Το ΝΒΑ διανύει μία νέα εποχή εδώ και μερικά χρόνια. Μία εποχή χαμηλών σχημάτων, πολλών τριπόντων και εξάλειψη των σέντερ-δεινοσαύρων, που μοιάζουν με... είδος προς εξαφάνιση. Μέσα σε αυτή τη μόδα όμως υπάρχει ένας ψηλός διαφορετικός από τους άλλους: Ο Τζοέλ Εμπίντ.

Με τις ομάδες να εστιάζουν τη προσοχή τους στην εύρεση όσο το δυνατόν περισσότερων ημίψηλων παικτών που μπορούν να αμυνθούν σε πολλές θέσεις και να “ανοίξουν” το γήπεδο, ο ύψους 2.13 μέτρων Εμπίντ μοιάζει με μία φωτεινή εξαίρεση ενός νέου κανόνα. Του κανόνα που θέλει τους κοντούς – ή έστω τους ημίψηλους – να κάνουν κουμάντο στο ΝΒΑ.

Ο σέντερ των Σίξερς έχει έρθει στο ΝΒΑ για να τιμωρήσει κάθε ομάδα που θα τολμήσει να χρησιμοποιήσει χαμηλά σχήματα εναντίον της ομάδας του. Βρίσκεται στο ΝΒΑ για να αποδείξει ότι η θέση του σέντερ δεν έχει καταργηθεί – κι ας απουσιάζει πλέον ακόμα και από την ψηφοφορία του ΝΒΑ για το All Star Game – παρά απλώς έχει εξελιχθεί. Η τελευταία απόδειξη για αυτό ήρθε κόντρα στους Μαϊάμι Χιτ, τους οποίους φιλοδώρησε με 35 πόντους και 18 ριμπάουντ στη νίκη των Σίξερς με 124-114 .

“ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΣ” ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ

Οταν ο Εμπίντ ετοιμαζόταν να αγωνιστεί στο ΝΒΑ, οι συγκρίσεις με τον θρυλικό Χακίμ Ολάζουον δεν άργησαν να έρθουν, κυρίως λόγω της ποικιλίας κινήσεων του Καμερουνέζου κοντά στο καλάθι. Έπειτα από αναμονή δύο χρόνων λόγω τραυματισμών, ο Εμπίντ φρόντισε να δείξει ότι αυτή η σύγκριση δεν ήταν τυχαία, με τις κινήσεις του να προκαλούν θαυμασμό και δέος. Το θέμα ωστόσο πλέον είναι ότι ο Εμπίντ έχει ανέβει σε ένα διαφορετικό επίπεδο, έχοντας ένα στυλ παιχνιδιού που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί σε σέντερ.

Ο Εμπίντ είναι ένα μπασκετικό οξύμωρο, ακόμα και σε μία εποχή που έχουν εμφανιστεί παίκτες με στυλ που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως οι Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Κρίσταπς Πορζίνγκις και ο Μπεν Σίμονς. Όλοι τους δίνουν κάτι σπάνιο στο ΝΒΑ. Η διαφορά του Εμπίντ με αυτούς είναι πως πρόκειται για τον μοναδικό παίκτη που συνδυάζει με τόση άνεση το... παλιό με το νέο. Την σκληράδα και το πείσμα των ψηλών της δεκαετίας του 90' με την φινέτσα και την ικανότητα στο περιφερειακό σουτ των σύγχρονων ψηλών.

ΑΡΙΘΜΟΙ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕΝΤΕΡ) ΕΠΟΧΗΣ

Ο Εμπίντ δεν είναι ο σέντερ της παλαιάς κοπής που έπαιζε μόνο με πλάτη στο καλάθι. Μπορεί να παίξει με πλάτη (σχεδόν το 1/3 των κατοχών του για την ακρίβεια έρχεται με πλάτη στο καλάθι) και θα το κάνει κόντρα σε κοντύτερους αντιπάλους, αλλά εξίσου καλά μπορεί να παίξει με πρόσωπο, να βάλει την μπάλα στο παρκέ, να σουτάρει από την περιφέρεια, να παίξει το Pick and Roll, αλλά και το Pick and Pop.

Ο Εμπίντ μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε αντίπαλο. Αν τον μαρκάρει κοντύτερος απλώς θα τον ποστάρει. Αν τον μαρκάρει κάποιος στο στυλ του Ρούντι Γκομπέρ ή του Χασάν Γουάιτσαϊντ δεν θα φοβηθεί την επαφή (εκτελεί 11.1 βολές ανά αγώνα, όντας ο μόνος παίκτης φέτος με διψήφιο αριθμό βολών σε κάθε παιχνίδι), αλλά παράλληλα δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να τον “σκοτώσει” με σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Αυτό βέβαια που τον βοηθάει να τα κάνει όλα αυτά με συνέπεια είναι ότι την ίδια στιγμή στην άμυνα είναι ένας πραγματικός Κέρβερος, αφού μπορεί να υποστηρίξει την άμυνα με αλλαγές, όντας παράλληλα ένας από τους καλύτερους μπλοκέρ του ΝΒΑ.

Είναι όλα αυτά που ώρες-ώρες τον κάνουν να μοιάζει ασταμάτητος, με αποτέλεσμα να έχει μέχρι στιγμής φέτος 28.2 πόντους, 13.4 ριμπάουντ, 2.1 ασίστ και 2.5 κοψίματα μέσο όρο. Πολύς κόσμος μπορεί να μην το έχει συνειδητοποιήσει, αλλά στο σύγχρονο ΝΒΑ οι σέντερ δεν έχουν πλέον τέτοιους αριθμούς. Για την ακρίβεια, τα τελευταία 20 χρόνια ο μόνος σέντερ που είχε καταφέρει να έχει +25 πόντους, +10 ριμπάουντ και +2 κοψίματα μέσο όρο ήταν ο Σακίλ Ο'Νιλ (4 φορές)!

Η αλήθεια είναι ότι ο Εμπίντ μοιάζει με τον... τελευταίο των Μοϊκανών. Είναι ο πρώτος κυρίαρχος σέντερ που εμφανίστηκε στο ΝΒΑ από την εποχή που ο Ντουαϊτ Χάουαρντ ήταν υγιής. Είναι ένα είδος προς εξαφάνιση. Δεν “επιβιώνει” όμως απλώς στο ΝΒΑ παρά το βαρύ του κορμί παρά κυριαρχεί και αυτό το οφείλει σε ένα απλό γεγονός: Όπως και το μπάσκετ, όπως και η ίδια η ζωή, έτσι και αυτός εξελίχθηκε.

AP Photo/Brynn Anderson