Ο Κρις Μπος ήταν ο τρίτος τροχός της αμάξης στο Μαϊάμι. Το ήξερε ότι πάντα θα ίσχυε αυτό από την στιγμή που αποφάσισε να ενώσει τις δυνάμεις του με τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και τον Ντουέιν Γουέιντ το καλοκαίρι του 2010. Δεν τον ενδιέφερε όμως.

Ο Κρις Μπος είδε τους Χιτ να αποσύρουν την φανέλα του στον αγώνα με τους Μάτζικ, στην απόλυτη τιμή για έναν μπασκετμπολίστα. Άκουσε τον Ντουέιν Γουέιντ και τον Πατ Ράιλι να τον αποθεώνουν, Είδε τον ΛεΜπρόν Τζέιμς να του στέλνει μήνυμα μέσω ενός VIDEO, όπου του είπε πως “ δεν θα είχα πάρει τα πρωταθλήματά μου χωρίς εσένα”.

Ο Μπος γνώρισε την αποθέωση από τους φίλους των Χιτ. Η ειρωνεία της ιστορίας είναι βέβαια ότι πρακτικά οι φίλοι των Χιτ ποτέ δεν τον εκτίμησαν όσο του άξιζε. Βασικά, ελάχιστοι φίλοι του ΝΒΑ εκτίμησαν τον Μπος όσο του άξιζε, τον καιρό που ήταν το τρίτο μέλος της “Big-3” στο Μαϊάμι από το 2010 έως το 2014 στο πλευρό των ΛεΜπρόν και Γουέιντ. Ο Μπος ήταν πάντα ο... τρίτος τροχός. Ένας τρίτος τροχός που έπρεπε να θυσιάσει πολλά, να αλλάξει στυλ παιχνιδιού και να βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο. Δεν είχε να αντιμετωπίσει την πίεση του ΛεΜπρόν. Ήταν όμως ο... αμέσως επόμενος στην σειρά και αυτός που δεχόταν τα λιγότερα εύσημα μετά από κάθε επιτυχία. Και δεν τον ένοιαζε καθόλου.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ... SMALL BALL

Οι Γουόριορς θεωρούνται η ομάδα που έφερε την... επανάσταση στο ΝΒΑ. Η ομάδα που έδειξε τον δρόμο σε όλους παίζοντας εδώ και χρόνια με χαμηλά σχήματα, με τον Ντρέιμοντ Γκριν σε θέση σέντερ. Όσοι όμως γυρίσουν τον χρόνο λίγο πιο πίσω, θα αντιληφθούν ότι πριν τον Ντρέιμοντ Γκριν ήταν ο Κρις Μπος και οι Μαϊάμι Χιτ αυτοί που άλλαξαν τα δεδομένα στο ΝΒΑ.

Η επίθεση όμως ήταν το... δέντρο αυτής της φιλοσοφίας. Το δάσος ήταν η ικανότητα του Μπος να παλέψει με τα αντίπαλα θηρία στην άμυνα, να μεταβληθεί στον rim protector που ήθελε το Μαϊάμι, να μπορέσει να μαρκάρει τους αντίπαλους περιφερειακούς στις αλλαγές στα σκριν. Κοινώς ήταν όλα αυτά που ζητάνε οι προπονητές πλέον από τους σέντερ τους. Κι ας ήταν... πάουερ φόργουορντ στα χαρτιά. Πέρα από το αγωνιστικό όμως, η σημαντικότερη κληρονομιά του Μπος στο σύγχρονο μπάσκετ είναι άλλη.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΑΡ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ

Ο κόσμος τείνει να το ξεχάσει, κυρίως επειδή έχει στο μυαλό του τον Μπος των Χιτ. Το άλλοτε Νο4 του ΝΒΑ Draft όμως δεν ήταν απλώς ένας πολύ καλός παίκτης. Όταν επέλεξε να πάει στο Μαϊάμι ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στο ΝΒΑ. Ήταν ήδη 5 συνεχόμενες χρονιές All Star, ένας από τους καλύτερους παίκτες στην θέση του στην λίγκα και προερχόταν από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, αφού την περίοδο 2009/10 είχε 24 πόντους, 10.8 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ και 1 κόψιμο μέσο όρο με τους Ράπτορς! Ήταν ο απόλυτος σταρ της ομάδας του και επέλεξε να γίνει ο... τρίτος της παρέας στο Μαϊάμι, χωρίς να τον ενδιαφέρει η δική του προβολή.

Η πλέον ξεκάθαρη απόδειξη για το τι σήμαινε ο Μπος για το Μαϊάμι είναι η φάση για τον οποίο θα τον θυμούνται πάντα όλοι: Το επιθετικό ριμπάουντ που πήρε στο φινάλε της 4ης περιόδου του 6ου αγώνα της σειράς των Τελικών με τους Σπερς το 2013 και η ασίστ που έδωσε στον Ρέι Άλεν για το τρίποντο που έστειλε το ματς στην παράταση.

Ο Μπος πήγε στο Μαϊάμι ως ένας ντελικάτος φόργουορντ/σέντερ που μπορούσε να σκοράρει με κάθε τρόπο και μεταβλήθηκε σε ρολίστα πολυτελείας. Δέχθηκε να παίρνει λιγότερα σουτ από ότι άξιζε, να βγει από τον ρόλο του, να κινείται πιο περιφερειακά. Δέχθηκε να μεταβληθεί από φύσει επιθετικός παίκτης στον άνθρωπο γύρω από τον οποίο στήθηκε το αμυντικό πλάνο της ομάδας. Δέχθηκε τις ειρωνείες του κόσμου στα Social Media, την αυστηρή κριτική σε κάθε άσχημη εμφάνισή του, το να μένει στο σκοτάδι όταν όλοι αποθέωναν τον ΛεΜπρόν, την έκπληξη του κόσμου όταν είχε κάποιες – και είχε πολλές – σπουδαίες βραδιές λες και ήταν παίκτης της σειράς. Μπήκε σε έναν ρόλο που θεωρητικά δεν του ταίριαζε, άλλαξε το ίδιο του το “είναι”, έχοντας στο μυαλό του πως το μόνο που είχε σημασία ήταν το πρωτάθλημα. Ανταμείφθηκε με 2 τίτλους για αυτό.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μπος δεν είχε το τέλος που του άξιζε στην καριέρα του. Οι θρόμβοι που βρέθηκαν στο αίμα του είχαν ως αποτέλεσμα να σταματήσει το μπάσκετ στα 32 του χρόνια. Πάνω που είχε αρχίσει να θυμίζει στον κόσμο πόσο σπουδαίος παίκτης ήταν. “ Χωρίς εσένα δεν θα είχαμε Big-3” του είπε ο Γουέιντ. Χωρίς τον Μπος όμως δεν θα υπήρχαν πολλά περισσότερα πράγματα στο ΝΒΑ. Γιατί αυτός ο τύπος ήταν ο πρώτος σταρ που δέχθηκε στον απόλυτο βαθμό, στα πιο παραγωγικά χρόνια της καριέρας του, να γίνει κάτι που δεν ήταν. Τελικά, έγινε ο καλύτερος συμπαίκτης. Ο άνθρωπος που με τον τρόπο του βοήθησε να αλλάξει όλο το ΝΒΑ.

AP Photo/Joe Skipper