Ο Άλεν Άιβερσον δεν έβαζε ποτέ φίλτρα σε αυτά που έλεγε και έκανε. Δεδομένου ότι κλήθηκε να γράψει για αυτόν στην γνωστή ιστοσελίδα "The Players Tribune" όπου οι σταρ του αθλητισμού δεν έχουν πρόβλημα να ξεγυμνώσουν την ψυχή τους, γίνεται σαφές ότι αυτά που θα έγραψε θα είχαν ενδιαφέρον. Αυτό ακριβώς έγινε!

Ο "Answer" ήταν, όπως πάντα, αληθινός και ειλικρινής και δεν δίστασε να μοιραστεί όμορφες ιστορίες με τον κόσμο, κάποιες αστείες και κάποιες πιο σοβαρές, μιλώντας μεταξύ άλλων για την ζωή του, τον Μάικλ Τζόρνταν, τον ΛεΜπρόν, αλλά και την φορά που έκανε δώρο μία Μπέντλεϊ που είχε στον τότε συμπαίκτη του, Λάρι Χιουζ!

Ιδού μερικά από τα καλύτερα αποσπάσματα από το τρομερό κείμενο του Άιβερσον:

Για την ημέρα που έκανε δώρο μία Μπέντλεϊ στον Χιουζ και το ευτράπελο που ακολούθησε: " Μία Μπέντλεϊ δεν ήταν τίποτα για εμένα. Αλλά για τους άλλους ήταν ΜΠΕΝΤΛΕΪ. Όταν λοιπόν ήμασταν στον δρόμο μετά από μία προπόνηση είδα πώς κοίταζε ο Χιουζ το αυτοκίνητο όταν περπατούσαμε και μου είπε 'φίλε, πρέπει κάποια στιγμή να πάρω ένα τέτοιο αμάξι'. Οπότε του είπα "πάρε το δικό μου'! Υπάρχουν όμως δύο αστεία σημεία σε αυτή την ιστορία: 1. Πίστευε ότι αυτή ήταν η μοναδική Μπέντλεϊ που είχα! Χαχα... Κοιτάξτε, είμαι καλός, αλλά όχι τόσο καλός. 2. Την επόμενη μέρα στην προπόνηση μου είπε ότι του έκανα πλάκα. 'Είσαι σκληρός. Μου έκανες πλάκα επειδή είμαι ρούκι. Το ντεπόζιτο ήταν άδειο'! Ο Λάρι πιστεύει ότι το έκανα επίτηδες και ακόμα το πιστεύει και το λέει όποτε θυμάται την ιστορία. Δεν ισχύει όμως αυτό. Το θέμα όμως για αυτόν ήταν ότι είχε μείνει με το αυτοκίνητο σε έρημη περιοχή και περίμενε όλη τη νύχτα μέχρι κάποιος να τον σώσει".

Για το πώς τον βλέπει ο κόσμος όταν ακούει αυτή την ιστορία: " Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι όταν ακούν αυτή την ιστορία. Αυτοί που σκέφτονται ότι είμαι άγιος και αυτοί που λένε ότι είμαι κακός. Σκέφτομαι αυτή την ιστορία τελευταία μαζί με άλλες, οι οποίες δείχνουν πώς πήγε η ζωή μου. Ουσιαστικά δεν ήμουν ποτέ ο εαυτός μου. Άλλοι με αγαπούν και άλλοι με μισούν. Δεν ήμουν ποτέ όμως κανονικός, ένας απλός άνθρωπος. Είμαι καλός τύπος; Ναι, φίλε, αν με ρωτήσεις αυτό θα σου πω. Αν έχω κάνει λάθη; Σίγουρα. Πρέπει να βρεθεί νέα μονάδα μέτρησης για να μετρήσει τα λάθη που έχω κάνει. Κάπου ανάμεσα όμως βρίσκεται ο αληθινός Άιβερσον".

Για το δίλημμα ανάμεσα σε Τζόρνταν και ΛεΜπρόν: " Ακούστε να δείτε. Καταρχάς λατρεύω τον ΛεΜπρόν. Είναι ο καλύτερος παίκτης της γενιάς του και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών, ένας σπουδαίος σύζυγος και πατέρας και πρότυπο. Αυτό το σχολείο που έκανε στο Άκρον; Πανέμορφο. Αλλά μιλάμε για τον Μάικ έτσι; Τον Μάικ. Τον μαύρο Ιησού. Δεν έχω να πω πολλά περισσότερα. Είναι ο GOAT (σ.σ Καλύτερος όλων των εποχών) και πάντα θα είναι. Και, σας παρακαλώ μη με προσβάλλετε μιλώντας για στατιστικά λες και μπορείτε να μου αλλάξετε το μυαλό".

Για την καλύτερη πεντάδα στην ιστορία του ΝΒΑ (χωρίς τον εαυτό του μέσα): " Στεφ (Κάρι), Μάικ (Τζόρνταν), Κόμπι (Μπράιαντ), Μπρον (ΛεΜπρόν Τζέιμς), Σακ (Σακίλ Ο'Νίλ)"

Για την άποψή του για τις... Super Teams: " Μήπως εννοείτε ομάδες των δειλών; Χα! Πλάκα κάνω. Όλα αυτά που λέγονται είναι αστεία. Δεν θα γίνω αυτός ο γκρινιάρης βετεράνος που δεν αφήνει το άθλημα να εξελιχθεί. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να χτίσεις μία ομάδα. Προσωπικά προτιμούσα το πώς γινόταν στην εποχή μου. Όπου είχες έναν σταρ, έναν στρατηγό, και όλοι οι άλλοι ερχόντουσαν στην ομάδα και τους υποδεχόσουν και ήταν οι στρατιώτες σου. Μου άρεσε ότι οι ομάδες μας είχαν συνέχεια. Οι συμπαίκτες μου μπορούσαν να παίξουν. Ο κόσμος το ξεχνάει αλλά οι Σίξερς κέρδισαν 56 αγώνες το 2001 και ήταν καλοί και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ας λένε ό,τι θέλουν οι αριθμοί. Αυτοί δεν δείχνουν πώς μπορεί μία ομάδα να γίνει καλύτερη. Αυτά είναι μ...κίες και ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που πήρα: Δε μπορείς να μετρήσεις τα πάντα. Αυτό ισχύει σε όλα στην ζωή, όχι μόνο στο μπάσκετ".

Για το πώς ντυνόταν και πώς έχει αλλάξει το ΝΒΑ: " Ντυνόμουν όπως ήθελα. Εκεί που μεγάλωσα δεν ονειρευόμασταν να φορέσουμε κοστούμι. Στο μυαλό μας το κοστούμι το έβαζες όταν πήγαινες στην εκκλησία. Όταν πήγα λοιπόν στο ΝΒΑ δεν γινόταν απλώς να αλλάξω και να... μεταμορφωθώ. Δεν ήμουν άλλος άνθρωπος επειδή πήγα στο ΝΒΑ. Όταν μεγάλωνα το μόνο που ήθελα ήταν να ντύνομαι όπως τα μεγαλύτερα παιδιά στην γειτονιά μου με μπότες, τζιν και φαρδιές μπλούζες. Πολλά ήταν διαφορετικά στο ΝΒΑ όταν μπήκα, αλλά τα ρούχα μου; Πλάκα μου κάνεις; Ίσως μπορούσα να προσαρμοστώ καλύτερα και η λίγκα να είναι λιγότερο αυστηρή, Τίποτα δεν άλλαξε όμως. Όταν όμως μου έλεγαν εκείνη την εποχή να αλλάξω τον τρόπο που ντύνομαι, να καλύψω τα τατουάζ μου και τα μαλλιά μου, ήταν σαν να μου έλεγαν να αλλάξω αυτό που ήμουν. Ήταν σα να μου έδιναν σφαλιάρα.

Πολύς κόσμος λέει ότι η νέα γενιά των ΝΒΑερς, η γενιά του ΛεΜπρόν, αλλάζουν τη μόδα και απορρίπτουν το στυλ μου. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος το έχει πάρει τελείως λάθος όλο αυτό. Αυτό που έκανα τότε ήταν να είμαι απλώς ο εαυτός μου δεν υπερασπιζόμουν τα φαρδιά ρούχα ή τα τατουάζ ή τα μαλλιά ράστα. Απλώς υπερασπιζόμουν τον εαυτό μου και το ποιος είμαι. Αυτό ήταν το νόημα για εμένα. Ο ΛεΜπρόν και η δική του γενιά κάνουν ακριβώς το ίδιο τώρα. Και αν τους ρωτήσει κανείς, θα πουν ότι αυτός που το έκανε πρώτος ήμουν εγώ. Επειδή ήμουν αυτός που άλλαξε την οπτική του κόσμου για τους νεαρούς, πλούσιους αφροαμερικανούς. Δεν προσπάθησα να ταιριάξω. Μπορούσα να είμαι έξω όλο το βράδυ και την άλλη μέρα να έχω 50 πόντους και 10 ασίστ. Και δεν το έκρυβα καν. Δεν ήμουν ρομπότ, αλλά άνθρωπος".

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο στα αγγλικά ΕΔΩ

AP Photo/David Zalubowski