“ Είναι σαν ό,τι έγινε στην ζωή μου με προετοίμασε να γίνω ο βασικός πόιντ γκαρντ των Σπερς”. Με αυτή την φράση ξεκίνησε ο Τόνι Πάρκερ να μιλάει στο VIDEO που παρουσίασαν οι Σπερς πριν αποσύρουν την φανέλα του. Δεν πιστεύουν όλοι στο πεπρωμένο. Ο Τόνι Πάρκερ όμως πιστεύει και ο λόγος είναι οι Σπερς.

“ Αν ξεκινήσεις μία ιστορία, δεν ξεκινάς λέγοντας ότι 'ένας πόιντ γκαρντ από την Γαλλία, ένας σούτινγκ γκαρντ από την Αργεντινή και ένας ψηλός από τις Παρθένους Νήσους έκαναν κάτι'. Αισθάνομαι τυχερός που ήμουν μέρος ενός πράγματος που δεν θα ξαναγίνει στην ιστορία του ΝΒΑ”. Κάθε ατάκα του Τόνι Πάρκερ βγάζει αγάπη για τους Σπερς. Κάθε ατάκα των Σπερς βγάζει αγάπη για τον Τόνι Πάρκερ. Οι δύο πλευρές είχαν σχέση λατρείας. Μεγάλωσαν μαζί. Και έμελλε να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο μαζί.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ

Ο Τόνι Πάρκερ πήγε στους Σπερς ως ένας αμούστακος 19χρονος, ως επιλογή τους στο Νο28 του ΝΒΑ Draft 2001, ως η τελευταία επιλογή του πρώτου γύρου. Περιέργως, ήταν μόλις ο τρίτος πόιντ γκαρντ που επιλέχθηκε σε εκείνο το ΝΒΑ Draft μετά τους Ραούλ Λόπεθ (Νο24) και Τζαμάλ Τίνσλεϊ (Νο27). Άλλες εποχές, άλλες προτεραιότητες για τις ομάδες.

Μία ιστορία της εποχής αναφέρει ότι οι Σέλτικς – οι οποίοι είχαν τρία πικ πρώτου γύρου (10, 11 και 21) – τον ήθελαν στο Νο21, αλλά ο θρυλικός προπονητής της ομάδας – και τότε μέλος του διοικητικού συμβουλίου – Ρεντ Άουερμπαχ, είχε διαφορετική άποψη, επιβάλλοντας την επιλογή του Τζόζεφ Φορτέ. Οι Σπερς χάρηκαν που τον επέλεξαν, αφού στο πρόσωπό του είδαν τον μελλοντικό πόιντ γκαρντ της ομάδας. Δεν περίμεναν βέβαια ότι στο πρόσωπό του θα έβρισκαν έναν μελλοντικό Hall of Famer.

Το Σαν Αντόνιο επέλεξε τον Πάρκερ και τον έριξε στα βαθιά με το... καλημέρα. Μόλις στον 5ο του αγώνα στην ρούκι σεζόν του (2001/02) ήταν ο βασικός πόιντ γκαρντ της ομάδας, παίρνοντας την θέση του Αντόνιο Ντάνιελς. Ο Γκρεγκ Πόποβιτς κάτι είχε δει στον πιτσιρικά Γάλλο και δεν δίστασε να ποντάρει πάνω του. Κι ας ήταν οι Σπερς διεκδικητές του τίτλου, αφού μόλις μία σεζόν νωρίτερα είχαν φτάσει μέχρι τους Τελικούς της Δύσης. Ο Πόποβιτς ήθελε να δει τι αξίζει αυτός ο νεαρός και δικαιώθηκε.

Ο ΠΥΛΩΝΑΣ ΜΙΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ

Ο Τόνι Πάρκερ αγκάλιασε την προοπτική των Σπερς και οι Σπερς αγκάλιασαν τον Πάρκερ. Μαζί με τον Τιμ Ντάνκαν και τον Μανού Τζινόμπιλι – πάντα υπό την καθοδήγηση του Γκρεγκ Πόποβιτς- έκαναν τους Σπερς αυτό που είναι σήμερα: Ένας από τους καλύτερους οργανισμούς στο ΝΒΑ, αν όχι ο καλύτερος. Το Σαν Αντόνιο έγινε μία ομάδα πρότυπο και το οφείλει στις βάσεις που έβαλαν ένας Γάλλος, ένας Αργεντινός και ένας τύπος από τις Παρθένους Νήσους.

Ο Πάρκερ ξέρει ακόμα και σήμερα ότι δεν ήταν πάντα όλα τέλεια στο Σαν Αντόνιο. Ξέρει ότι τίποτα αυτά δεν θα μπορούσε να συμβεί αν οι Σπερς κατάφερναν το καλοκαίρι του 2003 (μόλις μερικές εβδομάδες μετά την κατάκτηση του τίτλου) να πείσουν τον Τζέισον Κιντ να πάει στο Σαν Αντόνιο. Ξέρει ότι δεν θα το άντεχε κι ας του έλεγε ο Πόποβιτς ότι ο στόχος ήταν να αγωνίζεται ως σούτινγκ γκαρντ και αργότερα – όταν θα γερνούσε ο Κιντ – θα άλλαζαν θέσεις. Δεν τον ενδιαφέρει όμως. Το μόνο που τον νοιάζει είναι ότι πέρασε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του στο Σαν Αντόνιο.

Με την φανέλα των Σπερς ο Πάρκερ κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα, κλήθηκε σε έξι All Star Game και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος που αναδείχθηκε MVP των τελικών του ΝΒΑ (2007). Πάνω από όλα όμως έγινε μέλος της οικογένειας των Σπερς. Βασικά, αυτός μαζί με τους Ντάνκαν, Τζινόμπιλι και Πόποβιτς δημιούργησαν την οικογένεια των Σπερς. Ήταν ένας από τους τέσσερις Πυλώνες ενός οικοδομήματος που στέκεται ακόμα. Σαφώς αλλαγμένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και με πολλά νέα πρόσωπα που ακόμα προσπαθούν υπό την καθοδήγηση του Πόποβιτς να ξαναγίνουν αυτό που ήταν κάποτε οι Σπερς. Παραμένουν όμως οι Σπερς.

Ο Πάρκερ ήταν πάντα ξεχωριστός. Το θέμα στην περίπτωσή του ήταν πως είχε την ευλογία να βρεθεί σε ένα σύνολο που μπορούσε να τον εκμεταλλευτεί στο μέγιστο, δημιουργώντας γύρω του ένα περιβάλλον που τον βοήθησε να ανθίσει σε όλα τα επίπεδα. Η σχέση του με τους Ντάνκαν και Τζινόμπιλι ξέφυγε από πολύ νωρίς από τα στενά όρια του παρκέ. Οι τρεις τους έγιναν αδέλφια και πλέον οι φανέλες τους βρίσκονται στην οροφή του γηπέδου, η μία δίπλα στην άλλη. Όπως ακριβώς τους άξιζε. Μαζί σε όλη την καριέρα τους, μαζί και στην απόσυρση. Ο Πάρκερ πέρασε στην ιστορία. Σύντομα, θα βρεθεί και στο Hall of Fame. Και όλα αυτά ξεκίνησαν όταν απλώς ο Πόποβιτς τον έχρισε βασικό στα 19 του χρόνια. Τόσο απλά.

AP Photo/Eric Gay