Οι Τζαζ έχουν δείξει σταθερότητα τα τελευταία χρόνια. Η μετάβασή τους στη μετά Γκόρντον Χέιγουορντ εποχή έγινε πιο ομαλά από ότι περίμεναν και οι ίδιοι. Πλέον όμως, το να είναι απλώς “καλοί” δεν τους αρκεί. Η ανταλλαγή του Μάικ Κόνλεϊ το επιβεβαίωσε .

Οι ισορροπίες έχουν αλλάξει στο ΝΒΑ λόγω των σοβαρών τραυματισμών των Κέβιν Ντουράντ και Κλέι Τόμπσον . Η κούρσα για τον τίτλο να είναι πιο ανοιχτή από ποτέ την σεζόν 2019/20. Οι ομάδες πιστεύουν πλέον ότι με τον... μπαμπούλα Γουόριορς να λείπει, μπορούν να ελπίζουν ξανά. Όταν, δε, αυτές οι ομάδες απέχουν μόλις ένα-δύο κομμάτια μακριά από το να ανέβουν επίπεδο, αισθάνονται σαν να έχουν... αποστολή να προχωρήσουν στις απαραίτητες κινήσεις.

Οι Τζαζ είναι μία από αυτές τις ομάδες που ψάχνουν την υπέρβαση. Πιστεύουν στον κορμό τους, αλλά θεωρούσαν ότι απείχαν έναν καλό παίκτη από το να μπουν στην συζήτηση για τους διεκδικητές του τίτλου. Βλέποντας τον Μάικ Κόνλεϊ να είναι διαθέσιμος , δεν θέλησαν να χάσουν την ευκαιρία. Για την ακρίβεια, η αλήθεια είναι ότι θα ήθελαν να είχε ολοκληρωθεί μερικούς μήνες νωρίτερα, την τελευταία ημέρα των ανταλλαγών, αλλά το Μέμφις έκανε τότε πίσω τελευταία στιγμή. Τότε όμως οι Γκρίζλις δεν είχαν στα χέρια τους το Νο2 του ΝΒΑ Draft 2019 και την ευκαιρία να επιλέξουν τον Τζα Μοράντ. Τώρα την έχουν, οπότε έδωσαν και στους Τζαζ αυτό που ήθελαν, μετατρέποντάς τους σε διεκδικητές του τίτλου.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΙΧΕ ΠΙΑΣΕΙ ΤΑΒΑΝΙ

Οι Τζαζ είναι η ομάδα με την δεύτερη καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ. Ο Ρούντι Γκομπέρ είναι αυτός που δεσπόζει κάτω από τα καλάθια, με την παρουσία παικτών όπως ο Τζο Ίνγλες, ο Ρόις Ο'Νιλ, ο Ντόνοβαν Μίτσελ, ο Ντέρικ Φέιβορς (και μέχρι πρόσφατα ο Ρίκι Ρούμπιο) να εξασφαλίζουν μία αμυντική ταυτότητα. Τα προβλήματα των Τζαζ ωστόσο ξεκινούσαν όταν έπρεπε να περάσουν στην άλλη πλευρά του παρκέ. Εκεί που ο προκάτοχος του Κόνλεϊ στην θέση του πόιντ γκαρντ, Ρίκι Ρούμπιο, ενίοτε δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από τα θετικά που δημιουργούσε.

Όλα αυτά οδήγησαν σταδιακά τους Τζαζ σε ένα εύλογο συμπέρασμα: Με αυτή την σύσταση του ρόστερ, είχαν πιάσει ταβάνι . Όσο και να ήθελαν να μην το δουν αυτό, ήξεραν ότι το “πάντρεμα” του Μίτσελ με τον Ρούμπιο δεν ήταν σωστό. Περισσότερο έμοιαζε με... αναγκαίο κακό, με τον Ισπανό να βοηθάει μεν με την άμυνά του και την δημιουργικότητά του, αλλά ταυτόχρονα να περιορίζει την ομάδα λόγω της αδυναμίας του στο σουτ. Στα playoffs όμως δεν αρκεί απλώς η άμυνα. Χρειάζεται και η επίθεση.

Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΛΗΛΗ ΟΜΑΔΑ

Ο Κόνλεϊ δεν είναι Στεφ Κάρι ή Ντέιμιαν Λίλαρντ. Είναι όμως ένας παίκτης που έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια αυτούς τους παίκτες και ενίοτε να τους κερδίζει κιόλας. Μπορεί να μην είναι τόσο εντυπωσιακός ή διαφημισμένος, μπορεί να μην είναι καν All Star, αλλά σίγουρα παίζει σαν All Star εδώ και χρόνια.

Ο 32χρονος γκαρντ μοιάζει να είναι... κομμένος και ραμμένος για τις ανάγκες των Τζαζ. Είναι το κομμάτι που τους έλειπε για να κοιτάξουν με μεγαλύτερη συνέπεια στα μάτια τα άλλα μεγαθήρια του ΝΒΑ. Είναι αυτός που θα δείξει τον δρόμο στον Μίτσελ, θα κρατήσει ικανοποιημένο τον Γκομπέρ, θα ταιριάξει με τον Ίνγκλες και θα κάνει τον προπονητή της ομάδας, Κουίν Σνάιντερ, να αισθανθεί ασφάλεια.

Οι Τζαζ έψαχναν από την εποχή του Ντερόν Γουίλιαμς έναν πόιντ γκαρντ επιπέδου All Star. Έναν παίκτη ικανό να τους οδηγήσει στα δύσκολα μονοπάτια των playoffs. Ο Κόνλεϊ είναι όλα αυτά τα πράγματα. Είναι το κομμάτι του παζλ που έψαχναν. Οι Τζαζ είναι πλέον διεκδικητές του τίτλου...

AP Photo/Alex Goodlett, David Zalubowski, Brandon Dill