Ηταν η σεζόν 2000/01 όταν οι Μπακς έφτασαν μέχρι τους Τελικούς της Ανατολής, όπου αποκλείστηκαν με 4-3 νίκες από τους Σίξερς, με ηγέτες τους Ρέι Άλεν, Γκλεν Ρόμπινσον και Σαμ Κασέλ. Χρειάστηκε να περάσουν 18 χρόνια για να το ξαναζήσουν αυτό. Και το οφείλουν εν πολλοίς στον Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο Γιάννης βίωσε μία ονειρεμένη κανονική περίοδο και ακολούθως ήταν εξαιρετικός στους δύο πρώτους γύρους των playoffs. Κατά πολλούς είναι το φαβορί για την κατάκτηση του βραβείου του MVP. Έγινε ο Franchise παίκτης που ονειρευόντουσαν οι Μπακς ότι θα γίνει. Είδε μία ομάδα να χτίζεται γύρω του και ανταποκρίθηκε στον ρόλο του . Έγινε ο ηγέτης της καλύτερης ομάδας της κανονικής περιόδου. Επηρέασε το παιχνίδι και στις δύο πλευρές του παρκέ, κερδίζοντας μία θέση στην καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ και στην καλύτερη αμυντική πεντάδα του ΝΒΑ . Ετοιμάζεται να υπογράψει το μεγαλύτερο συμβόλαιο στην ιστορία του ΝΒΑ . Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και αψεγάδιαστος, κάτι που φάνηκε στους Τελικούς της Ανατολής κόντρα στους Ράπτορς.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξετάσει κάποιος την σεζόν που βίωσε ο σταρ των Μπακς. Ξεκινώντας από τα βασικά, από όποια πλευρά και να το εξετάσει, δεν μπορεί να κρίνει την σεζόν που είχε ως αποτυχημένη, απλώς επειδή η ομάδα του αποκλείστηκε στους Τελικούς της Ανατολής με μειονέκτημα έδρας. Δεν γινόταν να έχει κάποιος την απαίτηση από τον Γιάννη και τους Μπακς να φτάσουν μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ, όταν αυτή ήταν η πρώτη σεζόν που έφτασαν τόσο μακριά έπειτα από 18 χρόνια.

Δεν ήταν αποτυχία για τους Μπακς να μην φτάσουν μέχρι τους Τελικούς του ΝΒΑ. Αποτυχία θα ήταν αυτό για τους Γουόριορς, που έχουν κατακτήσει 3 πρωταθλήματα τα 4 τελευταία χρόνια. Αποτυχία είναι για τους Ρόκετς ότι δεν έφτασαν μέχρι εκεί . Αποτυχία ήταν για τους Σέλτικς που φρόντισαν οι ίδιοι να βάλουν τον πήχη τόσο ψηλά. Για μία ομάδα όπως οι Μπακς, η οποία τα τελευταία 4 χρόνια είχε τρεις αποκλεισμούς στον πρώτο γύρο των playoffs, δεν μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία ο αποκλεισμός στους Τελικούς της Ανατολής. Χαμένη ευκαιρία ίσως. Δεν μπορεί να θεωρηθεί όμως αποτυχία ούτε για τους Μπακς, ούτε για τον Γιάννη, που πήρε από το χέρι το Μιλγουόκι και το πήγε μέχρι τους Τελικούς της Ανατολής.

ΦΕΤΟΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΙΤ

Πολύς κόσμος είχε φροντίσει να συμπεριλάβει τον Γιάννη στην ελίτ του ΝΒΑ από την προηγούμενη σεζόν. Κάποιοι το έκαναν ακόμα νωρίτερα, όταν έγινε All Star την σεζόν 2016/17. Στην πραγματικότητα πάντως, πέρυσι απλώς βρέθηκε πολύ κοντά στην ελίτ. Φέτος όμως είναι που μπήκε στην ελίτ και ο λόγος δεν είναι άλλος από τον προφανή: Έδειξε ότι μπορεί να σηκώσει μία ολόκληρη ομάδα στις πλάτες του και να την βάλει ανάμεσα στις κορυφαίες του ΝΒΑ. Πλέον ο Γιάννης δεν είναι απλώς το συμπαθητικό παιδί που έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Το μέλλον είναι τώρα για τον διεθνή φόργουορντ, ο οποίος με την παρουσία του – και κυρίως με την πορεία των Μπακς – απέδειξε ότι ανήκει στους κορυφαίους.

Ο κόσμος δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Όσο και να αποθέωναν όλοι τον Γιάννη, όσο και αν τρελαινόντουσαν με τις δυνατότητές του, όλοι ήθελαν να τους πείσει ότι μπορεί να αγγίξει την κορυφή για να τον βάλουν πιο ψηλά στις προτιμήσεις τους. Το τέλος της σεζόν 2017/18 ο Γιάννης θεωρείτο ένας από τους 5-10 καλύτερους παίκτες στο NBA, ανάλογα με το πόσο τον συμπαθούσε κάποιος. Το τέλος της φετινής σεζόν τον βρίσκει αντικειμενικά στην πρώτη 5αδα. Στα μάτια κάποιων είναι ο καλύτερος, στα μάτια άλλων βρίσκεται στο Top-3. Όπως και να έχει, κανείς πλέον δεν τον βγάζει εκτός Top-5, κάτι που μέχρι πέρυσι ήταν συζητήσιμο. Αυτό το γεγονός από μόνο του είναι μία κατάκτηση κι ας το θεωρεί πολύς κόσμος δεδομένο, απλώς και μόνο επειδή το βλέπει να συμβαίνει μπροστά στα μάτια του. O Γιάννης εκτοξεύτηκε φέτος.

ΟΙ ΡΑΠΤΟΡΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ

Ο Γιάννης είχε μία ονειρεμένη σεζόν. Μπήκε στην κουβέντα για τον MVP και είναι πολύ πιθανό να κατακτήσει το βραβείο. Μπήκε στην ελίτ. Το τέλος της σεζόν όμως τον βρήκε στο καναβάτσο, με τον Καγουάι Λέοναρντ να αποδεικνύεται ανώτερος και να οδηγεί τους Ράπτορς στους Τελικούς του ΝΒΑ. Δεν είναι ντροπή όταν χάνεις από έναν ανώτερο αντίπαλο, πόσο μάλλον από έναν παίκτη που πριν μερικά χρόνια αναδείχθηκε MVP των Τελικών του ΝΒΑ (2014), κάνοντας τότε την ζωή δύσκολη στον ΛεΜπρόν Τζέιμς.

τον καλύτερο two-way παίκτη στο ΝΒΑ (και πιθανότατα καλύτερο αμυντικό της λίγκας) Καγουάι Λέοναρντ και παίζοντας ένα είδος ματς-απ ζώνης κατάφεραν ανά διαστήματα να τον εξουδετερώσουν . Τα μακριά χέρια των Λέοναρντ, Σιάκαμ, Ιμπάκα, Γκριν και το μπασκετικό I.Q των Γκασόλ και Λόουρι υποχρέωσαν τον Γιάννη σε κακές επιλογές. Το μέτριο μακρινό σουτ του Γιάννη – αλλά κυρίως η αδυναμία του να σουτάρει μετά από ντρίμπλα – τον έφεραν σε δύσκολη θέση όταν ξεκινούσε τις προσπάθειές του από την περιφέρεια. Το δε γεγονός ότι ο Λέοναρντ άντεχε όταν ο Γιάννης πήγαινε να τον ποστάρει – με την απαραίτητη βοήθεια από τους ψηλούς της ομάδας που έκαναν νταμπλ-τιμ – πήρε ακόμα ένα κομμάτι του παιχνιδιού του Γιάννη. Όταν “πάγωσαν” και οι σουτέρ των Μπακς, ο “Greek Freak” είχε μονίμως ένα τείχος μπροστά του, το οποίο δεν μπόρεσε να ξεπεράσει.

Στα playoffs τα δεδομένα είναι διαφορετικά σε σχέση με την κανονική περίοδο. Οι ομάδες ασχολούνται περισσότερο με τα ψεγάδια ενός παίκτη. Το μισό μέτρο χώρος στο προσωπικό μαρκάρισμα γίνεται δέκα εκατοστά. Οι αποφάσεις πρέπει να έρχονται πιο γρήγορα. Η πίεση μεγαλώνει, κάθε χαμένη μπάλα κοστίζει διπλά. Όλα αυτά ο Γιάννης τα ήξερε. Οι Ράπτορς του έδειξαν πως ακόμα είχε πράγματα να μάθει. Και δεν είναι κακό αυτό. Ο Γιάννης εξάλλου είναι 24 χρονών και οφείλει να μάθει κι άλλα. Δεν παύει όμως να είναι και μία πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι πρακτικά το Τορόντο έδειξε σε όλο τον κόσμο πώς πρέπει να μαρκάρει μία ομάδα τον Γιάννη. Την προσεχή σεζόν αρκετές ομάδες θα δοκιμάσουν μία παρόμοια φιλοσοφία. Η λεπτομέρεια της υπόθεσης βέβαια είναι ότι δεν έχουν όλες οι ομάδες τους παίκτες των Ράπτορς. Δεν έχουν την τετράδα των Λέοναρντ, Σιάκαμ, Ιμπάκα, Γκασόλ στην γραμμή ψηλών. Όπως και ότι ο Γιάννης λογικά δεν θα είναι ο ίδιος παίκτης, παρά θα εμφανιστεί ακόμα καλύτερος. Αυτό δείχνει τουλάχιστον το παρελθόν του.

ΘΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΒΑΣΗ

Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι από εδώ και πέρα, είναι ότι ο Γιάννης θα κρίνεται με άλλα κριτήρια. Έχοντας οδηγήσει τους Μπακς μέχρι τους Τελικούς της Ανατολής, καλείται πλέον να τους πάει ένα βήμα πιο μακριά. Η πίεση για αποτέλεσμα θα μεγαλώσει. Αν ο κόσμος έδειξε κατανόηση φέτος – και δικαίως, αφού το Μιλγουόκι έφτασε πιο μακριά από ότι περίμενε – την προσεχή σεζόν θα έχει απαιτήσεις. Ο σταρ των Μπακς θα κρίνεται από άλλα βάση. Θα κρίνεται ως ένας από τους πέντε καλύτερους παίκτες στον κόσμο.

Ο Γιάννης καθιερώθηκε στην ελίτ του ΝΒΑ φέτος. Δεν γίνεται να ξεκινήσει κουβέντα για τον καλύτερο παίκτη στην λίγκα και να μην συμπεριληφθεί το όνομά του. Αυτό είναι κάτι που το ήθελε και ο ίδιος. Για αυτό δούλευε τόσα χρόνια και για αυτό θα συνεχίσει να δουλεύει. Η φετινή εκτόξευση ήταν ευχάριστη, η προσγείωση από τους Ράπτορς του Λέοναρντ ήταν λίγο απότομη. Το θέμα πλέον είναι αν αυτό που συνέβη φέτος θα αποδειχθεί απλώς ένα ακόμα εμπόδιο στον δρόμο για την κορυφή. Όπως και να έχει, η σεζόν 2019/20 θα έχει πολύ ενδιαφέρον. Όλο το ΝΒΑ εξάλλου θα κοιτάζει προς το Μιλγουόκι και τον Γιάννη. Οι απαιτήσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα. Η συνέχεια, στα παρκέ...

AP Photo/LM Otero