Ο Παναθηναϊκός έκανε το δρομολόγιο "περίπατος – γκέλα" αρκετές φορές κόντρα στη Μπάγερν. Είχε πάλι σκαμπανεβάσματα. Στο τέλος όμως θυμήθηκε τις αρχές του και πήρε τη νίκη με 98-83.

Οι “πράσινοι” έπαιξαν καλό μπάσκετ για δύο δεκάλεπτα (το πρώτο και το τέταρτο) και κάτι... ψιλά στην τρίτη περίοδο. Κόντρα σε μία ομάδα όπως η Μπάγερν αυτό έμελλε να αποδειχθεί αρκετό κι ας φάνηκε – ειδικά στην τρίτη περίοδο – ότι θα στοίχιζε μία σημαντική ήττα.

Ο Παναθηναϊκός είχε στιγμές που κυριάρχησε, αλλά και στιγμές που εξαφανίστηκε. Είναι σαφές ότι δείχνει να ψάχνει απαντήσεις στο ροτέισον, κάτι που αποδεικνύεται και από την προσθήκη του Άντι Ράουτινς. Το βασικό ωστόσο ήταν ότι νίκησε.

ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο παιχνίδι όπως πρέπει να μπαίνει ένας γηπεδούχος για να συμπαρασύρει και τον κόσμο: Παίζοντας στα κόκκινα. Οι “πράσινοι” έβγαλαν ένταση αμέσως στην άμυνα, είχαν συγκεκριμένους στόχους και είδαν να τους βγαίνουν σχεδόν όλα.

Ο Παναθηναϊκός σημάδεψε τον Γκρεγκ Μονρό στο Πικ εν Ρολ με τον Νικ Καλάθη, με τον ηγέτη των “πράσινων” να δημιουργεί συνεχώς κινδύνους για τη Μπάγερν. Οι Γερμανοί προσπαθούν όλη την σεζόν να καλύψουν τον Μονρό στην άμυνα (βάζοντάς τον να παίξει drop, δηλαδή να μένει πίσω, για να μην εκτεθεί) και υποχρεώνονται σε αντίστοιχες προσαρμογές και περιστροφές στην άμυνα. Ο Παναθηναϊκός όμως τα διάβασε όλα αυτά, έβγαλε ελεύθερα σουτ και της έβαλε δύσκολα.

Την ίδια στιγμή που στην επίθεση ο Παναθηναϊκός έκανε πάρτι, στην άμυνα είχε τον Καλάθη να πιέζει συνεχώς πάνω στη μπάλα τον Λο και να του κάνει δύσκολη την ζωή. Οι Γερμανοί θέλησαν να σημαδέψουν τον Παπαγιάννη στην αρχή, αλλά ο Έλληνας σέντερ ήταν σε καλή κατάσταση, παίζοντας καλή άμυνα στο Πικ εν Ρολ, κάνοντας δύο τάπες και κρατώντας τον χώρο του. Τότε ήταν που η Μπάγερν έβαλε σε εφαρμογή το Plan B.

ΤΟ ΨΗΛΟ ΣΧΗΜΑ, ΟΙ ΑΝΑΣΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ Ο ΦΡΕΝΤΕΤ

Η Όλιβερ Κόστιτς είδε τον Παναθηναϊκό σε αυτή την κατάσταση και πήρε την απόφαση να ψηλώσει το σχήμα. Πέρασε λοιπόν τον Κόπονεν στον πάγκο και έβαλε στην θέση του τον ύψους 2.03 μέτρων Πολ Τσίπσερ. Ξαφνικά η Μπάγερν βρέθηκε με μία πανύψηλη πεντάδα (Λο, Τσίπσερ, Λούτσιτς, Μπαρδέλ, Μονρό) με μοναδικό παίκτη κάτω από 2.03 μέτρα τον Λο (1.91 μέτρα), με τον Ρικ Πιτίνο να προσαρμόζεται και να περνάει τον Γουέσλι Τζόνσον αντί του Φρεντέτ. Τα πράγματα θα αποκτούσαν ενδιαφέρον.

Παίζοντας με ψηλό σχήμα, η Μπάγερν άρχισε να βρίσκει ρυθμό κι ας επανέφερε λίγο αργότερα τον Κόπονεν. Το έδαφος είχε ετοιμαστεί και στην δεύτερη περίοδο θα ερχόταν η αντεπίθεση με αυτό το σχήμα, το οποίο έγινε ακόμα ψηλότερο όταν πέρασε στο παρκέ ο Μπρέι (1.96 μέτρα) αντί του Λο. Με τον Πιτίνο να περνάει στον πάγκο τον Τζόνσον για χάρη του Ράουτινς και ακολούθως να παίζει ξανά με δύο γκαρντ, δεν είχε πλέον παίκτη να κρύψει τον Ράις και στην συνέχεια τον Φρεντέτ. Η Μπάγερν το εκμεταλλεύτηκε, χτυπώντας όποιον εκ των δύο βρισκόταν στο παρκέ.

Οι Γερμανοί δεν έμειναν όμως εκεί. Με τον Ρικ Πιτίνο να έχει αλλάξει τέσσερις σέντερ μέχρι το 12' (κατά σειρά Παπαγιάννης, Βουγιούκας, Γουάιλι και για λίγο Μήτογλου) άρχισαν να τροφοδοτούν τον Μονρό, που εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Παπαγιάννη. Ξαφνικά οι Γερμανοί απειλούσαν τόσο από μέσα προς τα έξω με τον Αμερικανό, όσο και από έξω προς τα μέσα χάρη στον Μπρέι, ενώ σημάδεψαν στο Πικ εν Ρολ και τον Ράουτινς, ο οποίος ήταν λογικό να ψάχνεται στο ντεμπούτο του. Την ίδια στιγμή, αυτή η διαφορά μεγέθους στην περιφέρεια έκρυψε τρύπες στην πίσω πλευρά του παρκέ, η άμυνα δυνάμωσε, οι Γερμανοί άλλαξαν την άμυνά τους στον Καλάθη (παίζοντάς στον side, προσπαθώντας να του αρνηθούν το σκριν δηλαδή και να μην τον αφήσουν να πάει στην κορυφή), έβαλαν κάποια στιγμή μέχρι και τον Μονρό να παίξει Hedge Out. Η πρωταθλήτρια Γερμανίας είχε μπει ξανά στο παιχνίδι, με τον Παναθηναϊκό να κρατιέται κυρίως επειδή έπαιρνε μαζεμένα επιθετικά ριμπάουντ, αλλά και επειδή κάποια στιγμή πέρασε στον πάγκο ο Μονρό και μπήκε στην θέση του ο Λεσόρ, ο οποίος ήταν εκτός τόπου και χρόνου στην άμυνα.

Ο ΡΑΪΣ ΕΔΩΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, Ο ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΠΥΓΜΗ

Η Μπάγερν είχε το μομέντουμ και στην τρίτη περίοδο το εκμεταλλεύτηκε. Ξεκινώντας εκ νέου με ψηλό σχήμα (με τον Μπρέι σε θέση σούτινγκ γκαρντ), ο Παναθηναϊκός δεν είχε άλλη επιλογή από το να βάλει τον Φρεντέτ πάνω στον Λο. Οι Γερμανοί δεν ήταν δυνατόν να χάσουν την ευκαιρία όμως κι έτσι άρχισαν να τρέχουν το ένα Πικ εν Ρολ μετά το άλλο με τον Λο, υποχρεώνοντας τον Παναθηναϊκό σε πολλές περιστροφές, κάτι που οδηγούσε σε πολλά ελεύθερα σουτ. Το παιχνίδι ήταν έτοιμο να ξεφύγει με την διαφορά να φτάνει στους 9 πόντους. Τότε ήταν που τα δεδομένα θα άλλαζαν.

Ο Ρικ Πιτίνο αποφάσισε να περάσει στο παρκέ τον Ράις αντί του Φρεντέτ, ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό. Αυτό ακριβώς έμελλε να πάρει, με τον έμπειρο γκαρντ να παίζει τον ρόλο του... ξυπνητηριού, βγάζοντας ενέργεια στην άμυνα, τον Λο και σπάζοντας τα σκριν. Όταν ο Λο πέρασε στον πάγκο και πέρασε ο Κόπονεν, τα πράγματα απλοποιήθηκαν, αφού έμεινε μοναδικός χειριστής ο Μπρέι (ο οποίος είναι περισσότερο οργανωτής μισού γηπέδου). Ο Καλάθης αύξησε την πίεση στον αριστερόχειρα Αμερικανό, στέλνοντάς τον συνεχώς δεξιά και πάνω στον Παπαγιάννη, ο Ράις κυνηγούσε τον Κόπονεν στην άμυνα και τον σημάδευε στην επίθεση και η Μπάγερν ξέμεινε από επιλογές. Ο λόγος; Πέραν του Λο (που ήταν στον πάγκο) δεν έχει παίκτη που να μπορεί να δημιουργήσει με συνέπεια το δικό του σουτ, αφού οι Κόπονεν και Μπρέι χρειάζονται έστω ένα σκριν για να βρουν λίγο χώρο (και ο δεύτερος ήταν κλεισμένος από τον Καλάθη) και ο Τσίπσερ μπορεί να θέλει, αλλά δεν ήταν ποτέ τέτοιος παίκτης.

Ασκώντας πίεση πάνω στη μπάλα, ο Παναθηναϊκός είχε ταυτόχρονα την πολυτέλεια να στέλνει τους Γερμανούς πάνω στον Παπαγιάννη, ο οποίος έπαιξε τον ρόλο του... τερματοφύλακα. Την ίδια στιγμή στην επίθεση τα πράγματα απλοποιήθηκαν ξανά, με τον Παναθηναϊκό να σημαδεύει συνεχώς τον Μονρό, αναγκάζοντας τον Κόστιτς να τον περάσει στον πάγκο στο 35' για χάρη του Ραντόσεβιτς. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν και το μεγαλύτερο λάθος του, αφού ξαφνικά έχασε τον μοναδικό παίκτη που απειλούσε πλέον στην επίθεση, με τον Παναθηναϊκό να εκτοξεύει την διαφορά στους 12 πόντους στα δύο λεπτά που έμεινε ο Αμερικανός στον πάγκο, καθαρίζοντας το παιχνίδι.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ

Ο Παναθηναϊκός γλίτωσε κυρίως χάρη στην κλάση του κόντρα στη Μπάγερν. Τα καλάθια που σημείωσε με... στανιό ο Τόμας στην τρίτη περίοδο, το πείσμα και ο αγωνιστικός εγωισμός του Ράις, η ποιότητα του Καλάθη και η βραδιά του Παπαγιάννη αποδείχθηκαν αρκετά για να πάρει μία ακόμα νίκη στον δρόμο για τα playoffs. Για να κοιτάξει όμως ψηλότερα οφείλει να αυξήσει τα καλά του διαστήματα. Δεν γίνεται οι “πράσινοι” να περιμένουν ότι θα αρκούν πάντα 20-25 λεπτά ποιοτικού μπάσκετ για να παίρνουν νίκες σε επίπεδο EuroLeague.

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να σταματήσει τα σκαμπανεβάσματα. Να βρει έναν τρόπο να βάλει καλύτερα στο παιχνίδι την δεύτερη πεντάδα του, να καλύψει τα αμυντικά κενά που προκύπτουν από τον Τζίμερ Φρεντέτ. Να φροντίσει να βγάλει την ενέργεια που έβγαλε στην πρώτη και την τέταρτη περίοδο πιο συχνά. Αν το κάνει αυτό, τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ καλύτερα.