερούς αμυντικούς στην περιφέρεια (Λέοναρντ, Λόουρι, Γκριν, Ανουνόμπι, Πάουελ), οι οποίοι μάλιστα μπορούν να συνυπάρξουν στο παρκέ, έχει σουτέρ (Μάιλς, Λόουρι, Γκριν), έχει μπλοκέρ (Ιμπάκα), ψηλούς που μπορούν να υποστηρίξουν την άμυνα με αλλαγές (Σιάκαμ, Ιμπάκα), ψηλό που μπορεί να παίξει με πλάτη (Βαλαντσιούνας και ίσως κάποια στιγμή Μονρό), έχει αθλητικότητα. Το Τορόντο μπορεί τη μία στιγμή να παίζει με δύο πόιντ γκαρντ, ακολούθως με 4 φόργουορντ και μετά με δύο ψηλούς (Σιάκαμ, Ιμπάκα, με τον πρώτο να είναι εξαιρετικός πασέρ) και να μην υπάρξει διαφορά στον ρυθμό του.

Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΤΕΣ

Η αλήθεια είναι ότι πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά που έχουν οι Ράπτορς φέτος τα είχαν και πέρυσι. Απλώς πάντα κάποιος ένιωσε ότι κάτι έλειπε από αυτή την ομάδα. Αυτό το “κάτι” το έφερε ο Λέοναρντ, ένας από τους 5-10 καλύτερους παίκτες στο ΝΒΑ, ανάλογα με την οπτική του καθενός.

Ο All Star φόργουορντ είναι πιθανότατα ο καλύτερος two-way παίκτης στο ΝΒΑ (σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικός και στις δύο πλευρές του παρκέ). Είναι ένας παίκτης που σέβονται όλοι στην Λίγκα. Το γεγονός όμως ότι έχει πλαισιωθεί με παίκτες που βοηθούν ώστε τα πλεονεκτήματά του να φανούν ακόμα περισσότερο είναι που κάνει τόσο ξεχωριστό το Τορόντο.

Οι Ράπτορς είναι μία ομάδα που μοιάζει έτοιμη να κάνει επιτέλους την πολυπόθητη υπέρβασή της. Η σκιά της παραμονής ή όχι του Λέοναρντ μετά το καλοκαίρι είναι λογικό να “βαραίνει” την ομάδα. Αν ωστόσο το Τορόντο συνεχίσει έτσι και καταφέρει να φτάσει μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ – κάτι που με βάση την εικόνα του δεν είναι αδύνατο – τότε θα είναι δύσκολο για τον Λέοναρντ να αποφασίσει να φύγει από μία από τις κορυφαίες ομάδες της λίγκας. Και αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα των Ράπτορς προκειμένου να φτάσουν σε ύψη που δεν έχουν φτάσει ποτέ στην ιστορία τους.

AP Photo/Nick Wass