Ενα εξαιρετικά ώριμο τέλειο 35λεπτο. Μία τέλεια άμυνα στο φινάλε. Ο Παναθηναϊκός κόντεψε να λυγίσει την Ρεάλ, αλλά το τρελό τρίποντο του Ρούντι Φερνάντεθ στο τέλος έμελλε να δώσει τη νίκη στους Μαδριλένους με 74-73 . Και μετά... παγωμάρα. Σοκ και δέος.

Το σουτ του βετεράνου γκαρντ/φόργουορντ ήταν τυχερό. Θα μπορούσε να μην μπει και ο Παναθηναϊκός να σκεφτόταν ήδη τα playoffs της EuroLeague. Το θέμα ωστόσο δεν είναι το σουτ του Φερνάντεθ. Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έπρεπε ποτέ να πάει το παιχνίδι σε αυτό το σημείο. Δεν έπρεπε να βάλει τον εαυτό του σε αυτή την θέση, αφήνοντας τον τελικό νικητή να κριθεί από ένα παιχνίδι της τύχης.

ΕΤΡΕΞΕ, ΠΙΕΣΕ... ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΕ

Ο Παναθηναϊκός ακολούθησε για ακόμα ένα παιχνίδι την ίδια φιλοσοφία που ακολουθεί σταθερά εδώ και καιρό: Πήγε το παιχνίδι σε γρήγορο τέμπο, θέλησε να αυξήσει τις κατοχές, αλλά και να εξασφαλίσει ότι δεν θα βρει απέναντί του μία οργανωμένη άμυνα για να μην φανεί το ψεγάδι της ομάδας στο σουτ. Κόντρα στην Ρεάλ του πανύψηλου Γουίλι Ταβάρες, αυτό έμοιαζε έτσι κι αλλιώς ως η μοναδική επιλογή.

Το στυλ του Παναθηναϊκού είναι αυτό που τον έχει βοηθήσει να ανατρέψει πλήρως τα δεδομένα και να πάρει σημαντικές νίκες, ποντάροντας περισσότερα στα επιμέρους δυνατά σημεία των παικτών του, παρά σε μία σειρά από πολύπλοκα συστήματα. Ο Καλάθης είναι ο μαέστρος, θέτει το τέμπο και οι άλλοι ακολουθούν. Το θέμα ωστόσο είναι τι μπορεί να κάνει ο Παναθηναϊκός όταν στραβώνει το παιχνίδι και το τέμπο χαμηλώνει. Η Ρεάλ του έθεσε αυτό το ερώτημα και τον εξέθεσε.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΑΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΟΥΤ ΤΟΥ ΓΙΟΥΛ

Η Ρεάλ δεν έκανε κάποιο σπουδαίο παιχνίδι. Το θέμα όμως είναι ότι έχει το βάθος στο ρόστερ και τις προσωπικότητες για να φέρει ένα παιχνίδι στα μέτρα της, ακόμα και όταν δεν παίζει καλά. Το μόνο που χρειάζεται είναι μία σπίθα, ένα ξέσπασμα. Αυτή την σπίθα την άναψε ο Σέρχιο Γιουλ, σημειώνοντας 8 μαζεμένους πόντους στην τρίτη περίοδο, μειώνοντας σε 50-44.

Ο Παναθηναϊκός έβγαλε πράγματι αντίδραση σε εκείνο το σημείο. Θέλησε πάλι να βγάλει τον Ταβάρες μακριά από το καλάθι, έδωσε μπάλες στον Λάνγκφορντ που εκτελούσε συνέχεια από μέση και μακρινή απόσταση, χτυπώντας τον πανύψηλο σέντερ σε καταστάσεις Πικ εν Ρολ. Μπήκε στην εξίσωση ο Βουγιούκας σουτάροντας από μέση απόσταση. Το παιχνίδι όμως είχε αρχίσει να γίνεται πιο αργό. Το ύψος του Ταβάρες είχε αρχίσει να παίζει με το μυαλό των "πράσινων". Ο Παναθηναϊκός άρχισε να σκέφτεται περισσότερο και να δρα λιγότερο. Η Ρεάλ τον είχε υπνωτίσει.

ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΛΑΘΗ, ΤΑΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΟΥΤ... ΤΟΥ ΓΙΟΥΛ

Όσο περνούσε η ώρα, η άμυνα της Ρεάλ έκλεινε όλο και περισσότερο. Με ή χωρίς τον Ταβάρες στο παρκέ, η Ρεάλ άρχισε όλο και περισσότερο να κλείνει την άμυνά της και να προκαλεί όλο και περισσότερο τον Νικ Καλάθη να σουτάρει. Την ίδια στιγμή, με το σκορ στο 71-60, ο Γιουλ βρήκε ένα μεγάλο τρίποντο έπειτα από ένα σύστημα μακριά από την μπάλα και έκανε το σκορ 71-63. Ο Παναθηναϊκός “πληγώθηκε” για ακόμα μία φορά από την άμυνά του μακριά από την μπάλα, δίνοντας ελεύθερο σουτ σε έναν από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη. Η Ρεάλ πίστευε ξανά.

Το τρίποντο του Φερνάντεθ θα μείνει στο μυαλό του κόσμου, επειδή ήταν το νικητήριο. Στην πραγματικότητα όμως ήταν πρώτα το τρίποντο του Γιουλ και ακολούθως οι 8 χαμένες επιθέσεις του Παναθηναϊκού που έκαναν την Ρεάλ να πιστέψει στην ανατροπή. Μία Ρεάλ η οποία στο μεσοδιάστημα είδε παίκτες της να αστοχούν σε σουτ που συνήθως ευστοχούν, αλλά συνέχισε να παλεύει και κυρίως έμεινε πιστή στο πλάνο της και την ταυτότητά της.

Ο Παναθηναϊκός έχασε μία τεράστια ευκαιρία κόντρα στους Μαδριλένους. Όχι για την πρόκριση, αυτή εξακολουθεί να είναι στο χέρι του , αλλά κυρίως για το μομέντουμ του. Μία νίκη επί της Ρεάλ έπειτα από τους θριάμβους επί της ΤΣΣΚΑ και της Αρμάνι θα εκτόξευε την ψυχολογία της ομάδας στην... στρατόσφαιρα. Η ήττα, ειδικά όπως ήρθε, προσγείωσε άπαντες στην πραγματικότητα. Η Ρεάλ βέβαια δεν είναι κάποια τυχαία ομάδα. Είναι μία από τις καλύτερες ομάδες της EuroLeague και ο Παναθηναϊκός την είχε στα... σχοινιά για 35 λεπτά και χρειάστηκε ένα τρελό σουτ για να χάσει. Σε αυτό το επίπεδο όμως παίζουν ρόλο οι λεπτομέρειες, όσο μικρές και αν είναι. Και, στην προκειμένη περίπτωση, η “λεπτομέρεια” δεν είναι το τρίποντο του Ρούντι. Είναι το 5λεπτο του πανικού των “πράσινων” μετά το 71-60.