Ο Παναθηναϊκός θύμισε τους... Λέικερς της εποχής του Μάτζικ Τζόνσον στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Μπασκόνια. Το πρόβλημα ήταν ότι στο δεύτερο ημίχρονο έμοιαζε για ένα διάστημα με τους... φετινούς Λέικερς, κάτι που παραλίγο να πληρώσει πριν πάρει τελικά τη νίκη με 72-70.

Η νίκη του Παναθηναϊκού είναι “μισή”, αφού δεν καλύφθηκε το -9 του αγώνα του πρώτου γύρου κι έτσι οι “πράσινοι” υστερούν σε πιθανή ισοβαθμία με τους Βάσκους. Το διαφαινόμενο πάρτι του πρώτου ημιχρόνου μεταβλήθηκε σε θρίλερ στο τέλος, όταν οι Βάσκοι επέστρεψαν από το -23, χτυπώντας τους “πράσινους” στις αδυναμίες τους.

Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα για την ομάδα του Ρικ Πιτίνο. Αν ο Παναθηναϊκός έχανε, ουσιαστικά θα ήταν σχεδόν αδύνατο να προκριθεί στα playoffs. Η νίκη του εξασφαλίζει ότι παραμένει ζωντανός, όπως και ότι έχει την τύχη στα χέρια του. Η λεπτομέρεια της υπόθεσης όμως είναι ότι για να προκριθεί ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να κάνει υπέρβαση και να νικήσει μέσα στο Μιλάνο την Αρμάνι.

Πώς όμως έφτασε ο Παναθηναϊκός να μετατρέψει έναν υγιεινό περίπατο σε θρίλερ; Πάνω σε ποιες αρχές πάτησε στην αρχή και τι άλλαξε στην συνέχεια;

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΕΞΙΜΟ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ

Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο παρκέ έχοντας ξεκάθαρα στο μυαλό του ένα πράγμα: Ήθελε να τρέξει σε κάθε ευκαιρία. Ο Ρικ Πιτίνο έχει τονίσει πολλές φορές ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να “κρυφτεί” η αδυναμία της ομάδας σε καταστάσεις 5 εναντίον 5 λόγω της απουσίας αρκετών σουτέρ στο ρόστερ. Παράλληλα, όμως, αυτή έμοιαζε και η ενδεδειγμένη λύση κόντρα στη Μπασκόνια, η οποία λόγω των πολλών απουσιών (Σενγκέλια, Γκρέιντζερ, Τζάνινγκ) είχε ροτέισον 7 παικτών.

Ο Ρικ Πιτινο έμεινε πιστός στο δόγμα του να “αγκαλιάσει” τα μειονεκτήματα της ομάδας του. Αντί να βάλει τους παίκτες του να σουτάρουν από την περιφέρεια, απλώς “χτυπάει” συνεχώς στο “ζωγραφιστό”. Η ενέργεια και η διάθεση του Παναθηναϊκού και στις δύο πλευρές ήταν αυτή που έκανε την διαφορά και φάνηκε ίσως πιο ξεκάθαρα σε μία φάση στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, όταν ο Λούκας Λεκαβίτσιους πήρε την μπάλα μέσα από τα χέρια του Πουαριέ και τροφοδότησε τον Παπαγιάννη για το κάρφωμα. Το γήπεδο είχε γίνει... κατηφορικό.

"ΠΡΑΣΙΝΗ" ΑΦΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΧΤΥΠΗΤΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Οι “πράσινοι” επέστρεψαν στο δεύτερο ημίχρονο έχοντας ένα υπέρ τους +21 και την ψυχολογία στα ύψη. Ήταν δεδομένο ότι δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν την ίδια εμφάνιση για ακόμα 20 λεπτά. Το πρόβλημα για το "τριφύλλι" ήταν πως δεν διαχειρίστηκε σωστά το υπέρ του προβάδισμα, βάζοντας ουσιαστικά μόνος του τους Βάσκους στο παιχνίδι. Κάποιες τραβηγμένες – έως και αφελείς – επιθέσεις, οδήγησαν σε εύκολα καλάθια των Βάσκων, που σταδιακά έχτισαν ψυχολογία. Την ίδια στιγμή, με την διαφορά να πέφτει στους 15 πόντους, εμφανίστηκε το άγχος στην πλευρά του Παναθηναϊκού.

Παίζοντας σχεδόν σε όλο τον αγώνα με δύο πόιντ γκαρντ (Χουέρτας, Βιλντόσα), οι Βάσκοι κάποια στιγμή βρήκαν ρυθμό, “χτυπώντας” συνεχώς τους σέντερ του Παναθηναϊκού στο Πικ εν Ρολ, είτε σκοράροντας, είτε πασάροντας σε συμπαίκτη τους που έκοβε στο καλάθι. Ενώ όμως εκ πρώτης όψης το τίμημα έμοιαζε να είναι αμυντικό, μεταφέρθηκε στην άλλη πλευρά του παρκέ. Ο λόγος είναι ότι με τον Παναθηναϊκό να μαζεύει συνεχώς την μπάλα από το καλάθι του, δεν υπήρχε η δυνατότητα να τρέξει, άρα θα έβρισκε απέναντί του οργανωμένη άμυνα. Το παιχνίδι ήταν ξανά ντέρμπι, πηγαίνοντας σε μία φιλοσοφία που δεν ταίριαζε στο σύνολο του Πιτίνο.

ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Με το παιχνίδι να είναι πλέον στην κόψη του ξυραφιού και να πηγαίνει σε τέμπο που δεν ταίριαζε στον Παναθηναϊκό, ο Ρικ Πιτίνο αποφάσισε να επιστρέψει στα... βασικά. Έριξε έτσι στο παρκέ το πιο ισορροπημένο σχήμα που μπορούσε να παρατάξει με βάση τους παίκτες που είχε στην διάθεσή του λόγω και της ανετοιμότητας του Λοτζέσκι: Καλάθης, Κιλπάτρικ, Παπαπέτρου, Τόμας, Παπαγιάννης.

Η συγκεκριμένη πεντάδα μοιάζει – και είναι – η πιο ισορροπημένη του Παναθηναϊκού. Εξασφαλίζει καλές αποστάσεις λόγω της απειλής που προσφέρουν οι Κιλπάτρικ-Παπαπέτρου-Τόμας από την περιφέρεια, έχει μέγεθος σε κάθε θέση και αρκετή αθλητικότητα από την θέση του πόιντ γκαρντ μέχρι του πάουερ φόργουορντ για να ματσάρει κάθε αντίπαλο. Τα πράγματα είχαν πάρει τον δρόμο τους.

Είναι δεδομένο ότι το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, έτσι όπως ήρθε, άφησε μία γλυκόπικρη γεύση στους “πράσινους”. Το βασικό ωστόσο ήταν πως ήρθε η νίκη, όπως και αν ήρθε. Ο Παναθηναϊκός έδειξε για ακόμα ένα παιχνίδι επί εποχής Πιτίνο πως μπορεί ακόμα και υπό τις χειρότερες συνθήκες, με ένα ανισοβαρές ρόστερ και με την πλάτη στον τοίχο, να βγάλει πράγματα στο παρκέ. Η μεγάλη πρόκληση βρίσκεται μπροστά του και λέγεται Αρμάνι. Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου με την Μπασκόνια δεν έχει τίποτα να φοβάται. Ο Παναθηναϊκός του δεύτερου ημιχρόνου έχει κάθε λόγο να τρέμει. Το ποια ομάδα θα εμφανιστεί στο παρκέ θα κρίνει σε έναν βαθμό και το μέλλον των “πράσινων” στην EuroLeague.