Το να ψάχνει κάποιος τον “επόμενο… οποιονδήποτε” έχει πάντα την δική του γοητεία. Και η περίπτωση του Μάικλ Τζόρνταν φυσικά δεν αποτέλεσε φυσικά εξαίρεση. Είναι εξάλλου το απόλυτο μέτρο σύγκρισης για τους περιφερειακούς παίκτες από τότε που εμφανίστηκε στο ΝΒΑ.

Αυτή η προσπάθεια οδηγεί συνήθως σε υπερβολές. Οι δε παίκτες που καλούνται να κουβαλήσουν αυτό το βάρος τις περισσότερες φορές λυγίζουν, αφού δεν είναι εύκολο να σε συγκρίνουν με τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών.

Κάπως έτσι φτάσαμε από τον ”Τζόρνταν της Δύσης” Κλάιντ Ντρέξλερ, στον Ρον Χάρπερ, από τον Πένι Χάρνταγουεϊ στον Άλεν Άιβερσον και τον Μάικλ Φίνλεϊ και από τον “Δομινικανό Μάικλ Τζόρνταν” Φελίπε Λόπεζ, στον Τούρκο “Μάικλ Τζόρνταν” Χέντο Τούρκολου, στον “Γάλλο Μάικλ Τζόρνταν” Μικαέλ Πιετρούς!

Λίγο πριν ή λίγο μετά από αυτούς ωστόσο υπήρξαν παίκτες που είδαν κατά την διάρκεια της καριέρας τους την ταμπέλα “Μάικλ Τζόρνταν” να τους ακολουθεί και αρκετούς από αυτούς τελικά να τους στοιχειώνει. Ακόμα κι αν τελικά μερικοί από τους παίκτες που ακολουθούν έχουν κάνει – ή κάνουν ακόμα – σπουδαία καριέρα στο καλύτερο Πρωτάθλημα του κόσμου. Πάμε να τους δούμε λοιπόν.

Ο “BABY JORDAN” ΧΑΡΟΛΝΤ ΜΑΪΝΕΡ

Ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που είδε την ταμπέλα του “επόμενου Μάικλ Τζόρνταν” να τον ακολουθεί ήταν ο Χάρολντ Μάινερ. Και όπως αποδείχτηκε ήταν το χειρότερο πράγμα που του έτυχε στην καριέρα του.

Ο Μάινερ επιλέχθηκε στο Νο 12 του ΝΒΑ Draft 1992 από τους Μαϊάμι Χιτ, έχοντας τη φήμη του εξαιρετικού σκόρερ να τον ακολουθεί. Ο λόγος ωστόσο που χρίστηκε διάδοχος του “Air” δεν ήταν τόσο το ταλέντο του όσο τα αλτικά του προσόντα, χάρη στα οποία κατέκτησε δύο φορές την πρώτη θέση στον διαγωνισμό καρφωμάτων (1993, 1995).

Το προσωνύμιο “Baby Jordan” ξεκίνησε έκτοτε να τον ακολουθεί παντού, με τον Μάινερ όμως να μην έχει ούτε το ταλέντο, αλλά ούτε και το μυαλό για να το διαχειριστεί, με αποτέλεσμα να αγωνιστεί μόλις 4 σεζόν στο καλύτερο Πρωτάθλημα του κόσμου, βγάζοντας την φόρμα του μόλις σε 200 παιχνίδια, έχοντας μέσους όρους καριέρας 9 πόντους, 2.2 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ.

Ο ΤΡΕΛΟΣ ΑΪΖΑΪΑ ΡΑΪΝΤΕΡ

Εν έτη 2020 μοιάζει αστείο, ωστόσο όταν μπήκε στο ΝΒΑ το 1993 από το Νο 5 του ντραφτ, ως επιλογή των Μινεσότα Τίμπεργουλβς, υπήρξαν αρκετοί που έχρισαν τον Αϊζαια Ράιντερ ως διάδοχο του Μάικλ Τζόρνταν. Και το γεγονός ότι κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό καρφωμάτων το 1994 βοήθησε στο να ανέβει η πίεση.

Υπήρχε βέβαια μία λεπτομέρεια σε όλα αυτά: Την ίδια στιγμή που ο Τζόνταν δεν έπαιρνε ποτέ ρεπό από μία προπόνηση, δίνοντας το 100% των δυνάμεών του στο παρκέ, o Rider είναι αμφίβολο έστω αν ξέρει καν τι σημαίνει η λέξη “προπόνηση”.

Ο Ράιντερ είχε απίστευτο ταλέντο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είχε ποτέ μυαλό. Το γεγονός ότι έχει συλληφθεί για ένα σωρό λόγους (κατοχή μαριχουάνας, παράνομο στοίχημα σε πάρκο, κατοχή παράνομου κινητού, απαγωγή, άσκηση σωματικής βίας, τσακωμός με ταξιτζή, οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών) το αποδεικνύει.

Ακόμα κι έτσι πάντως έπαιξε 9 σεζόν στο ΝΒΑ, έχοντας 16.7 πόντους, 3.8 ριμπάουντ και 2.7 ασίστ μέσο όρο.

Ο ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΓΚΡΑΝΤ ΧΙΛ

Υπήρχε μία περίοδος που ο Γκραντ Χιλ θεωρείτο ότι πιο κοντινό έχει δει το ΝΒΑ στον Μάικλ Τζόρνταν, σε βαθμό που το σπουδαίο περιοδικό “Slam” έκανε ένα κομμάτι για αυτόν με τον τίτλο “Just like Mike. Only Better”. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί βέβαια αυτό που θα ακολουθούσε.

Οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί στους αστραγάλους είχαν ως αποτέλεσμα ο Χιλ να χάσει τα πιο παραγωγικά χρόνια της καριέρας του, απουσιάζοντας μεταξύ άλλων από 78 αγώνες την σεζόν 2000/01, 68 αγώνες την σεζόν 2001/02, 53 αγώνες την σεζόν 2002/03, ολόκληρη την σεζόν 2003/04 και 61 αγώνες την σεζόν 2005/06. Απλώς η τύχη δεν ήταν με το μέρος του.

Στα 48 του χρόνια πλέον, ο Χιλ δεν έχει απωθυμένα. Ξέρει ότι έφτασε όσο πιο ψηλά μπορούσε δεδομένων όσων του έτυχαν, έχοντας να επιδείξει 7 κλήσεις σε All Star Game (οι 6 στις πρώτες του 7 σεζόν στο ΝΒΑ) και μέσους όρους καριέρας 16.7 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4.1 ασίστ και 1.2 κλεψίματα μέσο όρο, με καλύτερη σεζόν του την 1995/96 όταν είχε 20.2 πόντους, 9.8 ριμπάουντ και 6.9 ασίστ μέσο όρο.

Ο ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΣ ΤΖΕΡΙ ΣΤΑΚΧΑΟΥΖ

Ύψος: 1.98 μέτρα. Βάρος: 99 κιλά. Κολέγιο: Νορθ Καρολάινα. Επιλογή στο ντραφτ: No 3. Θέση: Σούτινγκ γκαρντ. Κρανίο: Ξυρισμένο. Τζογαδόρος: Ναι (όπως αποδείχτηκε αργότερα τουλάχιστον). Κοινώς, ο διάδοχος του Μάικλ Τζόρνταν είχε μόλις φτάσει στο ΝΒΑ to 1995 και είχε το όνομα Τζέρι Στακχάουζ. Σωστά; Λάθος!

O Στακχάουζ ήταν ο πρώτος παίκτης που βαφτίστηκε “Επόμενος Μάικλ Τζόρνταν” μόνο και μόνο επειδή είχε ίδιο ύψος, βάρος και κοινό κολέγιο φοίτησης. Και μπορεί οι μέσοι όροι καριέρας του να μην είναι άσχημοι (16.9 πόντοι, 3.2 ριμπάουντ, 3.3 ασίστ μέσο όρο) αλλά Τζόρνταν δεν έγινε ποτέ. Κι ας είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο ο Κέβιν Μακχέιλ ότι “δεν νομίζω ότι είναι ο επόμενος Μάικλ Τζόρνταν. Από την άλλη όμως ούτε ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν όταν αποφοιτούσε από το κολέγιο”.

Ο Στακχάουζ έγινε γνωστός κυρίως για τους τσακωμούς του με τον Άλεν Άιβερσον στους Σίξερς, αφού ήθελαν και οι δύο τη μπάλα στα χέρια τους, αλλά και επειδή όταν αγωνιζόταν στους Πίστονς γρονθοκόπησε τον τότε συμπαίκτη του Κρίστιαν Λέτνερ κατά την διάρκεια ενός παιχνιδιού με χαρτιά. Και φυσικά για το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ Μάικλ...

Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΟΜΠΙ

Ο άνθρωπος που έχει διαχειριστεί το προσωνύμιο του “επόμενου Μάικλ Τζόρνταν” καλύτερα από κάθε άλλον είναι φυσικά ο συγχωρεμένος Κόμπι Μπράιαντ. Ό,τι πιο κοντινό έχει δει ποτέ το μπάσκετ στον “Αέρινο”, αν και ο ηγέτης των Λέικερς είχε ξεκαθαρίσει – και από αρκετά νωρίς μάλιστα – πως δεν θέλει να τον συγκρίνουν με τον Τζόρνταν, αφού είναι ο Κόμπι Μπράιαντ. Οι συγκρίσεις όμως ήταν αναπόφευκτες.

Ίδιο ύψος, σχεδόν ίδιο βάρος, απίστευτη θέληση για δουλειά, καμία ημέρα ρεπό, ηγέτης, αμέτρητα buzzer-beater, εγωιστής, μεγάλος σκόρερ, πολύ καλός αμυντικός, εξαιρετικό παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, ο Κόμπι ήταν το πλήρες πακέτο. Όπως ακριβώς ήταν πριν από αυτόν το είδωλό του, ο Μάικλ Τζόρνταν.

Το τοτέμ των Λέικερς έκλεισε την καριέρα του έχοντας 25 πόντους, 5.2 ριμπάουντ, 4.7 ασίστ και 1.4 κλεψίματα μέσο όρο, πέντε Πρωταθλήματα, δύο βραβεία MVP των τελικών του ΝΒΑ και 18 κλήσεις (ως βασικός μάλιστα) στο All Star Game.

Ο ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΒΙΝΣ ΚΑΡΤΕΡ

O νυν παίκτης των Χοκς είδε τις συγκρίσεις με τον σπουδαίο Μάικλ Τζόρνταν να γίνονται όταν ακόμα αγωνιζόταν στο Γυμνάσιο. Και όταν επέλεξε το κολέγιο του Νορθ Καρολάινα οι συγκρίσεις έγιναν ακόμα μεγαλύτερες.

Ο Κάρτερ μπήκε στο ΝΒΑ με φόρα το 1998, παρασύροντας τα πάντα στο διάβα του με τα πλούσια αθλητικά του προσόντα, προσφέροντας παράλληλα έναν από τους καλύτερους διαγωνισμούς καρφωμάτων στην ιστορία του ΝΒΑ. Κάποιοι τραυματισμοί όμως και μερικές άσχημες εμφανίσεις σε κρίσιμα παιχνίδια είχαν ως αποτέλεσμα να χάσει αρκετή από τη λάμψη του.

Ακόμα κι έτσι πάντως ο Κάρτερ έχει αξιοσέβαστους μέσους όρους καριέρας: 16.7 πόντοι, 4.3 ριμπάουντ, 3.1 ασίστ, 1 κλέψιμο ανά αγώνα, καθώς και το ρεκόρ περισσότερων σεζόν στην ιστορία του ΝΒΑ με 22, καθώς και αυτό του μοναδικού παίκτη που έχει αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα τέσσερις δεκαετίες (90', 00', 10', 20'). Και φυσικά πολλές – πάρα πολλές για την ακρίβεια – υψηλές πτήσεις προς τα αντίπαλα καλάθια. Απλώς δεν είχε το φονικό ένστικτο του Τζόρνταν.

Ο ΑΤΥΧΟΣ ΤΡΕΪΣΙ ΜΑΚΓΚΡΕΪΝΤΙ

Η αλήθεια είναι ότι στο ξεκίνημα της καριέρας του ο ΜακΓκρέιντι δεν είδε πολλούς να τον αποκαλούν – τουλάχιστον φωναχτά – διάδοχο του “Αέρινου”. Δύο εκπληκτικές σεζόν στο Ορλάντο όμως, 2002/03 και 2003/04, όπου αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ με 32.1 πόντους μέσο όρο και 28 πόντους μέσο όρο αντίστοιχα έφταναν για να μπορέσουν κάποιοι να αρχίσουν πιο δυναμικά τις συγκρίσεις. Αλλά…

Αλλά ο T-Mac ταλαιπωρήθηκε από σοβαρούς τραυματισμούς στην καλύτερη μπασκετική του ηλικία. Αλλά ο T-Mac δεν μπόρεσε ποτέ να περάσει το φράγμα του πρώτου γύρου των πλέι-οφ μέχρι να βρεθεί στο λυκαυγές της καριέρας του παγκίτης στους Σπερς. Αλλά ο T-Mac έφτασε να αγωνιστεί μέχρι και στην Κίνα.

Ο ΜακΓκρέιντι είχε μία σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ και οι 19.6 πόντοι, 5.6 ριμπάουντ και 4.4 ασίστ που είναι οι μέσοι όροι καριέρας του το αποδεικνύουν. Απλώς δεν ήταν αρκετά τυχερός για να δει την καριέρα του να ανθίζει.

Ο “ΦΛΑΣ” ΓΟΥΕΪΝΤ

Άλλη μία περίπτωση εξαιρετικού παίκτη, που απλώς είναι διαφορετικός παίκτης από τον Μάικλ Τζόρνταν είναι ο θρύλος των Χιτ. Με καταγωγή από το Σικάγο και χαρακτηριστικό γνώρισμα στο παιχνίδι του τα πλούσια αθλητικά του προσόντα ο Wade δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτή τη λίστα.

Ο απόφοιτος του κολεγίου του Μαρκέτ αγωνίστηκε 16 σεζόν στο ΝΒΑ, έχοντας μέσους όρους καριέρας 22 πόντους, 4.7 ριμπάουντ, 5.4 ασίστ και 1.5 κλεψίματα. Το σημαντικότερο ωστόσο ήταν ότι ξεπέρασε τους σοβαρούς τραυματισμούς που φάνηκε να τον φρενάρουν την διετία 2006-2008, επιστρέφοντας τότε δριμύτερος την σεζόν 2008/09 έχοντας τότε 30.2 πόντους, 5 ριμπάουντ και 7.5 ασίστ μέσο όρο, στην καλύτερη (και πιο... Τζόρνταν) σεζόν της καριέρας του.

Ο Γουέιντ έκλεισε την καριέτα του έχοντας κατακτήσει 3 Πρωταθλήματα και ένα βραβείο MVP των τελικών στη συλλογή του από το 2006, 13 κλήσεις σε All Star Game και μία καριέρα επιπέδου Hall of Fame. Απλώς δεν ήταν Μάικλ Τζόρνταν, χωρίς βέβαια αυτό να είναι κακό.

Ο “ΒΑΣΙΛΙΑΣ” ΛΕΜΠΡΟΝ

Πίστευε κανείς ότι δεν θα υπήρχε ο ΛεΜπρόν Τζέιμς σε αυτή τη λίστα; Ακόμα κι αν η σωματοδομή του είναι πιο κοντά σε αυτή του Καρλ Μαλόουν από αυτή του Μάικλ Τζόρνταν, ακόμα κι αν ο “Αέρινος” δήλωσε κάποτε ότι θα διάλεγε τον Κόμπι και όχι τον Τζέιμς, ο ΛεΜπρόν δεν μπόρεσε – και δύσκολα θα μπορέσει – να ξεφύγει από την σύγκριση. Και ελάχιστα τον ενδιαφέρει αυτό βέβαια.

Ο Τζέιμς έχει μέσους όρους καριέρας 27.1 πόντους, 7.4 ριμπάουντ, 7.4 ασίστ, 1.6 κλεψίματα και 0.8 κοψίματα. Έχει κατακτήσει τρία πρωταθλήματα και ισάριθμα βραβεία MVP των τελικών, έχοντας ακόμα στην κατοχή του τέσσερα βραβεία MVP της κανονικής περιόδου, τρία βραβεία MVP του All Star Game και 16 (συνεχόμενες) κλήσεις σε All Star Game.

Το ταλέντο του ΛεΜπρόν δεν είχε ταβάνι και αυτό το ξέρουν όλοι. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θέλει να γίνει ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών. Για να γίνει κάτι τέτοιο βέβαια θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσει τον Μάικλ Τζόρνταν. Θα τα καταφέρει;

O ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ ΡΟΟΥΖ

Οι νεότεροι είναι εύκολο να απορρίπτουν αυτή την άποψη. Οι παλαιότεροι όμως, αυτοί που έχουν δει τον αληθινό Ντέρικ Ρόουζ, τον προ εγχειρίσεων Ντέρικ Ρόουζ ξέρουν ότι ο νυν παίκτης των Πίστονς έκανε κάτι που έμοιαζε αδύνατο: Έδωσε ελπίδα στους φίλους των Μπουλς ότι θα επιστρέψουν στην κορυφή του ΝΒΑ για πρώτη φορά μετά την εποχή του Τζόρνταν.

Η αλήθεια είναι ότι οι συγκρίσεις ανάμεσα στον Ρόουζ και του Τζόρνταν έγιναν λόγω του συνδυασμού “Μπουλς – Εξωφρενικός αθλητής” του νυν παίκτη των Πίστονς. Το γεγονός ότι μόλις σητν τρίτη του σεζόν στο ΝΒΑ (2010/11) ο Ρόουζ έγινε στα 22 του χρόνια ο νεότερος MVP στην ιστορία του ΝΒΑ έχοντας 25 πόντους και 7.7 ριμπάουντ μέσο όρο έπαιξε τον ρόλο του. Αυτό που δεν ήξερε ο κόσμος τότε ήταν πως αυτή θα ήταν η κορύφωση της καριέρας του.

Την σεζόν 2011/12 ο Ρόουζ ταλαιπωρήθηκε από πολλούς τραυματισμούς, μέχρι που τελικά υπέστη ρήξη χιαστού στα playoffs. Δύο ακόμα σοβαροί τραυματισμοί στα γόνατα και αμέτρητα χειρουργεία αργότερα, ο απόφοιτος του Κολεγίου του Μέμφις δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος παίκτης. Τα χειρουργεία του στέρησαν την αθλητικότητά του και από το ΝΒΑ έναν παίκτη που θα γινόταν Hall of Famer. Ακόμα κι έτσι πάντως, την φετινή σεζόν είχε 18.1 πόντους και 5.6 ασίστ μέσο όρο, ενώ έχει μέσους όρους καριέρας 18.8 πόντους, 3.4 ριμπάουντ και 5.6 ασίστ. Απλώς δεν έγινε ο Ρόουζ που περιμεναν όλοι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μάικλ Τζόρνταν: Τα 5 "What If" της καριέρας του

Μάικλ Τζόρνταν: Το "σκριν" του Πόρτλαντ στο NBA Draft του 1984

Μάικλ Τζόρνταν: Οι στιγμές που τον λύγισαν, αλλά δεν τον "σκότωσαν"

Οι Σικάγο Μπουλς "θυσίασαν" τον Μίτσελ Γουίγκινς για τον Μάικλ Τζόρνταν

AP Photo/E.J. Flynn.jpg