Αυτό που έχει καταφέρει ο Παναθηναϊκός το φετινό καλοκαίρι είναι κάτι ξεχωριστό. Οι "πράσινοι" μοιάζουν να αποκτούν παίκτες με... ιστορία στον χώρο. Όχι πάντα αγωνιστική. Βλέπετε, δεν σταματούν να υπογράφουν παίκτες που ξεχωρίζουν με όσα έχουν κάνει στη διαδρομή της καριέρας τους. Είτε αυτή είναι μεγάλη (βλ. Σάσα Πάβλοβιτς) είναι μικρότερη (βλ. Όγκνιεν Κούζμιτς).

Με τον δεύτερο θα ασχοληθούμε σήμερα (28/7), μιας και αποτελεί το νεότερο μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού . Ο παίκτης που γεννήθηκε στη Βοσνία, για να την απαρνηθεί δύο δεκαετίες μετά. Ο σέντερ που άκουσε τον προπονητή του να τον παρομοιάζει με τον Χακίμ Ολάζουον, μα πάνω απ όλα αυτός που μέσα σε λίγες εβδομάδες κέρδισε δύο δαχτυλίδια -ένα στο NBA κι ένα στο NBDL.

Οι δεσμοί με τον Ντάνιελ Πράνιτς

Η ιστορία του ήρωά μας ξεκίνησε στις 16 Μαΐου 1990 στο Ντόμποι. Μια εκ των πλέον ιστορικών πόλεων της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης, χτισμένης δίπλα στον ποταμό Μπόσνα. Το Ντόμποι είναι το μέρος από το οποίο περνούν οι περισσότεροι σιδηροδρομικοί σταθμοί, να πάνω απ όλα είναι αυτό στο οποίο έχουν γεννηθεί πολλές μεγάλες προσωπικότητες του αθλητικού χώρου.

Από τη νέα χρονιά μάλιστα, θα αποκτήσει... ζευγάρι εκπροσώπων στα μέρη μας -και πιο συγκεκριμένα στον Παναθηναϊκό. Βλέπετε, ο Ντάνιελ Πράνιτς είναι συντοπίτης του Όγκνιεν Κούζμιτς, έχοντας γεννηθεί στην ίδια πόλη. Παρόλ' αυτά φοράει τη φανέλα της Κροατίας, την ώρα που ο "δικός μας" αυτή της Σερβίας.

Μέχρι τη Φινλανδία

Ως εκ τούτου δόθηκε στην Λαπουάν Κορίκομπρατ (για μερικούς μήνες), με τη φανέλα της οποίας είχε 7.4 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 1.2 κοψίματα ανά 18.4 λεπτά συμμετοχής, την ώρα που μετρούσε 66.3% στα δίποντα. Νούμερα αρκετά καλά για τα δεδομένα του. Μα πάνω απ όλα αυτά που τον βοήθησαν να ξεφύγει σιγά σιγά από το... αδιέξοδο της Φινλανδίας. Έχοντας λοιπόν βρει τα πατήματά του, είχε έρθει η ώρα για να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του.

Το καλοκαίρι του 2010 αποκτήθηκε από την Τσέλικ Ζένιτσα (9.7 πόντοι και 7.6 ριμπάουντ ανά παιχνίδι), η οποία βρήκε στον πρόσωπό του έναν ικανό ψηλό. Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι αριθμοί που είχε. Με 9.9 πόντους, 7.4 ριμπάουντ και 1.8 κοψίματα κατά μέσο όρο ήταν ένας αξιόπιστος σέντερ, πάνω στον οποίο μπορούσε να στηριχθεί ο προπονητής του. Εντυπωσιακός μπορεί να μην ήταν, αλλά έκανε αυτό που έπρεπε, αυτό το οποίο του ζητούσαν οι προπονητές του. Με πρώτο και καλύτερο το να προστατεύει το καλάθι της ομάδας του. Α ναι, αυτός ήταν ο λόγος που έβρισκε συμβόλαια στα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Ήταν αρκετά μακρύς (αν και ελαφρύς για το ύψος του), με την έφεση που είχε στα μπλοκ να αποτελεί το αλατοπίπερο στην παρουσία του εντός παρκέ.

Η αρχή της "απογείωσης"

Τα νούμερα που είχε στη LEB Oro "υποχρέωσαν" τη Μπανταλόνα να κινηθεί για την απόκτησή του. Μπορεί να μην έκανε στην Ουνικάχα Μάλαγα, αλλά στους "μαυροπράσινους" ταίριαζε "γάντι" -γι αυτό δόθηκε εκεί δανεικός. Κάτι που (απ)έδειξε στη μία και μοναδική χρονιά που φόρεσε τη φανέλα τους. Με 6.9 πόντους και 5.5 ριμπάουντ ανά παιχνίδι δεν θα τον έλεγες εντυπωσιακό, αλλά ουσιαστικό. Παρένθεση. Μην περιμένετε να δείτε τον 25χρονο σέντερ να κάνει πράγματα και θαύματα στο παρκέ. Αυτό που θα δείτε είναι να τελειώνει φάσεις με ευκολία από τα πέντε μέτρα και μέσα, αλλά και να μαζεύει ριμπάουντ. Για τα υπόλοιπα... υπάρχει ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα. Κλείνει η παρένθεση.

Δύο χρόνια μεταξύ ΝΒΑ και NBDL

Δεν τον χάλασε καθόλου όμως, αφού φέτος κατάφερε μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων να κερδίσει δύο δαχτυλίδια. Ένα στο ΝΒΑ κι ένα στο NBDL. Κι αν ένας τραυματισμός στον αστράγαλο απαγόρευε τη συμμετοχή του στα πλέι οφ του ΝΒΑ, δεν πτοήθηκε καθόλου. Έχει αποδείξει άλλωστε στην καριέρα του πως δεν... κωλώνει σε κάτι τέτοια. Ήταν ο βασικός ψηλός της θυγατρικής ομάδας των "Πολεμιστών" στα πλέι οφ του NBDL, όπου με 12.8 πόντους, 12 ριμπάουντ και 2 τάπες ανά παιχνίδι έβαλε το λιθαράκι του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η παρομοίωση με τον Χακίμ Ολάζουον

Κι όταν λίγες ημέρες μετά έκανε πράγματα και θαύματα σε μία προπόνηση της ομάδας του, ήρθε η ώρα να υποχρεώσει τον προπονητή του, Στιβ Κερ, να πει κάτι καλό για την περίπτωσή του. Ή, αν προτιμάτε, κάτι... υπερβολικό. " Έμοιαζε με τον Χακίμ Ολάζουον απόψε", ήταν η ατάκα που ξεστόμισε ο μετέπειτα πρωταθλητής του ΝΒΑ για τον Σέρβο, ο οποίος έκανε την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του στο ΝΒΑ (έστω σε αγώνα της προετοιμασίας). Δεν έμεινε όμως εκεί, αφού πρόσθεσε πως " πέτυχε ένα ωραίο κάρφωμα, στον αιφνιδιασμό. Η χαρά στο πρόσωπο των συμπαικτών του για τον τρόπο που τελείωσε τη φάση τα λέει όλα. Είδα τον Στεφ (Κάρι) να τρέχει με την πετσέτα του κατά μήκος της baseline. Όταν συμβαίνει αυτό ξέρεις ότι ο παίκτης είναι αγαπητός μεταξύ μέσα στην ομάδα".

Η απάντηση του Όγκνιεν Κούζμιτς στην παρομοίωση που έγινε με τον ίδιο σε ρόλο πρωταγωνιστή; " ΟΚ, είναι ωραίο" αποκρίθηκε με τα σπαστά αγγλικά που μιλάει. Παρεμπιπτόντως, στο Γκόλντεν Στέιτ έχουν να λένε για την εργατικότητα, τη μεθοδικότητα και την αποφασιστικότητά του στο παρκέ. " Όταν ένας παίκτης δουλεύει τόσο σκληρά, βάζει τόση καρδιά στην προπόνηση, όλοι το διακρίνουν. Όλοι θέλουν να πετύχει. Έχει πολλά "εργαλεία" μέσα στο γήπεδο. Απλά θέλει χρόνο και να πιστέψει περισσότερο στον εαυτό του. Είναι εντυπωσιακό να τον βλέπεις να ωριμάζει. Δεν ξέρει ακόμη πόσο καλός μπορεί να γίνει. Όσο μεγαλώνει και αποκτά εμπειρία και αυτοπεποίθηση, τόσο καλύτερος θα δείχνει", είχε αναφέρει σε ανύποπτο χρόνο ο Στιβ Κερ. Κάτι ξέρει παραπάνω προφανώς...

"Όχι" στη Βοσνία λόγω... Σερβίας

Ε και; Αυτός είχε επιλέξει να πάει από τον δύσκολο δρόμο. Αυτό έμαθε να κάνει από μικρός. Αυτό έκανε και τώρα. Πέρσι το καλοκαίρι δέχθηκε την πρώτη "ενόχληση" από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, αλλά ένας τραυματισμός έβαλε πρόωρο τέλος στα όνειρα παρουσίας του στην Ισπανία. Ήταν εξ αρχής δύσκολο βέβαια να χωρέσει στη δωδεκάδα. Εν πάση περιπτώσει, δεν το έβαλε κάτω. Γι αυτό φέτος θέλει να... ρεφάρει. Ήτοι να είναι μεταξύ των δώδεκα παικτών που θα πάρει ο Σάσα Τζόρτζεβιτς στο Eurobasket του Σεπτεμβρίου. Δεν θέλει να χάσει άλλη ευκαιρία για μετάλλιο.