Ο Μάικλ Τζόρνταν αποτελεί ένα πρότυπο συνέπειας. Η μανία του με την σκληρή δουλειά σε συνδυασμό με το θεόσταλτο ταλέντο του τονέφεραν στην κορυφή. Στον δρόμο του προς αυτή όμως χρειάστηκε αρκετές φορές να πέσει πριν σηκωθεί.

Στην τεράστια καριέρα του Τζόρνταν υπήρξαν στιγμές-σταθμοί για την εξέλιξή του. Στιγμές που τον καθόρισαν και τον υποχρέωσαν να δουλέψει πιο σκληρά από κάθε άλλον. Αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές. Το Sport24.gr συγκέντρωσε λοιπόν τις πέντε πιο σημαντικές στιγμές στον δρόμο τους προς την καταξίωση.

Ο ΣΟΒΑΡΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ

Υπάρχει μία σημαντική λεπτομέρεια που ξεχνάει ο κόσμος όταν αναφέρεται στην αξία ενός παίκτη. Αυτή η λεπτομέρεια είναι ότι για να φτάσει κάποιος ψηλά πρέπει εκτός όλων των άλλω να έχει την τύχη να αποφύγει τους σοβαρούς τραυματισμούς. Ο Μάικλ Τζόνταν σε μεγάλο βαθμό ήταν αρκετά τυχερός. Μόλις την δεύτερη σεζόν του στο ΝΒΑ ωστόσο είχε έναν τραυματισμό που μπορεί να του άλλαζε όλη την καριέρα.

Ήταν η σεζόν 1985/86 και ο “ρούκι της χρονιάς” για την σεζόν 1984/85 έμοιαζε έτοιμος για όλα. Μόλις στον τρίτο αγώνα της σεζόν ωστόσο, κόντρα στους Γουόριορς στις 29 Οκτωβρίου, τραυματίστηκε στο αριστερό πόδι. Η διάγνωση έκανε λόγο για κάταγμα και απουσία έξι εβδομάδων. Ο Τζόρνταν τελικά έμεινε εκτός για 4.5 μήνες! Κάτι το γεγονός ότι το Σικάγο ήθελε να τον προστατεύσει, κάτι ότι παράλληλα οι Μπουλς ήθελαν να πάρουν ένα ψηλό ντραφτ πικ, ο Τζόρνταν απουσίασε από 64 παιχνίδια. Όταν επέστρεψε, είχε “ταβάνι” τα 28 λεπτά συμμετοχής, οχι από τους γιατρούς, αλλά από τους Μπουλς που προτιμούσαν να χάνουν!

Ο Τζόρνταν αισθανόταν εκνευρισμό από όλο αυτό, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή. Αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να παίξει προκειμένου να δοκιμάσει το πόδι του. Αυτό ακριβώς έκανε στα τελευταία 15 παιχνίδια της κανονικής περιόδου. Το βασικό ήταν ότι ήταν υγιής, αλλά και ότι έκτοτε δεν είχε ξανά έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό.

ΤΟ ΞΥΛΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΟΝΣ

Οι Πίστονς ήταν η απόλυτη πολεμική μηχανή του ΝΒΑ την δεκαετία του 80'. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι ότι δεν χρειαζόντουσαν τα εισαγωγικά στο “πολεμική μηχανή”. Το Ντιτρόιτ πήγαινε για πόλεμο. Τα “Bad Boys” (κακά παιδιά) ήταν πράγματι... Bad Boys. Όποιος τους αντιμετώπιζε ήξερε ότι θα πονέσει. Κανείς δεν πόνεσε περισσότερο από τον Μάικλ Τζόρνταν την δεκαετία του 80'.

Όντας ο ηγέτης των Μπουλς, ο “Air” είδε τους Πίστονς να βγάζουν τους περίφημους “Jordan Rules”. Να παίζουν με το μυαλό του και να τον δέρνουν (πάλι χωρίς εισαγωγικά) όποτε πηγαινε προς το καλάθι. Για τρεις σερί σεζόν (1988, 1989 και 1990) αυτό αποδείχθηκε αποτελεσματικό, με τους Πίστονς να αποκλείουν τους Μπουλς στα playoffs ισάριθμες χρονιές. Στην τέταρτη συνάντησή τους όμως ο Τζόρνταν ήταν πιο έτοιμος από ποτέ.

Την σεζόν 1990/91 οι Μπουλς και ο Τζόρνταν ήταν από άλλο πλανήτη. Στον δρόμο για την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της ιστορίας τους λοιπόν βρήκαν απέναντί τους το Ντιτρόιτ στους τελικούς της Ανατολής και το διέλυσαν με 4-0 νίκες, με τον Τζόρνταν να αριθμεί σε εκείνη την σειρά 29.8 πόντους, 5.3 ριμπάουντ και 7 ασίστ μέσο όρο.

Ο ΤΖΟΓΟΣ

Ένα από τα χειρότερα κρυμμένα μυστικά στο ΝΒΑ ήταν ότι ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν εθισμένος στον τζόγο. Προσπαθώντας να βρει ενδιαφέρον στο οτιδήποτε, μπορεί να πόνταρε τεράστια ποσά σε οτιδήποτε, με τις ιστορίες που τον ακολουθούν να έχουν πάρει τον χαρακτήρα του μύθου.

Είναι γνωστό ότι ο Τζόρνταν έπαιζε μανιωδώς πόκερ με συγκεκριμένους συμπαίκτες (αλλά και με τους συμπαίκτες του στην Dream Team το 1992). Ή ότι πόνταρε μεγάλα ποσά σε αγώνες γκολφ που συμμετείχε. Ή ότι το 1993, κατά την διάρκεια των τελικών της Ανατολής κόντρα στους Νικς πήγε σε καζίνο. Αυτό ωστόσο που δείχνει το πρόβλημα του είναι ότι υπάρχουν συμπαίκτες του που αναφέρουν ότι κάποτε είχε φτάσει στο σημείο να ποντάρει πολλά λεφτά παίζοντας... πέτρα, ψαλίδι χαρτί!

Όποιος έχει εθιστεί ποτέ στον τζόγο ξέρει ότι μπορεί να καταστραφεί από αυτό. Με κάποιον τρόπο όμως ο Τζόρνταν φάνηκε να γλιτώνει. Κι ας υπάρχει πάντα η σκιά στην καριέρα του που αναφέρει ότι στην πραγματικότητα η πρώτη απόσυρσή του από τα παρκέ το 1993 ήταν στην πραγματικότητα μία μυστική τιμωρία από τον τότε Κομισάριο του ΝΒΑ, Ντέιβιντ Στερν, για να βρει τον εαυτό του, αφού η λίγκα είχε ξεκινήσει έρευνα για τον εθισμό του "Air" στον τζόγο.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ

Ήταν το καλοκαίρι του 1993, 23 Ιουλίου για την ακρίβεια, όταν ο Τζέιμς Τζόρνταν, πατέρας του Μάικλ Τζόρνταν, βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμό σε ηλικία 56 ετών. Σε μία υπόθεση με πολλές σκιές, για τη νοποία καταδικάστηκαν οι Λάρι Ντέμερι και Ντάνιελ Γκριν, ο Τζόρνταν έχασε μέσα σε μία νύχτα τον πατέρα του. Έχουν γραφτεί χιλιάδες λέξεις για αυτό τον φόνο, με κάποιους να μπλέκουν σε αυτόν την μαφία και τον εθισμό του Τζόρνταν στον τζόγο. Όποια και αν είναι η αλήθεια, υπάρχει κάτι που δεν αμφισβητείται: Ο φόνος του πατέρα του διέλυσε ψυχολογικά τον Τζόρνταν.

Όποιος έχει χάσει δικό του άνθρωπο μπορεί να αντιληφθεί ότι αυτός είναι ο χειρότερος πόνος. Ο Τζόρνταν κλήθηκε να πενθήσει – και να αποσυρθεί από τα παρκέ λίγο αργότερα – με όλο τον κόσμο να παρακολουθεί και να κάνει ερωτήσεις. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να λυγίσει και τον πλέον δυνατό. Όχι όμως τον Τζόρνταν, ο οποίος βρήκε την δύναμη να το ξεπεράσει και τελικά να επιστρέψει στα παρκέ στα μέσα της σεζόν 1994/95, φτάνοντας τελικά στην κατάκτηση ακόμα τριών πρωταθλημάτων.

AP Photo/Alan Mothner